4/9/08

Τελικα μοιαζω με το νησι μου...


Τελικα μοιαζω με το νησι μου.
Μαλλον δεν ειναι τυχαιο οτι η γενια μου ξεκινησε απο εκει.
Εγω μοναχικος παροτι παντα περιτριγυρισμενος απο κοσμο .
Ετσι και αυτο στεκει αναμεσα στα μεγαλα νησια περηφανα μονο του.
Μια κουκιδα στο χαρτη της ελλαδας που παλευει καθημερινα για την υπαρξη του.
Σε αγονη γραμμη και με ελαχιστη βλαστηση ενας ξερος τοπος αυτο
Ενα στειρο εδαφοςπου δεν μπορει να αντεξει και να ζησει τιποτα πανω του για καιρο εγω.
Κατεστραμμενο ολοσχερωςαπο φυσικο φαινομενο(σεισμο)σιγα σιγα επαναδιοργανωθηκε και αναγεννηθηκε.
Ετσι και εγω κατασταφηκα απο τα προσωπικα μου ρισκα και τις διαφορες συγκυριες σε ολους τους τομεις αλλα καταφερα να βρω το κουραγιο και να γυρισω το παιχνιδι της ζωης και παλι υπερ μου και να βρεθω παλι σε θεση ισχυος.
Το νησι μου εχει λιγοστους επισκεπτες αλλα αυτοι οι λιγοι το αγαπανε και το προσεχουν .
Και εγω με λιγους και πιστους φιλους ,συνοδοιπορους σε αυτο το ταξιδι πορευομαι ολα αυτα τα χρονια,ειναι τα stavento μου, συγχωρουνε τα λαθη μου και αντεχουν την παραξενη ψυχοσυνθεση μου.
Τελικα μοιαζω με το νησι μου...
Εκτος ισως απο μια διαφορα ,
Το νησακι μου αγαπαει τον ευατο του και εξελισσεται
απο τοπος εξοριας το 70 και απο ενα ξερονησι με 50 κατοικους στα τελη του 80 ,σε ενα αξιοπρεπες νησι που του λειπουν λιγα πραγματα το 2000.
Εγω παλι με τον ευατο μου δεν τα παω καλα τα τελευταια χρονια
μαλωνουμε συχνα και δεν νομιζω να τα βρουμε τελικα...
Ποιος ξερει αμα μια μερα τελικα και τα βρω με τον ευατο μου και καταφερω να εχω
αυτο που λενε εσωτερικη γαληνη να αποσυρθω στο μικρο μου νησακι να απολαυσω την απολυτη ταυτιση μου μαζι του......

6 σχόλια:

Daria είπε...

Ελπίζω να τα βρεις με τον εαυτό σου. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαντάζει.
Ποιό νησί είναι αυτό που ακούγεται τόσο όμορφο;

Ianos είπε...

Και εγω το ελπιζω.Απλα μετα απο καποια ηλικια η ενδοσκοπηση ειναι πολυ πιο επιπονη και αυστηρη απο οτι στα εικοσι και κατι.
Το νησακι μου λεγεται Αγιος-Ευστρατιος.

Daria είπε...

Άη Στράτης ε; Το φαντάστηκα από την περιγραφή αν και δεν ήμουν σίγουρη.
Δεν κατάφερα να κατέβω ποτέ αν και πέρασα από Λήμνο.
Μετά από κάποια ηλικία Ιανέ, όλα είναι διαφορετικά. Κάποια γίνονται πιο εύκολα κάποια άλλα πιο δύσκολα. Και όλα όσα γράφουμε εδώ μερικές φορές είναι αμπελοφιλοσοφίες των πέντε αράδων. (για τα σχόλια λέω...)

Ianos είπε...

Το ηξερες!!!...Εκπλησομαι γιατι συνηθως οταν λεω απο που καταγομαι η αμεσως επομενη ερωτηση ειναι ΅υπαρχει τετοιο νησι?΅
Αν σου αρεσουν τα ησυχα μερη εχασες που δεν πηγες οταν ησουν Λημνο.
Οσο για την ηλικια ισως δεν φταιει μονο αυτη ,ισως παιζουν ρολο και τα βιωματα που αποκομιζουμε,που αλλαζουν πολλα απο αυτα που πιστευαμε η ελπιζαμε!
Και η αμπελοφιλοσοφια ειναι απο τα πιο ωραια (σπορ)!Φτανει να ειναι καλος και ο εταιρος αμπελοφιλοσοφος!!!

Daria είπε...

Αν δεν ξέρουν πλέον οι άνθρωποι τον Άη Στράτη πάει να πει πως η συλλογική μνήμη αυτής της χώρας πέθανε. Πως είναι δυνατόν να μη ξέρει κάποιος το νησί σου; Κουβαλάει πολύ μεγάλη ιστορία.
Τα ήσυχα μέρη είναι που μου αρέσουν. Θα περάσω κάποτε κι από κει. Ελπίζω μέχρι τότε να παραμένει ήσυχο.

Ianos είπε...

Eδω η σημερινη νεολαια αγνοει το τι εγινε την 25 Μαρτιου η την 28 Οκτωβριου,να εχουμε την απαιτηση να ξερουν για τον Αη-Στρατη η την Μακρονησο?Μαλλον ζηταμε πολλα!
Αμα γραψεις η γραψω κανενα θεμα απο τις ειδησεις του STAR θα εχουν ολα τους και αποψη και γνωση.
Και το νησι μου θα παραμεινει ησυχο δεν προσφερεται για επενδυσεις οποτε το αφηνουν στην ησυχια του!