Broken wing...

Και ξαφνικά...
Μέσα στο κρύο του χειμώνα...
Εκεί που κανείς δεν προσμένει τίποτα...
Εμφανίζεται η νεράιδα ...
Κουρασμένη,ταλαιπωρημένη, έχοντας την μια φτερούγα της σπασμένη...
"Μην με κοιτάζεις έτσι όπως είμαι " λέει,αλλά δεν ξέρει...
Πως έτσι φαίνεται ακόμα πιο όμορφη...
Ακόμα πιο υπέροχη...
Σαν ο πόνος να προσθέτει στα νεραϊδένια της χαρακτηριστικά και αυτά του αγγέλου...
Την κοιτάζω...
Κανένας μορφασμός πόνου...
Το μόνο που μαρτυράει την κατάσταση της είναι δυο δάκρυα που κυλάνε ήσυχα επάνω στο μάγουλο της...
Νιώθω ντροπή και τύψεις ...
Βλεπεις, είμαι ο ηλίθιος θνητός που έκανε την παράκληση του για την παρουσία της μέσα στην βαρυχειμωνιά...
Μάλλον επειδή θεωρούσα σίγουρο το ότι δεν θα έρθει...
Γιατί αυτή την εποχή καμιά νεράιδα δεν χορεύει...
Και όμως...
Εκείνη αψήφησε το αντίτιμο ...
Και έκανε το ταξίδι...
Και ακόμα και τώρα ...
Μετά από όλες τις κακουχίες που πέρασε για να ανταποκριθεί στο παράλογο κάλεσμα μου,στέκει απέναντι μου και προσπαθεί να μου χαμογελάσει...
Πως να δεχτείς ένα τέτοιο δώρο;
Γλυκιά σαν μελωδία από τραγούδι αγγέλου...
Όμορφη σαν οπτασία...
Έτοιμη να χαρίσει...
Χωρίς σκέψη...
Χωρίς δισταγμό...
Νεράιδα της σιωπής...
Εύθραυστο και υπέροχο μαγικό μου πλάσμα...
Δεν αξίζω την παρουσία σου...
Οι νίκες μου μπορεί να με έμαθαν να διεκδικω...
Αλλά οι ήττες μου με δίδαξαν να μένω ταπεινός...
Και μπροστά σου μοιάζω με σπασμένο καθρέφτη...
Που κάθε του κομμάτι πονάει όταν αντικατοπτρίζει την ομορφιά σου...
Βλεπεις πάντα στα παραμύθια διάλεγα το ρόλο του αφηγητή η του αφανή ήρωα...
Και εσύ θέλεις να το αλλάξεις αυτό...
Και με φοβίζει αυτό...
Όπως με φοβίζει και η επερχόμενη θυσία σου...
Με γεμίζει με ερωτήματα ...

Γιατί ο δρόμος που οδηγεί στη ευτυχία να είναι πάντα μακρύς και δύσβατος;
Γιατί πάντα να ραγίζουν οι καρδιές που αξίζουν όλο το χρυσάφι του κόσμου;
Γιατί πάντα να θυσιάζονται οι πιο όμορφες ψυχές;
Μα τι κακός παραλήπτης δώρου είμαι...
Αντί να πω ευχαριστώ και να σιωπήσω...
Κάνω ερωτήσεις που ίσως να μην θέλω η να μην πρέπει να μάθω τις απαντήσεις...
Άλλωστε ποιος ξέρει...
Ίσως οι απαντήσεις να κυλάνε μέσα στα δάκρυα της προσπάθειας...
Ίσως οι απαντήσεις να βρίσκονται μέσα στις νότες του τραγουδιού της ανιδιοτέλειας...
Ίσως τελικά οι απαντήσεις να κρύβονται κάτω από ένα μικρο σπασμένο φτερό...