8/2/13

Κλειδί...‏

 
Αποψε που όλα συνωμοτούν για να σε θυμίσουν εγώ απλά τεντώνομαι να φτάσω το για πάντα...
Υποθέτω ότι για λίγο καιρό θα νιωθω πάλι ετσι...
Την μοναξιά ενός άδειου κρεβατιού και μια αλήτισσα σκέψη που ταξιδεύει χιλιόμετρα μακριά...
Οι νύχτες μου κάποτε είχαν  συντροφιά τους την ανατολή...
Οι νύχτες κάποτε είχαν ένα μέρος που ένιωθα ζωντανός...
Τώρα πια δεν μπορώ να το βρω και η ανατολή αρνείται πεισματικά να σώσει τα σκοτάδια μου...
Όλα δυσκολεύουν...
Και το πιο δύσκολο είναι να βρω την δύναμη και την θέληση να προσπαθήσω...
Ρώτησα ένα ξωτικό πως μπορώ να φτάσω στην χώρα της μαγείας και των θαυμάτων αλλά ακόμα και αυτό δήλωσε άγνοια...
Τελευταία φορά που κάποιος ταξίδεψε σε αυτή την μαγική χώρα ήταν μέσω μιας λαγοτρυπας...
Και πλέον γύρω μας υπάρχει μόνο τσιμέντο...
Με ρώτησε γιατί θέλω να πάω εκεί...
Με κοίταξε με αυτά τα μάτια και μου είπε ότι έμενα κανένα μαγικό δεν θα μπορέσει να με κάνει διαφορετικό άνθρωπο...
"Κουβαλάς μέσα σου την σκιά.." ήταν ακριβώς  τα λόγια του...
Μπορεί να ήταν η νιότη...
Μπορεί να ήταν η περηφάνια ...
Αλλά θυμάμαι ότι κάποτε μπορούσα να δω μια πιο αστραφτερή πλευρά...
Ίσως κάπου μέσα στις σκιές κρύβεται ο δρόμος του παρελθόντος ...
Που οδηγεί σε αυτό τον κήπο των αισθήσεων που ονειρευτήκαμε...
Σου υπόσχομαι ότι θα σε δω εκεί...
Ίσως να είναι για πρώτη φορά, ίσως να είναι για τελευταια...

Αποψε που όλα συνωμοτούν για να σε θυμίσουν η νύχτα είναι ατελείωτη...
Οι ερυνιες έχουν ήδη παρεισφρήσει στον χώρο και ο αυτοέλεγχος μου πεθαίνει βουβός...
Aφηνω το μπουκάλι άδειο..
Σκουπίδι στο πάτωμα μαζί με το εγώ μου ...

Αλλά ξέρω ότι αυτό δεν μπορεί να είναι το όλα  και φυσικά ούτε το για πάντα...
Θυμάμαι να εχω τόσα πολλά ...
Και ξέρω ότι κάποια στιγμή η καρδιά μου θα τα έχει ξανά...
Άπλα,χρειαζομαι το κλειδί που κρατάς σφιχτά στην παλάμη σου...

 

18 σχόλια:

Levina είπε...

Kαμιά φορά νοιώθω καθώς διαβάζω αυτά που γράφεις πως είναι γραμμένα σ΄ έναν πάπυρο που βρήκα τυλιγμένο μέσα σε ένα σφραγισμένο μπουκάλι σε κάποια παραλία .
Λόγια που φεύγουν από την καρδιά και ταξιδεύουν μέσα στα κύματα κι ίσως κάποτε να βρουν τον προορισμό τους .

Καλημέρα Ιανέ
Καλό σου Σαββατοκύριακο

ΦΟΥΛΗ είπε...

!!!!!!!!!!!!!
το κλειδι

Βιβη είπε...

Θέμα χρόνου να επιστραφεί το κλειδί που θα επιτρέψει στην καρδιά σου να μπει ξανά στον κόσμο της αγάπης και των ονείρων...... Οπότε...υπομονή!!! Πανέμορφο και λίγο σκοτεινά παραμυθένιο!!!!!!!! Καλησπέρα Ιανέ μου!!

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

έρχομαι εδώ εστω και καθυστερημενη... γιατί παντα οταν σε διαβαζω.. με πας σε ονειρικους δρομους.. την μια με το διαφανο.. Φεγγαρι ...υπεροχο θεμα ... την αλλη με το κλειδί που σου ευχωμαι καποτε να το βρείς και να ανοιξεις με αυτό τους οριζοντες σου....που θα ειναι πολύχρωμοι...δοκίμασε το....

Ianos είπε...

Levina Vil...
Τι όμορφη σκέψη,τι όμορφη εικονα...Οτι πρέπει για να ξεκινησει η εβδομάδα!!! :)
Σίγουρα τα λόγια ταξιδεύουν μέσω θαλάσσης και ελπίζω να καταλήγουν στον παραλήπτη!!! Καλη εβδομαδα!!! :)

Ianos είπε...

ΦΟΥΛΗ...
Τι υπεροχη εικονα!!!Ευχαριστω πολυ γλυκια μου!!!καλη εβδομάδα και φιλια!!! :)

Ianos είπε...

Βιβη...
Λες ε;
Οπως εχω πει και στην ίδια την νεράιδα εχω τεράστια υπομονή και επιμονή!!! Τα σκοτεινα παραμυθια ειναι τα πιο ομορφα!!! :)

Ianos είπε...

Σμαραγδένια Ρούλα...
Αφού καταφέρνεις και έρχεσαι το πότε δεν μετράει!!! :) ;)
Χαιρομαι που οι αναρτήσεις σου αρέσουν και σε αγγίζουν!!!Οι συμβουλές σου καλοδεχούμενες και πολύτιμες!!!Καλή εβδομάδα!!! :)

Λιακάδα ☼ είπε...

:)

http://the-red-thin-line.blogspot.gr/2012/02/blog-post_1682.html

Kαλό βράδυ Ιανέ!

Ianos είπε...

Λιακαδα...
Αυτό είναι που λένε τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται... χε χε χε...
Μιλάμε, η ανάρτηση σου υπεροχή!!! :)
Καλημερες πολλες!!!

Λιακάδα ☼ είπε...

Σε ευχαριστώ!
Να'σαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

όταν δεν θα χρειάζεσαι κανένα κλειδί τότε όλα θα είναι όπως όταν ήσουν παιδί

γνώμη μου

καλησπέρα

Ianos είπε...

ΛΙΑΚΑΔΑ...
:) :) :)

Λιακάδα ☼ είπε...

Τι έπαθες καλέ? :)))

Ianos είπε...

NeLa...
Καλώς όρισες στο φτωχικό μου!!! :)
Μακάρι να μπορούσαμε να νιώσουμε έστω και λίγο όπως όταν ήμασταν παιδιά!!!Θα ήταν ευλογία...Δυστυχώς ο χρόνος παίρνει μαζί και την αθωότητα και την ξεγνοιασιά...Οπότε κάνει τα κλειδιά δυστυχώς απαραίτητα!!! :)Καλημερες!!!

Ianos είπε...

Λιακάδα...
Χαμόγελα πολλά γιατί πρώτον είχα ξεχάσει να απαντήσω στο σ'ευχαριστω που μου είχες στείλει και δεύτερον και κυριότερο διάβασα το κείμενο σου με το διατροφολόγο τον πεφτουλα και γέλασα με την καρδιά μου... :) :)

Λιακάδα ☼ είπε...

Α καλάαα...
Εκεί γέλασες εδώ βάζεις τα :)))
Eίσαι φοβερός μη σου πω και τρομερός χαχαχαα!

Ianos είπε...

Η αλήθεια είναι ότι συνδύασα την απάντηση που χρωστούσα με το σχόλιο που ήθελα να κάνω!!! Αλλά εχεις δίκιο τα γέλια έπρεπε να μπουν εκεί!!!
Φοβερός,τρομερός και το παλεύω, χωρίς να τα καταφέρνω βέβαια,να μην είμαι τρομακτικός!!! χι χι χι!!!