Εκεί που σμίγουν η θάλασσα με τους αγέρηδες και η φωτιά συνυπάρχει ειρηνικά με την βροχή...
Την ήμερα,χαρίζει την γνώση της σε παιδάκια και τις αντοχές της στους αδύναμους...
Την νύχτα όμως η ψυχή της αλλάζει χρώματα...
Στο εσωτερικό των βλεφάρων της ζωγραφίζει το σύμπαν με ένα σετ από μελάνια φαντασίας και νερομπογιές μνήμης...
Μοιάζει παιδί με ματωμένα γόνατα που σκαρφαλώνει όσο μπορεί πιο ψηλά στα κλαδιά του δέντρου της έμπνευσης...
Έχει ένα μικρο κουτί από ελεφαντόδοντο...
Το περιεχόμενο του είναι γεμάτο από μουσικές...
Κάθε μελωδία...
Κάθε φωνή...
Ζει μέσα του περιμένοντας να ακουστεί ξανά...
Και κάθε φορά που εκεινη το ανοιγει,εκτονώνεται σαν ηλεκτρική ενέργεια...
Σαν μια υγρή αστραπή που ακουμπά τα άδυτα της πάντα αναρωτώμενης ψυχής της...
Εδώ είναι το μικρο χαοτικό της γραφείο...
Εδώ κάθετε τις νύχτες και πλέκει την φύση για να ταιριάζει στον εαυτό της...
Μπορείς να την δεις να επανασχεδιάζει τα τέρατα και τους αγγέλους σύμφωνα με τις δικές της προδιαγραφές...
Να φτιάχνει ρούχα για να ντυθούν οι γυμνές ψυχές και οι καταραμένοι...
Πάνω σε ένα μικρο ράφι υπάρχουν κορδέλες από σατέν και βελούδο...
Παίρνουν στα χέρια της τα πιο τρελά σχέδια και υποτάσσονται στο κάλεσμα της...
Σε ένα συρτάρι που βρίσκεται κάτω από αυτό με τους εφιάλτες κρατά τις δημιουργίες της...
Είναι προσεκτικά διπλωμένες και επανω τους έχει τοποθετήσει χαρτιά που έχουν γραμμένες ιστορίες για χαμόγελα και μεταξένιες πεταλούδες...
Σαν αρχαία ξόρκια για να διώχνουν τους φόβους...
Και κάποιες νύχτες,κουρασμένη καθώς είναι,την παίρνει ο ύπνος πάνω σε αυτή την φθαρμένη περιστρεφόμενη καρέκλα που τόσο αγαπά...
Τότε,στον καμβά της νύχτας σχηματίζεται η εικόνα εκείνης που της χάρισε αυτές τις ικανότητες...
Ο αέρας μέσα στο δωμάτιο γλυκαίνει και καθώς εκεινη της χαμογελά αυτή νιώθει μια παράξενη ασφάλεια...
Πλέον το γνωρίζει...
Ότι τώρα πια...
Θα είναι εκεινη το κορίτσι που πλέκει τα όνειρα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου