Ευχή η κατάρα;

Ένας άνεμος ουρλιάζει τα αφανέρωτα μυστικά του στους αδιάφορους περαστικούς...
Μια γλυκιά μουσική από κάποιο αθέατο όργανο που παίζει ,σπάει την μονοτονία της σιωπής...
Λέξεις που αιωρούνται διάσπαρτες στην ατμόσφαιρα μπαίνουν στην σειρά δημιουργώντας ακατανόητες φράσεις....
Μια δυνατή μπόρα ,ένα πραγματικό δώρο Θεού,λειτουργεί σαν λυτρωτικό διάλειμμα σε ετούτη την καυτή ήμερα...
Και εγώ απέναντι σε όλα αυτά, στέκω άπραγος θεατής που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αφηνει το μυαλό του να ταξιδεύει κοντά σου...
Χάνομαι...
Μέσα στην ποίηση...
Μέσα σε θεατρικά έργα...
Μέσα σε μυθιστορήματα....
Άλλα οι λέξεις που αποταμιεύω από αυτά δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα...
Μονο μια δική σου μπορεί να κάνει το χρόνο, τίποτα και το ποτέ ,πάντα...
Το παλιό ρολόι αρχίζει να χτυπάει και κάθε χτύπος του μου μοιαζει σαν χτύπημα σφυριού στο αμόνι...
Θυμίζοντας μου πόσο θέλω την κάθε ώρα που μπορώ να πάρω...
Είσαι ένα αδιάλυτο μεθυστικό υγρό μείγμα...
Που το αφήνω να τρέχει μες τις φλέβες μου κάνοντας κατοχή του εσωτερικού μου κόσμου...
Ένας λαβύρινθος που κανείς δεν θέλει να βρει την πόρτα διαφυγής...
Και εγώ μοιάζω με ένα αφηνιασμένο άλογο που μόνο η σκέψη σου το χαλιναγωγεί...
Είσαι ένα εύγευστο δηλητήριο...
Ένα φυσικό ναρκωτικό ,μια απόσπαση της προσοχής από τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μου...
Ένα ερωτικό τραγούδι που ποτέ δεν βαριέσαι να ακούς...
Είσαι η αίσθηση που νιώθει κανείς όταν μια σφοδρή επιθυμία πραγματώνετε...
Μια ιδιοτροπία, που όμως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτή...
Μια ανάμνηση,που πάντα θα εμπιστεύομαι...
Μια φαντασίωση,που πάντα θα εχω την ανάγκη της...
Έρχονται στιγμές που δεν μπορώ να πιστέψω ότι είσαι αληθινή...
Πείθω για λίγο τον εαυτό μου ότι είσαι αποκύημα της καλπάζουσας φαντασίας μου...
Μοιάζεις τόσο παράταιρα όμορφη ονειρικό μου πλάσμα για να ζεις σε αυτή την βρόμικη κοινωνία...
Ξέρω ότι το μυαλό μου πάντα καταστρέφει καθετί ήπιο και μέτριο...
Εσένα όμως σε αφηνει να καταλαμβανεις όσο χώρο επιθυμείς...
Τονίζοντας μου έτσι την ανωτερότητα και την σπανιότητα σου...
Δεν έχει σημασία που...
Δεν έχει σημασία πως...
Δεν έχει σημασία πότε...
Το μόνο που έχει σημασία είναι το να γνωρίζεις ότι θα είμαι εκεί..
Και ειλικρινά δεν ξέρω ...
Αν για σένα αυτό,θα είναι ευχη η αν θα είναι κατάρα...
Άλλα είμαι δικός σου...