8/5/20

Αδιάβαστο βιβλίο...

Ζω σε μια σκονισμένη γωνία μέσα στην χώρα των βιβλίων ...
Πλάι μου στριμώχνονται άλλα βιβλία με φανταχτερά εξώφυλλα και πομπώδεις τίτλους...
Με έχουν σπρώξει και αναγκάσει να ζω με το πρόσωπο μου πιεσμένο συνεχώς πάνω σε μια ξύλινη επιφάνεια...
Ίσως γιατί διαφέρω από τα υπόλοιπα ...
Είμαι το αδιάβαστο βιβλίο...
Ένα βιβλίο που λαχταρά να βρεθεί στα χέρια κάποιου που να νοιάζεται μόνο για το τι είναι γραμμένο στο εσωτερικό του και όχι για το όμορφο η ιντριγκαδόρικο εξώφυλλο του....
Εσύ μην γίνεις μια από εκείνες που βλέπουν μόνο το περίγραμμα ...
Πάρε με στα χέρια σου και ρίξε μια προσεκτική μάτια ...
Προσπέρασε αυτό το σκληρό εξώφυλλο και δώσε σημασία μόνο στις φθαρμένες μου σελίδες που είναι γεμάτες ως το χείλος με ποιητικά μυστικά...
Ελα να γνωρίσεις τις εικόνες και τις λέξεις που ζουν μέσα μου...
Και είναι τακτοποιημενες με τέτοιο τρόπο ώστε το αφήγημα να πολεμήσει για να κρατήσει το ενδιαφέρον σου ζωντανό...
Θα σου διηγηθώ ιστορίες που θα σου προκαλέσουν ένα σωρό από συναισθήματα που πολλά από αυτά μπορεί να ανακαλύψεις ότι θα τα νιώσεις για πρώτη φορά...
Θα είμαι για σένα μια έκπληξη,από την πρώτη μου σελίδα έως την τελευταία...
Φτάνει να με διαλέξεις και να αφήσεις τον κόσμο μου να συναντήσει τον δικό σου ...
Και μετά ...
Παράγραφο με παράγραφο...Κεφάλαιο με κεφάλαιο...Θα δεις...
Ήρωες και ηρωίδες ...Που δρουν ,ζουν και πεθαίνουν μέσα σε φανταστικές αρένες αλλά πάντα για ευγενής σκοπούς που ταιριάζουν με την ηθική σου και τις αξίες σου...
Θα δεις σοφούς να εκπαιδεύουν γεγονότα και αριθμούς και να τα υποτάσσουν στο γενικό καλό...
Και θα γνωρίσεις έναν άλλο κόσμο μέσα από τα μάτια των στοχαστών αλλά και των ονειροπόλων...
Το μελάνι στο λευκό μου θα ανατριχιάζει κάθε φορά που θα νιώθει την αίσθηση από τα ακροδάχτυλα σου..
Και όταν με ξεφυλλίζεις το άρωμα μου θα γεμίζει την ατμοσφαίρα σου και θα σε αγκαλιάζει προστατευτικά...
Για όλα αυτά λοιπόν μην με αφήνεις άλλο σε αυτή την σκοτεινή γωνιά...
Κράτησε με στα χέρια σου και σε παρακαλώ...
Μην με κρίνεις από το εξώφυλλο μου...
Μην με κρίνεις καν από το πρώτο κεφάλαιο...
Πάρε με μαζί σου και μην με αφήνεις να ζω άλλο εδώ συλλέγοντας σκόνη και πληγές από ανθρώπους που διαβάζοντας ελάχιστες από τις σελίδες μου με έκλεισαν γρήγορα αδυνατώντας να καταλάβουν τις έννοιες των μεταφορών μου...
Τα μάτια σου κυοφορούν τις ελπίδες μου...
Ότι μέσα σε ένα κόσμο ρηχό που πλέον αδιαφορεί για τα παλιά βιβλία ...
Εσύ θα κάνεις την διαφορά...
Θα πάρεις μαζί σου τελικά αυτό το αδιάβαστο βιβλίο...
Θα το διαβάσεις...
Και θα το αγαπήσεις...




3 σχόλια:

Orsalia είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!

Orsalia είπε...

!!!!!!!!!!

Ianos είπε...

Orsalia ...
:) :) :)