28/10/09

What is love???



Ενα απο τα πραγματα που απολαμβανω ειναι οι ομορφες συζητησεις...
Λατρευω την λεκτικη αντιπαραθεση και την ανταλλαγη αποψεων και επιχειρηματων...
Με τους κολλητους μου πολλες φορες πιανουμε ενα θεμα και το αναλυουμε απο ολες τις πιθανες πλευρες...
Συχνα πυκνα αυτες οι συζητησεις μπορει να καταληξουν σε πληρη διαφωνια αλλα αυτη ειναι και η ουσια τους...
Οι φιλοι μεταξυ τους πρεπει να ειναι διαφορετικοι ανθρωποι που αλληλοσυμπληρωνονται...
Μερικες νυχτες το θεμα μπορει να ειναι τετοιο που να μην μιλησω πολυ...
Παρολο που παιρνανε χιλιες σκεψεις και αποψεις προτιμω να τις βαλω σε μια σειρα μεσα στο μυαλο μου και να διατυπωσω την αποψη μου με τον μονο τροπο που ξερω να εκφραζομαι ,τον γραπτο...
Ετσι πριν καποιες ημερες η συζητηση περιστραφηκε γυρω απο την αγαπη ...
Και με εναυσμα καποια γεγονοτα αναλυσαμε το τι σημαινει για τον καθενα ...
Εγω εκεινη την νυχτα δεν το αναλυσα ...
Ξερω οτι οταν μιλαω εν θερμω στεναχωρω τους ανθρωπους που αγαπαω ...
Μπορει να μπορω να γραφω ομορφα ουδετερα κειμενα αλλα οταν εχει κανει με την ζωη των δικων μου γινομαι αυστηρος και καχυποπτος...
Βεβαια εχω το πλεονεκτημα οτι πεφτω σπανια εξω στις εκτιμησεις μου και ετσι η αποψη μου εχει ενα ειδικο βαρος για τους συνομιλητες μου...
Αλλα δεν το χρησιμοποιω ως δικαιολογια για την κριτικη που ασκω και φροντιζω να την περιοριζω...
Τι ειναι τελικα η αγαπη?
Υπαρχει αραγε η εχει γινει ενα συμφεροντολογικο αλισβερισι?
Μενουμε μαζι με εναν ανθρωπο επειδη μας συμπληρωνει και μας κανει να νιωθουμε τοσο ομορφα η επειδη διακατεχομαστε απο ανασφαλεια και το φοβο της μοναξιας?
Τελικα πολλοι λενε οτι αγαπανε αλλα πως οριζει αραγε ο καθενας την εννοια της αγαπης..
Αυτος ο ορισμος ηταν που με προβληματισε εκεινη την νυχτα...
Και αφου σκεφτηκα αποφασισα να δωσω αυτο τον ορισμο μεσω μιας ιστοριας που ξερω...

Μια φορα ηταν ενα πολυ αγαπημενο ζευγαρι...
Ο αντρας λατρευε κυριολεκτικα την ομορφη συζυγο του...
Ηταν μια εξυπνη ,εαισθητη αλλα και λιγο φιλασθενη γυναικα...
Σε καποια στιγμη κυρυχθηκε πολεμος και ο αντρας επρεπε να παει να πολεμησει...
Η γυναικα σπαραξε την ωρα του αποχωρισμου και τον εβαλε να ορκιστει οτι θα γυρναγε σωος κοντα της ...
Αυτος ο ορκος ηταν που εδινε δυναμη και κουραγιο στον νεαρο αντρα να ανταπεξελθει στις κακουχιες του πολεμου...
Οταν καποια στιγμη ο πολεμος τελειωσε ξεκινησε γεματος χαρα και λαχταρα για το σπιτι του...
Στο δρομο ομως συναντησε εναν οικογενειακο φιλο που τον συλλυπηθηκε για τη συμφορα που τους βρηκε.
"Ποια συμφορα?" ρώτησε αυτός όλο ανησυχία.
"Δεν το εμαθες? Η γυναίκα σου έπαθε μια μολυσματική ασθένεια και έχει παραμορφωθεί το πρόσωπό της."
Ο αντρας σοκαρισμενος εκατσε σε μια ακρη του δρομου και αφου ξεσπασε κλαιγοντας ,προσπαθησε να σκεφτει το πως θα αντιμετωπιζε τα νεα δεδομενα...
Οταν αποφασισε πηγε σπιτι του και μπαινοντας μεσα φωναξε την γυναικα του να ερθει να τον αγκαλιασει ...
Αυτη ,κλαιγοντας απο το αλλο δωματιο ,του φωναξε οτι θα ερχοταν αμεσως φτανει να εκλεινε ολα τα φωτα του σπιτιου...
Τοτε και αυτος της απαντησε οτι δεν ξερει αν ειναι το φως αναμενο γιατι ενας τραυματισμος στον πολεμο τον εκανε να χασει την οραση του ...
Η γυναικα απελευθερωμενη τοτε ετρεξε και τον αγκαλιασε με την ιδια αγαπη με το ιδιο παθος ...
Εζησαν αλλα 10 ευτυχισμενα χρονια πριν η αρρωστια καταβαλει την ατυχη κοπελα...
Οταν η αγαπημενη του γυναικα πεθανε ο ηρωας της ιστοριας μας της εκλεισε τα ματια και ανοιξε τα δικα του ...
Τα κρατουσε δεκα χρονια κλειστα υποκρινομενος τον τυφλο για να μην την πληγωσει...

Τωρα καποιος μπορει να μου πει αυτο ειναι το ιδεατο αλλα οχι το εφικτο...
Μπορει καποιος να πει οτι αυτα γινοντουσαν σε αλλες εποχες και πλεον η θεση τους ειναι μαζι με τα παραμυθια ...
Μπορει καποιος να μου πει οτι η εποχη μας ειναι τοσο προστυχη που δεν υπαρχει χωρος για τετοιες συμπεριφορες...
Μπορει τελικα να εχει και δικιο αλλα...
Για μενα...
Που θελω να πιστευω οτι παντα υπαρχει κατι καλο που αξιζει να παλεψεις και να αφοσιωθεις ...
Που συνεχιζω σε αυτη την εποχη να ειμαι ακομα ηλιθια ρομαντικος...
Για εμενα λοιπον...
Αυτο ειναι ο ορισμος της αγαπης ...

19 σχόλια:

manetarius είπε...

Απίθανη ιστορία!!!

Αλλά... δεν γίνονται αυτά τα πράματα νομίζω πια στην εποχή μας.. γι' αυτό και μας συγκινούν τόσο, γιατί είναι σπάνια!

(...βέβαια αν σκεφτείς οτι εγώ συγκινούμαι από από κοντοσούβλια και γαρδουμπάκια...:Ρ)

Ανέμη είπε...

Αχ..πόσο όμορφη ιστορία!
Κι όμως,δυστυχώς δεν νομίζω οτι μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο..Δεν είναι μόνο η εποχή..γενικά είναι δύσκολο..Εγώ δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω..πάντως είναι αξιοθαύμαστο!!Και ο καλύτερος ορισμός που θα μπορούσες να βρεις για την αληθινή αγάπη..(Τολμώ να σου εξομολογηθώ πως για μια στιγμή σκέφτηκα οτι ο άνδρας θα το έσκαγε μόλις έμαθε για την παραμόρφωση,αλλά με εξέπληξες πολύ ευχάρστα!)

Καλημερούδια :)

ΦΟΥΛΗ είπε...

Πολύ όμορφη η ιστορία !!!!
Στην εποχή μας τετοια τρανταχτά παραδείγματα δεν θα δούμε,και πραγματικά λυπάμαι για μας....

zoyzoy είπε...

Ναι και για μένα αυτή είναι η πραγματική αγάπη να κλείνεις τα μάτια σου και να βλέπεις αυτό που θέλει ο άλλος να δείς.Ο εγωισμός όμως δεν μας αφήνει να θυσιαστούμε για τον άλλο!!
Πολύ συγκινητική ιστορία!

Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!

Roadartist είπε...

Πανέμορφη η ιστορία σου, όπως και το τραγούδι..Δύσκολο να βρεθεί τέτοια αγάπη..Και εγώ δυστυχώς ηλίθια ρομαντική :(

Ianos είπε...

Μανιταραααακι...
Οντως δεν γινονται συχνα ...
Αν και θα επρεπε ...
Kαι μην νομιζεις και η δικη σου σχεση με τα κοντοσούβλια και γαρδουμπάκια ερωτικη ειναι κατα καποιο τροπο...Xixixi

Ianos είπε...

Aνεμη ...
Το κεντρικο νοημα της ιστοριας πρεπει να ειναι το ζητουμενο οταν αγαπαμε ...
Τωρα κατα ποσο θα το πετυχουμε ειναι και λιγο θεμα θελησης και συγκυριων .
Παντως οντως ειναι πολυ δυσκολο...
Χαιρομαι παντως πολυ που σου αρεσε ο ορισμος !!! :-))
καλο βραδυ!!!

Ianos είπε...

Ταξιδιαρα Φουλη...
Και εγω το θεωρω πολυ δυσκολο αλλα ας ειμαστε αισιοδοξοι...
Ας δουμε το ποτηρι μισογεματο ...
Φιλια!!!

Ianos είπε...

zoyzoy...
Συμφωνω μεχρι τον εγωισμο...
Η αγαπη ειναι απο μονη της πραξη θυσιας και προσφορας ...
Εγωιστικο σαν συναισθημα ειναι ο ερωτας...
Φιλιααα!!!

Ianos είπε...

roadartist...
Kαλως ορισες...
Δυσκολο ειναι αλλα ας ελπισουμε οχι αδυνατο...
Αμα εισαι και εσυ ηλιθια ρομαντικη εισαι δικος μου ανθρωπος!!! ;-)
Καλι βραδυ!!!

Daria είπε...

Τελικά είσαι στ' αλήθεια ρομαντικός Ιανέ. Δεν ξέρω που θα σε βγάλει αυτό αλλά είσαι.

Ianos είπε...

Dariaaaaa...
Παω να στρωσω το κοκκινο χαλι...
Που να με βγαλει γλυκια μου εκει που συνηθως βγαζουν αυτου του ειδους οι ευαισθησιες...
Σε αδιεξοδο...

e_digonis είπε...

Ποσο "αγαπη" περιεχει μια σχεση με τεχνασματα? Τοσο μακρια απο τον στιγμιαιο πονο της αληθειας που ομως χτιζει με δυναμη μια σχεση μεσα απο την αποδοχη, το σεβασμο και την κατανοηση? Οχι, δεν ειναι αγαπη αυτο. Ειναι μια ρομαντικη συμβαση με καλες προθεσεις.

Ianos είπε...

E-diogenis
Kαλως ορισες...
Βλεπεις το πραγμα απο την μια πλευρα...
Το οτι ενας ανθρωπος κανει τον τυφλο 10 χρονια για να συνεχισει την ζωη του με εναν παραμορφωμενο και αρρωστο ανθρωπο και διαλεγει αυτο τον τροπο ωστε και αυτος να μην νιωσει οτι μενει μαζι του απο λυπη και συμπονια εγω αυτο μονο ως πραξη αγαπης μπορω να το δω...
Και οχι ως ρομαντικη συμβαση...
Σεβομαι ομως απολυτα την αποψη σου...
Καλο σου βραδυ!!!

e_digonis είπε...

καλημερα,
το λες κι εσυ: "...διαλεγει αυτο τον τροπο ωστε και αυτος να μην νιωσει οτι μενει μαζι του απο λυπη και συμπονια ...."
Η αγαπη που αποδεχεσαι οτι υπαρχει σε αυτη την ιστορια περιεχει λυπη και συμπονια.
Η αγαπη πιστευω οτι δεν περιεχει τιποτα απο αυτα τα δυο, ποσω μαλλον τροπους για να τα καλυπτει και να μη φαινονται.
Με σεβασμο.

Ianos είπε...

e-digonis...
Bλεπουμε μαλλον το ιδιο πραγμα απο διαφορετικη σκοπια η πρισμα...
Εγω βλεπω ετσι γιατι η γυναικα δεν εξελαβε ποτε την λυπη και την συμπονια και θεωρω πραξη αγαπης το οτι καποιος εκανε τον τυφλο για να μεινει με ενα παραμορφωμενο ανθρωπο επειδη τον αγαπουσε...
Και οχι για λιγο αλλα για δεκα ολοκληρα χρονια...
Τωρα ειναι και θεμα πως βλεπει κανεις το ποτηρι μισοαδειο η μισογεματο...
Χαρα μου να ανταλλασω αποψεις μαζι σου...
Καλο σου βραδυ...

bilsot είπε...

Με μεγάλη μου χαρά και αφάνταστη τύχη "έπεσα" πάνω στο blog σου και με περισσότερο θράσος πήρα την απόφαση να παρουσιάσω το κείμενό σου και το ιστολόγιο στο cafe-art.
Ευχαριστώ!

Ianos είπε...

bilsot...
Kαταρχας καλως ορισες ...
Χαιρομαι παρα πολυ που τα κειμενα μου σου αρεσαν και σε αγγιξαν...
Φυσικα και εχεις το ελευθερο να αναδημοσιευσεις οτι σου αρεσει...
Τιμη και χαρα μου να δημοσιευσεις στο χωρο σου κειμενα μου ...
Ελπιζω και ευχομαι να τα λεμε απο εδω και περα ...
Να εισαι καλα καλο απογευμα!!!

bilsot είπε...

Δική μου τιμή και χαρά να σε έχω επισκέπτη αλλά και "τροφοδότη"
στο

cafe- art
http://kafeneio-gr-art.blogspot.com/

και στο

amateur photographer
http://bilsot1.blogspot.com/