Μαύρος βασιλιάς....

Ήρθε μέσα από μια έκρηξη χρωμάτων ...

Έκανε πολύχρωμο το μουντό της δωμάτιο...

Ήρθε μέσα σε μια ακτίνα φωτός...

Έλαμψε σε ένα σκοτεινό κόσμο...

Εκείνη κράτησε την αναπνοή της καθώς αυτός έμπαινε στην σπηλιά με τα μυστικά της...

Είχε φέρει και εκείνος τα δικά του...

Ένιωσε τόσο γεμάτη...

Ένοχη μεν ,αλλά γεμάτη...

Κάποιος της είχε πει να προσέχει αυτούς που έρχονται σαν κομήτες και τάζουν φωναχτά τα πάντα...

Άλλα το λάθος έχει πάντα την πιο γλυκιά γεύση...

Και αυτός ο μαύρος βασιλιάς έδινε τον παράδεισο μισοτιμής...

Πως να αρνηθείς μια τέτοια προσφορά;

Ύστερα από λίγο καιρό μπερδεύεσαι...

Δεν ξέρεις πως να πεις πια την αλήθεια στον εαυτό σου...

Τα ψέματα κρατάνε φυλακισμένο αυτό που ήσουν πριν...

Μέχρι την ημερομηνία λήξεως...

Που αναπόφευκτα θα ρθει...

Βλέπεις η ψεύτικη ομορφιά ξεθωριάζει στο μαύρο...

Γιατί η πραγματική,η αληθινή ομορφιά ,πηγάζει από το μέσα ...

Έτσι όλα τα χρώματα που έφερε ο μαύρος βασιλιάς στραγγίζουν...

Ο καμβάς μένει άδειος...

Εκείνη νομίζει πως θα τρελαθεί...

Γιατί αυτός που της υποσχέθηκε το φως...

Έφερε μαζί του το σκοτάδι...