Παράδοση άνευ όρων σε έναν ανελέητο εχθρό...
Αυτή είναι η κατάληξη της μάχης σου...
Και έμενα που με τοποθέτησες σε αυτή την αυτοσχέδια εξέδρα ως το μοναδικό θεατή...
Μου ζητάς να χειροκροτήσω για να πέσει η αυλαία...
Τι αντικρουόμενες που είναι πάντα οι πράξεις σου...
Σαδιστικά να με αναγκάζεις να παρακολουθήσω τον ξεπεσμό σου και μετά να παρακαλάς να δείξω κατανόηση στα σαδιστικά σου ένστικτα και να βάλω εγώ το τέλος στο μαρτύριο σου...
Θυμάμαι όταν σου είχα πει να προσέξεις μου είχες πει ότι όταν πνίγεσαι δεν σε νοιάζει ποιανού είναι το χέρι που σε σώζει...
Τι γίνεται όμως όταν αυτός που σε σώζει είναι ο ίδιος άνθρωπος που σε πετάει στο νερό;
Είναι ο σωτήρας σου;
Η εσύ είσαι ένα κομμάτι του παιχνιδιού που έχει εφεύρει για την προσωπική του ευχαρίστηση;
Αναλύεις τις καταστάσεις υπερβολικά ήταν η απάντηση σου τότε...
Αδύνατες ήταν πάντα οι απαντήσεις σου...
Το ίδιο αδύνατες με τις αντοχές σου...
Και φτάσαμε εδώ ...
Να μου ζητάς να ενώσω τις παλάμες μου ώστε να μπορέσεις να μείνεις για πάντα υποχείριο...
Δεν θα σου κάνω όμως αυτή την χάρη...
Δεν θα στο κάνω εύκολο...
Δεν θα στο κάνω ανώδυνο...
Δεν θα υπογράψω με την συγκατάβαση μου το πιο μεγάλο λάθος σου...
Στο επόμενο κλείσιμο των βλεφάρων σου θα χαθώ...
Με τον καιρό θα ξεθωριάζω...
Μέχρι που θα γίνω μια παράξενη ανάμνηση...
Και φεύγοντας θα σου αφήσω δώρο ένα ερωτηματικό....
Να το έχεις απέναντι σου κάθε φορά που θα διαβάζεις στον καθρέφτη τα σημάδια του συμβιβασμού και της ήττας...
Που όση προσπάθεια και να κάνεις δεν θα σβήνουν...
Γιατί θα είναι χαραγμένα στο πρόσωπο της ψυχής σου....
Και εσύ θα είσαι πλέον μόνιμη πρωταγωνίστρια της θλίψης σε μια παράσταση που η αυλαία δεν θα πέφτει πότε...
( Μην ξεχνάτε να πολεμάτε για αυτά που αγαπάτε και για αυτά που ονειρεύεστε.....Ο χειρότερος εχθρός είναι ο εθελοτυφλισμός και η παραδοχή μιας μίζερης πραγματικότητας...)
22 σχόλια:
Η πιο μελαγχολική, πικρή αλλά και η πιο κοντά στην αλήθεια ανάρτησή σου... Συγκλονιστική και κάποιες στιγμές ανατριχιαστική... Δε στο έχω ξαναπεί...Τα σέβη μου!!!! Καλησπέρα Ιανέ μου!!
οι μεγάλοι έρωτες, ειδικά όταν φτάνεις σε κείνο το απόλυτο σημείο της εξάρτησής σου από τον άλλον, συχνά είναι και οι πιο ολέθριοι...είναι τόσο μα τόσο δύσκολο να μπορέσεις να κλείσεις αυλαία...
το κείμενό σου όμως, είναι για άλλη μια φορά τόσο γεμάτο από συναισθήματα και δυναμισμό που με παρασύρει, υποκλίνομαι στην πένα σου κι εγώ, για άλλη μια φορά Ιανέ...αν και διαφωνώ σίγουρα με την ψυχρότητα και τόση ψυχραιμία που αντιμετωπίζεις την πρωταγωνίστρια...
πως μπορείς να κλείνεις την αυλαία; πως διαχειρίζεσαι τον πόνο;
πως τόσο όμορφα περιέγραψες τις σκέψεις σου!;
Πόσο Υπέροχο καί πόσο αληθινό ετούτο σου τό κείμενο Ιανέ μου ..Πόσο συναίσθημα αναβλύζει μέσα από τήν κάθε σου λέξη .. αλλά καί πόση "πονεμένη" πραγματικότητα ...
Απλά .. ΥΠΟΚΛΪΝΟΜΑΙ ..γιά άλλη μιά φορά ..
Τά φιλιά μου .
(Υ.Γ . διαβάζωντας ξανά καί ξανά τήν δική σου "Αυλαία" μέ ενέπνευσες νά γράψω κάτι καί εγώ .. θά τό αναρτήσω σύντομα .. καί θά τό αφιερώσω στήν δική σου Αυλαία άν μού τό επιτρέπεις )
Υπάρχει πλούτος στις σκέψεις σου,Ιανέ Μου!!!!!Εχεις τη δύναμη,δεν το συζητώ....έχω ένα "αλλά".... εξατράται το "εργο" όταν κλείνει η αυλαία αν θα χειροκροτήσεις η όχι και στην προκειμένη... μοναδικός θεατής ήσουν εσύ...Εσύ ξέρεις...ναι,τα όνειρα μας πρέπει να τα βιώνουμε είμαι ανίθετη στα πρέπει και στα μη.......κάθετα!!!!!!!!!!!!!!!!!Αν και υπάρχουν μοναδικές περιπτώσεις που αναγκάζεται,ο καθ΄ένας μας,να δώσει stop σ΄αυτά γιατί μπορεί πίσω να υπάρχει ένας "αδύνατος κρίκος"που δεν θέλουμε να πληγώσουμε ή τα όνειρα, μη έχοντας σάρκα και οστά, να γίνουν άνεμος ή...ή...ή...αρκετά..ή!!!!!!!!!!!!!
Βιβη...
ΩΩΩ κερδισα τα σεβη δηλαδη???
Ευχαριστω ευχαριστω!!!! :)
ღ oneiremata ღ
Σε ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για τα όμορφα λόγια!!! :)
Μερικές φορές είναι αναγκαία η αποστασιοποίηση και η ψυχρότητα προκείμενου να σώσεις έναν άνθρωπο που αγαπάς...
Δεν λέω απαραίτητα ότι είναι ο σωστός αλλά μερικές φορές ο μοναδικός δρόμος!!! Να έχεις μια όμορφη νύχτα!!!
ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ...
Μερικές φορές απλά δεν μπορείς...
Ο πόνος γίνεται διαχειρίσιμος μέσα από την συνήθεια του...
Για το τρίτο ένα μεγάλο ευχαριστώ... :)
Alma Libre ...
τι να πω...
Με κολακεύουν πάρα πολύ αυτά που λες... Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ...
Χαρά μου και τιμή μου που σε ενέπνευσε το κείμενο μου!!!Και φυσικά μπορείς να to αφιερώσεις ,το ρωτάς?!!! :)))
Ανώνυμος...
Σε όλα τα έργα υπάρχει ένα αλλά...
Στο συγκεκριμένο πρέπει να πάρεις μια πολύ επίπονη απόφαση και συγκεκριμένα μια απόφαση που αφορά την συνέχεια της ζωής ενός άλλου...Όποτε δύσκολο όπως και να το δεις...
Έτσι είναι τα όνειρα ποικίλα, πολύπλοκα και τις πιο πολλές φόρες άπιαστα
Γιαυτό όμως είναι τόσο όμορφη η στιγμή όταν καταφέρνουμε να πιάσουμε έστω ένα από όλα...
Τα φιλιά μου!!! :))
Εδώ η αγάπη σκύβει το κεφάλι!!!!!Η ζωή είναι τόσο πολύτιμη που μερικές φορές πρέπει να πέρνουμε τέτοιου είδους αποφάσεις όσο σκληρές και αν είναι, δεν γεννηθήκαμε μόνοι,συνυπάρχουμε ... το να βλέπεις τον άλλον σαν να είσαι ΕΣΥ είναι το σημαντικότερο......
,ναι, η ζωή δεν είναι εύκολη και δεν τη βαδίζουμε ποτέ μόνοι,η μοναξιά έχει πολλες ωδίνες....
Τα όνειρα δεν τα απορρίπτουμε είναι η κινητήρια δύναμη, είναι η ελπίδα,η χαρά και η ομορφία του να αγωνίζεσαι να τα αποκτήσεις.......τελικά αξίζει να ζούμε για ένα όνειρο και ας είναι η "φωτιά του να μας κάψει"........Και τα δικά μου φιλιά!!!!:))
Να τι με κάνεις!Συνήθως έρχομαι,αφήνω μια βλακεία και φεύγω!Ούτε να σε πειράξω δεν μπορώ όταν μιλάς έτσι σωστά και συναισθηματικά!!Γκρρρρ!!
Καληνύχτα!!Μου θες και έρωτας στα γεράματα!!-Ορίστεεεεε-
Έλα πια κάθε φορά, μου τσακίζεις την εικόνα,δεν θα υποκύψω ,είμαι βράχος σκληρή σαν πέτρα οοοοοοχι δεν θα με κάνεις βαμβάκι .........λεγε ότι θες στον βρόντο πάνε όλα,απλά δεν ακούω
Καλησπέρα Ιανε...
Ανώνυμος...
Μια χαρά τα λες!!! :)
Δεν νομίζω να χρειαζεται να προσθέσω εδώ τίποτα!!! :)
Και ο στίχος αγαπημένος... Πολλά φιλιά!!!
dreameraki...
Τι με λες;
Έπαθες τέτοιο πράγμα;Συγγνώμη δεν το έκανα εσκεμμένα! xe xe xe!!!
Εγώ τι έρωτες να θέλω παππούς άνθρωπος; Ασε που είναι και τα viagra πανάκριβα...
Εγώ πια στην ηλικία που είμαι εχω περιοριστεί στο να παρακολουθώ τους δικούς σου!!!
ΦΟΥΛΗ...
Γεια σου βραχε μου!!!
Το ξέρω βρε ότι δεν μασάς για αυτό τα λέω!!!χε χε χε!!! Πολλά φιλιά!!!
Να ξεσπάσω σε χειροκροτήμα?????????Μην ξεχνάτε να πολεμάτε για αυτά που αγαπάτε και για αυτά που ονειρεύεστε.....Ο χειρότερος εχθρός είναι ο εθελοτυφλισμός και η παραδοχή μιας μίζερης πραγματικότητας..Καλό!!!!!!!!!!!Φιλιά πολλα!!!!!!!!!!
STELLINA...
Όχι όχι μην χειροκροτήσεις!!!Τα χειροκροτήματα με φέρνουν σε αμηχανία!!! :)
Άπλα χαμογέλασε!Αρκεί!!! Φιλιά!
Αγριέψαν τα πράγματα είχα μείνει πάνω σ'ενα ρόζ σύννεφο περιτριγυρισμένο με νότες και αρώματα και με προσγείωσες απότομα.
Αυτός είναι ο έρωτας μια του ύψους μια του βάθους.
Τουλάχιστον ας έχουμε την σοφία να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις για μας!
Καλό ΣΒΚ να'χεις με φιλιά θαλασσινά!
zoyzoy...
xaxaxa ...
Στο έχω ξαναπεί βρε,δεν είναι όλα τα κείμενα από προσωπικά βιώματα...Αυτο είναι εμπνευσμένο απο κοντινό μου άνθρωπο άλλα όχι από δική μου σχέση!!! :)
Μην ανησυχείς και πάμε ξανά στο συννεφάκι!!!χεχεχε !!! Φιλιά γλυκιά μου!!! :)
Μμμμμμ
κρυάδες!!Είσαι κι επίκαιρος!!
dreameraki...
Μην ανησυχείς το κύμα ψύχους απο τις κρυάδες μου δεν φτάνει μέχρι Λέρο...Κάπου πάνω απο την Πάτμο εξατμίζεται !!! :P
Δημοσίευση σχολίου