20/5/10

Με λόγια του μικρού πρίγκηπα...


Σήμερα δεν θέλω να μιλήσω εγώ...
Σήμερα θέλω να δανειστώ λόγια...
Έχουν δίκιο όσοι λένε ότι μερικά πράγματα που διαβάζεις και αγαπάς τελικά σου γίνονται τρόπος ζωής...
Ότι διαμορφώνεται μέσα από αυτά ο χαρακτήρας σου και ο τρόπος που φέρεσαι στους άλλους...
Έτσι νιώθω και εγώ γιαυτό το απόσπασμα από τον αγαπημένο μου Μικρο Πρίγκηπα...
Στριμώχνω τις δικές μου σκέψεις σε ένα μικρο σπιρτόκουτο και τις αφήνω στο γραφείο μου για μια άλλη μέρα...
Απόψε ας μιλήσει ο μικρός μου πρίγκηπας και η αλεπού...





"Τα χωράφια με το στάρι δε μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι κρίμα!

Εσύ όμως έχεις μαλλιά χρώμα χρυσαφένιο. Θα είναι λοιπόν θαυμάσια όταν θα μ’ έχεις ημερώσει!

Το στάρι, που είναι χρυσαφένιο, θα με κάνει να σε θυμάμαι.

Και θα μ’ αρέσει ν’ ακούω τον άνεμο μέσα στα στάχυα…Σώπασε η αλεπού και κοίταξε πολλή ώρα το μικρό πρίγκηπα.

Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκηπα, για πολύ ώρα.

-Σε παρακαλώ εξημέρωσε με! είπε.

-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκηπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.

-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσε με.

-Τι πρέπει να κάνω; Είπε ο μικρός πρίγκηπας.

-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…

Την επόμενη μέρα ο μικρός πρίγκηπας ξαναήρθε.

-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τ’ απόγευμα από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…Χρειάζεται κάποια τελετή.

-Τι πάει να πει τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκηπας.

-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς. Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα. Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τ’ αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν σαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.

Έτσι ο μικρός πρίγκηπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:

-Αχ, είπε η αλεπού… Θα κλάψω.
-Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω…
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκηπας.
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Τι κέρδισες λοιπόν;
-Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.

Έπειτα πρόσθεσε.

-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκηπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.

-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ’ άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.

Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.

-Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ’ όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ’ τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ’ εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δύο τρεις για να γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλο μου.

Και ξαναγύρισε στην αλεπού:

-Αντίο, είπε…

-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.

-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας για να το θυμάται.

-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλο σου που το κάνει τόσο σημαντικό.

-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλα μου…είπε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται.

-Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού.

-Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο σου…

-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο μου… Ξανάπε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται…

Antoine de Saint Exupéry

12 σχόλια:

Roadartist είπε...

Δε ειναι τυχαιο, που το ειδα αμεσως (!!) αυτο το ποστ..
Υπεροχο αποσπασμα με εχει καθορισει πολυ.. Να σαι καλα, καληνυχτα..

ria είπε...

το αγαπημένο μου βιβλίο. για χρόνια το είχα στην τσάντα μου. μου θύμιζε ότι πρέπει να αγωνίζεσαι για ότι αγαπάς...
και η ταινία ήταν πολύ πειστική...

καλή σου μερα ιανέ!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Αγαπημένο!!!! καλημέρα Ιανε...

D.Angel είπε...

Μικρός πρίγκιπας!
Αυτός μαζί με τον γλάτο Ιωνάθαν
απ τα πρωτα βιβλία που διάβασα
κι αγάπησα!
Φιλιά πολλάαααααααααααα

Ianos είπε...

Roadartist ...
Ασφαλως και δεν ειναι τυχαιο !!!Χε χε!!!Επρεπε να βαλω μικρο πριγηπα για περασεις μια βολτα φαινεται!Καλο βραδυ!!! :)))

Ianos είπε...

Ria...
Eπισης αγαπημενο μου βιβλιο και συμφωνω απολυτα... :)

Ianos είπε...

Φουλη...
Καλησπέρα γλυκιά μου...Χαίρομαι που αγαπάς αυτο το βιβλίο...:)))

Ianos είπε...

D.Angel...
Καταρχας με γεια to avatar...
Kαι μετα ειναι αυτο που λενε αν δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε!!!
Πολλα φιλιααααααααααα!!!! :)))

cibus♥I είπε...

Καλό τριήμερο ''μικρέ μας πρίγκηπα''=)
Kissάκια!

Ianos είπε...

cibus♥I...
Επισης γλυκια μου καλο τριημερο...
"Μικρος πρικγηπας"?Τα παραλετε και ντρεπομαι... :)
Φιλια!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΟΒΕΡΟΟΟΟΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ.ΤΟ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ .ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!
μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

Ianos είπε...

Skroytzako...
Eιναι ένα από τα αποσπάσματα που μου έχουν σφηνωθεί στο μυαλό από τα παιδικά μου χρόνια...Χαίρομαι πολύ που σου αρέσει και σένα...Kαλη εβδομάδα παλικάρι μου :)