11/1/13

Όψεις...‏

 
Αυτό δεν είναι ένα όμορφο ποίημα...
Ούτε ένα εμπνευσμένο μικρο παραμύθι....
Δεν είναι καν μια ολόκληρη ιστορία...
Είναι άπλα σκόρπιες σκέψεις...
Δυο ακριβά δάκρυα που προσφέρονται δωρεάν...
Μια ματιά αγωνίας για το μέλλον....
Η ζωή με οδήγησε στα χειρότερα της...
Είδα με τα ίδια μου τα μάτια τον πάτο ενός βρώμικου βαρελιού...
Και τον τρόπο όμως για να ξεφύγεις από αυτόν...
Οι καιροί άλλαξαν...
Τους παρακολούθησα σιωπηλά να δραπετεύουν...
Και η ζωή μου άλλαξε...
Έγιναν τόσα που δεν φανταζόμουν...
Τόσα που δεν περίμενα...
Μέσα σε αυτή την πορεία συχνά αναρωτήθηκα...
Άραγε άξιζε;
Να επιλέξω αυτό τον τρόπο να ζω...
Να επιλέξω αυτό τον τρόπο να αγαπάω...
Μάλλον δεν θα έχω ποτέ τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα...
Πιο παλιά αναρωτιόμουν αν είμαι ποιητής η τέρας...
Τώρα ξέρω ότι ο κόσμος μου περιέχει και τα δυο...
Και είναι ένας κόσμος που δεν έχει τέλος...
Όλες οι πόρτες του είναι ανοιχτές...
Και οι καρδιές που ζουν μέσα του γεμίζουν τον αγέρα που αναπνέουμε με ένα άρωμα από γιασεμί...
Οι ανησυχίες ...
Οι φόβοι...
Οι ελπίδες...
Οι αποφάσεις ...
Χωράνε όλα μέσα σε έναν αναστεναγμό...
Ξέρω τι είμαι...
Και θα σταθώ στην άκρη του γκρεμού της ζωής χωρίς να φοβηθώ την πτώση...
Δώσε μου χρόνο να κάνω και άλλα λάθη...
Να τσαλακώσω σαν χαρτί τον εγωισμό μου..
Σου υπόσχομαι ότι θα έρθω πίσω για να μοιραστώ μαζί σου όλα όσα έμαθα...
Μην προσπαθήσεις να με φυλακίσεις...
Άσε με ελεύθερο...
Βλέπεις έχω το χάρισμα να μπορώ να δω τα ξωτικά...
Και όταν μου γνέφουν να πάω κοντά τους κανείς δεν μπορεί να έρθει μαζί...
Άλλα αν έχεις υπομονή και πίστη σε μένα κάποια στιγμή θα σου χαρίσω τις λέξεις μου...
Μην απορείς,αυτές είναι ότι πιο πολύτιμο έχω...
Τις ρίχνω σαν χρώμα σε καμβά και φτιάχνουν πολλές φορές ακατανόητα σχήματα...
Λες και ζωγραφίζει ένα μικρο παιδί...
Άκουσε την καρδιά μου...
Άκουσε την προσευχή μου...
Βάδισε το μονοπάτι μου και γίνε αυτή που θα αναγνωρίσει τις όψεις μου...
Αν αγαπήσεις και ημερεψεις την όψη του τέρατος μετά θα σου ανήκει και η ανεξίτηλη αγάπη της όψης του ποιητή...

 

11 σχόλια:

Levina είπε...

Ξέρεις κάτι Ιανέ?
Είναι λάθος να αναρωτιόμαστε αν κάτι που κάναμε, αν κάποιος δρόμος που επιλέξαμε αξίζει που έγινε.... ακόμα κι αν είμαστε / ήμασταν λάθος τότε που έγινε , με εκείνα τα κριτήρια άξιζε, έπρεπε να γίνει κι αν άλλαξαν οι εποχές κι αν μεγαλώσαμε και αλλάξαμε κι εμείς ας μη μαλώνουμε τον εαυτό μας για τις επιλογές του γιατί αυτές είναι εμπειρίες ... γιατί αυτό είναι σοφία και τελικά τι θα ήμασταν χωρίς τις επιλογές μας σωστές και λάθος? ένα απόλυτο Τίποτα !!!
Αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι, αγαπάμε τους άλλους γι αυτό που είναι :))

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Καλα κάνεις και δεν φοβασαι την πτωση Ιανε....το άδειασμα της καρδιάς να φοβάσαι...ακομα και ο πόνος έρχεται να μας θυμήσει πως ζούμε....
Πέρασα και απο τα μυστικά σου...
φωναζουν τόσο δυνατα μες την σιωπή τους!!!!!!να εισαι καλά...

Unknown είπε...

Η ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας και η πείρα, το όνομα που δίνουμε στα λάθη μας.
Όσο για τις όψεις...ποιός μπορεί να αρνηθεί την σκοτεινή πλευρά του?...Το θέμα είναι να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε τον εαυτό μας, παρ'όλα αυτά και για όλα αυτα.
Άλλη μια υπέροχη ανάρτηση.
Και αφού αποφάσισα να σπάσω την σιωπή μου, θα ήθελα να σου ευχηθώ μια υπέροχη χρονιά, ποιητά μου, με υγεία κι αισιοδοξία. Γεμάτη όμορφες στιγμές για σένα και όσυς αγαπάς.

Ianos είπε...

Levina Vil...
Σίγουρα δεν πρέπει να μετανιώνουμε για τις επιλογές μας... Άλλωστε αυτό είμαστε όλοι μας,οι επιλογές μας...
Πάντως επειδή όλοι μας έχουμε στιγμές που αναρωτιόμαστε,αυτό που εγώ θεωρώ σωστό είναι οι αναδρομές στο παρελθόν να γίνονται με διάθεση μάθησης και ειλικρινούς αυτοκριτικής...
Τώρα για την αγάπη συμφωνώ απόλυτα!!! ;) :) :)

Βιβη είπε...

Όταν στέκεσαι στην άκρη του γκρεμού...έχεις δύο επιλογές!!! Ή να πέσεις ή να πετάξεις...Κι εσύ έχεις αποφασίσει εδώ και πολλά χρόνια να πετάς...Το ότι αποφάσισες να μοιράζεσαι κάποιες από τις πτήσεις σου μαζί μας...είναι ευτυχές γεγονός... Από τις καλύτερες πτήσεις σου...Καλησπέρα Ιανέ μου!!

Ianos είπε...

Ρούλα - Σμαραγδένια...
Η καρδιά αδειάζει πιο εύκολα οταν την κυριαρχεί ο φόβος...
Ένα τραγούδι που αγαπώ λέει "I'd rather hurt than feel nothing at all"...
Καλησπερες πολλες !!! :)

Ianos είπε...

Feather Rainbowwitch...
ΝΕΡΑΙΔΑ ΜΟΥ!!! :D :D :D
Το πιο όμορφο δώρο που θα μπορούσα να πάρω για την νέα χρονιά είναι αυτό...
Το σπάσιμο της σιωπής σου... :)
Τι όμορφο και πόσο ταιριαστό το νεραϊδένιο όνομα που επέλεξες...
Είμαστε οι επιλογές μας αυτό είναι δεδομένο, αλλά ακόμα και τα λάθη μας είναι ένα πολύ χρήσιμο και ιδιαίτερα εποικοδομητικό κομμάτι του εαυτού μας...
Μερικές σκοτεινές πλευρές όχι μόνο δεν μπορείς να τις αρνηθείς αλλά είναι και πολύ πιο γοητευτικές από τις φωτεινές... ;)
"Το θέμα είναι να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε τον εαυτό μας, παρ'όλα αυτά και για όλα αυτά." συμφωνώ απολυτά. Να το θυμάσαι ομως αυτό την επομένη φόρα που θα προσπαθήσεις να μειώσεις τον εαυτό σου επειδή θα θεωρήσεις ότι η ανάρτηση είναι ιδιαιτέρως κολακευτική...
Νεράιδα μου χαίρομαι τόσο πολύ που έσπασες την σιωπή σου...
Εύχομαι το 2013 να μην υπάρξει ούτε μια στιγμή που να σε κάνει να συννεφιασεις...Να μην υπάρχει ούτε μια στιγμή που να νιώσεις μόνη...Να μην υπάρχει ούτε μια στιγμή που να μην είσαι καλά...
Να υπάρχουν για σένα μόνο πολλές όμορφες στιγμές λοιπόν...
Άλλωστε,πιάνει και σένα η ευχή που μου έδωσες μιας και το ξέρεις πια πολύ καλά...
Ότι στην νεράιδα που είναι η αιτία για να γεννιούνται τα πιο όμορφα παραμύθια πάντα θα ανήκει η ανεξίτηλη αγάπη της όψης του ποιητή...
Τα φιλιά μου!!! :)

Ianos είπε...

Βιβη...
Το πέσιμο δεν είναι λύση...
Και εσύ που με ξέρεις γνωρίζεις ότι για μένα δεν είναι καν επιλογή!!!
Όσο για το μοίρασμα...
Τι να τον κάνεις ακόμα και τον παράδεισο άμα δεν μπορείς να τον μοιραστείς; :)

zoyzoy είπε...

Γιατί επιμένεις να λες για τέρας εγώ το μόνο που βλέπω τόσα χρόνια είναι μια υπερευαίσθητη πληγωμένη καρδιά που'χει τεράστια αποθέματα αγάπης!

Μην ξανακούσω για τέρας θα γίνει της Πόπης:))

Τα θαλασσινά μου!

Ianos είπε...

zoyzoy...
χα χα χα χα άμα είναι να γίνει της Ποπης θα το σκεφτώ... ;)
Και όμως γλυκιά μου η μια όψη είναι του τέρατος...
Αλλα την πολεμάω και σε αυτούς που αγαπάω φροντίζω να μην γινεται ποτέ ορατή...
Τώρα όσον αφορά την αγάπη τα αποθέματα είναι ανεξάντλητα!!! :) Φιλια πολλα!!!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Η άκρη του γκρεμού δεν είναι ούτε για τον ποιητή, ούτε για το τέρας που επιμένεις να λες ότι εχεις μέσα σου,όλοι έχουμε φτάσει σε αυτή την άκρη,και μακάρι τα τέρατα να είχαν λίγη απο την μορφή σου,και δεν μιλώ για την εικόνα σου γιατί δεν σε εχω γνωρίσει..
φιλι καλημερας