45 ΔΕΝΤΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΡΚΙΝΓΚ

Συνηθως δεν γραφω για την επικαιροτητα η για πολιτικα θεματα...
Για να γινει αυτο πρεπει να γινει η κατι που να με αγγιξει η κατι που να με εκνευρισει παρα πολυ
ωστε να με κανει να γραψω!
Πριν 2 3 ημερες επιστρεφωντας απο την δουλεια μου το βραδυ δεχτηκα ενα e-mail απο τον ξαδερφο μου που ελεγε:
"ΣΗΜΕΡΑ Ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΙΚΗΤΑ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ , ΕΔΕΙΞΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ !!
ΕΝΩ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΑΝ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΑΙΩΝΟΒΙΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΚΑΚΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΗ ΠΛ.ΑΜΕΡΙΚΗΣ ( ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝΩ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ) , ΕΦΕΡΕ ΜΑΤ , ΜΑΣ ΚΤΥΠΗΣΑΝ, ΜΑΣ ΕΡΙΞΑΝ ΤΟΝΟΥΣ ΧΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΤΑΝ ΜΕΧΡΙ ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ"
Για προλαβω ατυχης παραλληρισμους με κουκουλες και αλλες ανοησιες που χρησιμοποιουν διαφοροι για να δικαολογουν την
βιαιη καταστολη και τα χημικα,επισημαινω οτι ο ξαδερφος μου ειναι επιστημονας με αρκετα εντονη αγωνιστικη παρουσια στα δημοτικα δρωμενα συνεχιζοντας την εξισου πλουσια δραση του πατερα του.
Αυτος και αλλοι πολλοι επικινδυνοι πολιτες οπως η ηθοποιος Νενα Μεντη,οι βουλευτες Περικλης Κοροβεσης Αννα Φιλινη ειχαν το θρασος να διαμαρτυρηθουν για την κοπη 45 αιωνοβιων δεντρων στην πιο πυκνοκατοικημενη περιοχη της Αθηνας.
Αυτοι οι αχαρακτηριστοι ανθρωποι δεν καταλαβαν το ποσο πιο χρησιμο ειναι ενα ιδιωτικο παρκινγκ απο ενα δεντρο!
Δηλαδη τι προσφερει το δεντρο στο δημοτικο ταμειο εδω και διακοσια τοσα χρονια ?Μονο οξυγονο!Σιγα τα ωα!
Ενω το παρκινγκ ... κανει το πορτοφολι βαρυτερο οποτε η πλαστιγα ευκολα γερνει υπερ του!
Και τι παει να πει βρε ξαδερφε οτι εχετε αποφαση απο το Δασαρχειο εδω και 1,5 χρονο οτι η αποφαση της κοπης των δεντρων ειναι αντισυνταγματικη?
Το συνταγμα πρεπει να συντασεται με τον μεγαλοεργολαβο και οχι το αντιθετο...
Τι εγινε που η δευτεροβαθμια επιτροπη αρχιτεκτονικου ελεγχου της περιφερειας εχει αποφανθει οτι απαγορευεται η κοπη των δεντρων! Βρε αμα θελει
η νυφη (δημαρχος) και ο γαμπρος(μεγαλο εργολαβος) τυφλα να χει ο λαος!
Ποιες 3500 χιλιαδες υπογραφες διαματρυριας κατοικων μαζεψατε ?
Ειστε ολοι κουκουλοφοροι και εγκαθετοι που πατε κοντρα στο θεαρεστο εργο της τσιμεντοποιησης!
Και αφηνω κατα μερος την ειρωνια και λεω" Βρε δεν ντρεποσαστε λιγο? Τα δεντρα σας πειραξαν? Καντε τις δουλιες σας αλλα τουλαχιστον κρατηστε τα προσχηματα ...
4 η ωρα το πρωι μονο οι μαφιοζοι και οι χουντικοι κανουν τις δουλειες τους !
Οταν εισαι νομιμος και καθαρος το κανεις με το φως τις μερας !Εμενα τουλαχιστον ετσι μου τα μαθανε.
Και 4 διμοιριες Ματ τι τις θελατε?
Τι καινουργια μοδα ειναι αυτη που οποιος Ελληνας πολιτης τολμαει να διαμαρτυρηθει κινδυνευει με προπηλακισμο και χημικα?
Αυτη ειναι η επανιδρυση του κρατους που θα εκανε ο ευτραφης πρωθυπουργος μας?
Αυτο ειναι το σεμνα και ταπεινα?Μηπως ηθελε να πει με μιζες βια και μπετα?
Συγνωμη κυριοι αλλα εμενα αυτο το σκηνικο υφερποντα φασισμο μου θυμιζει μονο!
Αμ αυτος ο ανεκδιηγητος εισαγγελεας πο ηθελε να περιφραξει δημοσιο χωρο?Δεν ηξερε τι να πει οταν τον ρωταγανε ποιος νομος απαγορευει σε εναν Ελληνα πολιτη να
κατσει σε δημοσιο παρκο?
Ρε μηπως εχουν αλλαξει οι νομοι και δεν το πηραμε χαμπαρι?

«Αν ένας πολίτης κόψει ένα δέντρο, τότε πάει αυτόφωρο.

Για αυτούς που αποφάσισαν να κόψουν 45 αιωνόβια πεύκα δεν πρέπει να γίνει το ίδιο; Ποιο είναι τελικά το δημόσιο συμφέρον;"ρωτησε μια συμβουλος του εκτου διαμερισματος της Αθηνας , αραγε θα της απαντησει κανεις?
Μπα μαλλον θα την προπηλακισουν ,τους ειναι πιο ευκολο.
Σκεφτομαι ομως οτι η ζωη ομως ειναι πολυ πουτανα και ο χρονος παντα ξεσκεπαζει την υποκρισια και το φαρισαισμο.
Ο ιδιος δημαρχος που ειχε βαλει τα ΜΑΤ πριν 1 μήνα να φυλαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να μην καεί απο τους κουκουλοφορους και τους αναρχικους ο ιδιος δημαρχος εφερε παλι τα Ματ μονο που τώρα φυλούσαν το πάρκο για να κόψει 40 αιωνόβια δέντρα..
Μπραβο!!!Τα θερμα μου συγχαρητηρια!!!
Με κανατε παλι και αισθανθηκα περηφανος πολιτης και δημοτης.
Αλλα με βοηθησατε να κανω μια διαπιστωση ...
Τελικα δεν υπαρχει αμφιβολια μας περνατε για ιθαγενεις...
Αυτο ηταν το παρκο για οσους δεν ετυχε να περασουν ποτε απο εκει!

Δεν υπαρχει πλεον.....

To φθοροποιο στοιχειο....

Συνηθεια...
Ο πιο υπουλος εχθρος ...
Ερχεται παντα αθορυβα,τρυπωνει απο τις γριλιες και μπαινει στο δωματιο χωρις να το καταλαβεις..
Και ξαφνικα απο το επομενο πρωι ειναι στην ζωη σου...
Στην αρχη δεν το αντιλαμβανεσαι ,θεωρεις οτι εχεις περιφρουρισει ετσι την καθημερινοτητα σου
ωστε να μην εμφανιστει στην δικια σου σχεση , στον δικο σου κοσμο!
Αλλα ματαια, ξαφνικα ειναι στα θεμελεια του οικοδομηματος σου και τα ροκανιζει αργα αλλα σταθερα.
Κλεινεις τα ματια και σκεφτεσαι οτι αυτο το για παντα που λενε ολοι οι ερωτευμενοι ειναι το μεγαλυτερο ψεμα του κοσμου
με ελαχιστες εξαιρεσεις που απλα επιβεβαιωνουν τον κανονα.
Αρχιζεις να καταγραφεις αθελα σου πραγματα που καποτε εβρισκες χαριτωμενα ως ανουσια εκνευριστικα και επαναλμβανομενα απο αυτο τον υπουλο εχθρο....
Συνηθως τοτε εμφανιζεται και κατι καινουργιο στην ζωη σου, οχι γιατι οπως λεμε ο Θεος σου κανει πλακα, αλλα απλα γιατι εσυ εισαι πιο ανοιχτος στο να το
αφησεις να εισχωρησει στην ζωη σου.
Κλεινει τα κενα ,σε κανει να νιωθεις θελκτικος ,αξιοσημειωτος, και γενικα οτι η συνηθεια και ο χρονος εχει αλλιωσει στην σχεση σου τα ξαναβρισκεις
ολοκαινουργια και δοσμενα απο ενα καινουργιο πρισμα ισως πιο ομορφο απο το προηγουμενο.
Αρχιζεις να επιβεβαιωνεις μεσα σου ολο και πιο πολυ οτι η σχεση σου εγινε συνηθεια και οτι πια δεν μπορεις να ξεχωρισεις ποια ειναι τα ακριβη συναισθηματα σου.
Αγαπαω η παραμενω συνεπη στρατιωτακι στην λειτουργικοτητα της καθημερινοτητας μου?
Ειμαι ευτυχισμενος η απλα εξαρτημενος απο μια ρουτινα που εχω πεισει τον ευατο μου οτι δεν μπορει να ζησει χωρις αυτη?
Ειναι αυτο που ονειρευτηκα πια εδω η εχει αντικατασταθει απο ενα αλισβερισι συμβιβασμων και ενα ουδετερο τροπο επικοινωνιας?
Στην απελπιδα προσπαθεια του να σωσεις κατι περνας στο επιπεδο του εθελοτυφλισμου...
Πειθεις τον ευατο σου οτι αυτο ολο που αισθανεσαι ειναι περαστικο και προιον κουρασης,
Πειθεις τον ευατο σου οτι αγαπας αυτο που σε εχει κουρασει..
Πειθεις τον ευατο σου οτι η απαραιτητη ψυχικη σου ισορροπια ειναι αρρηκτα συνδεδεμενη με την συνηθεια και την ρουτινα.
Πειθεις τον ευατο σου οτι τα αλληλοσυγκρουμενα συναισθηματα ειναι προιον της δικης σου ανικανοτητας στο να διατηρησεις την σχεση σου
και οχι στο οτι απλα η σχεση ειναι πλεον σε τελμα και δεν ανταποκρινεται στις απαιτησεις σου.
Πειθεις τον ευατο σου οτι θα αποτυχει αν επαναστατησει και ανακατευεις τις εννοιες αγαπη ερωτα φοβου συνηθειας και εξαρτησης μες το μυαλο σου αδυνατωντας να καταλαβεις ποια απο ολες υπερνικα τις υπολοιπες...
Και καπως ετσι αφηνεις τον χρονο να κυλα ελπιζοντας οτι θα ξεθυμανει.
Αλλα δεν θα γινει , οσο και να το πολεμησεις θα καιροφυλακτει εκει και θα περιμενει την καταλληλη στιγμη να ξαναεμφανιστει
Και τοτε αρχιζει το δυσκολο του πραγματος γιατι θα πρεπει να το παραδεχθεις στον ιδιο σου τον ευατο.
Ο ευατος μας κατα κανονα ειναι ο μεγαλυτερος και πιο αυστηρος κριτης ..
Τωρα γιατι σας τα λεω εγω ολα αυτα?
Ειχα μια συζητηση με μια φιλη που εχει αυτο ακριβως το προβλημα και τις υποσχεθηκα να το σκεφθω και να αποτυπωσω τις σκεψεις μου εδω.
Και αυτο εκανα ..
Κλεινοντας εχω να πω δυο πραγματα ...
Πρωτον...
.Ο χειρότερος χωρισμός είναι αυτός που δυο άνθρωποι ενώ στην ουσία νοιώθουν χωρισμένοι είναι ακόμα μαζί......από συνήθεια, συμβιβασμό ή φόβο.
Eιναι μαθηματικα βεβαια η καταληξη σε δυστυχια και σε κανέναν δεν αξίζει κάτι τέτοιο!!!
Δευτερον...
Ειναι αλλο το να αλλαζεις και αλλο το να αδειαζεις....

35 και συνεχιζουμε....

Ημερα γενεθλιων σημερα...
Ημερα σκεψεων και απολογισμου ...
Το μυαλο μου αυτη τη μερα παντα κατακλυζεται απο εικονες και βιωματα του παρελθοντος.
Περναει η ζωη μου σαν ταινια απο μπροστα μου και εγω ειμαι θεατης...
Σαν βιντεοκασσετα που κανει rewind...
Λαθη,χαρες,λυπες,ανθρωποι που πικρανα,ανθρωποι που με πικραναν ,αγαπες, κοντρες, χωρισμοι...
Ολα ειναι εκει και ολα ανασυρονται απο την αρχειοθηκη του μυαλου μου με τρομακτικες ταχυτητες...
Ειναι μια εκρηξη μνημης που ο αναιδης ευατος μου κραταει παντα για αυτη την ημερα...
Απο μια αποψη αισθανομαι τυχερος ,στα 35 μου πια ειχα την τυχη να ζησω μια ζωη πλουσια σε εμπειριες...
Γεματη εικονες ,μυρωδιες ,κινδυνους,ρισκα,ερωτες,αποτυχιες,επιτυχιες,παραπονο δεν εχω ...
Παντα ειχα ενα φοβο για τους ανθρωπους με απωθημενα και ετσι προσπαθησα να εχω οσο πιο λιγα γινεται...
Γιος ναυτικου η εικονα του πατερα ηταν ειδος πολυτελειας στο σπιτι μου και θυμαμαι οτι αυτο παντα με εκανε να
θελω να μεγαλωσω γρηγοροτερα ....
Εκανα την επανασταση μου απεναντι στο πρεπει τις ζωης νωρις νωρις στα 16 και αποφασισα απο τοτε
οτι θα ζησω για μενα οπως θελω χωρις να μπω στα καλουπια και στους κανονες που επιβαλει η κοινωνια.
Και ετσι εκανα...
Δεν ηξερα τοτε οτι αυτος ο δρομος πισω απο την γοητεια της περιπετειας κρυβει απο κατω ενα σωρο εμποδια,
λαθη ,πονο,αποτυχιες...
Παντως καθε φορα που το σκεφτομαι οτι ακομα και αν ειχα την δυνατοτητα να γυρισω πισω στα 16 μου παλι το
ιδιο μονοπατι θα διαλεγα γιατι θα μου ηταν αδυνατο με το τοτε μυαλο μου να δω σε αυτο οτιδηποτε κακο και δυσκολο..
Και μαλλον καλυτερα γιατι μεσα απο αυτες τις δυσκολιες εγινα αυτος που ειμαι και διαμορφωσα τον χαρακτηρα μου με τα καλα του
και τα κακα του.
Αλλος ενας χρονος λοιπον στην πλατη μου και το καλυτερο δωρο που λαμβανω καθε χρονο ειναι οτι διαπιστωνω οτι εχω ανθρωπους που με αγαπανε
και με αντεχουνε.
Ενας μοναχικος,δυστροπος και κυκλοθυμικος ανθρωπος οπως ειμαι εγω δεν ειναι και ο καλυτερος συγγενης,φιλος,συντροφος,
αλλα νοιωθω τυχερος που καποιοι ανθρωποι βλεπουν κατι σε μενα που μαλλον εγω δεν μπορω να το διακρινω και αυτο τους κανει να με αγαπανε
και να θελουν να ειναι διπλα μου.
Αυτη η μερα θα περασει γρηγορα οπως ολες οι υπολοιπες τις ζωης μας και θα αφησει αυτη την γλυκοπικρη γευση που αφηνει παντα η ημερα των γενεθλιων.
Και οταν παει να με παρει απο κατω κατι τετοιες στιγμες θυμαμαι κατι που μου ειχε πει ενας γεροντας μια τετοια ημερα που ημουνα πιο μελαγχολικος.
"Να γιορταζεις και να χαιρεσαι, γιατι την καθε μερα που απλα ξυπναμε γεννιομαστε ξανα!"

HΣΥΧΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ...

Τι να ειναι αυτο που αποκομισα απο το εγωιστικο του χαρακτηρα μου?
Τι εχω να θυμαμαι τωρα που η σκονη κατακαθησε και το τοπιο επιτελους εμφανιστηκε ?
Ειναι αυτο που βλεπω αραγε αυτο που ηθελα να δω?
Δεν νομιζω οτι θυμαμαι πια μαλλον το ξεχασα κατα την διαρκεια του εσωτερικου μου πολεμου...
Η μηπως νομιζεις θυμαμαι για ποια τροπαια αγωνιστηκαμε?
Προφανως για τιποτα το ιδιαιτερο....
Μονο για μερικες ησυχες στιγμες....
Στιγμες και ερωτηματα που δεν απανταω τα αφηνω να αιωρουνται ...
Γιατι παλεψα σαν θηριο με ολους ακομα και με σενα?
Για ποιο λογο στραγγιξα τον ευατο μου απο συναισθηματα και τον εχω καταστησει πια αγονο?
Αξιζε τον κοπο το αυτο το ταξιδι ?
Γιατι αδημονουσα τοσο πολυ να κορεστω ?
Για τιποτα το ιδιαιτερο τελικα...
Mονο για μερικες ησυχες στιγμες.....
Το να ζησεις τα ονειρα σου λενε οτι ειναι ευχη...
Το να ζησεις και τους εφιαλτες σου τι ειναι?
Νεμεσις?
Σταματα...
Γυρνα σελιδα ασε αυτα που πονανε κρυμμενα..
Κρατησε με για λιγο,ετσι και αλλιως και εσυ θα φυγεις το ξερω...
Δεν θα το θυμασαι μετα και ετσι δεν θα σου δημιουργει στεναχωρια μην φοβασαι..
Η δικη σου ληθη , ειναι το τιμημα που θα πληρωσω για τα λαθη ...
Κυκλος ειναι ματια μου ,να το θυμασαι οταν θα εισαι στην κορυφη γιατι εγω το ξεχασα...
Το σκεφτομαι τωρα που εχω την πολυτελεια...
Πολυτελεια για μερικες ησυχες στιγμες....
Οι οιωνοι ηταν καλοι αλλα μαλλον τους ερμηνευσα λαθος ,
Που ξερεις μικρο μου ισως υπερτιμησα τις δυναμεις μου και
αντιμετωπισα περρισοτερους εχθρους απο οσους μπορουσα...
Ετσι και αλλιως ειμαστε οι επιλογες μας και εξελισομαστε μεσα απο τα λαθη και τις πτωσεις μας....
Ξερω οτι σε λιγο καιρο θα χρειαστει να ξαναπαρω αποφασεις...
Ξερω οτι εχουν αρχισει και συσωρευονται διλημματα τα οποια ετσιθελικα αγνοω...
Ξερω οτι η περιοδος της απομονωσης τελειωνει και πρεπει να αναγεννηθω και να ξαναπαλεψω ...
Ξερω οτι οι απαιτησεις θα ειναι περισσοτερες και η ανοχη λιγοτερη...
Το ξερω οτι πιστευεις σε μενα και σε ευχαριστω γιατι εισαι ισως η μονη αλλα...
Αποψε δεν ειμαι καλος οικοδεσποτης γιαυτο μην ερθεις απο το σπιτι....
Σου υποσχομαι οτι θα ερθω εγω σε σενα οταν θα ειμαι ετοιμος και θα μπορω να το αντεξω ...
Αποψε ασε με να απολαυσω αυτο που κερδισα με τοσο μεγαλο κοστος...
Μερικες ησυχες στιγμες....

ZΩΗ ....

Τα Χριστουγεννα για μενα τα πιο παλια χρονια ηταν παντα συνυφασμενα με δυο πραγματα ...
Πρωτον παρα πολυ κουραση λογω της φυσης της δουλειας μου και δευτερον οτι γιορταζει ο Χρηστος
πραγμα που σημαινε οτι παρολη την κουραση θα εβγαινα εξω και θα το ξημερωνα..
Επι πολλα χρονια το ιδιο ακριβως μοτιβο και επειδη ειμαι και ανθρωπος που αγαπαει τις μικρες του συνηθειες
ηξερα οτι ασχετα με το πως ηταν η προσωπικη μου ζωη ,το βραδυ των Χριστουγεννων παντα θα ημουν στην Κυψελη μαζι με τον Χρηστο ...
Εχω ριξει απιστευτους τσακωμους με κατα καιρους σχεσεις μου επειδη αδυνατουσαν να το κατανοησουν και θελανε να κανω ρεβεγιον με συγγενεις και φιλους ...
Αλλα εγω ετσι ηθελα να ζω αυτη την νυχτα του χρονου,
στο ιδιο μερος...
Με τους ιδιους ανθρωπους...
Σαν μια ιεροτελεστια που λαμβανε χωρα καθε χρονο την ιδια ημερα και
ηταν απαραιτητη για να παει καλα η καινουργια χρονια που ερχοτανε...
Θυμαμαι πολλες ωραιες Χριστουγεννιατικες νυχτες αλλα μια εχει μεινει χαραγμενη στο μυαλο μου
και κατεχει περιοπτη θεση στις αναμνησεις μου...η νυχτα του 1996..
Εκεινο το Δεκεμβριο πολλα πηγαιναν στραβα....
Ειχα ανακαταταξεις στην δουλεια και μολις ειχα χωρισει με την Ναντια μετα απο εξι μηνες αρκετα εντονης σχεσης.
Ο χωρισμος μας δεν ηταν αυτος που λες και ο πιο ευγενικος και ματαια ο Χρηστος με την φιλη μου την Μαρινα προσπαθουσαν
να συγκρατησουν το φαλλοκρατικο παραλληρημμα που εβγαινε απο το στομα μου καθε φορα που η κουβεντα ερχοταν στο θεμα σχεση!
Μαλιστα τα νευρα μου χτυπαγανε κοκκινο οταν η Μαρινα με ενα αταραχο υφος μου ελεγε " τωρα γινεσαι υπερβολικος και χανεις το δικιο σου και να σου πω και κατι ετοιμασου γιατι θα την πατησεις ασχημα αυτο το διαστημα, το χω διαισθηση"
Τοτε αφριζα και εκανα τις γνωστες αντρικες βαρυγδουπες δηλωσεις !Ολοι τις ξερουμε οποτε δεν χρειαζεται να τις περιγραψω...
Το βραδυ των Χριστουγεννων ηρθε μεσα σε αυτο το κλιμα ...
Κατα τις 12΄30 ενω ετοιμαζομουνα για να φυγω χτυπησε το τηλεφωνο ,ηταν ο Χρηστος ο οποιος με ενημερωσε οτι η Ναντια ειχε παραιτηθει και ετσι δεν θα ημουνα αναγκασμενος να την υποστω, μιας και δουλευε στο μπαρακι που συχναζαμε...
Το κεφι μου επανηλθε γιατι και δεν τα μπορω αυτα τα σουηδικα σκηνικα καθολου και απο την αλλη δεν ηθελα να εχω νευρα στην γιορτη του κολλητου μου...
Να και κατι καλο σκεφτηκα και ξεκινησα...
Το μαγαζι οταν εφτασα ηταν ασφυκτικα γεματο και αρχισα να πηγαινω σπρωχνοντας προς το Χρηστο που ειχε κατσει στην μεσα γωνια ..
"Καλα ρε "γκρινιαξα οταν εφτασα "πιο μεσα δεν ειχε να πας?"
"Παψε ρε μουμουρα"μου ειπε γελαστα ο γιγαντιος φιλος μου "το κοριτσακι που αντικαταστησε την πρωην σου ειναι φιλη μου και καθησα εδω γιατι μου το ζητησε "
"Αντε καλα"σταματησα την γκρινια" που ειναι να παραγγειλω τουλαχιστον"
Η επομενη στιγμη ειναι αυτη για την οποια εκεινα τα Χριστουγεννα μου εμειναν ανεξιτηλα....
Ο Χρηστος μου εδειξε μια υπεροχη γυναικεια σιλουετα που ηταν γυρισμενη απο την αλλη και μιλαγε με μια κοπελα,αναμεσα στην μουσικη ακουσα την φωνη του
-Ζωουλα ερχεσαι λιγο να παραγγειλουμε?
Η κοπελα που ο φιλος μου φωναξε Ζωη γυρισε και τοτε ειδα το πιο ομορφο πλασμα που ειχα αντικρισει μεχρι τοτε ...
Με κοιταξε στα ματια και ειπε "Ζωη ,τι θα παρεις?"
Η απαντηση μου για πρωτη φορα στην ζωη μου ηταν "ε?"
"Το ονομα σου ειναι ε?"μου ειπε χαμογελωντας
"Πολυ αστειο "τις απαντησα επανακτωντας την αυτοκυριαρχια μου "ενα rasty nail"
"Ωραια !Το ονομα σου?"
'Εχει καμμια σημασια τωρα αυτο? "της απαντησα καταλαβαινοντας οτι η αμηχανια που ενιωθα μπροστα της μου εβγαινε σε επιθετικοτητα..
Ως συνηθως με εσωσε ο Χρηστος "Παυλο τον λενε και μην τον παρεξηγεις ειναι κουρασμενος"
"Δεν παρεξηγω "ειπε και γυρισε να φυγει χαριζοντας μου ενα τελευταιο χαμογελο..
Εκλεισα τα ματια μου και η εικονα της ειχε πλυμμυρισει το μυαλο μου ...
"Τι εγινε ρε ?"ακουσα τον Χρηστο να με ρωταει "που ταξιδευεις?'
"Φιλε μην την αφηνεις να ερχετε πολυ εδω αυτη"
'Γιατι??"
"Νομιζω οτι ερωτευομαι...'
"Εσυ ? Και με την πρωτη ματια ?Παει ρε χαλασε ο κοσμος ..χαχαχα,που εισαι ρε Μαρινα να δεις τον αμπελοφιλοσοφο πως την πατησε .."
Η νυχτα περασε και οταν βγηκαμε εξω συνειδητοποιησα οτι η εικονα της Ζωης ειχε κανει πληρη καταληψη στο μυαλο μου οσο και αν προσπαθουσα δεν μπορουσα να σκεφθω τιποτα αλλο ..
Γυρισα στο Χρηστο και του ειπα "Δεν ξερω τι εγινε σημερα στο κεφαλι μου και δεν θα το αναλυσω αλλα αυτο που ξερω ειναι οτι εγω και αυτη θα ειμαστε καποια στιγμη μαζι "
"Μακαρι "μου ειπε ο φιλος μου "γιατι ειναι φανταστικο πλασμα".
Ετσι τα Χριστουγεννα του 96 βιωσα την μια και μοναδικη φορα που ερωτευθηκα κεραυνοβολα γιατι απο εκεινη την στιγμη ημουνα απολυτα ερωτευμενος με μια κοπελα που ηξερα μολις 4 ωρες ...
Και ηταν η πρωτη και ισως η τελευταια φορα που ερωτευθηκα χωρις να το φιλτραρω, χωρις να το σκεφθω , χωρις να το αναλυσω,απλα εγινε και εγω δεν ειχα καμμια αντισταση..
Με την Ζωη τελικα τα φτιαξαμε μετα απο εξι μηνες και περασαμε 3 πολυ ομορφα χρονια ειναι ενας ανθρωπος σταθμος στην ζωη μου και παντα την σκεφτομαι με πολυ αγαπη.
Και οταν καποια Χριστουγεννα νιωθω μελαγχολικα η μνημη μου ανατρεχει πισω και πειθω τον ευατο μου οτι συμβαινουν μικρα θαυματα που κανουν την ζωη μας ομορφη και να αξιζει...
Και αυτα τα μικρα θαυματα συνηθως γινονται οταν πιστευεις οτι εισαι αναξιος να τα βιωσεις....