6/4/22

Λύκου υπόσχεση ...

 

Δραπέτης από ένα δάσος που με έκρυβε τόσο καλά και για τόσα πολλά χρόνια …

Το γιατί αυτής της πράξης, σίγουρα δεν εντάσσεται στην σφαίρα της λογικής ...

Οι υπόλοιποι κάτοικοι του δάσους ,πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα είδος αυτοτιμωρίας για την αδυναμία μου..

Τώρα περιπλανιέμαι μέσα σε μια πόλη που με φοβάται και με εχθρεύεται   …

Σαν τον Θησέα ψάχνω να βγω από ένα λαβύρινθο αλλά χωρίς να έχω την βοήθεια του μίτου…

Όλα είναι παράξενα ,όλα είναι διαφορετικά έξω από την ασφάλεια της συνήθειας ...

Πόση δύναμη μπορεί να γεννήσει μια επιθυμία ...

Το δικό μου θέλω είναι να καταφέρω να ξαπλώσω διπλά στα πόδια της ….

Μόνο εκεί θα αξίζει ο θάνατος αυτού του ταξιδιού…

Ένα ανοιξιάτικο αγέρι με νανουρίζει πάνω σε ένα κυματισμένο στρώμα από ξερά φύλλα …

Η κούραση δεν πρέπει να νικήσει όμως …

Όχι πριν φτάσω …

Όχι πριν την βρω…

Ένας φοβισμένος περαστικός μου πετάει μια  πέτρα…

Του γρυλλίζω και φεύγει τρέχοντας ...

Ακόμα με φοβούνται …

Η μετάλλαξη που συντελείται μέσα μου δεν έχει επηρεάσει ακόμα το άγριο παρουσιαστικό μου…

Εδώ έξω στους δρόμους δεν φυτρώνει τίποτα…

Μόνο άνθρωποι …

Που λένε πολλά και πράττουν ελάχιστα…

Για μένα δεν υπάρχει τίποτα που να ήθελα και να μην έχω κάνει….

Πλέον το μόνο που θέλω είναι να ζήσω στον κόσμο που εκείνη κρύβει στο κορμί της…

Να τον εξερευνήσω …

Από την άκρη των μαλλιών της μέχρι τον πυρήνα της ψυχής της…

Και ας με φυλακίσει μέσα του…

Από εκεί δεν θα αποδράσω …

Δεν θα υπάρχει λόγος…

Είμαι ένας λύκος που προσπαθεί να μοιάζει άνθρωπος…

Εκπαιδεύομαι και μαθαίνω πράγματα που δεν κατανοώ για χάρη της αγάπης….

Και κάθε νυχτιά που εξακολουθώ να μην σε βρισκω ουρλιάζω στο φεγγάρι παράπονα…

Είμαι ένας λύκος που προσπαθεί να μοιάζει άνθρωπος …

Και συνεχίζω ένα ταξίδι αναγέννησης που ξέρω το τέλος του…

Θα γυρνάω μέσα στον αφιλόξενο κόσμο σας έχοντας μόνο δυο επιλογές….

Η θα την βρω ...

Η θα πεθάνω προσπαθώντας …

Και αυτή, είναι ενός λύκου υπόσχεση…


 


 

2 σχόλια:

Orsalia είπε...

Υπέροχο!!!

Ianos είπε...

Orsalia
Σε ευχαριστώ πολύ :)