It's not just a name...

Ειχα να αντιπαρατεθω για θεματα περι πατριδος πολυ καιρο...
Η τελευταια ηταν με την καλη μου την Daria που ειχε κανει μια αναρτηση και ελεγε πανω κατω οτι θεωρουσε την πατριδα μια πιο αφηρημενη εννοια ενω εγω
ειχα τελειως διαφορετικη αποψη..
Ηταν ενας καλος διαλογος με επιπεδο και επιχειρηματα που μπορει να μην επεισε ο ενας τον αλλο για το ορθο της αποψης του αλλα κερδισαμε την αλληλοεκτιμηση .
Παλι καλα που εχω γραψει την αποψη μου περι ρατσισμου και ξενοφοβιας παλιοτερα...
Γιατι με αυτα που θα γραψω σημερα αν δεν ειχαν προηγηθει αυτες οι αναρτησεις καποιοι θα σπευδανε να με χαρακτηρησουν
ρατσιστη η εθνικιστη...
Πραγμα που απεχει κατα πολυ απο την πραγματικοτητα...
Εχω αποδειξει οτι δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα με κανενα μεταναστη που ζει νομιμα στην χωρα μου και και εχω στηριξει ανθρωπους που
βαλλονται κατα καιρο απο την ηλιθια ρατσιστικη διαθεση ορισμενων.
Αλλα το οτι δεν διακατεχομαι απο κανενα ειδος ξενοφοβιας δεν αναιρει το οτι ειμαι περηφανος για το οτι ειμαι Ελληνας και οτι αγαπαω την χωρα μου και την ιστορια της.
Αυτα για να ξεκαθαρισουμε ορισμενα πραγματα αν και οι πιο πολλοι πια ξερουν τον τροπο που σκεφτομαι...
Πριν λιγες ημερες λοιπον μια φιλη μου πηγε ταξιδακι με καποια μη κυβερνητικη οργανωση μαζι με καποια αλλα παιδια απο διαφορες χωρες των Βαλκανιων,
Οταν γυρισε αρχισε να περιγραφει στο blog της πως περασε και κατα την διαρκεια του ταξιδιου της...
Η διηγησεις ηταν οπως παντα απολαυστικες μεχρι που διαβασα ενα κομματι στο κειμενο της και κολλησα..
Το αντιγραφω αυτουσιο...
(Ένα άλλο ζήτημα ήταν εκείνο της Μακεδονίας. Τα παιδιά που καταγόταν από την FYROM Μακεδονία, η Μαργαρέτα και η Ανέσκα, όταν έλεγαν την χώρα τους δεν έλεγαν FYROM Μακεδονία αλλά σκέτο Μακεδονία. Μια μέρα, λοιπόν, τις ρώτησα για το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας και εκείνες μου απάντησαν: «It’s just a name».)
Το προσπερναγα αλλα γυρναγα και το ξανακοιταγα και δεν μπορουσα να το παω κατω ..
Ε οχι και «It’s just a name»...
Δεν σχολιασα γιατι δεν ηθελα να βαλω την φιλη μου στο τριπακι να απανταει για μια αποψη που στην τελικη δεν ειναι και δικη της...
Αλλα με εκπληξη ειδα οτι κανεις δεν το σχολιασε...
Ακομα και καποιοι που σχολιαζουν εκει, και το παιζουν και καλα πατριωτες σε αλλα blog...
Ετσι αρχισα και εκνευριζομουνα ...
Μπορει τα κοριτσακια να ηταν συμπαθεστατα αλλα το ολο ζητημα δεν ειναι τοσο αφελη απλο...
Αυτες οντως σαν ατομα μπορει να μην διεκδικουν τιποτα αλλα το ζητημα τους ονοματος δεν ειναι απλως μια διαφορα περι ιστορικων γεγονοτων
και συμβολων...
Αν και για τα συμβολα αμφιβαλλω αν οι αυτοαποκαλουμενοι "Μακεδονες "εχουν ιδεα τι συμβολιζει το αστερι της Βεργινας ..
Οι κοπελες μπορει να μην διεκδικουν, αλλα η κυβερνηση τους ασκει μια πολιτικη αλυτρωτισμου και εδαφικων διεκδικησεων, και το κανουν με παραχαραξη της ιστοριας
και κλεβοντας την εθνικη και ιστορικη μας κληρονομια.
Δεν ειναι μονο ενα ονομα φιλοι μου ...
Ξερετε οτι υπαρχει χαρτης των Σκοπιων που παρουσιαζει το Ελληνικο τμημα της Μακεδονιας που κατοικουν 2,5 εκατομμυρια Ελληνες πολιτες που θεωρουν τους εαυτους Μακεδονες απο αρχαιοτατων χρονων ως κατεχομενη περιοχη?
Οι ανθρωποι καλλιεργουν το δογμα της <<Μεγαλης Μακεδονιας>> το οποιο μαλιστα διδασκουν και στα σχολεια , που λεει οτι ενα μερος της ειναι τα Σκοπια και τα λοιπα κομματια ειναι υπο Ελληνικη,Βουλγαρικη και Αλβανικη κατοχη,αφηνοντας κιολας ανοιχτο το ενδεχομενο διεκδικησης.
Και αφου ειναι μονο ενα ονοματακι και εμεις ειμαστε οι εθνικιστες , γιατι πριν λιγους μηνες βγαλανε Ελληνικες σημαιες με αγκυλωτους σταυρους αντι του χριστιανικου και τις κρεμασαν σε κεντρικα σημεια της πρωτευουσας τους?
Μηπως αυτοι ειναι πιο επικινδυνα εθνικιστες απο εμας?
Η ηταν αλλης εθνικοτητας αυτοι που επιτεθηκαν κατα της Ελληνικης Διπλωματικης αποστολης ενω η αστυνομια τους εκανε τα στραβα ματια?
Και αυτο που μου την δινει αφανταστα ειναι οτι εκει υπαρχουν παρα πολλες ελληνικες επιχειρησεις που συμβαλλουν στην αναπτυξη της οικονομιας τους.
Πολυ το χρημα γαρ!
Και μπροστα στο χρημα οι μεγαλοεπιχειρηματιες μας δεν βαζουν τιποτα αλλο!
Και επειδη διαβασα οτι εν λογω κοπελες ειπαν οτι η εποχη του Μεγαλου Αλεξανδρου ειναι πολλα χρονια πριν και ηταν αλλιως τα πραγματα τοτε , θα μπορουσα να γεμισω μια σελιδα με επιχειρηματα και αποδειξεις σχετικα με το αυταποδεικτο.
Δεν θα το κανω ομως και δεν θα γεμισω το κειμενο αυτο με παραπομες σε ιστορικα κειμενα και ντοκουμεντα!
Θα αναφερω ενδεικτικα οτι ο Ηροδοτος ο πατερας της ιστοριας αναφερει ξεκαθαρα οτι οι Μακεδονες ηταν Ελληνες(Ηροδοτου ιστορια Α'56,Η'43)
Ολα τα ευρηματα στο Διον ,στην Πελλα,στη Βεργινα,στη Σινδο,στην Αιανη ειναι ολα Ελληνικα!Αρχιτεκτονικη ,ρυθμοι,γλυπτικη, κτλ,κτλ.
Και απο πιο συγχρονα δειτε εδω δηλωση του 92 του τοτε ηγετη τους Κιρο Γκλιγκοροφ οτι ειναι Σλαβοι που ηρθαν στην περιοχη τον 6 μ.Χ αιωνα και ουδεμια σχεση εχουν με το Μεγα Αλεξανδρο ....
Αυτα οπως ειπα ειναι λιγα απο τα πολλα που μπορω να καθομαι να γραψω...
Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι δεν ειναι απλα ενα θεμα ονοματος..
Ειναι ενα θεμα κλοπης...
Κλοπης ιστοριας και κληρονομιας...
Και εμενα αυτο με ενοχλει και αρνουμαι να το αντιμετωπισω με ελαφροτητα.
Ακομα και αν ειμαι ο τυπος που θα ψηφιζε για μεγαλυτερο Ελληνα αναμεσα στους 10 που εχουν βγει τον επιστημονα Παπανικολαου
Ακομα και αν ειμαι ο τυπος που αν επρεπε αναγκαστικα να διαλεξω αναμεσα σε δυο ανθρωπους του πολεμου οπως ηταν ο Κολοκοτρωνης και ο Μεγας Αλεξανδρος θα ψηφιζα τον πρωτο γιατι πολεμησε για το ιδανικο της ελευθεριας και οχι του επεκτατισμου.
Ακομα και αν ειμαι αυτος ο τυπος ...δεν μπορω να πω "Oh it's just a name" και να το αψηφησω,
γιατι πολυ απλα δεν ειναι μονο αυτο..

Ανεκπληρωτο....

Eιχα φορεσει τα καλα ρουχα της ψυχης μου...
Τα ειχα βγαλει απο το ντουλαπι του παρελθοντος ,τα ξεσκονισα, επιδιορθωσα την φθορα τους
και ημουν ετοιμος να σε ξανασυναντησω...
Οι παλμοι μου θυμαμαι πολλοι και το σφιξιμο στο στομαχι μονιμο καθως ο χρονος λιγοστευε και ζυγωνε η στιγμη....
Ραντεβου με ονειρικο πλασμα...
Στιγμη που το ονειρο μπλεκεται στα ποδια της φτηνης πραγματικοτητας και της δινει αξια...
Και ειχε χαριστει σε μενα ...
Σε ποιον?Σε μενα ...
Σαν παιδι χαμενο στην χωρα του ποτε ενιωθα..
Εξαχρονος πιτσιρικας που μολις ειδε το πρωτο του ταχυδακτυλουργικο κολπο!!!
Η στιγμη δεν αργησε...
Ουτε εσυ αργησες...
Εγω μαλλον αργησα...
Και απο οτι φαινεται θα αργησω ακομα...
Παντα ασυνεπης σε οτιδηποτε αποτελει συνιστωσα ευτυχιας και ομορφιας ...
Αδεξιος ζωγραφος που εχει καμβα με μονο δυο χρωματα ...
Μαυρο και γκρι...
Και με αυτα τα χρωματα δεν μπορεις να ζωγραφισεις το ουρανιο τοξο...
Αλλα δεν φταιω μονο εγω αγαπημενη μου...
Φταιει και ο Αιολος που εχει συνομωτησει με την οποια δυναμη καθοριζει την μοιρα μου
και εχει καθηλωσει τους ανεμους σημερα και δεν φυσαει...
Και αν το περιμενα...
Σαν τρελλος ...
Σκεφομουν πως αν ειχα κανει καποτε κατι καλο στην ζωη μου αυτη θα ηταν η επιβραβευση..
Αλλα ματαια ...
Παλι οι Θεοι ειναι εναντιον μου...
Μαλλον πληρωνω αλλο ενα κομματι του χρεους μου ...
Στεκομαι στην ακρη της θαλασσας και περιμενω..
Περιμενω να παψει η γαληνη και να γινει το θαυμα...
Το θαυμα που θα με φερει κοντα σου μονο για λιγο... εστω μια μικρη στιγμη..
Τζαμπα οι προσευχες και οι ικεσιες ..
Η θαλλασα στεκει εκει στην απολυτη γαληνη της σαν να κοροιδευει την προσδοκια μου...
Και αρχιζει να νυχτωνει πια...
Αλλα εγω δεν θα φυγω...
Εδω θα κατσω ολη την νυχτα και αφου ειμαι αναξιος να γινω αποδεκτης ενος θαυματος θα κανω χαζα θνητα πραγματα...
Θα πεταω πετρες μεσα της και θα χαλαω την γαληνη της ...
Θα την βριζω που μια ζωη κραταει μακρια τα αγαπημενα μου..
Καποιος μου ειχε πει οτι για να μιλησεις με την θαλασσα,θαλασσα πρεπει και εσυ να γινεις!
Εγω ομως σημερα δεν θελω να ταυτιστω μαζι της...
Θελω να τσακωθω με την γαλαζια κυρα...
Δεν προκειται να κερδισω το ξερω....
Χαμενη μαχη δινω...
Αλλα και παλι ,μηπως ειναι η πρωτη?
Θα παλεψω μεχρι να με εγκαταλειψουν οι δυναμεις μου ...
Και μετα κουρασμενος θα κατσω στην ακρη της και θα στελνω σκεψεις και υποσχεσεις σε σενα...
Που μου φευγεις, που απομακρυνεσαι...
Φωναζω ακου με...
Μην αφησεις τον ευατο σου να με σκοτωσει...
Μην γινεις νυχτα ακομη ματια μου...
Κρατα σε μια σκοτεινη σου γωνια ενα κομματι μου....
Κρατα το σαν ενα παλιο μυστικο σου και ξεχασε το...
Θα κρατησω και εγω ενα δικο σου κομματι ...
Θα το βαλω σε ενα ιδιαιτερο μερος και θα αφησω την εικονα λειψη...
Μεχρι να ξαναρθεις ...
Θα μενει ετσι...
Ανεκπληρωτο...

Το μισω αυτο το σημειο...

Ειχε ξαπλωσει και κοιταγε το ταβανι...
Πρεπει να ηταν ετσι περιπου δυο ωρες...
Ο υπολογιστης της χτυπαγε συνεχεια ανακοινωνοντας νεα μηνυματα...
Δεν γυρναγε να τον κοιταξει καθολου...
Οποιος και να ηταν δεν θα ηταν εκεινος ...
Εκεινος ειχε φυγει...
Σημερα το πρωι εφυγε απο την Ελλαδα και απο την ζωη της...
Ξαφνικα, βιαια, οπως ακριβως ειχε ερθει...
Απο εκεινη την ωρα ενιωθε ενα παραξενο πονο..
Ηταν πληγωμενη ,ηταν ερωτευμενη ,ητανθυμωμενη , ηταν απογοητευμενη...
Ολα μαζι,χωρις καποιο απο ολα τα συναισθηματα αυτα να υπερτερει των υπολοιπων...
Λες και ολα μαζι ειχαν μαζευτει μεσα της και ενωναν τις δυναμεις τους για να της συστησουν το συναισθημα του ερωτικου πονου..
Τωρα χτυπουσε και το κινητο...
Το πηρε απο διπλα και το εφερε μπροστα στο προσωπο της ..
Ενα φακελακι με ενα νεο μηνυμα ηταν στην οθονη ....
Το ανοιξε..
"Που εισαι ?Γιατι δεν απαντας ?Ανησυχω..."
Και εγω ανησυχω για μενα σκεφτηκε και ξαναφησε το τηλεφωνο διπλα...
Ξαναεπικεντρωσε το βλεμμα της στο ταβανι ...
Το μισω αυτο το σημειο ...σκεφτηκε ..
Που θελω τοσα να πω και δεν μου βγαινουν λεξεις ...
Που φωναξα στην σιωπη να προσπερασει για να σου μιλησω και με αγνοησε επιδεικτικα...

Ενα δακρυ εκανε την εμφανιση του στην ακρη του ματιου της...

Το μισω αυτο το σημειο...
Που η νυχτα θα παρει τα σ'αγαπω σου μακρια και εγω θα ψαχνω να βρω αντοχες να σε ξεχασω...

Μην κλαψεις της ειχε πει ...θα το νιωσω και θα με πονεσει....

Το μισω αυτο το σημειο......
που καθε λεπτο θα σε κανει μια αγνωστη χωρα, μια ξενιτια που θα απαγορευεται να ταξιδεψω....

Παλι ζητας τα αδυνατα ,σκεφτηκε και αφησε τον ευατο της να κλαψει,ετσι και αλλιως δεν μπορεις να με δεις....

Το μισω αυτο το σημειο...
που θα μεταμορφωνει αυτο που ζησαμε σιγα σιγα μεχρι που να το κανει να μοιαζει με την πιο ομορφη απατη...

Εκλαιγε με λυγμους τωρα,εφτυνε η ψυχη της τον πονο απο τα ματια της ..

Το μισω αυτο το σημειο...
που πρεπει να επιδιορθωσω τα σπασμενα φτερα μου και να μαθω να πεταω πεφτωντας στο γκρεμο...

Ειχε σταματησει πια να κλαιει ,ανασηκωθηκε και κοιταξε στο καθρεφτη το ειδωλο της...

Το μισω αυτο το σημειο ...
Που πρεπει να μαζεψω τα κομματια μου και αναγεννηθω απο την τεφρα των ονειρων μου...

Σκουπισε τα ματια της και πηρε μια μεγαλη ανασα...

Το μισω αυτο το σημειο..
Αλλα πρεπει να το βιωσω για να μπορεσω να σε αφησω να κουρνιασεις καπου μεσα μου και να βρω την δυναμη να συνεχισω...

Ηταν πια ορθια , διασχισε το δωματιο και ανοιξε το παραθυρο..."Τερμα ο θρηνος "σκεφτηκε...
Αν κατι μισουσε πιο πολυ και απο αυτο το σημειο, ειναι το να καταντησει μια "αλλη" ,μια κλαιουσα γυναικα σαν αυτες που κοροιδευε...
Οχι αυτο δεν θα το επετρεπε ποτε στον ευατο της ...
Ανοιξε το ραδιο και δυναμωσε την μουσικη ...
"Στο καλο αγγελε μου , καλο ταξιδι "ειπε σιγα,και σε εκεινο το σημειο καταλαβε οτι το μεγαλειο της αγαπης ειναι να μπορεις να ελευθερωσεις
τοσο ευκολα οσο ευκολα μπορεις να φυλακισεις αυτο που αγαπας...

ΓΙΑ ΤΗΝ Ε....
Να ξερεις οτι οι γεφυρες με την αληθινη αγαπη δεν κοβονται ποτε...
Και μην ξεχνας ... κρατα αποθεμα καρδιας και ...like the phoenix rising....

Ιδρυμα Καταπατησης Αξιοπρεπειας

Και μιας που στην προηγουμενη αναρτηση εκανα λογο για το ποσο με εκνευριζουν οι δημοσιες υπηρεσιες
μετα απο λιγες μερες ηρθε το Ι.Κ.Α για να μου θυμισει ποσο δικαολογημενος ειναι ο θυμος μου ...
Αν και στην προκειμενη περιπτωση δεν μιλαμε για απλο θυμο αλλα αγανακτηση και αηδια για το ποσο
ο καθε Ελληνας πολιτης να βρεθει ερμαιο στην ηλιθιοτητα (αλλη λεξη μου βγαινει αλλα προσπαθω να ειμαι κοσμιος)
του καθε κομπλεξικου δημοσιου υπαλληλακου και της κομματικης του ηγεσιας .
Και το γελοιο ειναι οτι εσυ τους πληρωνεις αυτους που σε ταλαιπωρουν...
Κατα την διαρκεια που προσπαθουσα να ανοιξω τα μαγαζια μου ειχα βρεθει μαζι με τους συνεταιρους μου απεναντι
σε διαφορες δημοσιουπαλληλιστικες νοοτροπιες για γελια και για κλαμματα που παιζαν επικινδυνα με τα νομιμα.
Αλλα αυτα τα ανθρωπακια γιατι για ανθρωπακια προκειται πισω απο την σιγουρια της μονιμοτητας και του βρεξει -χιονισει μισθουλακου τους
και ακομα του μεσου που σχεδον κατα κανονα εβαλε ο μπαμπας η η μαμα τους για να διοριστουν σαν επιβραβευση της κομματικης τους πειθαρχειας
ταλαιπωρουν και βγαζουν την πασα νοσο και μαλακια που κουβαλανε πανω τους, στους ανυποπτους πολιτες που τους πληρωνουν κιολας, δηλαδη ειναι
οι φυσικοι εργοδοτες τους.
Μερικα απο τα δικα μου βιωματα ειναι οτι στο πρωτο μου μαγαζι ενα υπαλληλο της πολεοδομιας να εχει παει σε παρκινγκ που ηταν κατω απο το μαγαζι μου και
φυσικα δεν μου ανηκε και μου ζητουσε να καλυψω τα 2/4 του με χωμα.Ναι καλα ακουσατε με χωμα...
Και παρολο που του εξηγουσα οτι δεν ειναι δικο μου το παρκινγκ και οτι αυτο που μου ελεγε μου ακουγεται παραλογο αυτος αρνιοταν να μας δωσει αδεια...
Φυσικα ο λογος ηταν ο γνωστος (πληρωσε με να τελειωνουμε) αλλα επειδη εχουμε και μια αλεργια στους εκβιασμους το ψαξαμε ζητησαμε καινουργια επιτροπη και
παρολο που και αυτοι καναν τα αδυνατα δυνατα να καλυψουν τον συναδελφο τους εμεις παραβρεθηκαμε εχοντας αρχιτεκτονα και πολιτικο μηχανικο μαζι μας που τους θυμισαν οτι δεν μπορουν να δημιουργουν μονοι τους νομους.
Οπως και εχω δει στο beach bar να μας κυνηγαει ασταματητα ο τοπικος αρχοντας του νησιου γιατι ο συνεταιρος μου ειχε το θρασος να χωρισει την ανηψια του με την οποια ηταν παντρεμενος...
Ναι αγαπητοι μου το δημοσιο αξιωμα και θεση χρησιμευει και ετσι, ωστε να εκδικησε για οτι κακο συμβαινει σε σενα και το σοι σου και να μην υπολογιζεις οτι υπαρχουν και αλλοι δυο συνεταιροι που δεν σου φταινε σε τιποτα και πανω απο ολα δεκα οικογενειες εργαζομενων ...
Και αυτα ειναι μονο δυο γιατι μπορω να θυμηθω και αλλα πολλα...
Πριν καμια εβδομαδα λοιπον με πηρε ο Τακης τηλεφωνο και μου ειπε οτι μας ηρθε μια κληση απο το ΙΚΑ το οποιο μας εκανε δικαστηριο και μας ζητουσε
να πληρωσουμε μεσα σε 7 μερες το ποσο των 20000 ευρω.
Ενα χαρτι το οποιο ουτε καν εξηγουσε απο που προκυπτει αυτη η οφειλη συνοδευε την κληση...
Οσο και αν στυψαμε το μυαλο μας δεν μπορουσαμε να σκεφτουμε τι ειχαμε ξεχασει,θυμομασταν οτι υπηρχε ενα ποσο της ταξεως των 900 ευρω που επρεπε να πληρωθει
αλλα 20000 ???
Και εκει αρχιζει το ωραιο του πραγματος...
Οπως θα εκανε ο καθε λογικος ανθρωπος πηραμε τηλεφωνο το ΙΚΑ για να μαθουμε απο που προερχεται αυτη η οφειλη και γιατι ειδοποιηθηκαμε τελευταια στιγμη...
Αλλα κυριως απο και ωσπου χρωσταμε αυτα τα λεφτα...
Το τηλεφωνο σηκωσε μια κοπελα η οποια μας συνδεσε με τον υπαλληλο που ειχε τα χαρτια της υποθεσης μας ...
Ο εν λογω κυριος λοιπον μας αρχισε στην ειρωνεια "ελα που δεν θυμαστε τωρα κυριοι"
"Εγω σας εχω ειδοποιησει και αλλες φορες και δεν με νοιαζει αν δεν πηρατε τις ειδοποιησεις" και αλλα τετοια λες και μιλαγε σε υπαλληλους του η σαν να χρωσταγαμε σε αυτον κατι ...
Το κερασακι στην τουρτα μπηκε οταν του ζητησαμε να στειλει τα χαρτια μας να τα μελετησουμε πριν την δικη γιατι δεν αναγνωριζουμε την οφειλη...
'Δεν σας στελνω τιποτα και καντε οτι θελετε"...
Φυσικα αυτο εφερε την εκρηξη του Τακη που δεν ειναι και ο πιο ψυχραιμος ανθρωπος της γης...
Το" κρατικη βδελλα " και "το κομπλεξικε μαλακα των 700 ευρω που επειδη σου δωσαν μια αρμοδιοτητα και σε μονιμοποιησαν νομιζεις οτι κατι εγινες" ηταν απο τα πιο ευγενικα που ακουστηκαν....
Μετα απο αυτο ομως ξεραμε οτι δεν μπορουσαμε να βρουμε ακρη με αυτους κατ ιδιαν οποτε απευθυνθηκαμε στους δικηγορους μας που για καλη μας τυχη ειναι απο τους πολυ καλους στην δουλεια τους.
Απο την πρωτη αναγνωση του χαρτιου τους φανηκε παραλογο και μας ζητησαν μια δυο μερες να μαθουν τι ακριβως εχει γινει...
Ο Τακης φυσικα δεν ξεχναγε τον υπαλληλο για τον οποιο ο δικηγορος μας ειπε να περιμενουμε να δουμε πρωτα το ακριβως εχει γινει με την υποθεση και κατοπιν θα μας ελεγε πως θα τον αντιμετωπιζαμε .
Μετα απο δυο ημερες ειχαμε τα πρωτα νεα ...
Οι ειδοποιησεις που εστελνε ο εν λογω κυριος πηγαιναν σε διευθυνση στο νησι ενω εμεις ειχαμε δηλωσει μονιμοι κατοικοι Αθηνων και φυσικα ειχαμε δωσει και της διευθυνσεις μας
Απλα περιμεναν να φτασει το ποσο τοσο ωστε να δικαιολογει δικη για να στειλουν κληση στην Αθηνα...
Το ποσο τωρα ....
Οι απιστευτοι κυριοι αυτοι ενω και βαση της Αδειας λειτουργειας του καταστηματος, ειχαμε καταχωρηθει ως εποχιακο beach bar ,δηλ. 31 Οκτωβριου κλειναμε θελοντας και μη ,και παρολο που οι συμβασεις εργασιας του προσωπικου που ειχαμε καταθεσει στην επιθεωρηση εργασιας ηταν ορισμενου χρονου ,δηλ.τριμηνες ,αυτοι συνεχιζαν να χρεωνουν ασφαλιστικες εισφορες σε ενα μαγαζι κλειστο και χωρις υπαλληλους .
Εις γνωση τους φυσικα παρανομα και καταχρηστικα.
Δηλαδη πληρωναμε εμεις 3 μηνες που επρεπε νομιμα να πληρωσουμε και αυτοι χρεωναν αλλους 9 ετσι...
Φυσικα μολις ο δικηγορος μας καταλαβε την απατη πηρε αναβολη και ετοιμαζει προσφυγες και μηνυσεις...
Οποτε ετοιμαζεται μεγαλο γλεντι με το κρατος και τα παρασιτακια του.
Και μια που ειπα παρασιτακια, ο μαγκας υπαλληλος που κατω απο την κομματικη του ταυτοτητα και την ασφαλεια της μονιμοτητας
καταρακωνει την αξιοπρεπεια του καθε Ελληνα φορολογουμενου που τον πληρωνει,δεν ηταν καθολου μαγκας μολις του κοινοποιηθηκε αγωγη για
παραβαση καθηκοντος με ενδεχομενο δολο και παρακωληση προσβασης Ελληνα πολιτη σε δημοσια εγγραφα που τον αφορουν...
Δυστυχως αυτος ειναι ο τροπος οταν εχετε δικιο να το βρειτε, καντε τους αγωγες και μηνυσεις...
Μονο ετσι καταλαβαινουν...

5+5 ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Τα κατα Ιανο πεντε....

Mας καλεσε η μικρη μου ξενη να πουμε απο 5 πραγματα που μας τσαντιζουν...
Για να πω την μαυρη μου αληθεια περναω μια περιοδο γκρινιας αυτο τον καιρο
και τα το 5 μου φανηκε λιγος ως αριθμος καθως με εκνευριζουν πολλαπλασια σε νουμερο πραγματα.
Θα μπορουσα καλλιστα να βαλω ενα συνδεσμο που να σας παραπεμπει στο κειμενο της Devils woman
που εχει μια ωραιοτατη λιστα που σταματαει στο νουμερο 32..
Αλλα μετα οπως λεει και ο συναγωνιστης zombie ποιος ακουει μετα την γκρινια της Ξενης...
"Εγω τα δικα σας 5 ζητησα και οχι να κανετε copy paste αυτα που εχετε κοινα με καποιους αλλους και μπλα μπλα μπλα..."
Οποτε επειδη δεν την αντεχω την γκρινια καθολου σας δινω τα πεντε πρωτα πιο εκνευριστικα πραγματα που μου ερχονται στο μυαλο σε τυχαια σειρα καταταξης!
1)Οι Δημοσιες υπηρεσιες που μονο υπηρεσιες στον πολιτη δεν παρεχουν, οποτε εχω παει εχω τσακωθει και γιαυτο τις αποφευγω οπως
ο διαβολος το λιβανι...
2)Η αγενεια σε ολες της μορφες της ... Α ρε Χανιμπαλ Λεκτερ, καλα εκανες και τους ετρωγες!!!
3)Οι γλοιωδεις ξερολες που εχουν αποψη επι παντως επιστητου,απο την πολιτικη μεχρι το πλεξιμο!!!Αφου τα ξερεις ολα τι συζητας μαζι μας ρε ανθρωπε?
4)Η απλυσια ανεξαρτητου φυλου χρωματος και εθνικοτητας!!!Και ερχεται και καλοκαιρι ωχ! ωχ !ωχ!
5)Ο ναρκισισμος που κατα ενα σατανικο τροπο παντα συνοδευεται απο την ηλιθιοτητα...Αμα ηθελα κατι απλα για να χαζευω την θεα του θα επαιρνα ενυδρειο κοπελα μου...
Αντε και επειδη ειμαι και στις κακες μου θα πω και ενα σπονδυλωτο εκτο σαν μπονους
6)Μου την δινει που οποτε παιζουμε στοιχημα με το zombie χανουμε παντα εναν αγωνα στο 80 φευγα,μου την δινει που οποτε χαλαει η μηχανη χαλαει μακρια απο το σπιτι μου και πρεπει να σπρωχνω και τελος μου την δινει ο πελατης που κανει την ερωτηση" ΚΛΕΙΣΑΤΕ?" στις 9 και 5 ενω το μαγαζι ειναι ανοιχτο απο τις 7:30 ο πρωι μεχρι τις 9 το βραδυ...
Αντε κλεινω γιατι αμα παρω μπροστα θα γραφω καμια ωρα σας αφηνω στο zombie που απο οτι ειδα εχει πιο προσωποποιημενα νευρα!!!

Tα κατα το zombie@blood 5 πιο εκνευριστικα ...

Αποδεχθηκα την προσκληση της “Ξενης” και θα συμμετασχω κι εγω στο παιχνιδι, γιατι ποιος την ακουει την γκρινια της μετα, αν δε το κανω…!!
Ετσι, θα γραψω κι εγω πεντε πραγματακια που με εκνευριζουν…

1. Ως πρωτο (και καλυτερο) δε θα μπορουσε να ηταν άλλο, και πιο εκνευριστικο βεβαια, απ’ το ότι ακομα δε καταφεραμε να συναντηθουμε με το μανιταρακι και να ενωσουμε τη δυναμη των γναθων μας…
Υπομονη μανιταρι μου, οσο πειναμε ελπιζουμε…
2. Με εκνευριζει πολλες φορες που η συμπαθεστατη, κατά τ’ αλλα Ξενη , δεν αποφασιζει επιτελους να δει τα πραγματα από μια άλλη οπτικη γωνια κι εξακολουθει να απογοητευται με το παραμικρο, μενοντας απραγη και “κλαιγοντας” τη μοιρα της…
3. Μου τη σπαει πολύ που εγω δεν ειχα ποτε εκπαιδευτικους σαν την Daria και που, εκτος του ότι αργησα να την γνωρισω και ως φιλη, τη βλεπω πολύ σπανια.
4. Εκνευριζομαι επισης κάθε φορα που σκεφτομαι ότι το Κοκκινο Μπαλονι μας υποσχεθηκε φαγητο και όχι μονο δεν το γευτηκαμε, ουτε σε φωτογραφια δεν το ειδαμε ακομα… Τσαμπα φαϊ είναι αυτό, είναι δυνατον να μην εκνευριζεσαι;;;
Μπαλουν ακουουουους;;;;
5. Για τελευταιο αφησα τον Ιανο, γιατι δε γινοταν να μην τον συμπεριλαβω στη λιστα, καθοτι και “συγκατοικος” του blog (ετσι είναι, αμα εχεις βυσμα).. Στον εν λογω κυριο λοιπον, με εκνευριζει πολύ αυτή τη στιγμη που δε βρισκω κατι που να με εκνευριζει σ’ αυτόν..
Εκνευριστικο δεν είναι αυτό;;;;;

Εγω δεν θα καλεσω κανεναν να συμμετασχει στο παιχνιδι αυτό, συγχωρεστε με..
Προτιμω μια ανοιχτη προσκληση σε οποιον θελει να μας πει πεντε απλα, καθημερινα πραγματα που τον κανουν χαρουμενο.. Αρκετα νευρα εχουμε ολοι μας με διαφορα πραγματα, δε χρειαζεται να μας τα υπενθυμιζουμε κιολας..

ΜΑΘΗΜΑ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ...

Bγηκε εξω απο το σπιτι και πηρε το δρομακι που οδηγουσε στον κηπο...
Τα γεγονοτα πια τους ξεπερνουσαν και ειχαν παρει μορφη χιονοστοιβαδας ...
Απο στιγμη σε στιγμη θα τους την πεφτανε και το πιο πιθανον ηταν να τους χτιζαν μεσα στο νεοκλασικο οπως ελεγε και η Σοφια..
Και θα τους πεταγανε τιποτα σκονακια στις τσεπες για να φανει ως ξεκαθαρισμα λογαριασμων μεταξυ συμμοριων...
Πηρε μια βαθια ανασα και αρχισε να λεει απο μεσα του την ιστορια που κοροιδευε η Μαρινα...
Πρεπει να την ειχε πει χιλιαδες φορες στους φιλους του αλλα τωρα την ελεγε στον ευατο του ...
Κατι σαν ενα προσωπικο αγχολυτικο...
"Εκεινο το βραδυ που λες καβαλησε την ασημενια πορσε σπαιντερ και ξεχυθηκε στο δρομο με 100 μιλια την ωρα..
Ωσπου σε μια στροφη πανω κοντα στην Καλιφορνια την τσακισε πανω σε μια κολωνα και το κεφαλι του χωριστηκε απο το σωμα του"
Την ιστορια του θανατου του James Dean διεκοψε η φωνη της Μαρινας που καθοταν διπλα στον ξυλινο φραχτη
"Που πας ?"τον ρωτησε καθως αυτος εκανε μια κινηση να απομακρυνθει...
"Καπου γενικα να την πεσω "της απαντησε με αμηχανια και αποφευγοντας να την κοιταξει ...
"Τι γινεται επανω ?"
"Επανω ?Τι Να γινεται επανω? ολα καλα επανω .."αποκριθηκε παιζοντας με το φερμουαρ του μπουφαν του...
Τοσο καιρο ερωτευμενος μαζι της και ακομα και τωρα που πλησιαζανε προς το τελος τους ενιωθε την ιδια αμηχανια..
Θα πεθαινε και θα επαιρνε το μυστικο του στον ταφο...
Η Μαρινα με τα χερια της σταυρωμενα και το βλεμμα στο κενο του ξαναμιλησε.
"Κοιτα,αν θελεις να κοιμηθουμε μαζι..ενταξει.."
Ο Αργυρης παγωσε για μερικα δευτερολεπτα...
Μετα γυρισε προς το μερος της και την κοιταξε ,αυτη συνεχιζε να κοιταει ακομα στο κενο ..
"Ξερεις κατι ?" την ρωτησε
"Τι?"απαντησε κοφτα εκεινη καθως εκεινος πλησιασε το προσωπο πολυ κοντα στο δικο της..
"Δεν μ'αρεσει ετσι..."
"Και πως το περιμενες δηλαδη?"του ανταπαντησε γεματη απορια...
"Δεν ξερω ,δεν ξερω ,"τραβηξε το προσωπο του μακρια και συνεχισε"καπως αλλιως παντως οχι ετσι"...
Αυτη συνεχισε να τον κοιταει με απορια ..
"Παω μια βολτα στο δρομο "ειπε και γυρισε αποτομα να φυγει...
Εκανε δυο τρια βηματα και κοντοσταθηκε...
Γυρισε στην προηγουμενη του θεση διπλα της και την ρωτησε
"Αν τουλαχιστον ολα αυτα δεν γινονται απο φοβο η απο ανια η απο συναδελφικη διαθεση''
Η Μαρινα για πρωτη φορα γυρισε και τον κοιταξε ,αυτος γυρισε απο την αλλη εστρεψε το βλεμμα του στο χωμα
και εκανε την δυσκολη ερωτηση που κρατουσε τοσο καιρο μεσα του...
"Μ'αγαπας λιγο?"
Το χερι της επιασε το μπρατσο του και το τραβηξε
"Ψιτ ...οχι μεγαλα λογια δεν ειπαμε?..."
Ο Αργυρης εκανε ενα μορφασμο αποδοκιμασιας ,επιασε το φερμουαρ του μπουφαν του για ακομα μια φορα
"Δηλαδη με σενα πως γινεται?" ρωτησε εντονα κατεβαζωντας το φερμουαρ με δυναμη"κατεβαζουμε το φερμουαρ,ξεκουμπωνουμε το παντελονι και μπαπ τελειωσαμε?"ειπε κανοντας στον αερα την χαρακτηριστικη κινηση καποιου που πηδαει ..
"δεν με παιρνει για περισσοτερα "απαντησε ηρεμα η Μαρινα...
"Μαλιστα " ...
Μεσα στο μυαλο του Αργυρη παλευε η αγαπη για αυτο τον ανθρωπο με το θυμο που ενιωθε για αυτα που του ελεγε..
Αποφασισε οτι επρεπε να της πει κατι ακομα...
Επρεπε να τις κανει ενα μαθημα και κατι του ελεγε οτι αυτο θα ηταν το τελευταιο μαθημα που θα εκανε στην ζωη του..
Με προτεταμενο το δεικτη του μπροστα στο προσωπο της αρχισε να της μιλαει..
"Ακου λοιπον τωρα το μαθημα της ανατομιας ..."
Εφερε το δαχτυλο του στο κεφαλι του .
"Αυτος εδω ειναι ο εγκεφαλος... που διψαει για αληθεια και ποτε δεν του δινουμε αρκετη και ποτε δεν χορταινει..'
Εσκυψε τωρα προς αυτη και εβαλε το χερι του στην κοιλια της
"Και αυτη εδω ειναι η κοιλια που διψαει για τροφη"
Το χερι του τρεμοντας κατεβηκε λιγο πιο χαμηλα και η Μαρινα το σκεπασε με το δικο της...
"Και αυτο εδω κατω ειναι το φυλο που διψαει για ερωτα γιατι νιωθει μοναξια ποτε ποτε...'
Τραβηξε και το χερι του αποτομα και αρχισε να απομακρυνεται ..
"Εγω στην ζωη μου τα θρεψα "Ξαναμιλησε γυριζοντας προς το μερος της "Τα χορτασα και τα τρια οσο μπορουσα και οσο ηθελα"
Συνεχισε να απομακρυνεται κανοντας οπισθια βηματα "εσυ την κοιλια σου λιγο "συνεχισε σηκωνοντας το δαχτυλο του "με φασκομηλο βεβαια,αλλα απο αληθεια , απο ερωτα?...ΤΙΠΟΤΑ ...ΤΙΠΟΤΑ...ΤΙΠΟΤΑ... μονο φουσκωμενα λογια και καμωματα και ποζες" ...
Ο Αργυρης ειχε γυρισει τωρα τελειως την πλατη του και καθως εφευγε ενιωθε τα ματια της Μαρινας καρφωμενα στην πλατη του καθως περιμενε να τελειωσει το λογυδριο του..
"Της αφηνει το χερι " ειπε οσο πιο δυνατα μπορουσε..
"Το μαθημα τελειωσε ,μπορεις να πηγαινεις...'

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!!!

Και καθως περιμενουμε να φαμε την μακαροναδα που ετοιμαζει η ξενη,
εχουμε μαζευτει μπροστα στο pc για να στειλουμε τις ευχες μας σε ενα πολυ ιδιαιτερο ανθρωπο
που σημερα εχει γεννεθλια!!!!Την Daria....

Σαν οικοδεσποτης λοιπον εγω ο Ιανος κανω την αρχη των ευχων και λεω:

Σε μερικους ανθρωπους οσο χρονος περναει ειναι τοσο ευγενικος μαζι τους που απλα μεταφερει την ομορφια τους σιγα σιγα απο την οψη στην καρδια ...
Σου ευχομαι να συνεχισει να ειναι ετσι μαζι σου για πολυ καιρο ακομα και να εισαι γερη και δυνατη και ως γυναικα και ως μητερα!

O εταιρος καπαδοκκης zombie @blood ευχεται χρονια πολλα και καθε ευτυχια.....

Η mia sinomilia λεει χρονια πολλα και να σε χαιρονται αυτοι που σε ποθουν ....

Ο σεφ της ημερας Ξενη σου εύχεται: "Να ζήσεις Darioushka και χρόνια πολλά μεγάλη να γίνεις με πολλά λεφτά. Παντού να σκορπίσεις της εξυπνάδας το φως και όλοι να μια σοφός", Χρόνια σου πολλά αγαπητή μας "μητέρα"...
border="0" />