Το παιχνίδι των υποκριτών...

Πιάσε το χέρι μου ...
Μοναδική μου αγαπημένη...
Έλα απόψε μαζί μου...
Έλα να παίξουμε τους υποκριτές...
Μην ανησυχείς...
Δεν είναι δύσκολο παιχνίδι...
Το μόνο που εχεις να κάνεις είναι να ακολουθείς...

Ακολούθησε τα δάκρυα...
Που πέφτουν από κόκκινα κουρασμένα μάτια...
Ακολούθησε το αίμα...
Που τρέχει από τις πληγωμένες καρδιές...
Ακολούθησε τα κόκκινα ίχνη...
Από τα ματωμένα πόδια που έκαναν χιλιόμετρα για να σε βρουν...
Ακολούθησε τις κραυγές...
Και ας έρχονται από σάπια στόματα...
Ακολούθησε την φωτιά...
Που φουντώνει στο πέρασμα σου και φωτίζει τα σκοτάδια...
Ακολούθησε τα συντρίμμια ...
Που μαρτυράνε το εσωτερικό της ψυχής...
Ακολούθησε τα τέρατα ...
Που γεννήθηκαν σε στιγμές τρέλας...
Ακολούθησε την σιωπή μου...
Οδηγεί σε μένα,που πάντα σε περιμένω...
Και όταν φτάσεις θα υποκριθούμε ότι όλα αυτά που ακολούθησες δεν υπάρχουν...
Για να μπορέσεις εύκολα να ξαναφύγεις...

Μοναδική μου αγαπημένη ...
Πιάσε το χέρι μου...
Ακόμα και αν δεν είναι η σωστή ώρα για να γυρίσεις...
Χάρισε μου μόνο αυτή την νύχτα...
Και πριν το χάραμα μου σκοτώσει τις μνήμες...
Έλα να παίξουμε τους υποκριτές...