25/4/10

Νεραιδοχορος...


Η ώρα ήταν και πάλι περασμένη...
Τύλιξα τον εαυτό μου για άλλη μια φορά στα ζεστά σκεπάσματα και προσπάθησα να κοιμηθώ...
Πάλεψα ξανά ώρες με τις παρανοϊκές σκέψεις του μυαλού μου και ο δαίμονας της νύχτας έφτασε για άλλη μια φορά ασθμαίνοντας στο κατώφλι μου...
Προσπαθώντας και αυτή την νύχτα να τρυπώσει στο μόνο μέρος που αισθάνομαι καλά και νιώθω ασφαλής...
Στην ονειροχωρα...
Κάποια στιγμή τα μάτια κλείνουν και ο πολυπόθητος ύπνος έρχεται...
Ο καμβάς του μυαλού μου καθαρίζει και γίνεται ένα μαύρο φόντο...
Που περιμένει από μένα να το ζωγραφίσω...
Το πινέλο του μυαλού ξεκινά και ξυπνάω μέσα σε ένα καταπράσινο λιβάδι...
Δεξιά μου υπάρχει παρατημένο ξύλινο κάρο που επάνω του αφθονούν αναρριχώμενα γκριζομπλε λουλούδια...
Αριστερά μια γιγαντιαία ιτιά ρίχνει απλόχερα την σκιά της στο μικρο δρομάκι ανάμεσα σε απόλυτα καθετοποιημένα αμπέλια που απο το βάρος των σταφυλιών γέρνουν προς το έδαφος σαν να μου υποκλίνονται...
Ο πινάκας του μυαλού μου τώρα είναι γεμάτος και αρμονικός...
Τίποτα δεν υπάρχει μέσα του χωρίς την θέληση μου.
Ακόμα και η μικρή πασχαλίτσα επάνω στα πεσμένα φύλλα είναι δικό μου δημιούργημα...
Στο τέλος του δρομου υπάρχει ενα μικρο ρυάκι και απο πάνω του ένας πορτοκαλί ηλιος...
Ένας ήλιος που πέφτει επάνω στα φτερά των νεράιδων που χορεύουν στην όχθη του...
Διαλέγω ενα μεγάλο κρύο βράχο για να είναι η θέση μου σε αυτή την ιδιότυπη παράσταση...
Κοιτάζω τις νεράιδες που χορεύουν μπροστά στα μάτια μου εκστασιασμένος...
στα ματι τους υπάρχει μια παράξενη λάμψη και σε κάθε ανοιγοκλειμα των βλεφάρων τους θαρρείς πως γεμίζει ο αέρας χρυσόσκονη....
Τραγουδάνε ενα τραγούδι που δεν καταλαβαίνω σε σιγανό τόνο,λες και δεν θέλουν να ξυπνήσουν την κοιμωμένη φυση...
Η κίνηση τους κανει τα μικρά χορταράκια να ορθώνονται σαν να ριγούν και νομίζεις οτι αρχίζουν και αυτα να κουνιούνται στο ρυθμο λες και θελουν να συμμετάσχουν στην διασκέδαση των μαγικών πλασμάτων...
Απο το πουθενά αρχίζει να χαϊδεύει τα αυτιά μου μια αργή μελωδία αυλού,ο ήλιος δυναμώνει το φως του και το ρίχνει απλόχερα επάνω στο πράσινο δίνοντας του ενα τόνο χρυσού...
Το τραγούδι σιγα σιγα δυναμώνει,οι νεράιδες χορεύουν ολο και πιο γρήγορα και μια μικρη πεταλούδα μου ψιθυρίζει στο αυτί οτι ανάμεσα τους βρίσκεται και η δικη μου νεράιδα...
Το σώμα μου τωρα αρχίζει και τρέμει λιγο απο άγνωστη αιτία...
Ισως απο το κρύο,ισως απο την συγκίνηση,δεν ξερω...
Σκέφτομαι οτι θα μπορούσα να μείνω εδω για πάντα...
Ξαφνικά διαπιστώνω ότι μπορώ να κατανοήσω τα λογια και το κρυφό νόημα του τραγουδιού...
Σηκώνομαι τρεχω στην μικρή λίμνη και κοιτάζω το πρόσωπο μου που καθρεπτίζεται στα κρυσταλλένια νερά...
Το δέρμα μου αλλαζει και παίρνει ενα λαμπερά χλωμό χρώμα,τα μάτια μου αρχίζουν και μοιάζουν ολο και πιο πολύ με αυτά της νεράιδας μου...
Μεγάλα και με σπινθήρες απο κόκκινο χρώμα στο ενδιάμεσο...
Φαίνομαι τόσο ξεκούραστος και τα αυτιά μου αρχίζουν να βγάζουν μυτερές άκρες....
Το τραγούδι ολοένα και δυναμώνει...

Μαζί για να σαι άνθρωπε με πλάσμα μαγικό
Θα πρέπει να σε αλλάξουμε ,να γίνεις ξωτικό...
Και αν είναι η αγάπη σου για κείνη αρκετή
Δυσάρεστη δεν θα την βρεις αυτή την αλλαγή...

Αυτό ήταν...
Μεταλλασσόμουν ,γινόμουν ξωτικό...
Θα ζούσα για πάντα εδώ..
Καθόλου δεν με πείραζε...
Μου φτάνει που θα ειμαι με την νεράιδα μου και θα χορεύω μαζι της συνεχεια...
"Οχι ποιητή μου "ακούστηκε η φωνη της νεράιδας μου"δεν μπορω να σε αφήσω να το κανεις αυτο"
Η μετάλλαξη σταματά καθως η νεράιδα μου ξεκόβει απο τις υπόλοιπες και με πλησιάζει...
"Γιατί;"την ρωτάω"δεν με νοιάζει"....
"Το ξέρω καλέ μου και νιώθω απέραντη χαρά για αυτό,άλλα εγώ αγάπησα ενα θνητό ποιητή και έτσι θέλω να παραμείνεις"
Πριν προλάβω να απαντήσω τα χειλη της κλείνουν το στόμα μου και παραδομένος στην μαγεία του φιλιού της ξυπνάω..
Πάλι πίσω στον κόσμο των θνητών,εκεί που με θέλει η νεράιδα μου...
Πάλι πίσω σε ένα κόσμο που έχει μάθει σκοτώνει τα παραμύθια για να ζήσει...

20 σχόλια:

ΦΟΥΛΗ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΦΟΥΛΗ είπε...

Καλημερα, ναι εγώ είμαι η διαγραφή!!!
Ατσα και ζωγράφος! πολύ μπουκωμένος ο πίνακάς σου! που τα χώρεσες όλα αυτά; προσπάθησα να σου στείλω ένα δικό μου πίνακα αλλά δεν τα κατάφερα,εξ ου και η διαγραφή!!!!
Όπως και να έχει πολύ όμορφος πάντως!!!αυτά κάνεις τα βράδια;
Να εχεις μια υπέροχη μέρα!!!

She είπε...

Το παν είναι να μπορούμε να ονειρευόμαστε, έστω για λίγο, έστω κι έτσι. Αν χάσουμε το όνειρο τότε έχουν χαθεί όλα. Συνέχισε να ονειρεύεσαι και να φτιάχνεις έτσι όμορφα το δικό σου παραμύθι.

φιλιά.

Σταλαγματιά είπε...

Ένα όνειρο που γίνεται γλυκό παραμύθι, το παραμύθι της καρδιάς για να μπορείς να κλείνεις γαλήνια τα βλέφαρα και να γυρίζεις ξανά και ξανα εκεί.Στον κόσμο που ζωγράφισες με της ψυχής τα χέρια...

Υπεροχο!!

D.Angel είπε...

Τι όμορφο!
Συνέχισε να ονειρεύεσαι!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα
Σμουατς

Ianos είπε...

Φουλη....
ΑΑΑ εχασα την ζωγραφια; φτουυυ!!!
Ειδες πραγμα που βαζω στις ζωγραφιες;Μπολικο!!!χιχι
Ειδες ανήσυχα βράδια που εχω...

Ianos είπε...

Ανασα ...
Τα ονειρα ειναι σημαντικα και μακαρι να ειναι παντα και μονο ομορφα...Τουλαχιστον αυτα που φτιαχνω ετσι προσπαθω να ειναι!!! Πολλα φιλια!!!

Ianos είπε...

Σκρουτζακο...
Καλησπέρα παλικάρι μου καλή εβδομάδα!!!

Ianos είπε...

Σταλαγματιά...
Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου...
Ενα όνειρο , ενα παραμύθι , μια Ιθάκη για αθεράπευτα ονειροπόλους...
Φιλι... :)

Ianos είπε...

D.Angel...
Σου αρεσε;Πολυ χαιρομαι που τα ονειρα μου εχουν ανταποκριση...
Πολλα φιλια και καλη εβδομαδα...
:))))

Unknown είπε...

''ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ''ΠΟΣΟ ΣΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ!!!ΘΑ ΔΑΝΕΙΣΤΩ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ-ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟΧΩΡΑ.ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ?ΕΧΩ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΤΑΞΕΔΕΨΩ ΕΤΣΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ.ΛΕΣ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΙ ΓΩ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΝΕΡΑΙΔΑ?ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΥΣ ΠΟΙΗΤΑΣ.ΕΚΕΙ ΥΣΤΕΡΩ....ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΜΩΣ.....ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ...ΣΤΟΝ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΙΑΝΟ.ΧΡΙΣΤΙΝΑ.

zoyzoy είπε...

Μαγεύτηκα! πως ξέρεις να μας ταξιδεύεις στον υπέροχο παραμυθένιο κόσμο σου.
Και στο τέλος ένα γλυκό ανατρίχιασμα απ'τα λόγια της καλής σου.
Μείνε δίπλα της αξίζει πολλά!!
Καλό σου βράδυ!!

Ianos είπε...

Xristina...
Φυσικα και στο δανειζω και μαλιστα χωρις χρονικο περιθωριο επιστροφης...
Και ελπιζω μεσα του να βρεις οτι ζητας...
Και στα παραμυθια δεν γινονται διακρισεις,ειτε εισαι ταλαντουχος ποιητης ειτε εισαι ενας ευαισθητος ανθρωπος θα βρεις τα ιδια ακριβως πραγματα...
Να εχεις μια υπεροχη νυχτα!!! :)

Ianos είπε...

Zoyzoy...
Otαν ξερω οτι τα κειμενα μου αγγιζουν και αρεσουν σε τοσο ξεχωριστους ανθρωπους οπως εσυ αυτο ειναι ενας λογος για να συνεχισω να γραφω...
Γιατι αυτη δεν ειναι τυχερη με οσα διαβαζει;χιχιχι :)))Φιλιααα!!!

zoyzoy είπε...

Τώρα κάνεις εμένα να αισθάνομαι άσχημα και να κοκκινίζω :))

Ianos είπε...

Ζουζου...
Ειναι αυτο που λεει και το τραγουδι "αλλαξαμε θεση μ'αρεσει μ'αρεσει" ...
Σοβαρα τωρα και τα πιστευω και δεν υπαρχει κανενας λογος να αισθανεσαι ασχημα ...Εγω για καλο τα ειπα... :))

nina είπε...

Αφού δεν σε άφησε να αλλάξεις για χάρη της σημαίνει ότι σε αγαπάει. Η αγάπη βρίσκεται στην αποδοχή και όχι στο βόλεμα.

Καλό βράδυ!

Dreameraki είπε...

Τρελαίνομαι για νεράιδες!Τρελαίνομαι για τον μύθο που υπάρχει γύρω από αυτές και τρελαίνομαι για την αμφιλεγόμενη ύπαρξή τους!Λένε πως όταν κάποιος αμφισβητεί την ύπαρξή τους,μια νεράιδα πεθαίνει..Συνέχισε να ονειρεύεσαι,λοιπόν, κι από μένα!
ΥΓ:Τελαυταία το θέμα των ονείρων-αυπνίας-ύπνου,παίζει πολύ!!: )
Tα φιλιά μου και τη καληνύχτα μου!

Ianos είπε...

Nina..
Η αγάπη είναι θυσία και προσφορά... Χωρίς ανταλλάγματα χωρίς όρια...
Δύσκολο πολύ αλλά πρέπει να το προσπαθήσουμε ...
Ίσως τότε κάτι από το μάταιο αποκτήσει νόημα!
Να έχεις μια όμορφη νύχτα!

Ianos είπε...

you may say i'm a dreamer..
Καλως ορισες στο φτωχικο μου!!!
Αν τρελαινεσαι για νεραιδες εισαι σωστα ηρθες,διαβασε πιο παλιες αναρτησεις και θα καταλαβεις... :)
Θα συνεχισω να ονειρευομαι ομορφα πραγματα οσο μπορω και αντεχω...
Και ναι το προσεξα και εγω οτι το θεμα ειχε μια γενικη εξαπλωση...χε χε !!! Πολλα φιλια!!! Καληνυχτες!!!