Νυχτερινό "Σε χρειαζομαι"...

Σταμάτα...
Θέλω να σταματήσεις ότι κάνεις αυτή την στιγμή και να με ακούσεις προσεκτικά για λίγο...
Αν μπορείς ,σταμάτησε και την αναπνοή σου για όσο χρειαστεί μέχρι να συντονιστεί με την δική μου...
Η ψυχή μου λαχταράει να σου μιλήσει απόψε και θέλω να είναι ζωντανό κάθε κύτταρο σου για να την ακουσει...
Θέλω να πιστέψεις και να ακολουθήσεις τις λέξεις μου...
Να τις πιστεύεις ακόμα και όταν αυτές θα γίνονται αδέξιες ,θα σκοντάφτουν και θα πεφτουν...
Τότε να ξέρεις, θα χρειάζονται την πίστη σου περισσότερο από κάθε άλλη φορά...
Μην ανησυχείς δεν πρόκειται να σε απασχολήσω για πολύ ώρα...
Στο υπόσχομαι...
Πρέπει να ξέρεις ότι σήμερα ξύπνησα αγκαλιά με ένα συνονθύλευμα από τις αναπνοές και τους ψιθύρους σου...
Σε ονειρεύομαι συχνά τελευταια..
Όταν ξυπνώ δαγκώνω τα χείλη μου μέχρι να ματώσουν για να μην προδώσουν αυτά που ζουν στο μυαλό μου...
Και όταν κάποιες στιγμές το στόμα μου με προδίδει και μαρτυράω την αγάπη που σου εχω,εκείνη την νύχτα κοιμάμαι τρομοκρατημένος...
Και δεν το θέλω αυτό...
Γιατί με τυφλώνει...
Με κάνει να αντιδράω σπασμωδικά και να μπαίνω σε επικίνδυνες και λάθος τροχιές...
Που στο τέλος με αφήνουν ασυνάρτητο και χαμένο μέσα σε μια αφιλόξενη πόλη...
Ξέρω ότι ίσως έπρεπε να διαλέξω κάτι πιο εύκολο...
Κάτι πιο απλό...
Όταν αγαπάς νεράιδα το τίμημα είναι παράξενο και δύσκολο...
Άλλα ακόμα και αν είναι λάθος, εγώ αυτό το λάθος το αγαπώ...
Χίλιες φορές μπορώ να ξαναπεσω από τον ουρανό σου χωρίς δίχτυ ασφαλείας...
Χίλιες φορές μπορώ να κάνω την καρδιά μου γενέθλιο δώρο σου....
Δεν πρόκειται ποτέ να εχω τον παραμικρό ενδοιασμό...
Υποθέτω ότι αυτό που θέλω να πω, και πάλι πλατειασα, είναι ότι απλά σε χρειάζομαι...
Και θα σε χρειαζομαι πάντα...
Και αυτό δεν θα το αφήσω να αλλάξει, ακόμα και αν χρειαστεί να περάσω μέσα από την κόλαση μέχρι να είσαι εδώ....