Λιβελούλα...

Μην με βλέπεις έτσι ονειροπόλο...
Αυτή είναι μόνο η μια μου πλευρά...
Υπάρχει και η άλλη η οποία συχνά υπερισχύει...
Και σε αυτή την πλευρά προτιμώ να ζω από το να φαντάζομαι...
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλος δρόμος διαφυγής...
Γιαυτό ξεκινάω, ρισκάρω, και τις πιο πολλές φορές πέφτω....
Μα πριν προλάβει κάνεις να χαρεί για την πτώση μου...
Κοίτα με, στέκομαι και πάλι στα δυο μου πόδια...

Μέσα από το παράθυρο μου στον ουρανό σήμερα, πέταξε μια πεταλούδα ...
Και αυτό με κάνει και πάλι να ελπίζω...
Γιατί κάθε φορά που την βλέπω φέρνει στην ζωή μου χρώματα και μυρωδιές...
Ένας ιδιαίτερα χαρισματικός άνθρωπος με περιμένει στο όνειρο μου...
Περιμένει για να πάμε εκεί που δεν μπορεί να δει ανθρώπινο μάτι....

Υποθέτω ότι ποτέ δεν θα σταματήσω ψάχνω...
Ξέρω ότι θα ζω και θα μαθαίνω από τα λάθη μου...
Ότι θα σκληραγωγούμε μέσα από τις προδοσίες και τις απογοητεύσεις μου...
Όπως γνωρίζω πως όλη η αγάπη που προσδοκώ θα είναι πάντα ανάλογη με την αγάπη που θα φτιάχνω...
Και ότι πάντα θα υπάρχει ένας δρόμος διαφυγής και ένας δρόμος επιστροφής...
Για όλα...
Η μαγεία της επιλογής...

Μικρο μου όνειρο αυτή την ώρα που η πόλη βυθίζεται στο σκοτάδι και μπαίνουμε στο βασίλειο των σκιών σε παρακαλώ...
Στείλε λίγη από την γλυκά σου στην ψυχή μου για να μπορέσω να το αντέξω...
Στείλε λίγη από την μαγεία σου να ομορφύνει την αναμονή...
Μέχρι να έρθεις να με πάρεις για να πάμε σε αυτό το μέρος...
Ξέρεις, εκεί που δεν έχει πατήσει ακόμα θνητή ύπαρξη...

Στα όνειρα μου έχω φτερά...
Και η μόνη τους χρησιμότητα είναι ότι με κάνουν να μπορώ να πετάξω κοντά σου...
Γιαυτό...
Πήγαινε στο παράθυρο σου...
Και άμα δεις στο τζάμι σου κολλημένο ένα παράξενο πετούμενο άνοιξε του να μπει ...
Έχει κάνει μεγάλο ταξίδι για να σε επισκεφτεί και θα είναι πολύ κουρασμένο...
Στα όνειρα μου μπορεί να έχω φτερά άλλα δεν έχω άλλες δυνάμεις...
Γιατί στον κόσμο του ονείρου μου βλέπεις, δεν είμαι ο Ιανός...
Είμαι μόνο μια λιβελούλα ....
Που έκανε το ταξίδι και ήρθε απόψε στο παράθυρο σου...