Ακολούθησε την καρδιά σου...
Ακολούθησε το μυαλό σου...
Πάρε μια βαθιά ανάσα και ξεκινά να βρεις αυτό για το οποίο είσαι προορισμένη...
Μην σπαταλάς χρόνο ενεργεία και συναίσθημα για κάποιον που δεν αξίζει να σωθεί...
Άρχισε να προχωράς ...
Άρχισε να απομακρύνεσαι...
Άσε με έμενα...
Εγώ είμαι παγιδευμένος σε μια παγίδα που έχει δημιουργήσει το ίδιο μου το μυαλό...
Κολλημένος στον κύκλο του χρόνου...
Που πλέον έχει γίνει μονότονος και επαναλαμβανόμενος...
Πως μπορώ να το νικήσω;
Αμφιβάλλω...
Και αυτή η αμφιβολία μου τείνει να γίνει βεβαιότητα...
Ψάχνω συνέχεια για ένα μικρο άνοιγμα...
Άλλα ο κύκλος αρχίζει και στενεύει...
Καμιά διέξοδο...
Τουλάχιστον καμιά που να μπορώ να δω...
Γιαυτό άφησε με εδώ...
Να ζω μέσα στις αμφιβολίες μου στην θέση που έχω διαλέξει...
Σαν παλιό βιβλίο πάνω σε ένα σκονισμένο ράφι...
Το μυαλό μου έχει πια σκουριάσει...
Δεν το νιώθω να δουλεύει όπως πριν..
Και η μνήμη μου μοιάζει με στοιβαγμένη σκόνη παγιδευμένη σε ένα δωμάτιο χωρίς πόρτες και παράθυρα...
Ξερός σαν πέτρα...
Μοναχικός και ξεροκέφαλος...
Ανεξέλεγκτος και παράξενος...
Γεμάτος ακατανόητες φοβίες και δυσκολοκαταβλητέα άγχη...
Ένας ρομαντικός άλλα σκληρός παλιάτσος φτιαγμένος για να παίζει μόνο τους ρόλους που αυτός επιλεγεί...
Υπάρχουν άνθρωποι που αξίζει και πρέπει να επιμένεις να σωθούν...
Και άλλοι πάλι που απλά για την καταδίκη τους δεν υπάρχει αναστολή...
Ένας από τους δεύτερους είμαι και εγώ...
Και δεν νομίζω ότι ποτέ κάποιος θα καταφέρει να με ελευθερώσει...
Όσο και αν προσπαθήσει...
Γιαυτό δεν αφήνω τον εαυτό μου να αυταπατάται...
Το ξέρω ότι θα είμαι για πάντα φυλακισμένος εδώ...
Μέσα στην παγίδα του μυαλού μου...
24 σχόλια:
το να γνωρίζεις τον εαυτόν σου σοφό επίτευγμα, με αντίτιμο σκληρό την μοναξιά της "γνώσης"...
Έλα τώρα, μην κάνεις έτσι,και ο Βοσκόπουλος με αναστολή είναι ,με 5 ευρώ τη μέρα καθάρισες, και πάλι ελεύθερος θα είσαι...
Καλημέρα Ιανε..
Εγώ που το χω κάψει κι αυτό το λίγο που είχα δεν κινδυνεύω!!!! Είδες;
Καλημέρεςςςςςςςςςςςςςςςςς
Εμενα παντως μου αρεσει να ειμαι παγιδευμενη μεσα στο μυαλο μου και να μην μπορει να μπει κανεις...καποια πραγματα ειναι μονο για μενα.
Ιανέ μου όλοι είμαστε φυλακισμένοι κάπου.Στο μυαλό,στην καρδιά,στη ρουτίνα,στη ζωή μας.Και για όλους μας υπάρχει κάποιος που θα μας ελευθερώσει.Μοναχικούς και ξεροκέφαλους,ανεξέλεγκτους και παράξενους.Το κατά πόσο είναι πιθανό ή καλό αυτό δεν το ξέρω.....Μελαγχολικό κι απαισιόδοξο ή υπερβολικά ρεαλιστικό το κείμενό σου σήμερα... Παρεμπιπτόντως η Φούλη έγραψε με το σχόλιό της...Καλησπέρα Ιανέ μου!!!!
Θα συμφωνήσω με την D.Angel και νομίζω πως θα συμφωνήσεις κι εσύ μαζί μου που συμφώνησα μαζί της!!
Εεεεεεεέλα να παίρνουμε τα πάνω μας!!
Καταδικάζεις τον εαυτό σου,μην περιμένεις απο κανένα να σε ελευθερώσει, αν δεν το θελήσεις εσυ τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει...ελευθερώσου,βγες απο την φυλακή σου και θα δεις τι όμορφα πράγματα θα σε περιμένουν..σου μιλάει μια γυναίκα που έχει νιώσει τον πόνο στο πετσί της και τώρα τι έχει καταφέρει λές??????????Να χαίρεται το καθετι μικρό και ασήμαντο και να καταφέρνει να το κάνει τόσο υπέροχα όμορφο που το ζωγραφίζει με μικρές χρωματιστές πινελιές γιατι στα μικρά είναι τα όμορφα,Ιανέ......και η ζωή είναι τόσο μα τόσο μικρή...........
ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ...
Ακριβως ετσι οπως τα λες ειναι!!! :)
Kαλημερα!!!
ΦΟΥΛΗ...
χαχαχαχαχαχαχαχα....με 5 ευρω την μερα δηλαδη καθαρισα???να σαι καλα βρε Φουλη με εκανες και γελασα!!!
D.Angel...
Γιαυτο μύριζε καμένο λάστιχο μεχρι εδω;;; χεχεχε ...
Σμουαααααααατςςςςςςςςς!!!
Ανώνυμος...
καταρχάς το να είσαι φυλακισμένος σε μια παγίδα ειδικά του μυαλού δεν πάει να πει ότι είσαι και καταδικασμένος... Άπλα θέλει παραπάνω προσπάθεια...Και για κάποιου είδους αιχμαλωσίες αν πάψεις να ελπίζεις ότι κάποιος θα σε βοηθήσει να ελευθερωθεί τότε αλίμονο...
Πάντα όταν νιώσεις ένα μεγάλο πόνο εκτιμάς πολύ περισσότερο ότι όμορφο σου χαρίζεται... και χαίρομαι που εσύ μπορείς και έχεις χρώματα στην ζωή σου!!! Πολλά φιλιά!!!
Βιβη...
Αυτό είναι που ευχόμαστε και ελπίζουμε ολοι μας ....να βρεθει καποιος να μας βοηθησεινα βρουμε μαζι την διεξοδο...να μας πεισει οτι δεν ειναι ετσι... Καλημερες!!! :))
dreameraki...
Πες μου ποιος σε έκανε και εχασες το μυαλό σου;;; να παω να τον βρω να το φέρουμε πίσω!!!χεχεχε!!!!
Ολα τα Dreams τελικα εχετε ενα θεμα με το μυαλό!!! χε χε χε!!Φιλιααα!!!
Ιανέ.... το μυαλό είναι σημαντικό εφόδιο και αν κατανοήσουμε τις παγίδες του αυτόματα κάνουμε άλματα......
Η ανάρτηση σου μου αρέσει πολύ και το πνευματικό κλείσιμο απέχει,ΕΔΩ δεν βλέπω φυλακές????Μεταφέρεις σκέψεις και συναισθήματα με ένα "δικό σου" καταπληκτικό τρόπο!!!!:))))))))Το τραγούδι υπέροχο!!!!!!!Φιλάκια......
Ελα μην ακούω τέτοια!
Δεν θέλω φυλακισμένα μυαλά θέλω ελεύθερα να ταξιδεύουν σε απέραντες θάλασσες και παραμυθένια μέρη που εσύ μας έμαθες.
Βγές απ'το κλουβί και πέτα στα σύννεφα πάλι:))
Καλό ΣΒΚ με φιλιά θαλασσινά!
"Το φάντασμα της όπερας..."
αλήθεια υπάρχουν φαντάσματα ή όλα είναι στο μυαλό μας;
Μυαλό ή καρδιά;
και τα δύο τη στιγμή που χρειάζεται...
Είναι "μαγκιά" η αυτογνωσία και τούτες τις μέρες είναι κάτι που σπανίζει!!
Είσαι ελεύθερος γιατί οι σκέψεις & η ψυχή δεν φυλακίζονται!!
Τα σέβη μου!!
Ελεύθερος και υπέροχος!!!!!!!!!Λέγε εσύ το αντίθετο εμένα δε με πείθεις,Φιλιά πολλά-πολλά!!!!!!!!!
STELLINA...
Mονο που για να κατανοήσουμε τις παγιδες τις πιο πολλές φόρες πρεπει να εγκλωβιστούμε σε αυτες!!!
Xαιρομαι παρα πολυ που σου αρεσε... :))
zoyzoy...
Ok σταματαω και αλλαζω θεμα!!!
χε χε χε!!!
Πολλα φιλια γλυκια μου καλη εβδομαδα!!!
Vangel Greko...
Οπως λεει και το τραγουδι "Θελει μαγκια για να αρνηθεις της σιγουριας τα κυβικα"
Την ιδια μαγκια θελει και η αυτογνωσία και η αυτοκριτική!!! Καλή εβδομάδα παλικάρι μου...
Ανώνυμος...
Χα χα χα!!! :)Δεν ξέρω από που αντλείς αυτή την σκέψη άλλα...
Κάθε άλλο πάρα υπέροχος είμαι... Πολλά φιλιά!!!
ακόμα και αυτοί οι "φυλακισμένοι του μυαλού" αξίζουν να αγαπηθούν και να έχουν παρέα.. έστω και στην μοναξιά τους..
Εκείνη...
Όλοι δικαιούνται αγάπη...Ποσο μάλλον αυτοί που έχουν να παλέψουν και με τον εαυτό τους..
Αυτοί είναι που την έχουν περισσότερη ανάγκη..
και ξέρεις κάτι, Ιανέ μου;
εγώ πάντα τους έδινα ένα κομματάκι παραπάνω.. πόσο κακό μπορεί να κάνει ένα τόσο δα κομματάκι;
καλησπέρα γλυκιά..
Δημοσίευση σχολίου