Επαγγελματίας ονειροπλόος ... {s}....

Είσαι ένα κομμάτι δικό μου...
Αποκομμένο...
Απλησίαστο...
Άλλα πάντα δικό μου...
Ένα κομμάτι που ποτέ δεν θα χαθεί και αυτό,είναι σκληρό για μένα μερικές φόρες...
Όμως μην ανησυχείς, εχω εξασκήσει την ψυχή μου στην τέχνη της αντοχής...
Με τον καιρό ξεπέρασα πολλά πράγματα που θεωρούσα αξεπέραστα αλλά ίσως να μην καταφέρω ποτέ να ξεπεράσω το ότι πρέπει να λείπεις...
Ίσως  τελικά να μην το θέλω κιόλας ...
Μέσα στην λογική μου παράνοια νιώθω ευλογημένος που με στοιχειώνει το φάντασμα σου...
Ακούς,τα πάντα...
Διαβάζεις, τα πάντα...
Αισθάνεσαι,τα πάντα...
Αλλά συνήθισες στις σιωπές και πια μόνο αυτές μου προσφέρεις...
Και άμα καμιά στιγμή λυγίσεις και χαρίσεις καμιά λέξη απομακρύνεσαι τρέχοντας...
Μην τυχόν και η ανταπόδοση πυροδοτήσει την έκρηξη...
Όταν καταφέρνεις να φτάσεις  στο stavento σου και ηρεμεί η ακανόνιστη αναπνοή σου,ίσως και να μετανιώνεις που έφυγες χωρίς να προλάβεις να πεις και να ακούσεις όσα ήθελες...
Αλλά όπως όλα τα stavento,έτσι και αυτό,είναι γλυκό και σε κάνει να θέλεις να παραμένεις εκεί...
Συμβιβάστηκα και εγώ με κάτι που σου έμοιαζε...
Το αφήνω να με πληγώνει και να με προδίδει αλλεπάλληλες φορές απλά και μόνο επειδή μοιάζει αν και δεν είναι εσύ...
Δεν πετάω πια...
Και τις λίγες φορές που τα καταφέρνω,πετάω με μπαταρισμένα φτερά...
Είμαι έτσι, αυτό που λένε εύκολος στόχος...
Και αυτή η μόνιμη απουσία σου κάνει αδύνατη την ίαση και δύσκολο το να είμαι καλά...
Το μόνο που κάνω είναι να ακολουθώ την μουσική...
Ξέρεις,οι σπασμένες καρδιές τραγουδούν τα πιο όμορφα τραγούδια...
Και όταν κλείνεις τα μάτια όλα τα ταξίδια είναι πιθανά...
Έτσι κλείνω και εγώ τα δικά μου άλλη μια φορά....
Και παραμένω ένας επαγγελματίας ονειροπλόος που βλακωδώς συνεχίζει να ζει μέσα στα ονειρατα και αρνείται πεισματικά να δει ότι καποια πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ...
Και επιμένει, όταν του δίνονται τρεις ευχές να τις χαρίζει
 σε νεράιδες μακρινών νησιών...