28/5/13

Της ψυχής η γραφή...

 
Γράφω για να απελευθερωθώ...
Γράφω για να μπορώ να αναπνέω...
Γράφω για να καταφέρνω να νιώθω....
Γράφω όταν αιμορραγώ...
Δεν πειράζει αν δεν καταλαβαίνεις...
Δεν πειράζει αν δεν μπορείς να ταυτιστείς...
Ειλικρινά,δεν έχει καμιά απολύτως σημασία...
Οι λέξεις μου,είναι σκέψεις και αισθήματα...
Οι λέξεις μου, είναι αναμνήσεις και κατάρες...
Οι λέξεις μου,είναι όλα όσα ονειρεύομαι και επιθυμώ...
Θα μπορούσα να γράφω τακτοποιημένα και έμμετρα...
Να στοιβάζω προτάσεις πομπώδεις και ακαταλαβίστικες...
Και μετά, να καμαρώνω για ένα αποτέλεσμα που και ο ίδιος θα αδυνατώ να ερμηνεύσω...
Αλλά να ξέρεις ότι αυτό δεν θα το κάνω ποτέ...
Θέλω αυτά που εξιστορώ ,να είναι σαφή,καθαρά,ειλικρινά...
Να αντικατοπτρίζουν την ψυχή μου...
Σιχαίνομαι τις οδηγίες...
Λατρεύω το περιθώριο...
Ώρες ώρες νιώθω να με κυριεύει το χάος και μια διφορούμενη τρέλα που μόνο λίγοι μπορούν να κατανοήσουν...
Ίσως και να μπορείς μόνο εσύ...
Γιαυτό αδιαφορώ για τους κανόνες και την λογική τους...
Ακόμα και αν αυτό μου επιφέρει πόνο ...
Άλλωστε ο πόνος είναι ζωή...
Και η ζωή είναι πόνος...

Κάποιες στιγμές λυγίζω από το βάρος...
Τόσες πολλές αξιώσεις...
Τόσες πολλές προσδοκίες...
Άραγε θα ένιωθες τον ίδιο θαυμασμό και την ίδια αγάπη αν θα έπρεπε να ζήσεις μαζί μου πίσω από την κουρτίνα της γραφής...
Ίσως ναι ...Ίσως όχι...
Άλλα είσαι τυχερή καθώς από τον εγωισμό και την περηφάνια μου,μένεις πάντα ασφαλής πίσω από οθόνες και πληκτρολόγια...
Και εγώ συνεχίζω να σου καταθέτω την ευαισθησία και την αγάπη μου όπως ξέρω....
Άλλο ένα κείμενο άλλο ένα μικρο κομμάτι του εαυτού μου χάρισμα για το ατελείωτο παζλ σου...
Είμαι η ευχή σου...
Είμαι ο οδηγός σου στην φαντασία ....
Δεν έχω σάρκα, δεν έχω αίμα...
Ταξιδεύω με ότι ονειρεύομαι...
Είμαι παρών άλλα και ταυτόχρονα μονίμως απών....
Είμαι σαν φάντασμα που προστατεύει αντί να στοιχειώνει τον κόσμο σου...
Μπορώ να γίνω κομμάτια και να σου χαριστώ χωρίς κανένα παράπονο....
Ένα μόνο θα σε παρακαλέσω...
Να μην ξεχνάς ότι  πίσω από αυτή την γραφή της ψυχής, υπάρχει ένας άνθρωπος γεμάτος ατέλειες και φόβους...
Υπάρχει ο δικός σου άνθρωπος...
 

14 σχόλια:

airis είπε...

Πόσο πολύ μίλησες μέσα μου!
Καλά να περνάς! :))

flash είπε...

"ο δικός σου άνθρωπος"
μια ιερή κουβέντα...

Ιανέ μου αν το ξεχνάει αυτό
που δεν το πιστεύω
όμως αν το ξεχνάει
τότε νομίζω οτι κι εσύ θα πρέπει να παραιτηθείς από την ιδέα οτι
δεν έχεις σάρκα, δεν έχεις αίμα...

και να θυμάσαι οτι στον έρωτα και στην αγάπη δεν χωράνε ελαττώματα.. αυτα υπάρχουν για όλους τους άλλους εκτός από τον άνθρωπό μας.. γιατί; γιατί πρώτα δεν τα βλέπουμε καν και μέχρι να τα δούμε τα έχουμε αγαπήσει σαν να ήταν τα πιο πολύτιμα προτερήματα...

έτσι ήταν πάντα :) και ξέρεις και κάτι ακόμα; είναι υπέροχο όσο και φυσιολογικό που είναι έτσι γιατι οι "ατέλειες" σε κάθε περιπτωση είναι αυτές που κάνουν Όμορφο ό,τι ζούμε, ό,τι υπάρχει γύρω μας και όσους αγαπούμε!

σε ευχαριστώ γιατι για μια ακόμη φορά διάβασα μια κατάθεση ψυχής τοσο τρυφερή κι αληθινή!

σου στέλνω τα φιλιά μου αστροχιονισμένα για να τα ταξιδέψεις όπως εσύ ξέρεις σε όνειρα αστροφωτισμένα...

Κρυμμένος Μονόκερως είπε...

Ιανουλη μουυυυυυυυυυυυυ <3 <3 <3
περασα να σ αφησω ενα ''Σ αγαπω'' <3 <3 <3

ΦΟΥΛΗ είπε...

Άνθρωποι με ατέλειες και φοβους είμαστε όλοι μας,είσαι τυχερός που μπορείς και τα καταθέτεις, σε εμάς, σε εκείνη,υπάρχουν ψυχές που τα έχουν πει και δεν βρίσκουν ανταπόκριση,ότι χειρότερο, δεν τα νιώθει ο παραλήπτης οπότε μοιραία παραιτείτε και απλά τα κρατεί φυλακισμένα μέσα του..
καλημέρα Ιανε

Levina είπε...

Ιανέ μου
Δυο κείμενα σε μια ανάρτηση …
Το πρώτο είναι κατάθεση ψυχής
Το δεύτερο πως θέλεις να σε νοιώθει …
Μα όλα είναι ονειρικά… κινούνται μέσα σε μια σφαίρα που την καλύπτει η ομίχλη της σκέψης, της καρδιάς, των ανεκπλήρωτων ερώτων … και μετά έρχεται η λέξη ‘’προσδοκίες’’ και απομυθοποιεί αυτό το όνειρο….
Αν το κομμάτι του παζλ μάτια μου δεν δοκιμαστεί επάνω στον πίνακα πως θα γνωρίζουμε αν αυτό τελικά είναι το σωστό? Απλά παραμένει στην άκρη …
Αν όμως ταιριάζει σε κάποιον άλλο πίνακα?
Σκέψεις δικές μου όλα αυτά, που τις δημιούργησε η ανάρτησή σου… ίσως και ασυνάρτητες!
Σε φιλώ
Καλημέρα να έχεις :-)

Βιβη είπε...

Τι όμορφα που θα ήταν αν όλοι μας μπορούσαμε να εκφράζουμε με τόση γλαφυρότητα...ευαισθησία και πασπαλισμένα με ονειρόσκονη λόγια τους φόβους μας.....Πανέμορφο...Το ίδιο και η φωτό και η μουσική... Καλησπέρα Ιανέ μου!!

Ianos είπε...

@iris...
Πόσο πολύ χάρηκα που το κατάφερα!!!
Και εσύ το ίδιο!!! :) :) :)

Ianos είπε...

flash...
Όπως πάντα απόλαυσα την ανάλυση σου!!!
Και συμφωνώ απόλυτα...
Άλλωστε εγώ το εχω δηλώσει ότι ερωτεύομαι τα "ψεγάδια" και τις "ατέλειες"...
Εγώ σε ευχαριστώ,που εισαι εδω, που ταξιδεύεις μαζί μου και μοιράζεσαι τις όμορφες σκέψεις σου...
Πολλά φιλιά και καλημερες!!!

Ianos είπε...

Κρυμμένος Μονόκερος...
Μονοκεραααααακι μου!!! <3 <3 <3
Το ''Σ αγαπω'' σου παρελήφθη και ανταποδίδεται... :)
Άλλωστε το ξέρεις μικρο μου,ότι τα αισθήματα ειναι αμοιβαία!!! <3 <3 <3

Ianos είπε...

ΦΟΥΛΗ...
Το ξερω και το εχω γραψει και στο παρελθον οτι αισθανομαι ευλογημενος που μπορω και ξεσπαω τα συναισθήματα μου στο χαρτι...
Και ακομα πιο ευλογημένος που εχω υπέροχους αναγνώστες σαν εσαας!!! Πολλα πολλα φιλια!!! :)

Ianos είπε...

Levina Vil...
Δυο σε ένα!!!Ιανός βλέπεις!!! χε χε χε...
Αυτή η ομίχλη ειναι ευχη και κατάρα μαζί!!! ;)
Σίγουρα το παζλ για να συμπληρωθεί πρέπει να μπουν τα σωστά κομμάτια στις σωστές θέσεις...
Αν το κομμάτι ανήκει σε άλλο παζλ η εικονα μένει λειψή...
Οι σκέψεις και οι απόψεις σου εδώ ειναι πάντα ευπρόσδεκτες,ακόμα και οι ασυνάρτητες... ;) :)
Σε φιλώ και εγω!!!Καλημερες πολλές!!! :) :) :)

Ianos είπε...

Βιβη...
Χάρισμα εκ γενετής... Βγαίνει άκοπα και απλά...
Εσείς όμως είσαστε καλύτεροι σε πολλά περισσότερα από ότι εγώ...
Τα φιλιά μου!!! :) :) :)

nina είπε...

Γράφε!
τόσο απλά!

:)

Ianos είπε...

nina...
Γράφω!!! Όσο και όταν μπορώ!!! ;) Καλημερες πολλές!!! :)