9/10/11

Παντοτινά μάτια ...‏


Σε κάποια από τις προηγούμενες ζωές μας, μου το είχες πει...
"Το παντοτινά έχει πράσινα μάτια"
Τότε δεν είχα δώσει σημασία ...
Με τον καιρό το αισθάνθηκα όπως αισθάνεται κανείς ένα απαλό αεράκι...
Σαν μια αναπνοή κατά μήκος του δέρματος...
Όμως εγώ, γνωστός άπιστος και εξερευνητής της κάθε πρότασης που περιεχει μέσα το για πάντα, ένιωσα την ανάγκη να βρω επιχειρήματα για να το αντικρούσω...
Οχι δεν το έκανα γιατί ήθελα να πάψω να σε αγαπώ...
Έτσι και αλλιώς η φλόγα της αγάπης αναζωπυρώνεται μέσα από τις διαφωνίες...
Και εγώ το ξέρεις ότι πιστεύω στην αντίθεση και στην σύνθεση...
Άπλα εχω μέσα μου το μικρόβιο του να αναλύω τα πάντα και να ερευνώ εξονυχιστικά το καθετί ...
Ποιος ξέρει;Ίσως αυτό να είναι και η κατάρα μου και ένας παράξενος τρόπος αυτοτιμωρίας...

Κάποιες στιγμές νόμιζα ότι κατάφερα να βρω τα επιχειρήματα που έψαχνα...
Για λίγο καιρό βλέπεις είχα καταφέρει το παντοτινά να έχει σκούρα μάτια που έκαιγαν σαν κάρβουνα την ιστορία μου...
Άλλα μετά από λίγο χρόνο,αργά και βασανιστικά,το χρώμα τους, ξαναγινόταν πράσινο...
Μέχρι που μια παράξενη νύχτα το κατάλαβα...
Τα παντοτινά μάτια δεν έχουν κανένα χρώμα...
Εμείς τους δίνουμε το χρώμα που θέλουμε...
Τα παντοτινά μάτια έχουν για κόρες ,φλόγες από κερί...
Γιαυτό απόψε που είναι μια νύχτα διαύγειας ...
Απόψε που ο πυρετός του μυαλού μου είναι υψηλός και όλα τα κύτταρα του κορμιού μου σε γυρεύουν θα σε παρακαλέσω...

Πάρε μακριά αυτά τα χέρια από σκοτάδι που ακουμπάν την ψυχή μου...
Θέλω να το ξέρεις...
Όσο λείπεις ένα κρύο αεράκι σβήνει τα κεριά μου...
Νιώθω μόνο τους φόβους και όχι την ελπίδα...
Όσο λείπεις η νύχτα έχει χιλιάδες σκοτεινά φεγγάρια και οι χειμώνες είναι μακριοί και δύσκολοι...
Όσο λείπεις εκατομμυρια πεφταστέρια πέφτουν εγωιστικά χωρίς να πραγματοποιούν καμιά από τις ευχές που τα βαραίνουν...

Να θυμάσαι ότι μπορεί ένα αεράκι να έχει την δύναμη να σβήσει την φλόγα των κεριών...
Αλλά το ίδιο εύκολα και ένα φύσημα του άνεμου μπορεί να θεριεψει την φλόγα και να την κάνει να κάψει όλο το δάσος...
Και η δική μας φλόγα ζει για να θεριεψει...
Το ξέρεις και το ξέρω...
Ο χορός μας πάντα θα περιμένει για να τον συνεχίσουμε...
Οι στιγμές μας θα είναι πάντα διάσπαρτες μέσα στον χρόνο και ζωντανές...
Σαν οικεία καρδιοχτύπια που αναστενάζουν μέσα σε κάθε εποχή...
Το ξέρεις και το ξέρω...
Ότι όλα όσα μας αφορούν ,υπαρχουν και συνωμοτούν για να φέρουν τα υπέροχα παντοτινά σου μάτια απέναντι από τα δικά μου...

16 σχόλια:

Διαμαντένια είπε...

είναι άραγε μοίρα αυτό που θα σας ενώσει πάλι...
ή είναι αυτή η απόλυτη, η καθηλωτική, η τρομακτική αγάπη;.. αυτή που σου σκίζει τα σωθικά αλλά ταυτόχρονα δεν νιώθεις ίχνος πόνου;;
η αγάπη που ξεπερνάει τα πάντα και σου κόβει την ανάσα;;

ότι κι αν είναι, σημασία έχει να υπάρχει και να είναι εκεί και να περιμένει να ανάψει και πάλι τα σβησμένα κεράκια!

Φιλί Διαμαντένιο!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

το καλύτερο βιβλίο, το μεγαλύτερο ταξίδι, το ωραιότερο χαμόγελο: τα μάτια σας!

ας δακρύζουν και ας γελούν μαζί...

φιλί

Βιβη είπε...

Πράσινο.......το χρώμα της ελπίδας,της αναγέννησης της φύσης,της άνοιξης.....Ναι.Τα παντοτινά μάτια τελικά έχουν πράσινο χρώμα.Το χρώμα που έχουν τα μάτια των νεράϊδων...... Καλησπέρα Ιανέ μου!!!! Για μία φορά ακόμη μας μάγεψες......

Ginny είπε...

Καλησπέρα Ιανέ!
Ειλικρινά δεν ξέρω πως να εκφράσω τη συνεχή σαγήνευσή μου από τις λέξεις σου! Ας πω κάτι απλό, αλλά πέρα για πέρα αληθινό, γράφεις πάρα πολύ όμορφα και ωραία!
Τα μάτια ότι χρώμα κι αν έχουν αν είναι άδεια θα χαθούν κι αν ξεχειλίζουν έρωτα φορούν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Αν σε μαγνητίζουν, το χρώμα χάνεται και μένει η αλήθεια.
Φιλιά πολλά!

public buster είπε...

Τίποτα δεν ακολουθεί την λογική, τα πάντα ακολουθούν απλά την πορεία τους.
Μέσα σε αυτό το θέατρο οι αλήθειες είναι σχετικές και όλοι παίρνουν την κανονική τους θέση χωρίς επιλογή (λογική).

Ianos είπε...

Διαμαντένια...
Ίσως να είναι έτσι...Η αληθινή αγάπη όταν υπάρχει πάντα βρίσκει τον χρόνο και τον τρόπο να επανέλθει...Ακόμα και αν μερικές φορές πιστεύουμε ότι αυτό είναι αδύνατο!!! Φιλια πολλα και καλημερες!!! :)))

Ianos είπε...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ...
Τι να απαντησει κανεις σε μια τοσο ομορφη ευχη; φτωχα τα λογια!!!Μια καλημερα και ενα μεγαλο φιλι!!! :)

Ianos είπε...

Βιβη...
δεν μπορω παρα να συμφωνησω απολυτα σε οτι λες και να σε ευχαριστησω για τα ομορφα λογια!!! καλημερες!!!

Ianos είπε...

Ginny...
Τι να πω;Σε ευχαριστω πολυ πολυ!!!Χαιρομαι οταν τα γραπτα μου αγγιζουν ομορφους ανθρωπους!!! :)
Τα ματια πρεπει να ειναι παντα γεματα αγαπη και απο αυτη να παιρνουν χρωματα... Μια γλυκια καλημερα και ενα γλυκο φιλι!!! :)

Ianos είπε...

tatoo buster...
Καταρχας καλως ορισες !!! :)
Η λογική είναι υπερτιμημένη...Ειδικά σε ζητήματα καρδιάς η συμβολή της πρέπει να είναι ελάχιστη...Καλημερες πολλες!!! :)

zoyzoy είπε...

Η αγάπη και ο πόθος μας κάνουν να βλέπουμε φωτιές και πυρκαγιές παντού ακόμα και στα μάτια του άλλου!

Φιλιά θαλασσινά!

Ianos είπε...

zoyzoy...
Το καλο και το σωστο θα ηταν να μπορουσαμε να βλεπαμε την φλογα σε ολα τα μάτια και οχι μονο σε αυτα που ποθούμε....Αλλά αυτο είναι απο δύσκολο εως αδύνατο!!!Πολλα φιλια !!! :)

Vangel Greko είπε...

Το πράσινο είναι συνδυασμός χρωμάτων...

Σχεδόν τα πάντα στη ζωή μας εξαρτώνται από άλλα...

Στη φύση είναι τα πάντα διπλά (δυο πόλοι μπαταρίας πχ)

Η φωτιά της ψυχής είναι πιο δυνατή από τη φλόγα του πόθου!!

Τα σέβη μου!!

υγ. το άσμα τόσο ταξιδιάρικο όπως και η γραφή σου!!

υγ.2. Μπορεί να έλειπα για καιρό μα η αδυναμία που έχω δεν ξεχνιέται!!

Γι' αυτό σε περιμένει δωράκι στο ιστολόγιο μου!!

Ianos είπε...

Vangel Greko...
Ο καθένας βρίσκει ένα χρώμα και δυο μάτια να τον ταξιδεύουν...Το χρώμα στα μάτια που ταξιδεύουν έμενα άπλα τυγχάνει να είναι πράσινο...
Η φωτιά της ψυχής πάντα νικάει αυτή του πόθου!!!η τουλάχιστον έτσι πρέπει!!!
Πιστεύω ότι το ξέρεις ότι η αδυναμία είναι αμοιβαία!
Θα περασω να παραλαβω! ;)
Πολλες καλησπερες!!! :)

ολα θα πανε καλα... είπε...

Υπάρχουν και φορές που το "πάντα" είναι αληθινό.

Ianos είπε...

ολα θα πανε καλα...
Φυσικα και υπαρχουν... Παντα θα υπαρχουν... :)