2/2/10

Ημερολογιο...


Ειναι μερικα τραγουδια που σε ανατριχιαζουν...
Ειναι κατι στιχοι που μοιαζουν να εχουν κλεφτει απο τα πιο ομορφα ποιηματα...
Ειναι κατι μελωδιες που αμα κλεισεις τα ματια σου σε περνανε σε μια αλλη οχθη...Μαγικη...
Ειναι μερικα τραγουδια που νιωθεις υπερηφανος που καποια στιγμη στα εχουν αφιερωσει...
Ειναι κατι τραγουδια που νιωθεις ευγνωμων που καποιος τα εγραψε και ετσι μπορεσες και εσυ να τα αφιερωσεις με την σειρα σου σε καποιον αγαπημενο...
Ειναι καποια τραγουδια που οταν νιωθεις φτωχος απο λεξεις μπορεις να τα δανειστεις και μιλησουν για σενα...
Ειναι κατι τραγουδια που απλα διαφερουν απο το σωρο και λαμπουν...

Εχθες ειχα μια συζητηση για το τι ειναι ο ερωτας,ποιες ειναι οι αξιες του και πως πρεπει να βιωνεται ...
Προσπαθησα να το εξηγησω σε ενα 17χρονο πιτσιρικα που ζητησε την συμβουλη μου...
Δεν ξερω αν τα δικα μου φτωχα λογια και επιχειρηματα τον επεισαν η αν τα κατανοησε...
Αν καταφερα να τον κανω να καταλαβει τις διαφορες που του επισημανα ...
Αν θα διαλεξει τον δυσκολο τροπο που του εδειξα και οχι τον απλοικο και ευκολο που θα βρει σε πλεονασμα στο μελλον...
Ειλικρινα θελω να πιστευω οτι απο την κουβεντα μας κατι θα του εμεινε και στο τελος θα υπαρχει θετικο προσημο...
Αυτη μου η συζητηση παντως μου εδωσε εναυσμα να βαλω εδω αυτο το τραγουδι ...
Γιατι αυτο το τραγουδι συμπυκνωνει ολα οσα πιστευω για αυτο το θεμα...

Αγαπημενος Χρηστος Θηβαιος...
Αγαπημενο ημερολογιο...
Γιατι...
Αυτος ειναι ο τροπος που εγω εχω διαλεξει...
Και δεν εχω μετανιωσει ποτε για αυτο...

Αφιερωμενο σε ολους σας...Και ειδικα σε οσους το αγαπατε ιδιαιτερα...




ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ...

Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω,
κι ας μην έσκυψες ποτέ στο μέτωπο μου
με τα δυο σου χείλια να αφήσεις
μια ανάσα στη ζωή μου.

Κι αν η προσευχή μου οινόπνευμα μυρίζει,
καπνό και πυρετό,
στο γυάλινο το κύμα τ' όνομά σου
φωνάζω να καθρεφτιστεί η φωνή μου.

Και στην όχθη που χτενίζεσαι ακουστεί
σαν αλμυρό τραγούδι που σου φέρνει
ερωτευμένο το νερό.

Και στο διάβολο πουλάω τη ψυχή μου εγώ,
για να βρεθώ απόψε τυλιγμένος
στου κορμιού σου το βυθό.

Κάπου η νύχτα μεσοπέλαγα κρεμιέται
στην αγχόνη τ' ουρανού
κι ο δαίμονας καβάλα στο σκοτάδι
αρπάζει τη μετέωρη ευχή μου.

Και σαν άστρο καυτερό προς το νησί σου
τα λόγια μου πετάει
πληγώνοντας τα βράχια και την άμμο,
στη χτένα σου καρφώνει την ψυχή μου.

Και σταγόνα τη σταγόνα κυλάω εγώ
σαν αλμυρό νερό στους ώμους
και στον ακριβό σου το λαιμό.

Κι ας το ξέρω πως του λόγου του
στην ανεμόσκαλα εκεί, με περιμένει
για να μου λιμάρει το σκοινί.

Πάνε χρόνια που αντίκρυ αναβοσβήνουν
τα φώτα κάποιας γης,
τα φώτα κάποιας ξεχασμένης νήσου,
που λένε είν' οι κορφές του παραδείσου.

Μα το ξέρω είναι της θάλασσας τα μάγια,
δεν υπάρχει αυτή η στεριά,
μιας και κανείς ποτέ του εκεί δεν πήγε,
γι αυτό σφιχτά κρατιέμαι στο κορμί σου.

Και μπροστά απ' τους κολασμένους
περνάω εγώ σαν μια σκιά
που σεργιανάει στον Άδη
τη δικιά σου μυρωδιά.

Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί...

Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος..

11 σχόλια:

D.Angel είπε...

Ελπίζω να λάβει υπ όψιν του ο μικρός τα όσα είπατε και να μην κάνει του κεφαλιού του!Οσο για τους στίχους
Είναι απλά υπέροχοι
Παράδεισος....
Φιλιά πολλά

ΦΟΥΛΗ είπε...

Το βρήκα!! το άκουσα μου άρεσε!! δεν έτυχε να ξανά ακούσω Θηβαίο μάλλον για να το πω καλά, να δώσω βάσει στα λόγια του,με άγγιξε!!!
Καλημέρα Ιανε...

Ianos είπε...

D.Angel...
Kαι εγω το ελπιζω...
οντως παραδεισος και ας περναει μεσω της κολασεως...
Πολλα φιλια!!! :))

Ianos είπε...

Φουλη...
Χαιρομαι που σου αρεσε και σε αγγιξε...
Ειναι απο τα πιο αγαπημενα μου τραγουδια...
Καλησπερες!!! :))

She είπε...

Συνήθως η ορμή της νιότης δεν δέχεται συμβουλές, δεν περιορίζεται...θέλει να νιώσει, να ζήσει, να παθιαστεί...θυμήσου και σένα όταν ήσουν έφηβος, άκουγες κανέναν?

Όμορφη προσέγγιση στη νιότη, μπράβο Ιανέ φίλε μου!

Φιλιά!

Εξαιρετικό και το τραγούδι!

Ianos είπε...

Ανασα...
Welcome back...
Ακουγα αλλα η αληθεια ειναι οτι σπανια ακολουθουσα τις συμβουλες...
Αλλα μην νομιζεις οτι ασχοληθηκε και πολυ κανεις με το να με διδαξει και να με προστατευσει...
Αυτοδιδακτος...
Tωρα εγω αυτα που εχω μαθει και παθει προσπαθω να τα δωσω σε οποιον μου τα ζηταει...
Πολλα φιλια!!! :)
Δεν μου ειπες ο καφες καλος; χιχιχι :) ;)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΑ ΕΙΠΕΣ.ΑΡΑΓΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ;
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ:)))

Ianos είπε...

Σkroytzako...
Καλο σου μηνα ...
Εγω το μονο που μπορω να κανω ειναι να του δειξω τον δρομο ...
Απο εκει και περα η επιλογες του καθενος καθοριζουν και την ζωη του...
Καλο βραδυ!!! :))

zoyzoy είπε...

Πολύ δυνατό κομμάτι με φοβερούς στίχους και μουσική!

Υ.ΓΤους χάρτες σου κρατάω και θα χάσεις την καλή σου αν δεν μου δώσεις mail πως θα την βρείς:lol:

Καλό ΣΒΚ να'χεις!!

Ianos είπε...

Ζουζου...
Φοβερο δεν ειναι;
Αντε αμα ειναι να χασω την καλη μου στειλτο στο
paulos1612@gmail.com
Φιλια!!! :)

ANASA είπε...

O καφές εξαιρετικός φίλε μου, αλλά ακόμη πιο εξαιρετικό το τραγούδι της Χαρούλας! Την λατρεύω κι αυτό το τραγούδι είναι ύμνος!

Άψογη επιλογή!