8/8/13

Ακέραιο όνειρο...

Όσο περνάει ο καιρός ο κόσμος γινεται μικρότερος και ασήμαντος...
Ανάξιοι άντρες και ανόητες γυναίκες τρέχουν μέσα στα σκοτάδια ουρλιάζοντας την γελοιότητα τους...
Η πολύτιμη ησυχία βιάζεται κατ'επαναληψη από δυνατές άναρθρες κραυγές...
Και ετσι κάνεις δεν κοιμάται....
Το πρωί ο ήλιος εκδικητικός καίει τους αποκαμωμένους που δεν πρόλαβαν να κρυφτούν...
Όνειρα που κάποτε ήταν γλυκά και όμορφα έχουν γίνει πια μια άμορφη μάζα που ξεσκίζεται από τα κοφτερά δόντια αυτών που ζουν για να απαιτούν αναγνώριση...
Εποχή στείρα που εναλλάσσεται το λευκό με το γκρίζο και που κάνεις δεν πρόκειται να ειναι πια ολοκληρωμένος...
Μάθε λοιπόν να κυνηγάς ακούραστα σκιές...
Γιατί κάθε λεπτό που περνάει αυτός ο κόσμος συρρικνώνεται λίγο ακόμα...
Tα παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα και απότομα παρακάμπτοντας την εποχη της αθωότητας...
Και εγώ...
Κρύβομαι μέσα σε αυτό το καταφύγιο-κελί και όσο και αν κλείνω τα αυτιά μου μπορώ να ακούσω τις κραυγές και τα ουρλιαχτά από το κρεββάτι μου...
Κάποιες άγνωστες οντότητες χτυπάνε με δύναμη τα κλειστά μου παράθυρα θέλοντας να μου κανουν γνωστή την παρουσία τους...
Βλέπω σαν αιλουροειδές και ακούω σαν νυχτερίδα...
Νιώθω ότι πρέπει να νικήσω τους φόβους και να βγω έξω για να δηλώσω δυνατά την ύπαρξη μου...
Να γίνω ξανά κυνηγός και το βράδυ να δειπνήσω μαγειρεύοντας φρέσκα όνειρα...
Το να υπάρχεις πεθαίνοντας καθημερινά δεν ειναι και ο ενδεδειγμένος τρόπος να ζεις...
Αλλά μερικές φορές ειναι το μόνο που μπορείς να κάνεις....
Ο τελευταίος που θα καταφέρει να βγει από αυτό το λαβύρινθο παρακαλώ να σβήσει τον ήλιο...
Μου έχουν πει πως μόλις γίνει αυτό τα άστρα θα σχηματίσουν το πρόσωπο σου στον ουρανό...
Ίσως τότε να μπορέσουμε να ξαναβρούμε την χαμένη πίστη και να μας δοθεί μια τελευταια ευκαιρία...
Μην λησμονήσεις να χαμογελάσεις...
Γιατί...
Το χαμόγελο σου ειναι η μόνη μου ελπίδα για χρώμα προτού αρχίσουν να ξεθωριάζουν και τα αστέρια και μείνουμε με τίποτα στο τίποτα....
Το χαμόγελο σου ειναι το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την πόρτα που οδηγεί στο ακέραιο όνειρο...
Χαμογέλα μου λοιπόν...
 

8 σχόλια:

ΦΟΥΛΗ είπε...

Σου χαμογελώ αιλουροειδή νυχτερίδα μα δεν βλέπεις,μηπος να γίνεις και λιγο κουκουβάγια;
καλημέρα

Βιβη είπε...

Ένα χαμόγελο,κυρίως αν προέρχεται από το σωστό πρόσωπο...έχει μαγικές ιδιότητες...ομορφαίνει τα άσχημα και δίνει δύναμη για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα και τα ζοφερά...Θα συμφωνήσω μαζί σου όσον αφορά τον ήλιο...Τ'άστρα είναι τόσο πιο όμορφα και ενδιαφέροντα...ειδικά όταν παίρνουν το σχήμα αγαπημένων μορφών... Σκοτεινό αλλά υπέροχο!! Καλησπέρα Ιανέ μου!!

Unknown είπε...

Ο κόσμος χειροτερεύει μέρα με την μέρα αλλά το χαμόγελο δεν πρέπει και δεν μπορεί να λείπει από κανένα πρόσωπο...
Χαμογέλα, λοιπόν, κι εσύ ποιητά μου, μην αφήνεις μόνο τις σκιές να εμφανίζονται στον ήλιο σου και τότε, ο κόσμος "ο μικρός, ο μέγας", θα γίνεται πιο ανθρώπινος!
Παρά την βαθειά μελαγχολία του κειμένου σου, ακόμη μια υπέροχη ανάρτηση.
Καληνύχτα! :)

Ianos είπε...

ΦΟΥΛΗ...
Χα χα χα...Αμα γίνω κουκουβάγια βρε θα συμβολίζω την σοφία!!! Καλησπερα Φουλη μου!!! :)

Ianos είπε...

Βιβη...
Μερικές φορές το λευκό δεν αντιπροσωπεύει το καλό!!!Μερικές φορές οι σκιές και τα αστέρια βοηθάνε στο να βρούμε τον δρόμο πιο εύκολα!!! ;) Καλησπερες!!! :)

Ianos είπε...

Feather Rainbowwitch...
Νεραιδα μου!!! :)
Κάποιες φορές οι περιστάσεις καθιστούν πολύ δύσκολο το να σχηματίσεις ένα χαμόγελο!!!
Τότε έχεις ανάγκη να σου χαριστεί ένα για να βρεις ένα λόγο να συνεχίσεις να μάχεσαι...
Η μελαγχολική πλευρά ενίοτε νικάει και μένει για αρκετό καιρό μαζί μου...
Όπως ξέρεις πολύ καλά είναι ελάχιστα τα πράγματα που μπορούν να την κανουν να φύγει...Ένα από αυτά είναι η παρουσία σου...
Ξέρω ότι είναι εγωιστικό αυτό που θα πω,αλλά τις σκοτεινές μου μέρες εύχομαι και ελπίζω να μην ξεχνάς τον ποιητή σου...Γιατί μερικές φορές δεν είναι τόσο δυνατός και ανθεκτικός όσο θέλει να διατείνεται... ;)
Καλό απόγευμα νεράιδα μου!!!Σε φιλώ!!! :)

Kate'sCakeBox είπε...

Καλησπέρα φίλε μου..μέσα στο χάος πόσο χαίρομαι που λάμπουν μερικά αστεράκια..χαμόγελο ναί..και ευαισθησία και τέχνη και φιλτράρισμα συναισθημάτων στο χαρτί με δυνατή πένα..καλό σου απογευματάκι.

Ianos είπε...

Kate'sCakeBox...
Καλησπερα!!! :)
Ίσως αυτή να είναι η δουλειά τους μες το χάος...Να προσπαθούν να φωτίσουν... Και όταν μέσα απο αυτή τους την προσπάθεια βλέπουν ένα χαμόγελο η μια βοήθεια για απόδραση αισθάνονται μια όμορφη πληρότητα...Σε ευχαριστώ πολύ πολύ που είσαι εδώ και για τα όμορφα λόγια...Να έχεις ένα υπέροχο απόγευμα!!!