Πάντα έγραφα...
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ,αυτός ήταν ο αγαπημένος μου τρόπος έκφρασης και εκτόνωσης...
Γιαυτό με τα χρονιά το γράψιμο απόκτησε μια ιδιαίτερη θέση και αξία μέσα στην ζωή μου...
Γιατί είναι τόσα πολλά αυτά που νιώθω όταν αποτυπώνω στο χαρτί τις εικόνες του μυαλού μου ...
Σαν μια κυοφορία και μια γέννηση....
Δύσκολο να το περιγράψω αλλά θα προσπαθήσω...
Όταν γράφω νιώθω...
Σαν να στέκομαι γυμνός απέναντι σε ένα πλήθος από κόσμο δίνοντας τους την ευκαιρία να εξετάσουν προσεκτικά κάθε μου πτυχή ...
Δίνοντας τους την ευκαιρία να δουν την λογική άλλα και την παραφροσύνη μου...Έχοντας παρατήσει τα ρούχα μου κάπου ανάμεσα στο "Όχι ακόμα" και στο"Λύγισε άλλα μην σπάσεις"....
Όταν γράφω νιώθω...
Σαν κάθε φορά να βγάζω την καρδιά μου και να την σιδερώνω προσεκτικά...Και καθώς το κάνω απελευθερώνονται στον αέρα μεσώ του ατμού που βγαίνει από το σίδερο ολα τα μυστικά μου...Γεμίζουν την ατμόσφαιρα συνωμοτούν αποκαλύπτονται και μετά σιγά σιγά ξεθωριάζουν και εξαφανίζονται...
Όταν γράφω νιώθω...
Σαν να κόβω την ψυχή μου σε μικρα κομματάκια και να δημιουργώ ενα πρωτότυπο και παράξενο παζλ...
Που εγω ανακατεύω τα κομμάτια και ευχομαι να μην κατορθωσει κανεις να το συναρμολογήσει γιατι φοβάμαι οτι μαζι με την ψυχή μου θα δει και τις μεγαλες μου ατέλειες...
Οταν γραφω νιωθω...
Ότι οι λέξεις μου είναι σαν ένα μεγάλο παγωτό και εγω το μόνο που θελω ειναι να βγω περίπατο το πιο ζεστό μεσημέρι του καλοκαιριού για το αφήσω κάτω σε ένα πεζοδρόμιο για να το λιώσει ο ήλιος...
Οταν γραφω νιωθω...
Σαν να βγάζω τις φοβίες μου πρωταγωνίστριες σε κεντρική σκηνή θεάτρου και τις αφηνω να έρθουν αντιμέτωπες με εκτυφλωτικούς προβολείς και απαιτητικούς θεατές και εγω απο τα παρασκήνια τις παρακολουθώ να δίνουν την παράσταση της ζωή τους ελπίζοντας να της γιατρέψει ένα χειροκρότημα...
Όταν γράφω νιώθω...
Οτι αν αποκαλύπτοντας τα όνειρα μου,τα παραμύθια μου και το διαφορετικό κόσμο της φαντασίας μου αυτά κανουν έστω και εναν άνθρωπο να αισθανθεί όμορφα ,έστω και εναν άνθρωπο να χαμογελάσει ,τότε υπαρχει ελπίδα να βρω ανθρώπους που ακόμα νοιάζονται...
Αυτα νιώθω οταν γράφω λοιπόν...
Και γράφοντας γίνομαι πιο δυνατός υπογραμμίζοντας τις αδυναμίες μου ,τα λάθη ,τα πάθη μου...
Ίσως αυτο να μην είναι κάτι το σπουδαίο...
Άλλα κατανοώντας το τι νιώθω όταν γράφω, κατάλαβα γιατί πολλοί, ενώ θέλουν και μπορούν δεν έχουν το κουράγιο και το θάρρος να το κάνουν ...
Να είσαι πάντα καλά να γράφεις,να σε διαβάζουμε και να βλέπουμε την άχαρη ώρες, ώρες ζωή από άλλο μάτι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ιανε ....
Αν ο καθενας μας τολμουσε να εκθεσει τον εαυτο του,την καρδια του και τις φοβιες του οπως εσυ,ο κοσμος μας θα ηταν πιο καθαρος,πιο φωτεινος,πιο αγνος,με περισσοτερο πονο ισως,αλλα τουλαχιστον πιο αληθινος!Να εισαι καλα και να μην αλλαξεις ποτε!Χρειαζομαστε ανθρωπους σαν εσενα για να θυμιζουν σε καποιους τι σημαινει να εισαι αυθεντικος...Καλημερα Ιανε μου! Keep walking...and writing!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη παρηγοριά το γράψιμο... το ξέρω από πείρα. Και με τις δυο έννοιες παρηγοριά. Και να γράφεις για να εκφραστείς και να "γράφεις" όσους σε ενοχλούν και σου τη δίνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω αισθανθεί αμέτρητες
φορές να σκορπάω σε αμέτρητα κομμάτια!Και μετά.......
λύτρωση! Φιλιά πολλά
και καλό Σ/Κ
Συνέχισε να γράφεις!:)
σε νοιώθω απόλυτα. δε σιδερώνω, απλά τακτοποιώ τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί με γραμμές...
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω τόμους γραμμένους, τόμους με χαρά, τόμους με κλαμματα, τόμους με πίκρα και πόνο. όλα γραμμένα με το μπλέ μου στυλό που γρήγορα αντικαταστάθηκε με μια πένα αυθεντική με μελανοδοχείο και όχι με φύσιγγα μελανιού.
πόσο σε καταλαβαίνω...
ΕΥΧΟΜΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΗΣΥΧΑ.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.
ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΕΔΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.
Φουλη ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω γλυκια μου!!!Οσο το νιωθω και μπορω θα συνεχιζω!Πως ειναι η Κρητη?Φιλια!!!
Βιβη ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ οταν μου λένε τέτοια δεν μιλάω...κοκκινίζω λέω ευχαριστώ και keep walking and writing....¨:))
ΞΕΝΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρη μου ξενη για το ενα σκελος το θεμα ειναι να γραφεις απο εσωτερικη αναγκη.. Το αλλο σκελοςτο να τους γραφεις ειναι επιλογη!Και πολυ σωστη τις πιο πολλες φορες!Φιλια!!! :)
D.Angel...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια σενα ημουνα σιγουρος οτι θα με καταλαβαινες...Δεν ειναι τελειο το συναισθημα?Πολλα φιλιααααα!!!
ria...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε ομοιοπαθείς λοιπόν...καιεγω μια απο τα ιδια... ενα κάρο χειρογραφα που μεσα τους περιγράφονται ολων των ειδών τα συναισθήματα....:)
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη εβδομαδα παλικαρι μου... Θα περασω ναδιαβασω την προηγουμενη σου αναρτηση σιγουρα!Καλο βραδυ! :)
Σίγουρος ε;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλάαααα
Αισθάνομαι όμορφα πάντως!
Δεν ξέρω οι άλλοι, όταν με διαβάζουν!
Είσαι νέος στην παρέα, δεν μ εχεις δει στα ψυχοπλακωτικά μου! Κόβεις φλέβα!Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!
D.Angel...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντα καλα!!! χι χι χι!!!
Αυτο ειναι το ζητουμενο να αισθανεσαι εσυ ομορφα...Τωρα αν υπαρχουν και καποιοι(που υπαρχουν) που το μοιραζονται και το νιωθουν ακομα καλυτερα!
Να αγορασω ξυραφακια δηλαδη και να τα εχω ετοιμα για παν ενδεχομενο? Μπα και εμεις τι κανουμε εδω ?Θα σε επαναφερουμε!!!:))Φιλια πολλα!!!
Xα χα χα χα
ΑπάντησηΔιαγραφήθα με επαναφέρετε στην τάξη;;;
Χα χα χα χα
Ζήτω η αταξίααααααααααααααα
Αστειεύομαι!
Ευχαριστώ
Φιλιά πολλά
Θα επαναφερουμε στην καλη χαρα οταν πεσεις στα ψυχοπλακωτικα σου...Και αν η καλη χαρα σου ειναι μες την αταξια μαζι σου και εμεις! χιχιχιχι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλα φιλια!!!
Ούτε μες το μυαλό μου να σουν ! :-D Έτσι...έτσι ακριβώς. Νομίζω τα είπες όλα για όσους νιώθουν την ανάγκη να γράφουν :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα κι από εδώ :-))
nellinezi...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ χαιρομαι που συμβαδιζουν οι σκεψεις μας ...:D Eτσι και αλλιως πιστευω οτι ολοι οσοι εκφραζομαστε με αυτο τον τροπο νιωθουμε παρεμφερη πραγματα!!! :)) Πολλες καλησπερες!!!
Είναι υπέροχο το συναίσθημα να μπορείς να ξεδιπλώνεις στο χαρτί τα συναισθήματά σου.Από μικρή κρατούσα ημερολόγιο έγραφα κρυφές σκέψεις που δεν τολμούσα να εκφράσω όταν ανακαλύφθηκαν σταμάτησα να γράφω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το κοκκίνισμα που αναφέρεις γίνεται οργή όταν αποκαλύπτεσαι.
Και το περίεργο είναι ότι πράγματα που γράφεις δεν μπορείς να τα πείς δεν βγαίνουν γμτο με λόγια!
Αν νιώθεις τόσο όμορφα μάζεψε και τύπωσε αυτές τις σκέψεις σου σ'ενα βιβλίο γράφεις υπέροχα και αξίζουν!
Και για τα παραμύθια σου είναι υπέροχα!
Νομίζω πως..αν δεν ταιριάζαμε..δεν θα blogo-συμπεθαιριάζαμε!Θέλω να πω πως αυτό τον τρόπο εκτόνωσης,τον έχουμε λίγι πολύ όσοι γράφουμε!Πρόσεχε όμως γιατί το ζώδιο σου σου επιφυλάσσει εκπλήξεις και νέες προοπτικές!Λες να σε δούμε στη μεγάλη σκηνή;!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακαλώ το υποσχόμενο κατοστάρικο να κατατεθεί εντός των ημέρων στη θυρίδα μου,ευχαριστώ!
Όταν διαβάζω ό,τι γράφεις, νιώθω...=)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι!=D
zoyzoy...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορει να σταματησες μικρη αλλα ξαναξεκινησες με το blog σου και μεσα απο εκει διαβαζουμε τις σκεψεις και τα συναισθηματα σου...
Και ειμαστε χαρουμενοι για αυτο...
ΕΓω νιωθω ομορφα που αυτα που εχω να πω αγγιζουν καποιους,αλλα δεν θεωρω οτι εχουν και τοση αξια ωστε να τυπωθουν κιολας...:) Φιλια!
you may say i'm a dreamer..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο εχω πει οτι ακομα και διαδικτυακα εχουμε την ταση να πεφτουμε σε ανθρωπους με κοινους κωδικες και συμπεριφορες...
Εκπληξεις?Νεες προοπτικες? Τι μου λες? Σε μεγαλη σκηνη? Μπα δεν εμφανιζομαι σε κοσμο ντρεπομαι...
Φυσικα και το κατοσταρικο θα κατατεθει αμεσα, παρακαλω αποστειλετε αριθμο θυριδας! :)
Καλο βραδυ ! Sweet dreams ...
cibus♥I...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν εσυ νιωθεις απο αυτα που γραφω εγω νιωθω οτι αυτα που γραφουν εχουν καποια αξια και λογο υπαρξης... Επισης!!! :)