Η πόλη μας ...

Ζω σε μια πόλη που τρέμει τον χειμώνα και ιδρώνει το καλοκαίρι...
Όλους τους άλλους μήνες ανασαίνει βάρια παλεύοντας με τις αλλεργίες της...
Μένω εδώ έχοντας την πιο σημαντική δουλειά του κόσμου...
Να κατέχω αυτό το χαμένο κομμάτι του παζλ που πάντα χάνεις και πάντα ψάχνεις...
Έτσι γνωρίζεις πάντα που μπορείς να το βρεις και να ολοκληρώσεις την εικόνα σου...

Ζω σε μια πόλη που τα ρολόγια είναι ακρωτηριασμένα και τα σύννεφα γυμνά...
Γιαυτό στερούμαστε την αίσθηση του χαμένου χρόνου και όταν σηκώνουμε το βλέμμα στο ουρανό βλέπουμε σώματα με ουλές αντί για λευκές αυταπάτες...

Ζω σε μια πόλη που τα ξόρκια δεν πιάνουν και οι ιστορίες που λέγονται για νανούρισμα δεν μετατρέπονται ποτέ σε όμορφα παραμύθια...
Πεθαίνουν στον ιστό μιας ερεβώδης πραγματικότητας ...
Άλλα παραδόξως τις νύχτες πάνω από τους άδειους δρόμους, αυτοί που βλέπουν με τα μάτια της ψυχής μπορούν να δουν νεράιδες...

Ζω σε μια πόλη με ατσάλινα δόντια που τρέφεται με όνειρα και ελπίδες...
Και όμως ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτομαι να αποδράσω...
Γιατί μέσα της υπάρχεις εσύ που κρατάς ένα μαγικό κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες ...
Νομίζω όμως ότι το αγνοείς ...
Και εγώ σκέφτομαι να μην στο πω ποτέ γιατί,εγωιστικά πες ,φοβάμαι μήπως κάποια πόρτα σε οδηγήσει σε κάποια πιο όμορφη και θελκτική πόλη...
Και σε χάσω...

Τότε εσύ που διαβάζεις τις ανείπωτες σκέψεις μου, με παίρνεις από το χέρι και με οδηγείς σε εκείνο το μέρος που όλη η πόλη είναι ξαπλωμένη στα πόδια μας ...
Και εκεί,μου θυμίζεις ότι υπάρχουν υποσχέσεις που δεν αυτοκτονούν μπροστά στις δυσκολίες...
Πως πάντα θα υπάρχει ένας άγγελος για κάθε φοβισμένο ήρωα...
Και ένας τρελός ιππότης έτοιμος να θυσιαστεί για τα μάτια της όμορφης πριγκίπισσας...
Συνεχίζεις λέγοντας μου πως δεν έχει σημασία αν η πόλη μας είναι ατελής ,άσχημη η μελαγχολική...
Είναι η δικιά μας πόλη και την αγαπάς όσο και εγώ ...
Και γιαυτό να μην κάνω χαζές σκέψεις...
Δεν πρόκειται να την εγκαταλείψεις ποτέ...
Γιατί κανένα μέρος,όσο θελκτικό και αν φαντάζει, δεν μπορεί να σε αγαπήσει όσο και όπως σε αγαπάει,η πόλη μας ...