7/9/12

Ξεθωριάζω....‏

 
Στα όνειρα μου συνεχώς πεθαίνω...
Ξυπνώντας συνειδητοποιώ το καλειδοσκόπιο της ζωής μου...
Βρίσκω τις απαντήσεις μέσα σε σκοτεινούς δρόμους και στα πιο απίθανα σημεία...
Οι λύσεις είναι χωμένες μέσα σε ρωγμές που ανοίγουν κάτω από τα πόδια μου...
Αλλά μερικές φορές είναι αδύνατο να τις δω...
Αδύνατο να τις  προσεγγίσω...

Στα όνειρα μου συνεχώς φεύγω...
Άλλα όχι σαν φυγόμαχος πολεμιστής που υποχωρεί τρομαγμένος...
Άλλα σαν πληγωμένος μαχητής που οπισθοχωρεί ματωμένος και υποβασταζόμενος...
Προσπαθώ τόσο πολύ και κάποιες φορές τόσο μάταια...
Να σκουπίσω κάθε σταγόνα από τον καθημερινό πόνο...
Αναγνωρίζω τους άλλους πληγωμένους από το βλέμμα...
Και ξέρω...
Ότι έχουμε τόσα πολλά να πούμε...
Αλλά όχι σήμερα ...
Όχι σε αυτό το όνειρό...

Στα όνειρα μου συνεχώς αναρωτιέμαι...
Αν σου επιτρέψω να διεισδύσεις...
Αν καώ και διαλυθώ...
Θα μάθω;
Θα εξιλεωθώ;
Θα μπορέσω να σε αγαπήσω όπως θέλω;
Βλέπεις υπάρχει και το παρελθόν μου που μαρτυρά, ότι μάλλον είμαι σκάρτος...
Επικίνδυνα ακατάλληλος για αγάπη...
Και όμως...
Ποτέ δεν είχα πρόθεση να πληγώσω ...
Αλλά πολλοί άνθρωποι κοντά μου πληγωθήκαν...
Γιαυτό όταν ξυπνώ γίνομαι ένας άλλος...
Φορώ την μάσκα του δυνατού, του αυτάρκη και ευγενικά σε απωθώ...

Αλλά είναι κάποιες στιγμές που αισθάνομαι ότι μπορείς να δεις μέσα στην ψυχή μου...
Και ξέρω ότι απλά περιμένεις την κατάλληλη στιγμή για να μου δείξεις πόσο ανίσχυρες είναι οι άμυνες μου...
Σαν χαρισματικός ζωγράφος κυριαρχείς σε όλα τα χρώματα και γιαυτό δεν σε νοιάζει και δεν φοβάσαι...
Που ερωτεύεσαι έμενα, που συνεχώς ξεθωριάζω...

10 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

τούτο το ξεθώριασμα, μπορεί να είναι αυτό που αγαπήθηκε πιο πολύ από σένα...
μα και όταν φοράς τη στολή του δυνατού, κατάσαρκα φοράς πάντα τα όνειρά σου...

Φανή είπε...

πριν καιρο καποιος μου μιλησε για ενα 'τειχακι', χτισμενο ολογυρα μας για να προστατευσουμε ειτε ο,τι πιο πολυτιμο εχουμε και να μη πληγωθουμε, ειτε για να απωθησουμε τους αλλους..
μερικες φορες γνωριζουμε καποιους ανθρωπους που πιστευουμε οτι μπορουν να μας καταλαβουν, μπορουν να μας νιωσουν, τους πιανουμε απο το χερι και τους περναμε πισω απο το τειχακι. υπαρχουν ομως και οι φορες που καποιοι ανθρωποι βρισκουν μονοι τους το δρομο και περνουν πριν καν το καταλαβουμε..
καλο απογευμα! :)

Στρουμφίτα είπε...

Έχω καιρό να ακούσω μουσική στις αναρτήσεις σου Ιανέ,μα δεν μπορώ να καταλάβω τι φταίει...

όνειρα γλυκά. . . . . . .

ΦΟΥΛΗ είπε...

Και "ξεθωριασμένος" μου αρέσεις Ιανε,τα γραπτά και η μουσικές σου πάντα με τραβάνε εδώ!
Καλημερα

Ianos είπε...

Λυχνε μου...
Δεν το ειχα σκεφτεί ετσι ...Έχεις παντα την δυναμη να μου δείχνεις μια καινούργια οπτική... :) Πολλά φιλιά!!!

Ianos είπε...

Φανή...
Η πειρα μου λεει οτι κανενα τειχος οσο ψηλο και δυνατο και να ειναι δεν μπορει να εμποδισει τον ερωτα αμα θελει να μπει...Δυστυχως η ευτυχως...Πιστευω παντως οτι αυτοι που βρισκουν τον δρομο χωρις καθοδηγηση ειναι πιο αξιοι της προσοχης μας!!! Να εχεις ενα ομορφο βραδυ!!! :)

Ianos είπε...

Στρουμφίτα....
Μικρούλα μου το πρόβλημα του ηχου μάλλον είναι γιατί τα player στο pc σου θέλουν ενημέρωση και αναβάθμιση...
Προσπάθησε να βρεις τις ενημερώσεις..
Αν δεν τα καταφέρεις πάρε με τηλέφωνο να σου εξηγήσω... Αλλιώς πάρε τον υπολογιστή και έλα να τον κοιτάξω...
Να έχεις μια όμορφη νύχτα μικρο μου...

Ianos είπε...

ΦΟΥΛΗ...
Εισαι η σταθερη αξια αυτου του blog...Και μια απο τις αδυναμιες μου!!!!Καλησπερες πολλες γλυκια μου!!!

Βιβη είπε...

Αφέσου στο όνειρο...........Πολλές φορές γίνεται η πιο όμορφη κι έντονα χρωματιστή πραγματικότητα........ Δυνατό και όμορφο........Μελαγχολικό αλλά με μια σπίθα αισιοδοξίας.... Καλησπέρα Ιανέ μου!!

Ianos είπε...

Βιβη...
Μακαρι να μπορέσουμε ολοι να ζήσουμε αυτα που ονειρευόμαστε!!! :) Μακαρι να επικρατήσουν τα χρώματα!!! :)