2/12/08

ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ.....




Ανοιξα το παραθυρο και ενα δροσερο κυμα αερα με χτυπησε στο προσωπο...
Σαν σημερα ειχαμε επετειο ...
Και εγω λοιπον σημερα θα το γιορτασω ....
Πριν λιγο καιρο ημουνα θυμωμενος οχι πια ...
Ανοιγω ενα μπουκαλι κρασι και γεμιζω το ποτηρι μου,
τσουγκριζω με το ειδωλο μου στον καθρεφτη και του κλεινω το ματι...
"Τελικα τι καταλαβες ?"με ρωταει "μονος σου εμεινες"
'Μονος ναι αλλα αξιοπρεπης"του απανταω θυμωμενα
"Και ποιο το οφελος ?"συνεχιζει το θρασυ του παραλληρημα...
"Εισαι καλα ρε? ποιο το οφελος της αξιοπρεπιας?"
"Ναι αυτο ακριβως ,ποιο?"
"Οτι δεν καταντησα ανθρωπακι δεν υποταχτηκα σε μια μιζερια απλα και μονο απο το
αγχος της ανασφαλειας,οτι αντιταχτηκα σε ενα συστημα συγγενων και φιλων που με ηθελε συμβιβασμενο, σου φτανουν αυτα η θες και αλλα?"
"Μου φτανουν αλλα δεν σου λειπει?Δεν υπαρχουν στιγμες που θα ηθελες να ηταν εδω?"
"Ξερεις τι μου λειπει?Αυτο που γινομουν εγω οταν ημουν μαζι της ,αυτος ο Παυλος μου λειπει...'
"Και γιατι λειπει αυτος ο Παυλος?"
"Δεν ξερω θελω να γυρισει καποια στιγμη παντως"
"Θα γυρισει"
"υποσχεση?"
"υποσχεση..."
Ενα ντριν διεκοψε αυτη την παρανοικη συζητηση με τον ειδωλο μου στον καθρεφτη...
Δεν παω καλα σκεφτηκα και ξεκινησα προς την πορτα,ανοιξα και ενα χαμογελαστο
προσωπο φανερωθηκε πισω της..
"Καλησπερα σας απο μια εταιρια σφυγμομετρησεων ειμαστε αν δεν σας ενοχλω
θα μου χαριζατε πεντε λεπτα να απαντησετε σε κατι ερωτησεις?"
Σηκωσα το βλεμμα και κοιταξα τον ανθρωπο που διεκοπτε την μοναχικη μου γιορτη.
Ηταν ενα μελαχροινο κοριτσι γυρω στα 27 με λεπτα χαρακτηριστικα.
Τα μαλλια της πιασμενα σε αλογοουρα και φοραγε γυαλια με τοσο ψιλους φακους
που σε εκαναν να σκεφτεις οτι τα φοραει απλα για να προσδιδει
ενα κυρος στη ολη της εμφανιση και οχι γιατι ειχε μυωπια η κατι τετοιο...
"Nα σου χαρισω οσα λεπτα θελεις "της ειπα "περασε"...
H αγνωστη επισκεπτρια μου περασε και το βλεμμα της σαρωσε διακριτικα το χωρο...
"Περιμενετε κανενα? δεν θα σας καθυστερησω πολυ"
"Mπα κανενα" της απαντησα "ειναι προσωπικη γιορτη"
"Tο χωρισμο σου γιορταζεις?"με ρωτησε και το υφος της εγινε λιγο συνομωτικο..
"Kατι τετοιο ,την αποφυγη ενος μεγαλου λαθους πες καλυτερα"ειπα και της εδειξα την καρεκλα "καθισε μην εισαι ορθια"...
"Nα σου πω κατι αλλα μην με παρεξηγησεις"
"Kαι δεν λες "
"Πιστευω πολυ στη αυρα που εισπρατω οταν μπαινω σε ενα σπιτι"
"Και στο εργενικο μου σπιτι σου ηρθε η αυρα της καταθλιψης ε?"ειπα χαμογελαστα
"Οχι αυτο θελω να πω μου ηρθε μια ζεστασια και μια πολυ γλυκια αισθηση,πρεπει να εισαι αξιοσημειωτος ανθρωπος"
"Προσημειωμενος ειμαι οχι αξιοσημειωτος αλλα σε ευχαριστω, αν και εγω αυτα με τις αυρες και τα φενγκ σουι δεν τα πιστευω καθολου!"
"Ακομα και ο αυτοσαρκασμος επιβεβαιωνει αυτο που λεω."
"Δεν περναμε στις ερωτησεις γιατι στο τελος θα τα πιστεψω αυτα που λες?"
" Καλα οπως θελεις απλα αν θελεις θελω να βαλουμε ενα στοιχημα "
"Τι στοιχημα να βαλουμε καλε πριν 3 λεπτα γνωριστηκαμε ?"της ειπα απορημενος
"Αυτο δεν εχει καμμια σημασια "συνεχισε "Θα ξαναπερασω σε 3 μηνες την ιδια μερα και ωρα και ειμαι σιγουρη οτι ολα οσα σε κανουν κακοκεφο και μοναχικο σημερα θα εχουν αλλαξει"
"Θα το χασεις σιγουρα ..."
"Παει τοτε?"
"Παει σε 3μηνες λοιπον..."
"Ωραια "ειπε χαμογελωντας"ας δουλεψουμε τωρα "
Ειχε βγαλει ενα μεγαλο ντοσιε και με ρωτουσε διαφορα και εγω απαντουσα μηχανικα σκεπτομενος ξανα και ξανα την προηγουμενη συζητηση μας.
Μες το μυαλο μου τριγυριζε μια συγκεκριμενη φραση που ειχα ακουσει καποτε
"Στις δυσκολες στιγμες ο Θεος διαλεγει τους πιο περιεργους
αγγελιοφορους για να μας δωσει ενα μηνυμα"
Μηπως αυτη η περιοδος του θυμου, της θλιψης,της σκληρης αυτοκριτικης επρεπε να τελειωσει και την συντηρουσα γιατι απλως και εγω ειχα συνηθισει και βολευτει σε αυτη την θεση?"
Στην παρατεταμενη σκεψη μου εβαλε τελος η φωνη της επισκεπτριας μου
"Λοιπον σε ευχαριστω για τον χρονο σου και θα τα πουμε σε 3 μηνες "
"Σιγα μην το θυμασαι"εκανα την τελευταια μου επιθεση.
"Να μην αμφιβαλλεις καθολου και θα δεις οτι θα εχω δικιο"
Ανοιξε την πορτα και καθως περναγε εξω γυρισε και μου χαμογελασε
"Αντιο "μου ειπε και αρχισε να κατεβαινει τις σκαλες .
Εκεινη την στιγμη κατι μου περασε απο το μυαλο και φωναξα
"Μια στιγμη το ονομα σου δεν μου ειπες"
"Αγγελινα¨"ακουστηκε μια φωνη απο το ισογειο και μετα η πορτα της εξωπορτας που ανοιξε.
Ημουνα σιγουρος οτι κατι τετοιο θα ηταν μονολογησα...
Η διαθεση μου ειχε αλλαξει προς το καλυτερο ..Και που ξερεις ισως
σε 3 μηνες απο τωρα ξερω αν οντως ο Θεος διαλεγει περιεργους αγγελιοφορους για να μιλαει σε μας τους κοινους θνητους...

7 σχόλια:

ria είπε...

είμαι σίγουρη, ότι ακόμα και αν η αγγελίνα δεν έρθει να σε επισκεφθεί σε τρεις μήνες, εσύ θα είσαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ότι είσαι σήμερα!!!

Ανώνυμος είπε...

Den mas eipes ti stoixhma valate...! :)

κόκκινο μπαλόνι είπε...

μα τι έχετε πάθει όλοι με τους αγγέλους αυτές τις μέρες;
Και ο Συκοφάγος έχει πάθει το ίδιο και βλέπει αγγέλους;
Βέβαια όντως η δική σου διάθεση φαίνεται να 'ναι καλύτερα. Φάνηκε και από την προηγούμενη "ελαφρύτερη" ανάρτηση.
Βέβαια με τα "Στερεότυπα" (πολύ αγαπημένο)και το "Μέτρησα" μας την τσάκισες πάλι τη διάθεση, αλλά άντε....σε συγχωρώ γιατί αγαπώ Δήμητρα και Ελευθερία!

Ianos είπε...

Ρια μου ...
Αυτο θελω να πιστευω και εγω οτι θα συμβει..

Ianos είπε...

S.... μου...
Το υλικο κομματι του στοιχηματος ειναι και το μηδαμινο...
Ειναι απο τα στοιχηματα που βαζεις και παρακαλας να χασεις και εισαι ετοιμος να πληρωσεις το αντιτιμο οτι και αν αυτο περιλαμβανει...Πολλα φιλια!!!

Ianos είπε...

Κοκκινο μπαλονι ...
Μας αγγιξε φαινεται το πνευμα των Χριστουγεννων...
Ναι η διαθεση ειναι λιγο καλυτερα τωρα και προσμενουμε ποτε θα υπαρχει θεαματικη βελτιωση.
Οσο για τα τραγουδια βαζω αυτα που ακουω την ωρα που γραφω την αναρτηση, σε ψυχοπλακωσα ε?Σορρυ... Το θεμα ειναι οτι σπανια ακουω χαρουμενα τραγουδακια οποτε δεν μπορω να σου υποσχεθω οτι θα επανορθωσω μουσικα τουλαχιστον...
Πολλες καλημερες και φιλια....

Ανώνυμος είπε...

Elpizw na katalaves to xioumoristiko sto sxolio mou! Kai vevaia, euxomai na xaseis to stoixhma! Vasika, eimai sigourh! :)