Κάτοχος της εσωτερικής θλίψης...
Μαθημένος να υπάρχει και να κινείται μέσα σε συναισθηματικά σκοτάδια και δαιδαλώδη μονοπάτια που τρομάζουν τους κανονικούς ανθρώπους ...
Η απώλεια μεγάλωσε την απόσταση και πάγωσε την ψυχή του ...
Και εκεί καθήμενος αναμεσά στις μνήμες των νέκρων ακόμα βρίσκει τρόπο να μετατρέπει ότι νιώθει σε λέξεις για να τις χαρίσει σε αγαπημένους που ίσως δεν καταλάβουν την αξία τους ποτέ ,,,
Γιατί όταν κάποιος μάχεται με τους εσωτερικούς του δαίμονες ο καλύτερος τρόπος για να αμυνθεί απέναντι τους είναι να χαρίσεις τα καλυτέρα κομμάτια σου ,,,,
Του το είχε μάθει αυτό πριν πολλά χρόνια ένας άνθρωπος που αγάπησε πολύ ,λίγο πριν τον μαχαιρώσει πισώπλατα για να του επιβεβαιώσει την φράση "ότι η προδοσία είναι θέμα ημερομηνιων",,,
Απο τότε έπαψε να εμπιστεύεται τους ανθρώπους ...
Στην μετέπειτα ζωή του μόνο μια φορά χάιδεψέ το μυαλό του η ελπίδα ....Μόνο μια φορά ένιωσε τον πάγο να λιώνει...
Όταν αντίκρυσε εκείνο το μαγικό πλάσμα που μέσα του έκαιγε μια ασβέστη φλόγα ...Μια φλόγα που τον φώτιζε και προς μεγάλη του έκπληξη όταν την αγκάλιαζε δεν τον πονούσε ,δεν τον έκαιγε ...
2 σχόλια:
Μέσα από τα βιώματά του ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργεί θαύματα!!! Υπέροχο το κείμενο σου,Παύλο!!! Μπράβο!!!
Orsalia...
Τα βιώματα μας είναι εκείνα που δημιουργούν τα θαύματα μας αλλά και τα τέρατα μας... Και η πάλη μας είναι να νικάνε και να υπερτερούν πάντα τα θαύματα ...Σε ευχαριστώ πολύ πολύ ... Χαίρομαι που σου αρεσε .. :)
Δημοσίευση σχολίου