14/10/09

Καληνυχτα φιλε...


Υπαρχει ενας ανθρωπος που ειναι μοναδικος και σπανιος...
Υπαρχει ενας ανθρωπος που χαριζει απλοχερα αγαπη ,σεβασμο και προστατευτικοτητα..
Υπαρχει ενας ανθρωπος που εδω και 30 χρονια στεκεται σαν βραχος διπλα μου,και στα καλα και στα κακα..
Υπαρχει ενας ανθρωπος που η αυρα του και μονο με κανει να γινομαι καλυτερος χαρακτηρας...
Ειναι το φιλαρακι μου , ο Χρηστος που πριν λιγες μερες κλεισαμε 30 χρονια φιλιας και γιαυτο μου εστειλε το κειμενο που ακολουθει...
Το δημοσιευω γιατι θελω να ειναι αναρτημενο στο blogospito μου οπως ειναι ενας πινακας ζωγραφικης σε τοιχο κανονικου σπιτιου ...
Γιατι για μενα η φιλια ,η αγαπη και η αφoσιωση αυτου του ανθρωπου ειναι απο τα πιο ανεκτιμητα πραγματα που εχω...


Ο ηλιος επεσε και σε λιγο τιποτα δεν θα θυμιζει τι προηγηθηκε σε αυτη την τοποθεσια!
Η μαχη τελειωσε και το σκοταδι θα καλυψει τα ιχνη της...
Περπατω νωχελικα ψαχνοντας μες το δασος ενα μερος να περασω τη νυχτα. Καπου αναμεσα στο λιγοστο φως αχνοφαινεται κατι σαν ξεφωτο.
Το μερος μοιαζει να ειναι ιδανικο,αναβω φωτια και αφηνω το σπαθι και την ασπιδα διπλα μου..
Αυτη ειναι η πιο ομορφη αλλα και πιθο επωδυνη ωρα της ημερας ,ειναι η ωρα της ηρεμιας.
Κοιταω τη φωτια και βυθιζομαι στις σκεψεις,σαν τις περιεργες σκιες που δημιουργει η φωτια ξεπηδουν οι ερωτησεις στο μυαλο μου.
"Ποιος ειμαι,που παω,γιατι κανω οτι κανω?!"
Αξαφνα τις σκεψεις μου διακοπτει ενας θορυβος,ειναι βηματα στα χορτα,πιανω αμεσως το σπαθι μου.
"Ποιος ειναι εκει?"φωναζω...
" Εγω ειμαι" ακουστηκε μια φωνη γνωριμη και τα ματια μου ελαμψαν ...
Σηκωθηκα αμεσως να καλωσορισω τον επισκεπτη μου "Καλως ορισες φιλε μου " του ειπα νιωθοντας ανακουφιση απο την παρουσια του...
Ειναι ο μονος ανθρωπος που ειναι μαζι μου χρονια,ο μονος που εμεινε να μου θυμιζει απο που ξεκινησαμε,συμπολεμιστης και συνοδοιπορος επι σειρα ετων..
Αμετρητα χρονια πολεμαμε διπλα διπλα αλλα και μακρια,για τα ιδια ιδανικα αλλα σε διαφορετικα πεδια μαχων.
Καθως πλησιαζει τη φωτια βλεπω αιμα να εχει σταξει κατω απο την πανοπλια του...
"Φιλε πληγωθηκες?του λεω εντρομος
Δεν ειναι τιποτα μονο μια γρατζουνια !Δεν μπορουν να μουν κανουν τιποτα παραπανω απο μια γρατζουνια"αποκριθηκε.
Τον πλησιασα και τον βοηθησα να βγαλει την πανοπλια του ωστε να μπορεσω να κοιταξω το τραυμα του...
Η πληγη του δεν ειναι επιπολαιη ουτε γρατζουνια ...
"Ειναι βαθια η πληγη φιλε και δεν ειμαστε παιδια πια,αργουν τωρα να επουλωθουν ,πρεπει να προσεχεις"
Ο φιλος μου χαμογελασε και κοιτωντας με που εδενα την πληγη του μου πεταξε την γνωστη του ατακα
"Μην φοβασαι για μενα ,αντεχω πιο πολυ απο οσο πιστευουν και δεν εχουμε πει πως οτι δεν σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο?"
Σκυβω το κεφαλι δεν θελω να δει την εκφραση μου και τον βαζω να ξαπλωσει,πριν απο χρονια οταν το ελεγε αυτο γελουσα τωρα ξερω οτι δεν ειναι ετσι,
Ξερω οτι οι συνεχομενες πληγες απλα δεν σε σκοτωνουν αμεσα ο θανατος ειναι αργος.
Ξαπλωνω κι εγω ειναι η ωρα της ξεκουρασης του πολεμιστη,αλλα ο υπνος αρνειται να ερθει σαν λυτρωση...
Στο μυαλο οι σκεψεις επισρεφουν και προσπαθουν να βρουν απαντησεις αλλα ματαια.
Σαν αλλος Δον Κιχωτης ενας περιπλανωμενος ιπποτης, σ'ενα αεναo ταξιδι αναζητησης της Δουλτσινεας ...
Περασα θαλασσες ποταμια βουνα και καμπους ,παλεψα με τα στοιχεια της φυσης,με γιγαντες και δρακους χωρις να καταλαβω αν κερδισα η' αν εχασα!
Τα χρονια περασαν σαν νερο και τιποτα δεν αλλαξε ακομα δεν βρηκα καμια απαντηση,ακομα δεν βρηκα την αληθεια!Η κουραση ηρθε σαν φυσικη καταληξη της απουσιας της ελπιδας.
Και το ταξιδι συνεχιζετε...
Ο πληγωμενος συντροφος μου γυρισε το κεφαλι του μου ειπε χαμογελωντας"Ε φιλε οι σκεψεις σου ακουγονται πολυ δυνατα,σταματα να σκεφτεσαι και προσπαθησε να κοιμηθεις η μαχη μας συνεχιζεται αυριο"...
Τα λογια του με αφυπνισαν , ειχε δικιο .
Τον κοιταξα χωρις να πω λεξη,δεν χρειαζοταν αλλωστε,μετα απο τοσα χρονια ειναι αρκετο ενα βλεμα για να καταλαβουμε ο ενας τον αλλο.
"Αδειασε το μυαλο σου και κοιμησου, Καληνυχτα φιλε" μου ειπε.
Τον κοιταξα με γνωστο προστατευτικο μου υφος ..
"ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΦΙΛΕ..."

10 σχόλια:

ΦΟΥΛΗ είπε...

Απ ότι βλεπω δεν είσαι μόνο εσύ η όμορφη γραφή, άλλα και ο φίλος σου..
Είναι πολλή καλό να έχεις τέτοιους φίλους ..
Καλό βράδυ Ιανε...

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

ευχαριστω για τα καλα σου λογια φιλε!αλλα με παρουσιαζεις σαν κατι ιδανικο και δεν ειμαι. ειναι αμφιδρομο αυτο που εχουμε και παιρνω δυναμη απο τη δικη σου για να ειμαι διπλα σου οπως πρεπει!

AlexMil είπε...

Μια άχρονη εικόνα, οπουδήποτε, στη γη, έξω στα άστρα και μια φιλία δυο όντων που πιθανόν να μην είναι ανθρώπινα.
Ωραία η ιστορία σου, με πολλές ερμηνείες, που γιαυτό τη κάνει ακόμη καλύτερη.

καλό βράδυ

manetarius είπε...

Άλλο πράμα η φιλία!
Εύγε νέε μου που έχετε τέτοια σχέση 30 ολόκληρα χρόνια!

(αν τρώει και με τους δικούς σου ρυθμούς ακόμα καλύτερα! :))

Ianos είπε...

Φουλη...
Ειδες τοχει ολη η παρεα...
Οταν εχεις τετοιους φιλους ολα ειναι πιο ευκολα!!!
Φιλια!!!

Ianos είπε...

Χρηστο ...
Φιλαρακι αυτο εισαι για μενα...Τιποτα παραπανω τιποτα λιγοτερο...
Χαιρομαι που εισπρατεις και εσυ τα αναλογα απο εμενα...

Ianos είπε...

Αlex Mil...
Σε ευχαριστω παρα πολυ για την επισκεψη,καλως ορισες...
Χαιρομαι που σε αγγιξε και η συγκεκριμενη φιλια ειναι αληθινη ...
Ευτυχως ...
Καλο σου βραδυ...

Ianos είπε...

Μανιταραααααααααααακι...
Ευχαριστω για το ευγε σαν μαθητης αισθανθηκα!!!
Οσο για το φαι,αν δεν μας ειχες πουλησει τοτε στο υποβρυχιο θα ειχες γνωρισει το Χρηστο και δεν θα εκανες αυτη την ερωτηση...
Ρωτα το μπαλονι να σου πει γιαΤΙ ΧΕΧΕΧΕ...
Το μανιταρι junior στην κοιλια μεγαλωνει???
Πολλα φιλιαααα!!!

zoyzoy είπε...

Είναι υπέροχο να βρίσκεται ένας φίλος και να μας καταλαβαίνει να νιώθει ότι νιώθουμε!
Μπράβο που κρατάτε δυνατή και ζωντανή αυτή τη φιλία θα αξίζει πολλά.
Και ομολογώ πολύ ευαίσθητος και ο Χρήστος μοιάζετε σαν χαρακτήρες γιαυτό δέσατε μάλλον!!

Καλή μέρα να'χεις με φιλιά θαλασσινά!!

Ianos είπε...

Zoyzoy ...
Eιναι οντως υπεροχο...
Και μερικες φορες που ξεχναω ποσο πολυτιμο ειναι αυτο που εχω φροντιζει η ζωη να μου το υπενθυμιζει...
Ευτυχως!
Φιλια!!!