4/12/11

Εύθραυστη νεράιδα...‏


Πέρασε τόσος καιρός...
Άνοιξαν τόσες πληγές...
Το ξέρω ...
Πως ήρθαν στιγμές που τα δάκρυα σου σε έπνιξαν και τα έπνιξες και εσύ για να μην χαλάσεις την όμορφη γιορτή...
Πως ήρθαν ώρες που στοιχημάτισες την ζωή σου και κέρδισες μια γλυκόπικρη πραγματικότητα..
Ησύχασε...
Εχω επίγνωση...
Πως κάποιες νύχτες πρέπει να εξοκειλεις από την πορεία σου για να καταφέρεις να νιώσεις και πάλι ζωντανή...
Πως είναι να αισθάνεσαι σαν τζίνι που βγήκε μέσα από λυχνάρι που κατέληξε σε λάθος χέρια...
Σαν εκπλήρωση μιας ξένης ευχής...
Μην σκοτεινιάζεις..
Να λάμπεις...
Για να μπορώ πάντα να σε βρίσκω μέσα στις σκιές...
Να υπάρχεις και να φαίνεσαι...
Μέσα σε αυτό τον κόσμο ασχήμιας για να μπορώ να τον αντέχω...
Γιατί εγώ γνωρίζω...
Ότι εσύ είσαι το μόνο που έχει σημασία όταν όλα δεν έχουν νόημα...
Ότι η ευλογία και η κατάρα σου είναι ότι δεν γνωρίζεις το μέγεθος της ομορφιάς σου...
Γιαυτό πολλές φορές την σπαταλάς σε ανάξια χέρια...
Να θυμάσαι όμως ότι είμαι κάτοχος του μυστικού...
Ξέρω ότι μπορείς να διαβάζεις το μυαλό των ανθρώπων που μπαίνουν στην ζωή σου...
Και κάθε φορά ελπίζεις ότι κάποιος θα μπορεί να δει αυτά που οι άλλοι αγνοούν...
Όπως μπορώ εγώ...
Που αν δεν είχα αυτή την αυτοκαταστροφική τακτική και αυτό τον παράξενο τρόπο να αγαπώ θα μπορούσα να ήμουν ο ένας...
Αλλά πάντα είναι αργά για τους καταραμένους ποιητές...
Ωστόσο...
Μην κλαις...
Ποτέ δεν θα αφήσω την πραγματικότητα και την κακία να σε διαλύσουν...
Γιατί η αγάπη που σου εχω είναι δυνατή σαν φυλαχτό...
Μπορεί με τον καιρό να μοιαζει με ξεθωριασμένη φωτογραφία αλλά δεν χάνει ποτέ την δύναμη της...
Και σου ανήκει...
Δίπλωσε την προσεκτικά και κρύψε την μέσα στα συρτάρια της ψυχής σου...
Για να μπορείς την σωστή ώρα να την βρεις και να την ανασυρεις...
Όταν κουραστείς...
Όταν χαθείς...
Όταν φοβηθείς...
Όταν όλα γύρω σου αρχίσουν να ουρλιάζουν ...
Ξεδίπλωσε την και θα είμαι εδώ..
Για να σου χαρίσω και πάλι την ησυχία που τόσο αγαπάς...
Εύθραυστη μου νεράιδα της σιωπής...

24 σχόλια:

Στρουμφίτα είπε...

Η φωτό κ το τραγούδι στη σωστή θέση φίλε μου!
Όνειρα γλυκά!!!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

μόνο σαν αγαπάς βαθειά, ελεύθερο τον άλλον αφήνεις...
και εκείνος το νοιώθει και πίσω σε σένα γυρίζει ξανά...
νεραϊδόψυχέ μου, απάλυνε την ψυχή μου το πόνημά σου!

bianca είπε...

Ακόμα και χωρίς την ξεθωριασμένη φωτογραφία μπορείς να έχεις την μορφή της αγάπης σου μέσα σου, να την βρεις ανάμεσα στο πλήθος να ξεχωρίζει...γιατί ειναι δική σου!!
Μια αγκαλιά+ένα φιλι για καληνύχτα.

Βιβη είπε...

Ποτέ δεν είναι αργά για την αγάπη.Όταν είναι τόσο συντριπτικά αληθινή...Ούτε για τους καταραμένους ποιητές.Μια τέτοια αγάπη διαλύει κατάρες κι αποστάσεις.. Από τα τελειότερα κείμενα που έχει "γεννήσει" η ψυχή σου αυτοκαταστροφικέ Ιανέ μου!! Όσο για τη φωτό και τη μουσική,δε μου μένει να κάνω τίποτε άλλο από το να συμφωνήσω με την "Στρουμφίτα"...

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Οταν κουραστεί ...
όταν φοβηθεί...
κι όταν χαθεί ..το ξέρει ότι θα εισαι εκεί και να της πείς!!!!!!
Θέλω τον κόσμο να ξεχάσουμε τον άσκημο..
και τις καρδιές μας να κρεμάσουμε παράσημο...
πάνω στο πέτο μιας ολόγιομης σελήνης!!!!
κι απ την αγάπη μας να δώσουμε και κείνης!!!
καλό βραδυ και να είαι καλά ..
φοβερό γραψιμο!!!!

Στρουμφίτα είπε...

:))

ΦΟΥΛΗ είπε...

Είναι σημαντικό κάποιος να μπορεί να δει αυτά που οι άλλοι αγνοούν...
Καλημέρα Ιανε

Ianos είπε...

Στρουμφίτα...
Καλώς την φιλενάδα!
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν!!!Τα φιλιά μου!

Ianos είπε...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ...
Το λόγια σου όπως πάντα σωστά...Και ότι η ψυχή σου απάλυνε από δικό μου κείμενο τόσο τιμητικό για μενα!!!Πολλα φιλια!!! :)

Ianos είπε...

bianca...
Όταν η αγάπη είναι δυνατή θα βρει τρόπο και δρόμο να επιστρέψει...Οταν αγαπάς κάτι το ξεχωριζεις ανάμεσα σε χιλιάδες!!!Φιλί μεγαλο και αγκαλιά!!! :)

Ianos είπε...

Βιβη ...
Τις κατάρες τις νικά τις αποστάσεις προσπαθώ,όσο μπορώ και όσο η νεράιδα αφηνει!!!
Πολυ χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο!!!Και σιγά μη και δεν συμφωνούσες εσύ με την Στρουμφιτα!!! Φιλιά!!! ;)

Ianos είπε...

Ρουλα Σμαραγδενια ...
Αυτό θέλω και εγώ ...
Να το ξέρει...
Πολύ σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια!!! :)

Ianos είπε...

ΦΟΥΛΗ...
Και ακομα πιο σημαντικό να μπορεί να τα καταλάβει!!!Τα φιλιά μου!!! :)

Στρουμφίτα είπε...

Και τελικά Ιανέ,, δεν έχουμε μάθει ακόμα ποια είναι η "νεράιδά" σου...

Καλημέρα.. :))))

Ianos είπε...

Στρουμφίτα ...
Αυτή ξέρει... Καλήμερα και σε σένα!!! ;) :)

Estella είπε...

Μου θυμίζεις έντονα κάποιον... Σε φιλώ.

Ανώνυμος είπε...

Μην αφήσεις το συναίσθημα να ξεθωριάσει..

Ianos είπε...

Estella...
Τώρα αυτό είναι καλό η κακό; Εύχομαι να είναι καλό!!! Σε φιλώ και εγώ γλυκιά μου! :)

Ianos είπε...

Ανώνυμος...
Το συναίσθημα για την νεράιδα δεν ξεθωριάζει ποτέ! :)

Vangel Greko είπε...

Η σιωπή πολλές φορές λέει όσα δεν μπορούν όλες οι λέξεις μαζί...

Η αγάπη σου αγγίζει την ψυχή της και κάνει το δάκρυ να κυλάει από χαρά και όχι από λύπη...

Η αγκαλιά σου έχει στοργή, φροντίδα & ηρεμία για την ταλαιπωρημένη ψυχή της...


===================================
Σου έχω ένα δώρο... έτσι γιατί μ' ενέπνευσες...

Να περιμένεις όμως...να το δεις...
απόψε το βράδυ...

τα σέβη μου & την εκτίμησή μου!!

Ianos είπε...

Στρουμφίτα...
Τι δεν κατάλαβες και απορείς;Να σε βοηθήσω άμα μπορώ!Καλημερες :)

Ianos είπε...

Vangel Greko...
Να σέβεσαι τη αληθινή σιωπή...Κρύβει τις πιο μεγάλες καταιγίδες!!!
Δωράκι;Γουαου!!!Θα περιμένω να το δω!!!
Χαίρομαι πάντως που σε ενέπνευσα!!!Αυτό απο μόνο του είναι δώρο!!! :) Την καλημέρα μου!!! :))

new-girl-on-the-blog είπε...

..τι κι αν χαλάσουν τα δάκρυα την όμορφη γιορτή; Ξέρεις πόσες όμορφες γιορτές θ΄ακολουθήσουν;

Καλημέρα, με χαμόγελο κι ευχές για πολλές μελλοντικές υπέροχες γιορτές!
:-)

Ianos είπε...

new-girl-on-the-blog...
Θελω να ελπίζω πολλες!!! :)
Και τα δάκρυα μεσα στο πρόγραμμα ειναι...Καθαρίζει η ψυχή... ;)
Καλο βραδυ!!!
Υ.Γ παλι άλλαξες σπίτι βρε;Δεν σε προλαβαίνω πια!!! ;)