16/4/13

Πριγκίπισσα των πεφταστεριών...

 
Δώσε μου μια καταστροφή και εγώ σου ορκίζομαι ότι θα μπορέσω να την  μετατρέψω σε κάτι όμορφο...
Βλέπεις,έχω αυτή την ικανότητα...
Να μην με πτοούν οι αναποδιές και τα εμπόδια...
Και να συνεχίζω να παλεύω ακόμα και για αυτά που όλοι θεωρούν καταδικασμένα...

Δώσε μου ένα άγγιγμα σου και εγώ θα καταφέρω να αλλάξω τα χρώματα...
Όταν είσαι κοντά  μου με ένα τρόπο μαγικό ότι αγγίζεις ταιριάζει με την διάθεση σου...
Και εφόσον η διάθεση σου αλλάζει τα χρώματα, σου υπόσχομαι ότι εδώ θα ζουν μόνο τα ζωηρά  και τα έντονα...
Της χαράς και του πάθους..

Δώσε μου την φωνή σου και εγώ θα ντύσω  με την χροιά της όλες τις βουβές νύχτες  που ακόμα και ένα ουρλιαχτό θα σου αρκούσε για να νιώσεις ζωντανός...
Μην απορείς, είσαι η μόνη που μπορεί να κάνει  το πιο λυπητερό τραγούδι να ακούγεται  σαν την πιο όμορφη μελωδία της γης...
Ίσως γιατί ακόμα και οι νότες είναι ανήμπορες να σου αντισταθούν...

Δώσε μου μια σκέψη σου και εγώ θα μπορέσω να νιώσω ξανά χαρισματικός και δυνατός...
Αν ήξερες την δύναμη που έχει, θα τρόμαζες...
Όποτε η κλωστή τεντώνει και οι σκέψεις μας ενώνονται, νιώθω ότι μπορώ να μαζεύω τα χαμένα κομμάτια της καρδιάς μου και  να είμαι ξανά ολόκληρος...

Κάποιες νύχτες αισθάνομαι ότι διαλύομαι...
Και ότι δεν υπάρχει τίποτα σε αυτό τον κόσμο που θα μπορούσε να σταματήσει αυτό το συναίσθημα...
Εκείνες τις νύχτες βγαίνω έξω και αρχίζω να μετράω αστέρια...
Και όσο τα μετράω εκείνα αρχίζουν να πέφτουν προκαλώντας με να κάνω ευχές...
Γελάω,δεν έχει πια,καμιά σημασία αν θα βγουν αληθινές...
Σημασία έχει, ότι το μαύρο υποχωρεί και εγώ νιώθω πιο κοντά σου από ποτέ...
Αισθάνομαι σαν να αναγεννιέμαι και βρίσκω χίλιους λόγους να συνεχίσω...
Λόγους  που πριν,δεν ήταν ορατοί ...
Αλλά ο κυριότερος λόγος είσαι πάντα εσύ...
Γιατί  εσύ είσαι...
Η απάντηση σε κάθε θλίψη...
Η νεράιδα της θάλασσας που όταν νιώθει ότι ο ποιητής της λυγίζει ...
Ρίχνει μια βροχή αστέρια στο κόσμο του για να νιώσει ξανά δυνατός...
Να νιώσει και πάλι ευλογημένος...
Ένας ευλογημένος θνητός που είχε την τιμή,να τον ερωτευθεί η πριγκίπισσα των πεφταστεριών...
 

10 σχόλια:

Levina είπε...

Μια υπέροχη ωδή στον έρωτα και στην μοναξιά ... σε έναν έρωτα που δηλώνει την υπαρξή του τα βράδυα που όλα ησυχάζουν, σκορπώντας την λάμψη των αστεριών ανάμεσα σε γη και ουρανό!

Να είσαι καλά Ιανέ !
Η έμπνευσή σου, τα όνειρά σου, κρατούν στην ζωή ότι όμορφο έχεις νοιώσει.

ΦΟΥΛΗ είπε...

υπέροχος!!!
καλο βραδυ Ιανε

zoyzoy είπε...

Εχω αρκετό καιρό να σ'επισκεφτώ και διαβάζοντας το πόστ κατάλαβα τι έχανα τόσο καιρό.

Εχεις τον τρόπο να μεταφέρεις τον αναγνώστη σου σε παραμυθένιους χώρους γεμάτους ζεστά αισθήματα που ξεχνάει κάθε τι που τον βασανίζει!


Να'σαι καλά Ιανέ μου να'χεις πάντα στην καρδιά σου αυτόν τον έρωτα που σε κάνει ημίθεο!!

Φιλιά πολλά ανεμοδαρμένα!

Ianos είπε...

Levina Vil...
Τι όμορφα λόγια!!!Και αποκτούν ιδιαίτερη αξία όταν προέρχονται από έναν άνθρωπο που γράφει τόσο όμορφα!!! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!Καλή εβδομάδα!!! :)

Ianos είπε...

ΦΟΥΛΗ...
Με υπέροχους αναγνώστες...Φιλιά!!! :)

Ianos είπε...

zoyzoy...
Που είσαι εσύ,τόσο καιρό χαμένη;;;
Η απουσία ηταν αισθητη!!!
Αυτό ειναι το ζητούμενο καθε αφηγητή,να κανει τον αναγνώστη εστω για λιγο να αποδράσει!!! Φιλια πολλα!!!

Ginny είπε...

Καλημέρα Ιανέ!!!
Ποιητής στην καρδιά όπως πάντα!
Εμένα με άγγιξε η απλότητα αυτού του στίχου
"Γιατί εσύ είσαι...
Η απάντηση σε κάθε θλίψη..."
Τα φιλιά μου!!

Ianos είπε...

Ginny...
Καλησπερα μικρουλα... :)
Μερικες φορες μεσα απο την απλοτητα ξετυλιγονται τα πιο πολυπλοκα συναισθηματα...
Και οι πιο παραξενες απαντησεις...
Πολλα φιλια,ελπιζω να εισαι καλα!!! :)

airis είπε...

Μαγεύτηκα με τον ύμνο σου στον Έρωτα!
Καλώς σε βρήκα κι εγώ στο δικό σου χώρο!
Χάρηκα πολύ!
Καλό ξημέρωμα!

Ianos είπε...

iris...
Κάλως όρισες και εσύ στο φτωχικό μου!!! :)
Χαιρομαι πάρα πολύ και για την επίσκεψη που σου άρεσε το κείμενο μου...
Θα τα λέμε από εδώ και πέρα... :)
Καλό Σαββατοκύριακο!!!