10/4/10

The sparrow and the poet...




Άρχισε να πετάει...
Του άρεσε πάντα να πετάει αυτή την ώρα της νύχτας...
Ξεκίναγε απο ψηλά και ύστερα πέταγε όλο και πιο χαμηλά...
Λες και ο ουρανός ηταν η προσωπική του σκηνή που καθε νύχτα το περίμενε για να δωσει μια ακόμα παράσταση...
Ετσι και σήμερα...
Μονό που σημερα παραδόξως απουσίαζαν τα αστέρια,αυτοι οι μόνιμοι θεατές του...
Θα πρεπει να έφταιγε η ομίχλη της νύχτας που δημιουργούσε ενα σύννεφο σαν τεράστιο χερι...
Και αυτο το χέρι ηταν που του έκρυβε την θεα των αστεριών...
¨Δεν πειράζει"σκέφτηκε "άλλωστε με εχουν δει τοσες φόρες"...
Πριν προλαβει να ολοκληρώσει την σκεψη του μεσα απο την ομιχλη ξεχύθηκε μια μια μεγαλη μαύρη φιγούρα...
Το σπουργίτι εβγαλε ενα τιτίβισμα πονου καθως τα δυο γαμψά νυχια χώθηκαν στα μικροσκοπικα φτερα του και τα εσκισαν...
Ηταν ενα απο τα γερακια της νυχτας...
Μια συμμορία απο αιμοβόρα πουλια που καραδοκούσαν για να πετυχουν το σπουργίτι σε στιγμη αδυναμίας...
Όμορφοι φονιάδες σε μια δολοφονική αναμονή...
Το σπουργίτι σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σωθεί έκανε μια απότομη κίνηση και τίναξε με οση δύναμη του ειχε μεινει τα φτερα του...
Σαν απο θαύμα αυτη του η κίνηση το απαγκίστρωσε από τα νυχιά του αρπακτικού...
Άρχισε να πέφτει...
Τα πληγωμένα φτερά του ηταν ανήμπορα να σταματήσουν αυτη την απότομη πτώση...
Σε λιγα δευτερόλεπτα βρισκόταν στο εδαφος ...Μπροστά στα ποδια του ποιητή...
Αυτος έσκυψε το εβαλε μεσα στις παλαμες του και του ειπε τρυφερά...
"Κακόμοιρο πουλάκι,κάποιος σε πλήγωσε άσχημα,μην ανησυχείς όμως είσαι ασφαλής τώρα,όλα θα πάνε καλά"
Το σπουργίτι άνοιξε τα ματια και με έκπληξη συνειδητοποίησε οτι μπορούσε να καταλάβει τι του έλεγε αυτός ο άντρας...
"Σε ευχαριστώ παράξενε και ευγενικέ ξένε.."τιτίβισε με την λιγοστή του δύναμη για απάντηση...
"Αλήθεια ποιο διεστραμμένο μυαλό θα μπορούσε να πληγώσει ενα τόσο εύθραυστο και όμορφο πλασματακι σαν εσενα;"
"Υπάρχουν πολλά τέτοια μυαλά ξένε μου,και στα χεριά σου κρατάς την απόδειξη''
"Όλα θα πάνε καλά"επανέλαβε ο αντρας' Να μην φοβάσαι τίποτα"

Ο ποιητής από εκείνη την στιγμή φρόντιζε το σπουργίτι μέρα-νύχτα...
Μόλις οι πληγωμένες του φτερούγες θεραπεύθηκαν εκείνος το πηγε στο σημείο που το είχε βρει και του ειπε
¨"Είσαι πλέον καλά, πρέπει να φύγεις ..."
Το σπουργίτι τον κοίταξε αμήχανα για μια στιγμή,μετά του ειπε
"Δεν με θέλεις; μπορώ να μείνω εδώ μαζί σου"
'Ασφαλώς και σε θέλω εδω , άλλα πρέπει να εχεις την ελευθερία σου και να έρθεις πάλι εδώ μόνο σου και οχι επειδή πρέπει άλλα γιατί θα το θέλεις¨
'Θα έρθω" ειπε το σπουργίτι 'Να με περιμένεις..΄"
'Το ξέρω, να προσεχείς"ειπε ο ποιητής και χαμογέλασε καθώς το σπουργίτι πέταγε ξανά προς τον ουρανό μετά από τόσες μέρες...
Στο διπλά δεντρό καθόταν μια κίσσα και παρακολουθούσε την στιχομυθία ανάμεσα στον άντρα και το πτηνό...
"Καλά νεαρέ μου είσαι αφελής.."ειπε στο ποιητή
"Και γιατί παρακαλώ;'Ρώτησε ο ποιητής που είχε ακόμα στο στόμα του σχηματισμένο το χαμόγελο απο την εικόνα του σπουργιτιού του να ξαναπεταει..
Πιστεύεις ότι θα ξαναγυρίσει;Στο λεω και να το θυμάσαι μόλις θα αγγίξει το πρώτο σύννεφο θα σε έχει ξεχάσει...Και μετά, θα το καταβροχθίσει κάποιο άλλο γεράκι της νύχτας και εσύ θα περιμένεις εδώ άδικα'
"Ώστε έτσι ε;'Αποκρίθηκε ο άντρας 'Άκου λοιπον μικρή μου κίσσα...Αν πιστεύεις οτι κάποια στιγμή ο ήλιος θα γίνει μαύρος και οτι αυτό το σπουργίτι θα σταματήσει να θυμάται επειδή πετάει αυτη την στιγμή μετα απο τόσο καιρό κόντρα στον ανεμο σε διαβεβαιώνω οτι κάνεις λάθος...Υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να ξέρεις πέρα απο την δικιά σου ζήλια και την κοντόφθαλμη λογική..'
Σταμάτησε μήπως η κίσσα ήθελε να πει κάτι αλλα αυτή τον κοίταζε σαν κέρινη κούκλα...
'Yπάρχουν πράγματα που δεν χρειάζονται αποδείξεις...Άπλα τα γνωρίζεις ...'
"Όπως;' ψέλλισε η κισσα
"Όπως οτι όλα τα πετούμενα του κόσμου μισούν το κρύο...
Όπως οτι ολα τα αστέρια και οι ήλιοι γεννήθηκαν για να λάμπουν...
Όπως οτι ολες οι καρδιές κάποια στιγμή σπάνε σιωπηλά στο σκοτάδι της νύχτας...
Όπως οτι άσχετα με το πόσο όμορφα τοπία θα συναντήσει αυτό το σπουργίτι δεν θα με ξεχάσει και θα γυρίσει..
Κατάλαβες;"
"Κατάλαβα' απάντησε η κίσσα ..."'Υπάρχουν πράγματα που δεν χρειάζονται αποδείξεις...Απλα τα γνωρίζεις ...'

18 σχόλια:

ria είπε...

ισως...

D.Angel είπε...

Καλημέρα Ιανέ!
Τελικά δεν θα μάθουμε αν θα γυρίσει ε;;; Δεν ορκίζομαι κιόλας ότι θα επιστρέψει πάντως!
Φιλιά πολλά

Ανώνυμος είπε...

Ίσως και να μην έχει σημασία αν θα γυρίσει ή όχι...φτάνει να θυμάται..

Καλή σου μέρα και καλό σαββατοκύριακο!
:-)

ΦΟΥΛΗ είπε...

Η ικανοποίηση μόνο ότι το έσωσε του φτάνει!!!
Καλημέρα Ιανε έλα να πάρεις γεύση από το αγαπημένο σου(ελπίζω) νησί!!!

Ianos είπε...

Ria ...
Mερικες φόρες ένα ίσως,μπορεί να είναι καλύτερος λόγος να ζεις από ένα πρέπει!!!
:)

Ianos είπε...

D.Angel...
Ίσως τελικά το αν θα επιστρέψει να μην είναι και το σημαντικό...
Αν και τα πουλιά σε αντίθεση με τους ανθρώπους δεν είναι αχάριστα! ;)
Πολλα φιλιά!!!

Ianos είπε...

new-girl-on-the-blog....
Ακριβώς αυτό είναι το πνεύμα!Και θα θυμάται...
Καλο σ/κ!!!Kαλα να περασεις!!! :)

Ianos είπε...

Φουλη...
Πως φαινεται οτι ξερεις καλα πια το σκεπτικο του ποιητη!!! :))
Ασφαλως και θα περασω!!! :)Φιλια!!!

Λίνα είπε...

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...
Καλημέρα!=)

Ianos είπε...

Λίνα...
Όπως είπα και πιο πάνω η ουσία δεν βρίσκεται στο αν επιστρέψει η όχι...
Και ως προς την ουσία δεν υπάρχουν ελπίδες άλλα βεβαιότητα...
Καλήμερα!!! :)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΟΒΕΡΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ!!!

Ianos είπε...

SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ...
Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε η ανάρτηση...
Έτσι είναι, δεν πρέπει να χρειάζονται όλα αποδείξεις... Και όπως έχεις καταλάβει έμενα μου αρέσει να πιστεύω πράγματα κόντρα στο ρεύμα!
Καλη σου εβδομαδα!!! :))

cibus♥I είπε...

Ιανέ μου όταν εμπλέκονται ''πουλιά'', είτε σπουργίτια είτε αετοί κλπ... βεβαιότητα δεν υφίσταται επουδενί!:P

Ianos είπε...

cibus♥I...
Μερικές φόρες τα "πουλιά"είναι πολύ πιο ευσυνείδητα και λιγότερο αχάριστα απο πολλούς και καλά ανθρώπους!!!
Kαλησπερες!!! :)

cibus♥I είπε...

Μα τα εισαγωγικά υπονοούν ανθρώπους...:P δλδ τώρα συμφωνούμε;!=)

zoyzoy είπε...

Ποιητής είναι αυτός και αλίμονο να μην περιμένει την επιστροφή!
Σίγουρα θα ξανάρθει γιατί βρήκε αγάπη και φροντίδα!

Τι τρυφερό κείμενο!!

Την καλυσπέρα μου!!

Ianos είπε...

Cibusi ...
Μαλλον συμφωνουμε οτι διαφωνουμε στο θεμα της βεβαιοτητας σχετικα με τα πουλια με εισαγωγικα η χωρις... Καλο σου βραδυ....

Ianos είπε...

Zoyzoy...
Iσως αυτη η ρομαντικη και ισως για πολλους ανοητη προσμονη να τον κανει διαφορετικο...
Και εγω σαν και σενα πιστευω στις εξαιρεσεις ...
Σε ευχαριστω και χαιρομαι που σου αρεσε...
Καλο βραδυ!!!