9/1/11

Υπόγειο...


Μετά ερχόταν η νύχτα...
Άλλα ποτέ δεν ήταν μονή της...
Την συντρόφευαν ένας ακαθόριστος πόνος και η αγωνία...
Και εγώ παρότι γνώστης πάντα πιανόμουν απροετοίμαστος...
Σαν ανεπίδεκτος μαθητής...
Σαν αδέξιος τεχνίτης...
Άλλα χθες προς μεγάλη μου έκπληξη κατάφερα να αντιδρασω...
Δεν ξέρω πως...
Δεν ξέρω γιατί ...
Πες το καθυστερημένη αφύπνιση...
Την ώρα που οι σκιές των φόβων και των ενοχών άρχισαν να μεγαλώνουν εγώ μπόρεσα να τρέξω...
Κατέβηκα τα σκαλοπάτια ,άνοιξα την παλιά σιδερένια πόρτα και κρύφτηκα μέσα στο υγρό υπόγειο των αναμνήσεων...
Οι σκιές με κυνήγησαν ,έφτασαν έξω από την πόρτα και άρχισαν να την χτυπάνε με μανία...
Πρέπει να χτύπαγαν ώρες ολόκληρες μέχρι που ξεθύμαναν και άφησαν χώρο για να μπορέσει να επιστρέψει η εικόνα σου...
Πριν προλάβω να καλόδεχτω τον απρόσμενο ερχομό σου ξανάρχισαν τα χτυπήματα στην πόρτα...
Πιο δυνατά αυτή την φορά ...Πιο έντονα...
Έστρεψα το βλέμμα μου στο πάτωμα και ειδα τον εγωισμό μου να σέρνεται παράλυτος...
Διπλά του ακανόνιστα σάπια κομμάτια του μυαλού μου...
Πότε προλαβες και τα εκβαλλες από μέσα μου;
Δεν έχει πάρα λίγες στιγμές η εικόνα σου που επέστρεψε...
Πόση δύναμη έχει άραγε;
Πλησιάζω την πόρτα ...
Τι νικάει τις σκιές;
Το φως...
Θα την ανοίξω...
Βάζω ασπίδα την μορφή σου και οι σκιές υποχωρούν ...
Το ξέρα ...
Ανοίγω τα μάτια μου και συνειδητοποιώ πως ότι με κυνηγούσε έχει τραπεί σε άτακτη φυγή...
Μονό που μαζί του έχει ξαναφύγει και η εικόνα σου...
Μάταια προσπαθώ να την επαναφέρω...
"Είναι άδικο"φωνάζω "Άδικο"...
Και πάνω που είμαι έτοιμος να ξαναμαλώσω με την μοίρα ,τους Θεούς και ότι σε παίρνει μακριά μου...
Από το ανοιχτό παράθυρο μπαίνει στο δωμάτιο ένα σπουργίτι ...
Διαγράφει ένα μεγάλο κύκλο και κάθετε στο χέρι μου...
Το φέρνω στο ύψος των ματιών μου και αμέσως ο θύμος μου εξαφανίζεται...
Αρχίζω να χαμογελάω ...
Τι κουτός που είμαι τελικά...
Είναι ολοφάνερο...
Δεν επιστρέφεις...
Γιατί πολύ απλά...
Δεν φεύγεις ποτέ...
Άπλα αλλάζεις μορφές και είσαι πάντα μαζί μου...

38 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι σκιά είναι φως που έρχεται και φεύγει όπως τα μερόνυχτα,τη νύχτα είναι πανσέληνος και τη μέρα φωτεινός και θερμός ήλιος επειδή είναι κοντά στη γη..ουτε ψηλά..ούτε στο υπόγειο......διαφορετικά δεν θα ηταν εφικτό να "αγγίξεις"..ψηλά θα είχε ίλλιγγο και στο ύπογειο θα μύριζε μούχλα....θα ήταν ηλίθιο να φύγει που θα βρεί περισσότερο "χρώμα"????????Μου λές??Ευχή... να "γεννάει"το μυαλό σου πάντα,Φιλιά,Ιανέ Μου.....!!!!!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

δρόμοι πολλοί... πολλά πετάγματα... στο φως - στο σκοτάδι...ταξίδια και επιστροφές.... εκεί... στο σπίτι του... επιστρέφει πάντα το σπουργίτι... ως να μην έφυγε ποτέ από την χούφτα σου...

Alma Libre είπε...

"Κατέβηκα τα σκαλοπάτια ,άνοιξα την παλιά σιδερένια πόρτα και κρύφτηκα μέσα στο υγρό υπόγειο των αναμνήσεων..."
Πολύ ομορφο αυτό τό υπόγειο ...
ζεστή ..μεγάλη..μυστική..ασφαλής φωλιά..τό σπουργίτι σου ..πάντα μαζί σου ..
Τήν Καλημέρα μου
φιλιά.

Καλυψώ είπε...

παντα ερχεται η Νυχτα
τοσο συχνα
που αναρωτιεμαι..
αν ποτε ξημερωνει..

φιλια!

Βιβη είπε...

Τι μελαγχολικό κείμενο. Παρά τη νότα αισιοδοξίας στο τέλος του! Δεν έχω να πω πολλά,μόνο αυτό. Και η πιο μεγάλη και σκοτεινή νύχτα τελειώνει κάποια στιγμή... Καλημέρα Ιανέ μου!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Τι μορφή έχει τώρα Ιανε μου;
Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο ίσως..
Καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Τα μάτια λάμπουν μέσα στο υγρό υπόγειο και φερνουν ένα μήνυμα...πόσο κερδισμένος θα είσαι αν καταφέρεις να το διαβάσεις????? Κύριος οίδε!!!!!!!!!Το σπουργίτι βγήκε απο τα σύνορά του έχει παιδιάστικα φερσίματα και δεν ξέρει να κρύψει τη χαρά η τη στενοχώρια του....Μιλάει δυνατά,κινείται πολύ,δεν αντέχει την αναμονή.'Εχει και πολλές περιέργειες,μια στιγμή μάλιστα δεν κρατηθηκε και ηταν έτοιμο να σε ρωτήσει.....Ειναι ένα προαίσθημα που δεν ξέρω αν θα βγει ποτέ αληθινό....τα φιλιά μου,Ιανέ.....!!!!!!!

D.Angel είπε...

Λέγε ότι θες!
Εγώ κάθομαι ν ακούσω τη μουσική σου επιλογή και ταξιδεύω!!!!Αγαπημένο...
Αχχχχχ βαχ.... κλπ κλπ
Φιλιά στα μούτρα σου!

Vangel Greko είπε...

(Μπα, μπα η από πάνω μου έκανε σύνδεση στο blogger? :-P :-P )
-----------
Κάθε νύχτα σου "δίνει" μια καινούρια εμπειρία...

είτε στον ύπνο σου είτε περπατώντας κάπου...

Η ψυχή αλλάζει όψη,χρώμα, μέγεθος, αίσθηση...

φτάνει μόνο να τη νιώσεις γύρω σου & να την αφήσεις να σου πει όλα όσα εκείνη θέλει με το δικό της τρόπο...

και όπως λέει και ένα αγαπημένο μου άσμα

"στα υπόγεια είναι η θέα"


( σ'ευχαριστώ για τα όμορφα συναισθήματα που ένιωσα...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΕΜΑΤΗ ΚΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ!!!!!!!!!!

Εκείνη.. είπε...

τις σκιές τις νικούν μόνο.. περισσότερες σκιές..

ποτέ το φως..

Καλή χρονιά..

Ianos είπε...

Ανώνυμος...
Άλλη οπτική γωνία αυτή!!!και πολύ πιο αισιόδοξη!!! ;0
Ξέρεις μερικές φορές φεύγουμε άπλα επειδή δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε τα χρώματα που μας χαρίζονται...Όσο για το μυαλό,καλώς η κακώς δεν σταματάει να γεννάει!!! Πολλά φιλιά!!! :))

Ianos είπε...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ ...
Αυτή είναι και η μαγεία...Αυτό είναι και το αποκούμπι...Οτι τελικά πάντα είναι εδώ!!! Την καλησπέρα μου!!!

Ianos είπε...

Alma Libre...
Εξαρτάται την στιγμή που το επισκέπτεσαι...
Παντως τις στιγμες που μοιαζει οπως το περιγράφεις ειναι ολα τα λεφτα!!!Τα φιλιά μου!!

Ianos είπε...

ΚΑΛΥΨΩ ...
Παντα ξημερωνει...
Μπορει μερικες φορες να αργει παρα πολυ αλλα παντα ξημερωνει...Πολλα φιλια!!! :))

Ianos είπε...

Βιβη...
Αυτο που μου λες το απάντησα και εγω στην Καλυψω!!! χαχαχαχα!!!!Φιλια!!!

Ianos είπε...

ΦΟΥΛΗ...
Ακριβώς...Ένα κόκκινο και άγριο τριαντάφυλλο!!! Φιλιαααααααα!!!

Ianos είπε...

Ανώνυμος...
Δεν είμαι καλός στην αποκρυπτογράφηση...Αυτό σημαίνει ότι μάλλον θα βγω χαμένος... :(
Όταν ξεπερνάς σύνορα και όρια μόνο σε καλό πιστεύω ότι μπορεί να βγει!!!
Έτσι είναι τα σπουργίτια από την φύση τους ...Ζωηρά και αυθόρμητα...
Τώρα για τις περιέργειες ,όποια μπορούμε,ευχαρίστως να την ικανοποιήσουμε...
Όσο για το προαίσθημα έμενα τις πιο πολλές φορές μου βγαίνουν!!!Γιαυτό και τα ακολουθώ... Και αυτά και την διαίσθηση μου!!!
Πολλά φιλιά !!! :))

Ianos είπε...

D.Angel...
Λέγε ότι θες???
Αυτο δεν το ελεγε ο Βασιλης Καρρας?χεχεχε!!!
Αχ βαχ ακουω και ποιος ξερει τι σου θυμιζει το εν λογω ασμα!!! ;)
ΦΙλιαααααααααααααα και στα δικα σου μουτρα!!!

Ianos είπε...

Vangel Greko ...
Ναι η Dreamer που και που συνδέεται κιόλας για να σπάει την μονοτονία!!! ;)
Εγω σε ευχαριστω παλικαρι μου που εισαι εδω ...
Γιατί οι νύχτες γίνονται πιο εύκολες όταν τις μοιράζομαι μαζί σας... καλησπερες!!!! :))

Ianos είπε...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS...
Σε ευχαριστώ πολυ παλικάρι μου και εσυ να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα!!!

Ianos είπε...

Εκείνη...
Εξαρτάται από το είδος των σκιών...
Οι σκιές των ενόχων και των φόβων φεύγουν με το φως...(κατά την δίκη μου άποψη πάντα βέβαια) :)
να έχεις μια πολύ όμορφη χρόνια γεμάτη υγεία και αγάπη!!!

D.Angel είπε...

Χα χα χα χα χα χα
Χα χα χα χα χα χα
Δεν πάτε καλά και οι δύο!
Χα χα χα χα
Φιλιά στα μούτρα σας

zoyzoy είπε...

Δεν ξέρω πως καταφέρνεις και τους φόβους τους μετατρέπεις όνειρα φτερωτά.
Τις σκιές σε δυνατό φώς και εικόνες!
Πιστεύω ο έρωτας είναι αιτία για όλες αυτές τις μεταλλάξεις.
Κράτα τον ζωντανό μέσα σου αξίζει να τον ζεις και να τον χαίρεσαι!

Φιλιά θαλασσινά!

Ανώνυμος είπε...

Ναι,τα σπουργίτια είναι ζωηρά,αυθόρμητα και δεν αντέχουν τα κλουβιά θέλουν να ξεπερνάνε σύνορα και όρια, η δυνατότητα του πετάγματος είναι μαγική...Ιανέ,αν περάσει απο το σπίτι σου ένα "ταξιδιωταράκι", σημαίνει ότι θα έχεις επισκέψεις(λόγια της γιαγιάς μου)..Φιλάκια,Iανέ μου...!!!!!!!!!!!!!!!

Στέλλα είπε...

Τι όμορφες οι περιγραφές σου,Ιανέ!!!!!!!!Εγω θα σου κάνω δώρο το απόσπασμα αυτό απο ένα βιβλίο που αγαπάω πολύ: "Σίγουρα θα ξανάρθει.Μόνο μη σηκωθείς μέσα στο σκοτάδι και σκοτωθείς,κάνε μου τη χάρη.Αύριο θα σου αγοράσω ένα κουδουνάκι.Μόλις έρθει η Αργυρένια σου,θα χτυπήσεις το κουδουνάκι και θα σηκωθεί,θ΄ανάψεις όλα τα φώτα του σπιτιού,όλους τους πολυελαίους......"Τι νικάει τις σκιές;
Το φως...Να είσαι πάντα καλά και να μας συντροφεύεις.Πολλα-πολλα φιλιά..!!!!!!!!!!

Ianos είπε...

D.Angel .....
Χε χε χε!!!Κοιτα οτι εγω δεν πηγαινω καλα ειναι γνωστο εδω και καιρο!Τωρα για το Vangel δεν ξερω αλλα νομιζω οτι και αυτος ειναι της ίδιας συνομοταξίας!!! χι χι χι!!!Φιλιαααααααααααααααααα!!!

Ianos είπε...

zoyzoy ...
ουτε και εγω ξερω ζουζου μου μην νομιζεις!!!
Ποιος ξερει;οτι και να ναι αρκει που φερνει εμπνευση στην ζωη μου!!! ;)Πολλα φιλιαααααα!!!

Ianos είπε...

Ανώνυμος...
Συμφωνώ απόλυτα για το σπουργίτι!!! ;)
Oσο για την επίσκεψη,εχω παψει εδω και καιρο να προσμενω καποια...
Άλλα επειδή οι παλιοί ήταν και σοφοί άνθρωποι μήπως να ανοίξω τα παράθυρα και να αρχίσω να περιμένω ξανά;;; Πολλά φιλιά...Ανώνυμε μου...!!! ;)

Ianos είπε...

STELLINA...
Τι όμορφο δώρο!!! :)))
Πολύ ευχαριστώ !!!
Θα έρθει,που θα πάει,θα έρθει!!!!
Ευχαριστω πολυ για τα ομορφα λογια !!!Πολλα φιλια!!! :)

Ανώνυμος είπε...

θα σου απαντήσω με μια άλλη σοφία "όλα τα πουλιά πάνε και έρχονται και ο σπουργίτης μένει"..Είναι ο χειμωνιάτικος επισκέπτης σου άνοιξε τα παράθυρα και θα δεις οτι θα φωλιάσει για πολύ καιρό...Καλημέρα,Ιανέ Μου..........!!!!!

Ianos είπε...

Ανώνυμος...
Αν και δεν νομίζω ότι θα ρθει εγώ θα σε εμπιστευθώ και θα ανοίξω και τα παράθυρα και την πόρτα!!! Άντε να δούμε!!! ;) Καλησπέρα!Πολλά φιλιά!!!

Ανώνυμος είπε...

Αφησέ με ναρθώ μαζί σου. Τί φεγγάρι απόψε!

Ειναι καλὸ τὸ φεγγάρι, – δε θα φαίνεται

που ασπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι

θα κάνει πάλι χρυσὰ τὰ μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις.

Αφησέ με ναρθω μαζί σου.

Οταν εχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οι σκιὲς μες στο σπίτι,

αόρατα χέρια τραβουν τις κουρτίνες,

ένα δάχτυλο αχνὸ γράφει στη σκόνη του πιάνου

λησμονημένα λόγια – δε θέλω να τ᾿ ακούσω. Σώπα.

Αφησέ με ναρθω μαζί σου

λίγο πιο κάτου, ως τη μάντρα του τουβλάδικου,

ως εκει που στρίβει ο δρόμος και φαίνεται

η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο..............

Ianos είπε...

Ανώνυμος...
Πω πω ...
H Σονάτα του σεληνόφωτος... :)
Τι μπορεί να απαντήσει κανείς σε ένα ποίημά του Ρίτσου;
Μονό να σιωπήσει και να χαμογελάσει μπορεί...

Εκείνη.. είπε...

Ιανέ μου, θα ασπαστώ την άποψή σου γιατί είναι πιο ... φωτεινή!

Σου εύχομαι καλή χρονιά με πολύ.. πολύ φως και ευχές που γίνονται πραγματικότητα!

:)

Ianos είπε...

Εκείνη...
Εβλαψε ποτε κανεναν λιγο φως στην ζωη του;
Νομιζω πως οχι...
Ας προσπαθησουμε να μαζεψουμε λιγο λοιπον...
:) :) :)

Ανώνυμος είπε...

Μην απαντήσεις κάτσε στο κατώφλι σου χαμογέλα και αφησε με να φαντάζομαι οτι θα έχεις ενα γιασεμί πλάι σου,ΠΟΥ να περιμένω να έρθει η εποχή του!!! Θα μοσχοβολάς όπως οι λέξεις σου και εγω εκει στο πλάι να μου μιλάς όπως γράφεις,άραγε μιλάς όπως γράφεις??
Φαντάζομαι θα έχεις και κόκκινα τριαντάφυλλα χωρίς αγκάθια για να μπορώ να πλησιάσω εσένα και αυτά οταν θελήσω να σας αγκαλιάσω..άραγε έχεις αγκάθια????
Και μια Πασσιφλόρα θέλω είναι το λουλούδι του πάθους,άραγε έχεις πάθος???????
ΘΑ ανοιγουν το λουλουδια, ΘΑ σκορπούν χρωματα και μυρωδιές, ΘΑ πλημμυριζουν τις αισθησεις μου...γιατί αυτό μου λείπει,Ιανέ Μου..

Ianos είπε...

Ανώνυμος...
θα ακολουθήσω και θα σεβαστώ την παρότρυνση σου και δεν θα απαντήσω...
Τι να απαντήσει κιόλας κανείς σε τόσο όμορφα λόγια...
Ιδιαίτερα όταν αυτά προέρχονται από έναν άνθρωπο που λογικά δεν τον γνωρίζει...
Νιώθω κολακευμένος και ευχαριστώ!!!
Το μόνο που θα σου πω είναι ότι ο άνθρωπος πίσω από τον Ιανό δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο... Είναι γεμάτος ατέλειες,ψεγάδια και αδυναμίες...