Υποσχεση...(sealed with a kiss..)

Κάπου χάθηκα φίλε...
Άφησα την ζωή μου να ξοδευτεί...
Μέσα σε πυκνούς καπνούς...
Φτηνό αλκοόλ και εύκολες αγάπες...
Χρόνια ολόκληρα πέρασαν...
Έχοντας αυτή την γαμημένη ψευδαίσθηση δύναμης...
Που σε κάνει να πληγώνεις εύκολα και να συνεχίζεις αμέριμνα...
Και όμως βαθιά μέσα μου το ήξερα από τότε...
Ότι η φθορά και η αηδία θα έρθουν πιο γρήγορα από ότι φανταζόμουν...
Και μαζί τους θα έρθει και η συνειδητοποίηση ότι έχουν χαθεί ένα σωρό ευκαιρίες...
Ένα σωρό όμορφοι άνθρωποι...
Το τίμημα της επιλογής...

Εδώ και λίγο καιρό ηρεμώ...
Έχω καταφέρει να νικήσω η να κοιμίσω τον άλλο μου εαυτό...
Σήμερα όμως αισθάνθηκα την παρόρμηση και πάλι...
Άκουσα τα γλυκά ,δελεαστικά λόγια ενός παλιού φίλου...
Να με προτρέπει να γίνω και πάλι αυτός που προσπαθώ να ξεχάσω...
Ανέσυρε σκονισμένες αναμνήσεις από νύχτες γεμάτες αχαλίνωτες στιγμές...
Αισθάνθηκα όπως ο εθισμένος που είναι έτοιμος να παραδοθεί στο πάθος του αμέσως μόλις του δοθεί η ευκαιρία...
Η αλήθεια είναι ότι μερικές στιγμές έφτασα στο σημείο να το θέλω τόσο πολύ...
Σκέφτηκα:
"Απλά άλλη μια φορά ,μόνο για μια νύχτα,εχω τόσο καιρό να αφήσω το σκοτάδι να με αγκαλιάσει..."
Το παραδέχομαι ήμουν τόσο αδύναμος...
Έφτασα τόσο κοντά ...
Αλλά τότε θυμήθηκα μια υπόσχεση που έδωσα...
Μια υπόσχεση σφραγισμένη με ένα φιλί να μην ξαναγινω ποτέ ξανά εκείνος ο Παύλος...
Και όλα στο μυαλό μου ξανάλλαξαν...
Γιατί μπορείς να με κατηγορήσεις για πολλά πράγματα άλλα μόνο ένα δεν μπορείς να μου καταλογίσεις...
Ότι δεν κρατάω τις υποσχέσεις μου...
Τις κρατώ...
Με όποιο κόστος...