4/5/10

Νυχτερινή φοβία...


Στο παρελθόν φοβόμουνα την πτώση....
Με τρομοκρατούσε η ιδέα της...
Τώρα δεν την φοβάμαι πια ...
Πέφτω...
Δεν με νοιάζει να παραμορφώσω το ήδη άσχημο πρόσωπο μου χτυπώντας το στο τσιμέντο...
Και δεν έχω κανένα ενδοιασμό να το χώσω μέσα στην λάσπη και να συρθω μέσα της μέχρι να βγω στην επιφάνεια...
Δεν φοβάμαι την πτώση...
Το ότι μπορεί να ξεχάσω να πετάω με φοβίζει...

Άλλες φόρες στεναχωριέμαι και ανησυχώ...
"Τι θα γίνει άμα τελικά σπάσω;" σκέφτομαι"Τι θα γίνει αν κάποια στιγμή δεν αντέξω και κοπώ στα δυο...Άραγε θα βρεθεί κάποιος να κάνει τον κόπο να με ξανακάνει ενιαίο η θα με πετάξουν εύκολα σαν χρησιμοποιημένο και άχρηστο παιχνίδι;Μάλλον αυτό θα γίνει, αφού δεν έχω ακούσει κανένα που να αγαπάει η να θέλει να ασχοληθεί με διαλυμένους ανθρώπους..."
Και κάνοντας αυτές τις σκέψεις,αρχίζω να φοβάμαι...
Μήπως είμαι ήδη διαλυμένος και δεν το εχω καταλάβει;
Μήπως η ολότητα που βλέπω είναι μια δική μου ψευδαίσθηση ενώ στην πραγματικότητα είμαι ένας διαλυμένος και απωθητικός ανάπηρος;
Ίσως αυτό ειναι που δεν μπορώ να δω με τα δικά μου μάτια...
Οτι μπορεί αυτός ο φόβος να είναι τελικά η αλήθεια....

Μερικές φόρες κοιτάζω μέσα στην ψυχή μου...
Και δεν διακρίνω τίποτα ...
Σαν έρημο που δεν υπάρχει καμιά όαση...
Παίρνω ένα σφυρί και ένα καλέμι και την χτυπάω με όλη μου την δύναμη....
Χτυπάω χτυπάω μέχρι να πονέσουν τα χέρια μου...
Αλλα το κέλυφος δεν σπαει με τιποτα...
Δεν ραγίζει καν...
Και τοτε φοβάμαι οτι ισως ο λογος που δεν σπάει είναι γιατί είναι άδειο...
Δεν υπάρχει τίποτα μεσα του άξιο να ελευθερωθεί....

Κάποιες στιγμές οι τοίχοι του μυαλού μου είναι σκοτεινοί και περιχαρακωμένοι από συσσωρευμένη θλίψη...
Περιστρέφονται και τοποθετούνται σε διάφορα σημεία με τρομακτικές ταχύτητες δημιουργώντας τον προσωπικό μου λαβύρινθο...
Γυρίζω ,τρέχω ,ψάχνω αλλά αδυνατώ να βρω την έξοδο του...
Μένω εκεί παγιδευμένος...
Και εξαντλημένος...
Και τότε φοβάμαι ότι θα παραδοθώ στην κούραση μου...
Θα χάσω την πίστη μου και θα μείνω για πάντα στην μέση αυτού του λαβύρινθου της θλίψης...
Φοβάμαι ότι αυτό που ξεκίνησε καταφύγιο θα καταλήξει φυλακή....

Θυμάμαι μια φορά που ο σοφός μου ειχε πει...
Ο φόβος είναι αυτό που σε κρατά ζωντανό,σε βοηθά να διαμορφώσεις χαρακτήρα και να εξελιχθείς,
Ο φόβος σε βοηθά να επιβιώσεις και να ανταπεξελθεις εκει που νόμιζες οτι δεν μπορούσες....
Άλλα δυστυχώς αν δεν μάθεις να χειρίζεσαι και να χαλιναγωγείς τον φόβο σου τότε ο φόβος μπορεί να σε καταστρέψει...

Ξέρω ότι έχει δίκιο...
Πάντα έχει δίκιο...
Και πρέπει να τον ακούσω ...
Άλλα όχι απόψε...
Αυτη την νύχτα νιώθω ανάξιος για οποιαδήποτε ευλογία...
Αυτη την νύχτα μην με παρεξηγήσεις ,αλλά φοβάμαι πολύ...

18 σχόλια:

ΦΟΥΛΗ είπε...

Ο φόβος είναι σημείο των καιρών....
Ο φόβος σε βοηθά να επιβιώσεις και να ανταπεξέλθεις εκεί που νόμιζες ότι δεν μπορούσες....
Καλημέρα....

D.Angel είπε...

Καλημέρα φοβισμένο μου παιδί!
:)

zoyzoy είπε...

Τον φόβο τον χρησιμοποιούμε σαν ασπίδα στην βιαιότητα των άλλων πολλές φορές όμως συνθλιβόμαστε επάνω του.
Πρόσεξέ το!Θέλει καλό χειρισμό!

Τα φοβισμένα πουλιά πάντα πιάνονται!!

Καλό Μήνα με θαλασσινά!

Λερναία Υδρα είπε...

Ο φοβός είναι η αιτία να δοκιμάσεις τα όρια του εαυτού σου. Μπορεί να τα τεντώσεις μέχρι να σπάσουν ή να τα μικρυνείς...
Μην φοβάσαι οι άγγελοι πάντα μαθαίνουν να πετάνε!!!!

Καλο μήνα και καλό βράδυ γεμάτο σκέψεις...Μαγικές ομώς!!!!

Φιλια

Ianos είπε...

Φουλη...
Και εγω νομιζω οτι αυτο ειναι σωστο και κανει τον φοβο δημιουργικο...
Καλο βραδυ...

Ianos είπε...

D.Angel...
Ειδες που ειμαι ενα τρομαγμενο χελιδονι; χαχαχα...
Καλο βραδυ!Φιλιααααα!!!!

Ianos είπε...

Ζουζου...
Μια νυχτα ηταν και περασε...
Ο φοβος τωρα θα επανελθει εκει που πρεπει...
Σιγα μην κλαψω, σιγα μην φοβηθω...Φιλια! :)

Ianos είπε...

Λερναια...
Καταρχας κατσε να στρωσω το κοκκινο χαλι και να βαλω ενα πεταλο να πατησεις...
Τι μεγάλη τιμη και συγκίνηση ειναι αυτη...
Ελα το ξερεις οτι σε πειραζω...
Λοιπον εγω λεω να τα τεντωσουμε μεχρι το οριακο σημειο αλλα οχινα τα σπασουμε και ασφαλως να μην τα μικρυνουμε...
ΔΕν φοβαμαι ,οι αγγελοι και μαθαινουν να πετανε και μερικες φορες ειναι τοσο καλοι που βοηθανε και εμας να μαθουμε...
Ξερεις εσυ...
Καλο μηνα με θετικες σκεψεις και ομορφα συναισθηματα θελω να χουμε...
Αμα εχουμε αυτα θα γινουν και μαγικες...
Πολλα φιλια!!!

Λερναία Υδρα είπε...

Συγκινήθηκες Ιανέ μου??? αν είναι να κάνεις έτσι να μη σου ξανασχολιάσω.... Μην μου πάθεις και τίποτα στα γεράματα...χαχαχαχαχα

Νόμιζα ότι θα ήθελες να σπάσεις τα όρια για να εκνευρίσεις αυτούς που φοβούνται περισσότερο..
Περιμένω να μου μάθεις την πρώτη πτήση..
Φιλιά

Unknown είπε...

ΑΥΤΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΔΕΝ ΣΕ ΠΑΡΕΞΗΓΩ....ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ....ΙΑΝΕ ΜΟΥ,Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΤΟΥ ΜΑΣ,ΜΑΣ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ,ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΚΟΜΑΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΝΤΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΨΥΧΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ,ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΞΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ.ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΦΟΒΙΣΜΕΝΕ ....ΡΟΜΑΝΤΙΚΕ ΑΝΘΡΩΠΕ.ΦΙΛΙΚΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ.

Ianos είπε...

Λερναια...
Δικαιολογιες ψαχνεις να μην σχολιαζεις μου φαινεται... Αστα αυτα...Δεν παθαινω τιποτα και ας ειμαι γεροντακι ...Αντεχω προς το παρον...χεχε...
Μερικες φορες αμα τα σπασεις ναι μεν εκνευριζεις αυτους που φοβουνται μπορει ομως να μην αντεξουν αυτοι που θες να ειναι μαζι σου...
Εσυ πετας ηδη απλα δεν το ξερεις...
Εγω μονο θα σε κανω να το δεις..
Φιλιαααααα...

Λερναία Υδρα είπε...

Εχω μια ωραία παράξενη σχέση με τον χρόνο θέλω να με δικαιολογήσεις..Όταν σπάσεις τα όρια τότε αυτοί που θες θα είναι μαζί σου γιατί παίρνουν από την ομορφιά σου.. Αν πέσεις όμως θα αντέξεις να τους πάρεις μαζί σου???
Νομίζω ότι ζαλιστηκα εκεί ψηλά, με κατεβάζεις σε παρακαλώ??

Ianos είπε...

Χριστινα...
Ο φοβος ειναι δημιουργημα μας και εμεις τον μεγενθυνουμε η τον ελαχιστοποιουμε...
Το μονο που εχουμε να κανουμε ειναι να τον αντιμετωπισουμε...
Καλο σου βραδυ ....Σε ευχαριστω :)

Ianos είπε...

Λερναια ...
Ξερεις οτι εχεις ολες τις δικαιοογιες του κοσμου...
Ασε που αυτη σου η σχεση με τον χρονο ειναι γοητευτικη...
Τωρα για την ομορφια δεν νομιζω οτι θα παρουν πολλα πράγματα αλλα από συναισθήματα υπάρχει περίσσευμα...
Αν πεσω θα πεσω πρωτος για να πεσουν πανω μου και να μην χτυπησουν...
Ειδες που ειδες οτι πετας;
Θα σε κατεβασω αλλα τωρα πια θα το ξερεις οτι μπορεις να πεταξεις...:)))

Λερναία Υδρα είπε...

Κουάσι η ομορφιά η εξωτερική είναι ανούσια....Άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος..
Εγώ δεν είδα, δεν άκουσα δεν είπα τίποτα... Εγώ μια ζαλάδα ένιωσα, τώρα από πτήση από πτώση δεν ξέρω.. για αυτό καλού κακού χρέωσε μου ένα μαθηματάκι πτήσης...

ΥΓ. δεν έχεις παράπονο 3 ολόκληρα σχόλια.. Σε 3 μήνες πάλι εντάξει??

Ianos είπε...

Λερναια...
Να και τα χαιδευτικα μου... :)
Aνουσια η οχι στην εποχη μας ειναι το μονο που κοιτάμε πια... Εγω πάντως είμαι η τέλεια ατέλεια...
Καλα αστα αυτα τα δεν ειδα δεν ξερω, μια χαρα καταλαβες τι εννοω...
Το μαθημα ειναι δωρεαν...
Ναι μην κακομαθαινω κιολας...Καλαααα!!! :) ;)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΜΕ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.

Ianos είπε...

Σκρουτζακο...
Θαρρος απεναντι στο φοβο,αληθεια απεναντι στο ψεμα...
Θα νικησουμε φιλε μου... :)