ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΜΙΑΣ ΝΕΡΑΙΔΑΣ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ...

Mε ρωτησαν πως σε φανταζομαι ...
Μου ειπαν οτι δεν υπαρχεις παρα μονο στα ονειρα μου...
Γελασαν που ειπα οτι θα σε περιμενω ..
Ανησυχουν που δεν υποχωρω...
Εγω θα ειμαι εδω, θα οραματιζομαι την στιγμη σου που θα αλλαξει τα παντα μου...
Θα αναζητω το μονοπατι για τον κηπο των αισθησεων...
Γιατι δεν εχω μαθει να συμβιβαζομαι με ημιμετρα ...
Γιατι η καρδια μου δεν ξερει πως να κανει εκπτωσεις ...
Για σενα νεραιδα του μυαλου μου....

"Το πορτραιτο μιας νεραιδας"

"Ας μεινει η αγαπη διχως ορισμο...
Τη διεκδικουσε η θαλλασα και η αμμος ...
Μα κεινη ξαπλωσε σε ενα βραχο ντυμενη τιποτα...
Μια κουρασμενη νεραιδα ...
Καταδικασμενη στην ομορφια της...
Ο ερχομος ...
ακυρωνει την προσμονη ,αδικωντας την πολλες φορες ...
Μονο το αρωμα σου δεν λεει να χαθει ...
Μια με προσπερναει ...
Μια με ακολουθει...
Τα βηματα οταν ακους και τα γνωριζεις δεμενος
μα ελευθερος βαδιζεις...
εκει η αγαπη κατοικει ...
Οταν η απουσια δεν ειναι χωρισμος τοτε η αγαπη φοραει τα καλα της.....
Τι ειναι μια στιγμη μπροστα στην αιωνιοτητα,
ειναι οπως μια σταγονα στον ωκεανο...
Ναι αλλα μια σταγονα ξεχειλιζει το ποτηρι...
Οσο απεχει το μαθαινω απο το διδασκομαι
αλλο τοσο απεχει το ξεχνω απο το αρνουμαι...
-Τοσος ουρανος φεγγαρι μου παλι τον ιδιο δρομο πηρες?
-Τον ιδιο ,γιατι ακομα δεν το εμαθα...
Αλμυρο το παραπονο του ναυτικου στις ενοχες των στεριανων...
Που ακουμπησες τα λευκα σου φτερα και εγιναν γκριζα?ρωτησε το γλαρο μια πεταλουδα
Περασα απο την σκεψη ενος πικραμενου...
Ρωτα η ελευθερια την αγαπη ..
-Τα φτερα που σου χαρισα τι τα εκανες και ερχεσαι παλι με τα ποδια?
-Τα εχω αλλα οποτε τα φορεσα εχασα το δρομο
-Κριμα γιατι για το υψος που σου ταιριαζει μονο με τα δικα μου φτερα μπορεις να πας ...
Πεταξε οσο πιο ψηλα μπορεις τα υψη δεν σκοτωνουν
Τα χαμηλοπεταγματα πονανε και πληγωνουν..."

Καλα Χριστουγεννα σε ολους .Να νοιαζεστε ,να μοιραζεστε και να δινετε την αγαπη σας χωρις να σας το ζητησουν και χωρις να περιμενετε ανταλλαγματα...
Γιατι μονο τοτε εχει αξια ....Χρονια πολλα..

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ....

"Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας και εσάς πέρα βρέχει,
με το γνωστό τροπάριο του λόγος δεν πέφτει,
κι ο μήνας εννιά, να στε καλά
βρε ας πάει να φάει τα μούτρα της κι αυτή η γενιά"ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ"...

"Οταν δεις τους πιτσιρικαδες να ξεσηκωνονται και δεν καταλαβαινεις το γιατι ,
τοτε πηγαινε μαζι τους.Ξερουν αυτοι!!!"ΚΙΤΣΟΣ ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ"...

Παρακολουθω εδω και ημερες τα γεγονοτα και οπως παντα διαβασα και την αντιθετη πλευρα
απο αυτη που εγω υποστηριζω .
Δεν σχολιασα γιατι με την ενταση αυτων των ημερων ο διαλογος ειναι αγονος και συνηθως
χωρις ουσια ...
Ο φιλος μου και συνοδοιπορος Ζοmbie μπηκε σε αυτο το τριπακι εγω το απεφυγα ..
Διαβαζοντας, ακουγοντας και αφουγκραζομενος τους ανθρωπους που διαφωνουσα εμαθα καινουργια πραγματα
Καταρχας οτι για τους καταστηματαρχες και τους εμπορους νοιαζονται πιο πολυ οι δημοσιοι υπαλληλοι, ναι καλα ακουσατε εγω π.χ που στα 34 μου εχω ηδη κανει 2 επιχειρησεις και ξερω απο πρωτο χερι πως ειναι να εξαρτασαι μονο απο τα χερια σου και να εχεις και υπαλληλους
απο πισω σου και υποχρεωσεις δεν μπορω να τους κατανοησω , βαζω την ανθρωπινη ζωη πανω απο οποιοδηποτε υλικο αγαθο και αυτο με κανει να ειμαι κατακριτεος.
Αλλα ο δημοσιος που τον πληρωνω εγω και βρεξει χιονισει θα παρει τον μισθουλακο του ειναι πιο ευαισθητος απο μενα σε κατι που ποτε δεν θα τολμησει να κανει αρα δεν ξερει και το κοστος .Εγω αυτο το λεω κριτικη εκ του ασφαλους εσεις πεστε το αποψη ....
Οπως βλεπω τους δημαρχους να τρεχουν και να τους εχει λουσει κρυος ιδρωτας και αυτο οχι οπως νομιζουν οι αδαεις γιατι πονανε για τις επιχειρησεις αλλα γιατι οι επιχειρησεις καταβαλουν στο δημο το 2% του τζιρου τους σε δημοτικα τελη.Μιλαμε για χοντρα λεφτα ενοψει εορτων ,αυτα τους νοιαζουν και τρεμουν μην χασουν.
Ασχετο... ποτε δεν καταλαβα γιατι ειχα συνεταιρο στις δουλειες μου εκτος απο την εφορια και το δημο και το τι μου προσφερε για να του δινω το 2% του τζιρου μου...τελος παντων συνεχιζω..
Ακομα και ο προεδρος των μικρομεσαιων επιχειρησεων του κεντρου ο κυριος Δημητρης Αρμενακης βγηκε στην τηλεοραση και οταν τον ρωτησανε για τις ζημιες και προς τιμην του ο ανθρωπος ειπε "ποιες ζημιες ρε παιδια εδω ενα παιδακι δολοφονηθηκε τα υλικα θα κοιταξουμε ετσι και αλλιως το 85 με 90 τοις εκατο των επιχειρησεων του κεντρου ειναι ασφαλισμενες "Φυσικα αυτη η δηλωση περασε στα ψιλα..
Μπορει να μην συμφωνω με το πλιατσικο και την χωρις ελεγχο καταστροφη αλλα δεν μπορω να μην δικαιολογησω την οργη και την αγανακτηση που νιωθουν αυτα τα παιδια.Αλλο το ενα αλλο το αλλο....
Ενα αλλο απο αυτα που εμαθα ειναι οτι για ολα τα δεινα της πατριδας μου φταινε οι κουκουλοφοροι αυτοι οι σκοτεινοι τυποι αυτοι που ηταν 200 ατομα και ξαφνικα αρχισαν να
πλυθαινουν και να απειλουν την ευνομουμενη μας κοινωνια επειδη αντιδρασανε βιαια που ενας αστυνομος-σεριφης στα πλαισια ενος τσαμπουκα ,γιατι οπως ολοι εχουμε πια καταλαβει οτι στα πλαισια του τσαμπουκα πυροβολησε εν ψυχρω και σκοτωσε ενα δεκαπενταχρονο παιδι.
Εγω νομιζα οτι ηταν παιδια οργισμενα για ενα φονο και ειναι χιλιαδες μην πω εκατομμυρια ,η αντιθετη αποψη ομως μου ανοιξε τα ματια να δω οτι ειναι λιγοι, βανδαλοι και υπευθυνοι για ολα τα κακα στραβα και αναποδα!
Αυτες οι αποψεις ομολογω με εβαλαν σε σκεψεις σχετικα μα το τι θεωρω εγω επιζημιο για την πατριδα μου ,ποιος φταιει ,ποιοι ειναι στην τελικη οι δικοι μου κουκουλοφοροι και ας μην φορανε κουκουλα...
Και αρχιζω...
Για μενα κουκουλοφορος και επιζημιος για την πατριδα μου ειναι:
Οποιος συντελεσε στο να ειναι αυτη η χωρα υπερχρεωμενη, αν δεν κανω λαθος το δημοσιο χρεος ειναι πανω απο 300 δις ευρω!
Οποιος χτυπησε τον πατερα μου και κατι αλλα γεροντακια καποτε επειδη τολμησαν να διαμαρτυρηθουν που παιρνουν 400 ευρω συνταξη και δεν μπορουν να ζησουν
Οποιος εδωσε εντολη να υποσταλει η Ελληνικη σημαια απο τα Ιμια, κουκουλωσε το τροπο θανατου των παιδιων στο ελικοπτερο , δημιουργησε γκριζα ζωνη στο Αιγαιο και εβαλε σε διαπραγματευση Ελληνικο εδαφος..
Οποιος υποβιβασε το θεμα των Σκοπιων πριν πολλα χρονια και τους εχουμε τωρα να διεκδικουν θρασυτατα κομματι απο την ιστορια μας...
Οποιος αρχιμανδριτης με περιεργες ορεξεις ειχε ενα δισεκατομυριακι στην ακρη για μια ωρα αναγκης ενω το 1/3 των Ελληνων ζει κατω απο το οριο της φτωχιας...
Οποιος ειπε την περιφημη φραση "πεταξτε τον εξω"και αναφεροταν στον Οτσαλαν συμμαχο μας που τον παραδωσαμε σε Τουρκους κουκουλοφορους μυστικων υπηρεσιων...
Οποιος συνεβαλε στην μεγαλειωδη φουσκα του Χρηματιστηριου, που και παλι αν θυμαμαι καλα με κρατικη διαφηση παρακινουσε τον κοσμο να βαλει τα λεφτα του λεγοντας "1,500,000 επενδυτες ξερουν" και οταν καταστραφηκανε τους ειπαν ξεδιαντροπα ας προσεχατε....
Οποιος εφαγε μεχρι και απο τα κουφωματα σαν τους υπαλληλους του Μαυρογιαλουρου απο τις περιφημες αναθεσεις της Seimens που εχει γινει σαλος στην Γερμανια και εδω ως συνηθως δεν θα τιμωρηθει κανεις...
Οποιος εχει το θρασος να μου ανακοινωνει οτι θα παρω 1 ευρω αυξηση και πρεπει να χαρω...
Οποιος τζογαρε με τα τα λεφτα των ασφαλιστικων ταμειων ...
Οποιος κοροιδεψε τους συμβασιουχους που περιμεναν βασιζομενοι σε προεκλογικες υποσχεσεις να διοριστουν και βρεθηκαν στο δρομο...Γιαυτους δεν ειδα να
αγανακτησε κανενας !!!
Οποιος εχει υποτιθεται δωσει ορκο στον Ιπποκρατη και θελει να τον λαδωσω για να μην με πετσοκοψει και να με προσεξει...
Οποιος ενω πληρωνω ενα καρο λεφτα σε Ικα και ΤΕΒΕ ενα σωρο χρονια αμα αρρωστησω με πεταει σε ενα ραντζο στο διαδρομο...
Οποιος πλουτιζει προκλητικα μεσα σε 3 χρονια ενω εμεις δενμπορουμε μια ζωη να βαλουμε ουτε δραχμη στην ακρη...
Οποιος ανταλλασει την δημοσια περιουσια με κατι περιεργους ρασοφορους που μονο μοναχους δεν θυμιζουν...
Οποιος θελει να με βαλει να δουλευω μεχρι τα 70...
Οποιος εχει αφησει ανεξελεγκτες τις τραπεζες να κατασχουν πρωτες κατοικιες για χρεη λιγων ευρω...
Οποιος μου μιλαει για στρατηγους ανεμους και ασυμμετρες απειλες ενω η χωρα μου καιγεται ....
Οποιος αποκαλει τον αστυνομο πραιτωρα και του δινει μες το φτωχο μυαλο του το δικαιωμα της αυτοδικιας...
και τελος ...
Οποιος μετα απο καθε αναταραχη μου πεταει στα μουτρα μια χρηματικη ευτελη βοηθεια λες και ειμαι ζητιανος...
Σταματαω γιατι αν και μπορω να απαριθμησω και αλλους γραφοντας τα αρχισα να ανακατευομαι και θα ξερασω...
Εγω αυτους θεωρω κουκουλοφορους , επικινδυνους και επιζημιους για την χωρα μου, και αυτους θεωρω υπευθυνους της συσωρευμενης οργης που υπαρχει αυτη την στιγμη στην κοινωνια και κανεις δεν μπορει να με πεισει για το αντιθετο...
Καληνυχτα σας...

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΧΘΕΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ...

Eιμαι ενας δυσκολος ανθρωπος ,τουλαχιστον ως προς το κοινωνικο κομματι της ζωης μου...
Ανεκαθεν ειχα λιγους και καλους ανθρωπους στην ζωη μου και σπανια επεδιωκα να κανω
καινουργιες γνωριμιες.
Ετσι οταν μου ειπε η καλη μου η Daria να παρευρεθω στο παρτυ του ξεμπλογκαρισματος
και να γνωρισω τους ανθρωπους που μιλαω μεσα απο εδω τους τελευταιους μηνες να πω την αληθεια μπηκα σε ενα διλλημα.
Ο αντικοινωνικος μου ευατος μου ελεγε να παραμεινω Ιανος και να μην χαλασω την μαγεια του αγνωστου
και ο αλλος μου ευατος ο πιο καλοσυνατος και καταδεχτικος που συνηθως καταπιεζω μου ελεγε οτι πρεπει να παω
και να τους δω τους ανθρωπους που με εχουν κερδισει με το λογο και τις αποψεις τους .
Τελικα κερδισε ο δευτερος μου ευατος και πηγα...
Σημερα που ειναι η επομενη ημερα θα πω ευτυχως...
Ειχα την ευκαιρια γνωρισω την μικρη μου γλυκια" Ξενη "...ξερεις οτι δεν θα αφησουμε κανενα να σε πειραξει και αυτο ειναι υποσχεση...
Την ομιλιτικοτατη και συμπαθεστατη" συνομιλια," που θελει να παει το φιλο μου τo zombie στο Χασαν.Στον παραδιδω να τον πας οπου θελεις μονο που θελω φωτογραφιες απο αυτην την εξοδο αν δεν ειμαι μαζι!!!Χε!Χε!Χε!
Την φιλη της Daria την Μαρουσκα που ειναι και απο τα ιδια μερη με την μητερα μου!Παντα αυτα τα μερη βγαζανε εξυπνους και ατοφιους ανθρωπους...
Το μια σταλια" μανιταρι" με την ακορεστη ορεξη, και τα πεντε κιλα που ακομα ψαχνουμε να βρουμε....
Για το τελος αφησα την καλη μου την Daria ,εναν ανθρωπο που με ειχε ηδη κερδισει μεσα απο τις αναρτησεις τις συζητησεις μας,τις διαφωνιες μας και χθες απλα επιβεβαιωθηκε το ενστικτο μου, συναντησα ενα απο τους πιο ομορφους και θετικους ανθρωπους
που εχω γνωρισει..
Μερικοι ανθρωποι εκμπεμπουν μια αυρα που τους κανει να ξεχωριζουν απο το συνηθες...
Ειναι ενας ανθρωπος που μονο που τον κοιταγα με εκανε να χαμογελαω και αυτο για μενα ειναι απο τα πιο σημαντικα πραγματα ...
Σας καλοσωριζω ολους στην ζωη μου βολευτειτε οπου και οπως θελετε και εγω υποσχομαι οτι θα σας προσεχω... να εισαστε ολοι καλα...
Υ.Γ Kokkino mpaloni σου εβαλα απουσια ...

ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ....

Ειχα πει να μην ξαναγραψω κατι για το θανατο του Αλεξη...
Ειχα πει να αφησουμε ολοι την ψυχουλα του να φυγει ησυχα πια ...
Αλλα δεν μπορω να σωπασω ...
Γιατι διαβασα αυτο το αισχρο υπομνημα που συνεταξε ο πιστολερο με τον μεγαλοδικηγορο του...
Περιμενα οτι οπως ολοι οι κατηγορουμενοι θα προσπαθουσε να ελαφρυνει την θεση του με καποιες αναληθειες
αλλα αυτο που διαβασα ξεπερασε την φαντασια μου.
Προκλητικος ,αμετανοητος,ασεβης,ξεδιαντροπος....
Διαλεξε για υπερασπιστικη γραμμη την σπιλωση και την κατασυκοφαντηση ενος παιδιου που πριν λιγες μερες
του αφαιρεσε την ζωη.
Δεν του εφτασε που ειναι υπαιτιος του φυσικου του θανατου συνεχιζει να τον πυροβολει και μετα θανατον...
Ντροπη ρε... Εισαι δυο φορες φονιας πια...
Ακουσα και διαβασα πολλα αυτες τις μερες, εκανα επιλεκτικα σχολια, και δεν μπηκα στην διαδικασια να λογομαχησω με κανενα απο αυτους που βλεπουν το δεντρο και χανουν το δασος!
Ανθρωπους που με περισπουδαστο υφος καταγγελουν τους αλητες των εξαρχειων χωρις οι ιδιοι να εχουν πατησει ποτε στα εξαρχεια και στις γυρω περιοχες.
Κριτικη του καναπε και της ασφαλειας.Ο πονος του αλλου μας ειναι αδιαφορος αν δεν ειναι δικος μας. Δεν με ενδιαφερει ομως το να αντιπαρατεθω με αυτους .
Ολοι ξερουμε ποιοι ειναι οι κουκουλοφοροι και οι πλιατσικολογοι και ποιος ο ρολος της ασφαλειας και της αστυνομιας στα επεισοδια ,εχει γεμισει το διαδικτυο με foto kai video που το αποδεικνυουν, ας εθελοτυφλουν οι λιγοι γιατι ειτε τους αρεσει ειτε οχι ειναι μειοψηφια.
Εχει γραψει ο φιλος ο vlaxos στις ιχνηλασιες ενα πολυ ωραιο κειμενο σας συνιστω να το διαβασετε.
Και μετα απο αυτη την μικρη παρενθεση επιστρεφω στα του υπομνηματος..
Πουθενα μια συγνωμη στην οικογενεια ,αναφερετε στον Αλεξη ως ο θανων και κανει αισχρη επιθεση στην τιμη του δολοφονημενου.
Λεει οτι δεχτηκε επιθεση απο 30 ατομα απο πετρες ξυλα μπουκαλια και σιδερα η αληθεια ειναι οτι στην αυτοψια που εγινε στο περιπολικο του
δεν υπαρχουν ιχνη απο επιθεση με τετοια αντικειμενα, ΨΕΥΤΗΣ!!!
Λεει οτι τρομοκρατηθηκε και αυτος και ο συναδελφος του παρκαραν στην Χαριλαου τρικουπη απο φοβο μην εγκλωβιστουν!
Η αληθεια ειναι οτι αυτος ο ταραγμενος και φοβισμενος που μολις του ειχαν επιτεθει 30 ατομα ξεκινησε πεζος και περπατησε για να παει να εμπλακει με αυτους που του επιτεθηκαν ,ΨΕΥΤΗΣ!!!
Λεει οτι δεχτηκε επιθεση και πεζος με τασακια μολοτωφ μαρμαρα η αληθεια που την βεβαιωνουν αρκετοι ΑΥΤΟΠΤΕΣ μαρτυρες ειναι οτι εγινε ενα φραστικο επεισοδιο
μεταξυ του του φρουρου και των νεαρων και πεταχθηκε ενα μπουκαλι νερο ,ΨΕΥΤΗΣ!!!
Λεει οτι ο συναδελφος του εκανε χρηση χειρομβοβιδας κροτου -λαμψης η αληθεια ειναι οτι κανεις ΑΥΤΟΠΤΗΣ μαρτυρας δεν την ειδε,ΨΕΥΤΗΣ!!!
Λεει οτι ενημερωσε το κεντρο αμεσου δρασης για την επιθεση και ελαβε εντολη για απεγκλωβισμο χωρις περαιτερω οδηγιες ,η αληθεια που δεν λεει οτι παρεβησε εντολες ανωτερων γιατι συμφωνα με καταθεση συναδελφου του που ονομαζεται Ραδης Αθανασιος λεει "μας ειπαν να περιμενουμε να ερθει η υπολοιπη ομαδα"και "ο αρχιφυλακας με διεταξε να παραμεινουμε στο σημειο μεχρι να συγκροτηθει η ομαδα",ΨΕΥΤΗΣ!!!
Και συν ολα αυτα λεει οτι ο μικρος ειχε αποβληθει απο την σχολη μωραιτη που φοιτουσε και ειχε αποκλινουσα συμπεριφοραΗ αληθεια ειναι οτι με ανακοινωση της η σχολη Μωραιτη λεει:
"Καλώς ήλθατε στη ΣΧΟΛΗ ΜΩΡΑΪΤΗ
ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ (10/12/2008)
Η Σχολή Μωραΐτη έχει πάγια αρχή της να μη κοινολογεί σε κανέναν οποιασδήποτε φύσης πληροφορία σχετική με τους μαθητές και τις μαθήτριές της είτε κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους είτε ύστερα από αυτήν. Στην τραγική, όμως, περίπτωση του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου θεωρεί υποχρέωσή της να κάνει δημόσια μια σχετική δήλωση γιατί κυκλοφόρησαν και δημοσιοποιήθηκαν πολλά που απέχουν από την αλήθεια και προσβάλλουν τη μνήμη του.

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος φοίτησε στη Σχολή Μωραΐτη από την Α΄ τάξη του Δημοτικού ως τη Γ’ Γυμνασίου. Μετά την κανονική αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, η μητέρα του, με την οποία το Σχολείο είχε πάντα άριστη συνεργασία, αποφάσισε, όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, να τον εγγράψει σε άλλο Λύκειο χωρίς καμία επέμβαση της Σχολής. Σε όλο το διάστημα της φοίτησής του ο Αλέξανδρος είχε λαμπρές σχέσεις με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές του, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο διδακτικό προσωπικό, είχε πολύ καλή συμπεριφορά και η διαγωγή χαρακτηριζόταν (και ήταν) πάντα κοσμιότατη "
ΨΕΥΤΗΣ!!!.
Και μετα ολα αυτα τα ψεμματα γινεται μεντιουμ και ψυχολογος καθως ξερει που ηταν ο μικρος πριν παει στα εξαρχεια εκεινο το βραδυ και το τι θα εκανε στο αμεσο μελλον του με την αποκλινουσα συμπεριφορα του.Ψευτης δειλος και ξεδιαντροπος .
Μου ειπε η φιλη μου η Daria οτι ανελαβε ο Κουγιας και οι ποινες θα ειναι γελοιες να σας πω την αληθεια καπου μετα απο αυτα πηγα να το πιστεψω οτι μεσα με αιθουσες
δικαστηριων εφετειων και στην ληθη της μνημης μας θα πεσει στα μαλακα ...
Αυτο που μου εδωσε ελπιδα ειναι οτι πληροφορηθηκα οτι δικηγορος της οικογενειας ανελαβε ο Δημητρης Τσοβολας.Ενας απολυτα ακεραιος ανθρωπος και μαχητης που ξερει τα κολπα του συστηματος απο μεσα!Αυτο μου εδωσε ελπιδα!
Τελειωνοντας θελω να ρωτησω αυτο που εκανε χθες ο Κουγιας δεν ειναι προσβολη στην μνημη του θανοντος και ειναι ποινικο αδικημα?
Τι να πεις... υπονομος πανω απο ενα μνημα...
Και για να βαζουμε τα πραγματα στη θεση τους κανενας δεν θελει καταργηση των θεσμων καταργηση των θεσμοθετημενων δολοφονων θελουμε.
Μια συγνωμη κοστιζει λιγοτερο απο μια σφαιρα αμετανοητοι...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ...

Kαλο ταξιδι μικρε Αλεξη....
Εδω δεν αλλαξε τιποτα μετα την αδικη δολοφονια σου...
Πριν λιγο ειδα ενα ανθρωπο στις ειδησεις που κρατουσε 15 καλυκες στα χερια του...
Καποιος αλλος αυτοκλητος σεριφης πυροβολουσε παλι κατα παιδιων...
Κατα τυχη δεν σκοτωθηκε κανενας παλι...
Βρηκαν ευκαιρια και διαφοροι γνωστοι αγνωστοι και αμαυρωνουν την μνημη σου κανοντας πλιατσικο αντι διαμαρτυρια...
Και με αγανακτει αυτο, γιατι δινει αλλοθι και βημα σε διαφορους να αποπροσανατολισουν τον κοσμο απο αυτο που εγινε...
Την δολοφονια σου.
Το αισιοδοξο αν μπορεις να δεις κατι αισιοδοξο μεσα απο ενα αδικο χαμο ειναι οτι βλεπεις οτι η κοινωνια εχει ακομα αντανακλαστικα
και ξεσηκωνεται μπροστα στην κρατικη βια...
Μια κοινωνια που την εβλεπες να αδιαφορει να στεκεται απαθεστατη μπροστα σε ενα κρατος διαφθορας που βυθιζει τον κοσμο ολο και πιο πολυ καθε μερα στην φτωχεια και την ανεχεια.
Μια κοινωνια που απλα μειδιουσε καθως εβλεπε υπουργους να συναλλασονται με μοναχους σε ιερες μπιζνες δισεκατομμυριων ευρω και να ανταλλασουν την δημοσια περιουσια σαν να ειναι το χωραφι που τους αφησε ο μπαμπας τους .
Μια κοινωνια ωχαδερφισμου μπροστα σε ιστοριες ατιμωρισιας απο τον γνωστο Μελιστα μεχρι την "ζαρτινιερα"και αναριθμητες τυχαιες εκπυρσοκροτησεις...
Αυτη η κοινωνια ξυπνησε ,εδειξε οτι δεν ειναι σε κωμα,ομως χρειαστηκε να χυθει αθωο αιμα για να γινει αυτο...
Αλλα σε αυτη την εκρηξη οργης της νεας γενιας βλεπεις για μια ακομα φορα το αισχρο σχεδιο του κρατους ...
Επι 3 ημερες οι αστυνομικοι απεχουν διακρτιτικα και αφηνουν να γινονται ληστειες και καταστροφες με σκοπο την μεταστροφη της κοινης γνωμης και να γινουν απο θυτες θυματα,ενω βλεπεις στις ειδησεις ματαδες να κλωτσανε βιαια ενα κοριτσακι,ναι καλα βλεπω ενα κοριτσακι , εκει δειχνουν τον ανδρισμο τους σε μια κοπελιτσα!
Γιατι ειμαι σιγουρος πως αν ηταν απεναντι του ο Πασσαρης ας πουμε ,θα ειχε χεστει επανω του και θα ειχε φυγει τρεχοντας ..
Αηδιαζω γιατι καποιοι με τον θανατο σου τριβουν τα χερια τους γιατι ξεχνιεται το σκανδαλο του βατοπεδιου και ευχονται να κρατησει η αναμπουμπουλα οσο γινεται περισσοτερο.
Αηδιαζω γιατι κανενας δεν εχει τα αρχιδια να παραιτηθει , μα κανενας δεν φταιει επιτελους?
Εσυ πεθανες, η χωρα καιγεται, αλλα κανενας δεν εχει ευθιξια και αξιοπρεπεια να φυγει, να πει αισθανομαι οτι φταιω ρε πουστη μου ειμαι συνυπευθυνος και παω σπιτι μου.
Και ανατριχιαζω στην ιδεα οτι μπορει να ξανακουσουμε ποινες οπως εξι μηνες αργια η 2 ετη με αναστολη για φονο μικρου παιδιου γιατι μεχρι τωρα τετοιες ποινες εχουμε βιωσει.
Ενα μονο θελω και ευχομαι ολη αυτη η οργη να γεννησει ελπιδα!Και εσυ απο ψηλα να βλεπεις οτι τουλαχιστον η ζωη σου δεν κοπηκε τοσο αδικα και προωρα για το τιποτα .
Καλο ταξιδι μικρουλι και ελπιζω απο αυριο να αφησουν επιτελους ολοι την ψυχουλα σου να αναπαυθει...

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΠΟΙΟΥ ΝΟΜΟΥ;;;

Αφιερωμενο σε ολους τους υπηρετες του νομου που μπορουν να πυροβολησουν εν ψυχρω ενα
δεκαπενταχρονο παιδακι...συγχαρητηρια ρε" λεβεντες" σκοτωσατε τον μεγαλοκακοποιο!!!
Ας μαζεψει καποιος αυτους τους ανεκπαιδευτους κομπλεξικους πριν θρηνησουμε και αλλα θυματα...
Συλληπητηρια στην οικογενεια του ανηλικου....


Βίζα σε μετανάστες Αλβανία
νταβαντζιλίκι σε πουτάνες Ουκρανία
βρήκα επιτέλους κάτι να σπάσω την ανία,
θα πάω στην πολισμανία.
Κλήσεις σε εγκληματίες με παπάκια
ξύλο σε επικίνδυνα παιδάκια
έξτρα φράγκα από μπαράκια
καλό παιδί η μαμά το κάνει μάκια.
Αγκαζέ με οικοδόμους και με κνίτες σε πορεία
ντόβα σε μια πατρίδα με ιστορία
από ένα Astra θα υπακούω σε άστρα
χοιρινό με πατάτες στη γάστρα.
Σαν τον Zorro θα τιμωρώ με δερμάτινα και Ζ
ήμουν στο ζήτα μπροστά μου όλοι πίτα
έχω πιστόλι και στολή θα βρώ γυναίκα
ένας πολισμάνος μύθος σαν τον Μπέκα.
Στο σώμα ασφαλείας κάποιου επισήμου
θα κρύβεται η gay ψυχοσύνθεσή μου
τη δασκάλα που με χτύπαγε δεν θα κατηγορώ,
αφού το γκλόμπ μου τώρα θα ’ναι συνέχεια σκληρό.

Μανία! Είπα να σπάσω την ανία.
Μανία! Θα πάω στην πολισμανία.
Μανία! Να υπακούω σε άστρα.
Μανία! Γουρουνάκι στη γάστρα.
Ήμουνα βέρος Πειραιώτης μάγκας άντρας
και τώρα γάβρος στα κεντρικά της Αλεξάνδρας
Ω, μπαμπά πόσο μου λείπεις
κι ο παππούλης μου ο Χιτης που μισούσε όλους τους χίπις.
Κι ο θείος ο Ορέστης που ήταν χέστης
που μας ντρόπιασε όταν πήγε πυροσβέστης
εγώ θα σας τιμήσω, θα χαίρεται όλο μου το σοι
θα ’μαι καβλόμπατσος δυο μέτρα μπόι.
Θα κάνω βάρη, θα παίρνω τρείς και εξήντα
θα βγάλω το άχτι μου θα ’μαι συνέχεια στη σπήντα
θα αρχίσω σεμινάρια στα οικονομικά
θα δέρνω όποιον δεν λέει καλά τα Ελληνικά.
Θα χώνομαι σε γιάφκες θα αφανίσω τα πρεζόνια
θα παίρνω μεταθέσεις παρέα με γαλόνια
θέλω η μάνα μου να βγεί παράθυρο στο ΣΚΑΪ
με τίτλο: «Μάνα μπάτσου που γαμάει».
Να σπάσουν τα τηλέφωνα οι βλάχοι απ’το χωριό
να λένε στη μανούλα μου για το λεβέντη γιο
δουλειές με φούντα, τα χρόνια που ’ν ’ τα
Γιατί δεν πρόλαβα γαμώτο μου τη χούντα

Μανία! Είπα να σπάσω την ανία.
Μανία! Θα πάω στην πολισμανία.
Μανία! Να υπακούω σε άστρα.
Μανία! Γουρουνάκι στη γάστρα...

ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ.....

Ανοιξα το παραθυρο και ενα δροσερο κυμα αερα με χτυπησε στο προσωπο...
Σαν σημερα ειχαμε επετειο ...
Και εγω λοιπον σημερα θα το γιορτασω ....
Πριν λιγο καιρο ημουνα θυμωμενος οχι πια ...
Ανοιγω ενα μπουκαλι κρασι και γεμιζω το ποτηρι μου,
τσουγκριζω με το ειδωλο μου στον καθρεφτη και του κλεινω το ματι...
"Τελικα τι καταλαβες ?"με ρωταει "μονος σου εμεινες"
'Μονος ναι αλλα αξιοπρεπης"του απανταω θυμωμενα
"Και ποιο το οφελος ?"συνεχιζει το θρασυ του παραλληρημα...
"Εισαι καλα ρε? ποιο το οφελος της αξιοπρεπιας?"
"Ναι αυτο ακριβως ,ποιο?"
"Οτι δεν καταντησα ανθρωπακι δεν υποταχτηκα σε μια μιζερια απλα και μονο απο το
αγχος της ανασφαλειας,οτι αντιταχτηκα σε ενα συστημα συγγενων και φιλων που με ηθελε συμβιβασμενο, σου φτανουν αυτα η θες και αλλα?"
"Μου φτανουν αλλα δεν σου λειπει?Δεν υπαρχουν στιγμες που θα ηθελες να ηταν εδω?"
"Ξερεις τι μου λειπει?Αυτο που γινομουν εγω οταν ημουν μαζι της ,αυτος ο Παυλος μου λειπει...'
"Και γιατι λειπει αυτος ο Παυλος?"
"Δεν ξερω θελω να γυρισει καποια στιγμη παντως"
"Θα γυρισει"
"υποσχεση?"
"υποσχεση..."
Ενα ντριν διεκοψε αυτη την παρανοικη συζητηση με τον ειδωλο μου στον καθρεφτη...
Δεν παω καλα σκεφτηκα και ξεκινησα προς την πορτα,ανοιξα και ενα χαμογελαστο
προσωπο φανερωθηκε πισω της..
"Καλησπερα σας απο μια εταιρια σφυγμομετρησεων ειμαστε αν δεν σας ενοχλω
θα μου χαριζατε πεντε λεπτα να απαντησετε σε κατι ερωτησεις?"
Σηκωσα το βλεμμα και κοιταξα τον ανθρωπο που διεκοπτε την μοναχικη μου γιορτη.
Ηταν ενα μελαχροινο κοριτσι γυρω στα 27 με λεπτα χαρακτηριστικα.
Τα μαλλια της πιασμενα σε αλογοουρα και φοραγε γυαλια με τοσο ψιλους φακους
που σε εκαναν να σκεφτεις οτι τα φοραει απλα για να προσδιδει
ενα κυρος στη ολη της εμφανιση και οχι γιατι ειχε μυωπια η κατι τετοιο...
"Nα σου χαρισω οσα λεπτα θελεις "της ειπα "περασε"...
H αγνωστη επισκεπτρια μου περασε και το βλεμμα της σαρωσε διακριτικα το χωρο...
"Περιμενετε κανενα? δεν θα σας καθυστερησω πολυ"
"Mπα κανενα" της απαντησα "ειναι προσωπικη γιορτη"
"Tο χωρισμο σου γιορταζεις?"με ρωτησε και το υφος της εγινε λιγο συνομωτικο..
"Kατι τετοιο ,την αποφυγη ενος μεγαλου λαθους πες καλυτερα"ειπα και της εδειξα την καρεκλα "καθισε μην εισαι ορθια"...
"Nα σου πω κατι αλλα μην με παρεξηγησεις"
"Kαι δεν λες "
"Πιστευω πολυ στη αυρα που εισπρατω οταν μπαινω σε ενα σπιτι"
"Και στο εργενικο μου σπιτι σου ηρθε η αυρα της καταθλιψης ε?"ειπα χαμογελαστα
"Οχι αυτο θελω να πω μου ηρθε μια ζεστασια και μια πολυ γλυκια αισθηση,πρεπει να εισαι αξιοσημειωτος ανθρωπος"
"Προσημειωμενος ειμαι οχι αξιοσημειωτος αλλα σε ευχαριστω, αν και εγω αυτα με τις αυρες και τα φενγκ σουι δεν τα πιστευω καθολου!"
"Ακομα και ο αυτοσαρκασμος επιβεβαιωνει αυτο που λεω."
"Δεν περναμε στις ερωτησεις γιατι στο τελος θα τα πιστεψω αυτα που λες?"
" Καλα οπως θελεις απλα αν θελεις θελω να βαλουμε ενα στοιχημα "
"Τι στοιχημα να βαλουμε καλε πριν 3 λεπτα γνωριστηκαμε ?"της ειπα απορημενος
"Αυτο δεν εχει καμμια σημασια "συνεχισε "Θα ξαναπερασω σε 3 μηνες την ιδια μερα και ωρα και ειμαι σιγουρη οτι ολα οσα σε κανουν κακοκεφο και μοναχικο σημερα θα εχουν αλλαξει"
"Θα το χασεις σιγουρα ..."
"Παει τοτε?"
"Παει σε 3μηνες λοιπον..."
"Ωραια "ειπε χαμογελωντας"ας δουλεψουμε τωρα "
Ειχε βγαλει ενα μεγαλο ντοσιε και με ρωτουσε διαφορα και εγω απαντουσα μηχανικα σκεπτομενος ξανα και ξανα την προηγουμενη συζητηση μας.
Μες το μυαλο μου τριγυριζε μια συγκεκριμενη φραση που ειχα ακουσει καποτε
"Στις δυσκολες στιγμες ο Θεος διαλεγει τους πιο περιεργους
αγγελιοφορους για να μας δωσει ενα μηνυμα"
Μηπως αυτη η περιοδος του θυμου, της θλιψης,της σκληρης αυτοκριτικης επρεπε να τελειωσει και την συντηρουσα γιατι απλως και εγω ειχα συνηθισει και βολευτει σε αυτη την θεση?"
Στην παρατεταμενη σκεψη μου εβαλε τελος η φωνη της επισκεπτριας μου
"Λοιπον σε ευχαριστω για τον χρονο σου και θα τα πουμε σε 3 μηνες "
"Σιγα μην το θυμασαι"εκανα την τελευταια μου επιθεση.
"Να μην αμφιβαλλεις καθολου και θα δεις οτι θα εχω δικιο"
Ανοιξε την πορτα και καθως περναγε εξω γυρισε και μου χαμογελασε
"Αντιο "μου ειπε και αρχισε να κατεβαινει τις σκαλες .
Εκεινη την στιγμη κατι μου περασε απο το μυαλο και φωναξα
"Μια στιγμη το ονομα σου δεν μου ειπες"
"Αγγελινα¨"ακουστηκε μια φωνη απο το ισογειο και μετα η πορτα της εξωπορτας που ανοιξε.
Ημουνα σιγουρος οτι κατι τετοιο θα ηταν μονολογησα...
Η διαθεση μου ειχε αλλαξει προς το καλυτερο ..Και που ξερεις ισως
σε 3 μηνες απο τωρα ξερω αν οντως ο Θεος διαλεγει περιεργους αγγελιοφορους για να μιλαει σε μας τους κοινους θνητους...

Διαλειμα απο την σοβαροτητα

Διαλειμα απο την σοβαροτητα σημερα!!!
Ο ΙΑΝΟΣ ειδε γελασε και το μοιραζεται μαζι σας...

ΓΙΑΣΕΜΙ... ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ....

O αερας εχει μια εντονη μυρωδια γασεμιου αποψε....
Σταματησα πια να μετραω τις μερες με την απουσια σου..
Τεινει να γινει μονιμη πια αυτη η κατασταση και κουραστηκα,
κουραστηκα να πολεμαω μονος μου
τα δικα σου φαντασματα,μου φτανουν τα δικα μου ...
Ξορκιζω το κακο με οινοπνευμα και αυτοσαρκασμο και δινω μια
ακομα παρασταση μπροστα στο φιλικα προσκειμενο κοινο μου.
Συγχωρεσε με προσπαθω να κατανοησω τις αναριθμητες αλλαγες σου...
Δεν ειναι που δεν σε αγαπαω αλλα εχεις τοσες αναγκες που παλευω να πραφτασω
και ο χρονος μου παντα ειναι λιγος τοσο λιγος ...
Μαλλον δεν θα γινω ποτε αυτο που θελεις...
Αλλα αυτο το ηξερες απο την αρχη...
Η μυρωδια του γιασεμιου δυναμωνει εκνευριστικα, καταλαμβανει σιγα σιγα το χωρο...
Βρεχει αποψε ,παντα η βροχη θα φερνει την σκεψη σου εδω ... αλλα οχι εσενα...
Γιατι εσυ εισαι εκει ...στο φοβο...στην αυταπατη της σιγουριας σου...
κρυμμενη αλλη μια φορα κατω απο τα φτερα της ανασφαλειας...Οπως παντα αλλωστε...
Κλεισε τα ματια σου και φαντασου....
Φαντασου το φοβο να φευγει και να χορευεις τον σκοπο που θελεις εσυ ... μονο εσυ ....
Και μεσα απο αυτο το χορο να αποκτας μια ιδρωμενη ελευθερια...
Αλλα την χρειαζεσαι πια?
Η ειναι τοσο δυνατη η φυλακη της συνηθειας που την καθιστα αχρηστη?
Ο αερας μυριζει γιασεμι αποψε ....
Και εγω σκεφτομαι εσενα και εσυ προσπαθεις να ξεχασεις ...
Προσπαθεις να σβησεις αυτα που αισθανεσαι προσποιουμενη οτι
δεν υπαρχουν ...
Προσπαθεις να σβησεις εικονες ,να διαγραψεις λεξεις ,να ελεγξεις συναισθηματα!
Εθελοτυφλεις και υποτασσεσαι στην παγωμενη λογικη σου για μια ακομη φορα...
Και εγω σε παρακολουθω να παλευεις με τα αντικρουομενα σου ...
Να αγαπας αυτο που ειμαι και να μισεις αυτο που μπορει να γινω..
Δεν εχω να σου δωσω την απαντηση...Ποναω, χτυπαω, φοβαμαι....
Θελω να παψω να ειμαι θεατης αλλα δεν εχω υλικα εφοδια να δωσω .
Ενα κομματι ονειρου δημιουργω και το χαριζω ...
Και αυτο ειναι ενα δωρο ανευ αξιας ....
Ξερω και περιμενω...
Καποια στιγμη θα επιλεξεις να με σκοτωσεις με λεξεις και τοτε παλι
ο αερας θα μυριζει γιασεμι οπως σημερα ...
Γιατι το γιασεμι ειναι το αρωμα της προδοσιας...

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ...

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ... ΕΙΔΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ....
ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ! ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ!Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΗΡΩΩΝ!!!

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΜΑΥΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΗΡΩΙΚΗ ΕΚΕΙΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΙΑΣ....ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ....
ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΝΕΚΡΩΝ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ..ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ .....

ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ.....

Αποψε δεν θελω κανεναν ...
Αποψε θα μεινω μονος μου και θα παω στο κρυφο μου μερος ...
Εκει που κανενας δεν μπορει να με βρει και μπορω να βγαλω την μασκα
της καθημερινοτητας....
Εκει μπορω να κλαψω και να μην ντρεπομαι ,μπορω να ξεκαρδιστω στα γελια και να μην
νιωθω ενοχες ,κοιτα που φτασαμε ,να αισθανεσαι μερικες φορες ενοχος και για το γελιο σου,
Καταντια της κοινωνιας μας πρεπει να ειναι και αυτο ....
Σημερα λοιπον δεν εχει βολτες, φιλους και τα λοιπα σημερα θα παω στο πηγαδι των αναμνησεων...
Εκει θα ειμαι , θα ανεβαζω με το κουβα αναμνησεις και θα κανω λυτρωτικα ντουζ στον ενηλικο ευατο μου..
Αρχιζω λοιπον ....
Να μαι! Ειμαι 10 χρονων και τρωω αυτες τις πορτοκαλι καραμελες που εσκαγαν στο στομα ειναι απογευμα και
οπως καθε απογευμα βλεπω τενεκεδουπολη...
Η μανα μου καθως μου φερνει το γαλα μου με ομοβαλτινη παρακαλω, φωναζει να αφησω το Μπλεκ και την βαβουρα και να διαβασω τα μαθηματα μου...
Η τενεκεδουπολη διακοπτει για διαφημησεις και ακουγεται το τραγουδακι "ολα τα καλα παιδακια τρωνε μποζο γαριδακια"...
Ηδη αρχιζω και νιωθω καλυτερα...
Ξαναριχνω τον κουβα μεσα στο πηγαδι των αναμνησεων και βγαζω μια καινουργια φουρνια...
Τωρα ειμαι μαζι με την Ελλη τον παιδικο μου ερωτα ,αυτη ντυμενη με μια Robe di kappa φορμα και μια σουπερ Κατερινα στα χερια,
εγω καμαρωνω για τα καινουργια μου Strike που οπως ελεγε η διαφημηση οποιος τα φορουσε καρφωνε...
Παμε στην πυλωτη που μαζευομαστε ολα τα παιδια της γειτονιας, εκει η Δημητρα δειχνει την συλλογη απο καρτες της ντισνευ και εγω
την παρακολουθω και ντρεπομαι να της πω οτι προτιμω να παιξω με τον Φανη που καθεται πιο διπλα και παιδευεται με ενα κυβο του Ρουμπικ ,
Ατου υπερατου η Σουμπουτεο...
Σε ενα χαλασμενο τρικυκλο που ειναι χρονια παρατημενο καθεται ο Χρηστος με την Ευαγγελια και διαβαζουν.... ο μεν μικυ μαους
η δε το "Με οικογενεια"...
Πρεπει να ηταν η μονη που ειχε καταφερει να διαβασει και το με και το χωρις οικογενεια,μαζι φυσικα με ολα τα βιβλια
του Ιουλιου Βερν!
Τωρα ειμαι μια χαρα.... αυτες οι γλυκες αναμνησεις εχουν παρει απο πανω μου το αγχος.
Xαμογελαω και ξαπλωνω πισω ...
Καλα εκανα και δεν πηγα πουθενα και ηρθα εδω σημερα.
Παλι δεν θα χρειαστω χημικα για να ηρεμησω...
Τελικα κανενα αγχολυτικο δεν ειναι τοσο αποτελεσματικο οσο το νερο που βγαζει το πηγαδι των αναμνησεων....

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ......

Προχωραω σε ενα σκοτεινο μονοπατι...
Κραταω ενα μικρο φαναρι που δεν φτανει να φωτισει περα απο ενα μετρο...
Και ομως θυμαμαι καλα καπου εδω ηταν ο μυστικος δρομος...
Θα τον βρω σκεφτομαι οσο χρονο και να μου παρει θα τον βρω.
"κλεισε τα ματια σου"μου λεει μια υπεροχη γυναικεια φωνη ,
Τρομαγμενος γυρναω το φαναρι μου προς το μερος της,
"που εισαι, τι εισαι?"φωναζω ....
Σιωπη , καμια παρουσια,καμια απαντηση ...
Ακολουθω την συμβουλη του αυλου πλασματος και κλεινω τα ματια...
Λενε πως οταν απωλεσεις μια αισθηση δυναμωνουν οι υπολοιπες, λες να ειναι αυτο το κλειδι?
"Μυρισε "μου λεει η φωνη ...
Σηκωνω το κεφαλι μου προς τον ουρανο και παιρνω βαθιες εισπνοες,μια ευωδια ανθεων πλημμυριζει
τα ρουθουνια μου ,ουρανια αρωματα μεθυστικα ...
Προχωραω σαν υπνωτισμενος προς το μερος που η ευωδια γινεται εντονοτερη,τα ματια μου εξακολουθουν να ειναι
κλειστα και ενα απαλο αερακι με σπρωχνει στην πλατη....
Αρχιζω να ζαλιζομαι και δεν εχω πια καμμια αισθηση προσανατολισμου.
"Ακου"ξαναντηχει η φωνη στα αυτια μου ....
Η ευωδια αρχιζει και μεταλασεται και γινεται μελωδια βιολιου ...
Μια ανειπωτη ορχηστρικη δοκιμη απο αγνωστα πλασματα διαδραματιζεται μπροστα μου
και εμενα δεν μου επιτρεπεται να την δω μονο να την ακουσω ...
Συνεχιζω να προχωραω ,"το φαναρι μου ποτε αφησα το φαναρι μου?"μολις τωρα συνειδητοποιησα
οτι δεν το κραταω πια...
'Μην σκεφτεσαι αδειασε το μυαλο σου και γευσου"συνεχιζει η οδηγος μου...
Στην θεση του φαναριου που ειχα στο χερι μου τωρα υπαρχει κατι σαν λωτος αν μπορω να καταλαβω απο το σχημα του,
Το φερνω στο στομα μου και καθως ειμαι ετοιμος να υποκυψω και σε σε αυτη την απαιτηση σκεφτομαι
"λες να ειναι απο αυτους τους λωτους που σε κανουν να ξεχνας "
"μην σκεφτεσαι ειπα "με μαλωνει τωρα η αγνωστη ξεναγος μου...
Κοβω ενα κομματι και αισθανομαι οτι καπως ετσι πρεπει να ηταν το νεκταρ της αρχαιοτητας,νιωθω σαν ολες οι
γλυκες γευσεις του κοσμου να συγκεντρωθηκαν μεσα σε αυτο το κομματακι φρουτου..
Δεν περπαταω πια και το αερακι εχει σταματησει μαλλον πρεπει να εχω φτασει ...
"Που ειμαστε?"ρωταω "να ανοιξω τα ματια μου?"
"Ειμαστε στο κηπο των αισθησεων "μου απανταει η φωνη "εδω δεν ηθελες να ερθεις?"
"Αληθεια? Τοτε πρεπει να εισαι η νεραιδα μου"
"Ειμαι αυτο που αναζητας οπως και αν το ονομαζεις αυτο"
"Θελω να σε δω ασε με να ανοιξω τα ματια μου"
"Θα με δεις αλλα πρωτα πρεπει να κλεισει ο κυκλος των αισθησεων "
"Ποια αισθηση εχει μεινει νεραιδα μου?"
"Η αφη γλυκε μου, και μετα θα ειμαστε μαζι"
"Πες τα λογια ανυπομονω ,,,"
"Αγγιξε"
Το χερι μου δειλα αρχισε να τεντωνεται, αγγιξε κατι ζεστο και αρχισε να το ψιλαφηζει..
Ενα γυναικειο κορμι διαγραφοταν κατω απο την παλαμη μου ...
Θα ανοιξω τα ματια μου σκεφτηκα δεν αντεχω αλλο...
Τα ματια μου ανοιξαν και κοιταξαν προς το μερος που ηταν το τεντωμενο χερι μου
πραγματι ακουμπαγα ενα γυναικειο κορμι αλλα δεν ημουνα πια στον κηπο των αισθησεων,
ημουνα στην κρεβατοκαμαρα μου....
Το κορμι που χαιδευα γυρισε προς το μερος και αποκτησε μορφη ...
Αρχιζω να θυμαμαι ... η χθεσινη εξοδο ,πολυ ποτο και εμενα να συζηταω με μια πολυ γλυκια κοπελα ...
Αυτη που ειναι ξαπλωμενη τωρα διπλα μου.....
"Καλημερα " μου λεει χουζουρευοντας...
Εχω ξυπνησει πια για τα καλα ...
"Καλημερα και σε σενα ,παω να φτιαξω καφε ,θελεις?"
"Να μην κοιμηθουμε λιγο ακομα ρε μωρακι?"
"Κοιμησου εσυ οσο θες εγω πρεπει να παω για δουλεια ,κλεισε καλα την πορτα οταν φυγεις "
"Καλα .."
Ειμαι πια στην κουζινα και φτιαχνω καφε, πεθαινω να πιω ενα ζεστο καφε....
Σκεφτομαι το ονειρο μου ....δεν ηταν ονειρο αποφασιζω και το επιβαλλω στον ευατο μου
"ημουνα τοσο κοντα "μουρμουραω
"Μονο η αφη μας εχει μεινει νεραιδα μου "μονολογω" μονο η αφη"
"Θα σε περιμενω οσο χρειαστει. εχω μεγαλη υπομονη και επιμονη".συνεχιζω χαμογελωντας...
Πινω την πρωτη γουλια καφε και το καψιμο στον ουρανισκο με επαναφερει στο πεζο κοσμο της μεγαλουπολης...
Αλλη μια μερα ρουτινας αρχιζει ,ο κηπος των αισθησεων εχει απομακρυνθει και παλι ...
Μεγαλη ανασα ,βαζω την καθημερινη μου μουτσουνα και καλημερα σας...

ΞΑΦΝΙΚΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ......

Σαββατο βραδυ...
Η κοπωση απο την δουλεια της εβδομαδας αρχιζει να κανει την εμφανιση της...
Σημερα εχω δυο επιλογες....
Η μια ειναι να παω σε ενα μπαρακι ενος φιλου μαζι με το Χρηστο και το Δημητρη με ολα τα
γνωστα επακολουθα μιας τετοιας εξοδου ...
Η αλλη επιλογη ειναι να κανω ενα καυτο μπανιο να βαλω καμμια ταινια και πριν τελειωσει καλα καλα να εχω ξεραθει στον υπνο..
Θα διαλεξω την δευτερη δεν εχω διαθεση για εξω , ασε που πια δεν αντεχω το hangover της
επομενης ημερας...
Στελνω ενα e-mail στο Χρηστο που του γραφω οτι δεν θα παω,"μεγαλωσαμε
αγορι μου" σκεφτομαι δυνατα...και κατευθυνομαι προς το μπανιο...
Την πορεια μου διακοπτει ο ηχος ενος κινητου,κοντοστεκομαι.
Το μονο σιγουρο ειναι οτι το μοναδικο κινητο που υπαρχει στο σπιτι ειναι το δικο μου, ομως
η αντιστοιχιση αυτου του ηχου υπηρχε μονο στο δικο σου ονομα....
Το πλησιαζω με βλεμμα ιθαγενη που βλεπει πρωτη φορα μπουκαλι coca -cola,
Kαι οντως βλεπω το ονομα σου γραμμενο και διπλα την φραση" σας καλει....."
Στο μυαλο μου σχεδιαζεται μονο μια λεξη "Γιατι?"
Παταω απαλα την απαντηση...
-Ναι
-Ελα καλε μου τι κανεις?ενοχλω ?
-Μετα απο 3 χρονια τι να ενοχλησεις?
-Παντα ειρωνικος..
-Δεν μπορω να κανω κατι γιαυτο ειναι πανω απο τις δυναμεις μου ...
-Τι κανεις στην ζωη σου?
-Συγνωμη με πηρες για να μαθεις τι κανω ?
-Μου λειψες..
-Αργησες...
-Υπαρχει αλλη?
-Το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν υπαρχεις εσυ...
-Ακομα να με συγχωρεσεις ?
-Που δεν με πιστεψες?Ναι και ουτε προκειται να γινει στο μελλον γιαυτο
μην σπαταλας τον πολυτιμο χρονο σου κυνηγωντας φαντασματα...
-Εισαι αδικος ,ο γιατρος ,το λαθος η...
-Χεστηκα για το ιατρικο λαθος του τσαρλατανου ,δεν με πιστεψες και με
φορτωσες ενα καρο κατηγοριες και ξαφνικα απο αρραβωνιαστικος σου
βρεθηκα ,ψευτης ,απιστος ,ανευθυνος,και υπαιτιος για σοβαρη βλαβη
στην υγεια σου ....
-Να σου πω....
-Οχι εγω θα σου πω...περασα τους χειροτερους μηνες της ζωης μου
μεχρι να γινεις καλα με ολους να με κοιτανε με μισο ματι και να με βριζουν! Και
το κυριοτερο δεν μπορουσα να αποδειξω οτι δεν εφταιγα...
-Μα εγω μετα δεν ειπα οτι εγινε λαθος
-Αφου χρειαστηκε να ξανα μπεις στο νοσοκομειο και ο καινουργιος γιατρος
βρηκε οτι το προβλημα ηταν οργανικο και δεν ευθυνοταν δικη μου απιστια...
-Σου ζητησα συγνωμη....
-Απο τοτε που βγηκε το συγνωμη χαθηκε το φιλοτιμο...και παιρνεις μετα απο
τοσο καιρο λες ενα μου λειψες και τι περιμενεις να σου πω?
-Απλα σε σκεφτομουνα και ελεγα μηπως να βρισκομασταν...
-Οχι καλη μου οταν ξυνεις πληγες μονο αιμα θα τρεξει
-Καλα οπως θελεις συγνωμη για την ενοχληση,αν το μετανιωσεις...
-Δεν θα το μετανιωσω ...Καληνυχτα....
Πεταξα το κινητο στο κρεββατι και πηρα μια βαθια αναπνοη ,ποιος ξερει τι
να ειχε συμβει στην ζωη της πρωην αρραβωνιαστικιας μου που να την εκανε
να με θυμηθει μετα απο τοσο καιρο...
Οτι και εγινε δεν με νοιαζει, αυτα τα "σουηδικα μοντελα"με τις καλες σχεσεις
με τις πρωην δεν ηταν ποτε μεσα στις επιλογες μου ...
Δεν μπορω με ανθρωπο που εζησα μαζι και ερωτευθηκα να καθομαστε μετα το χωρισμο και να το παιζουμε φιλαρακια λες και ζουμε στον κοσμο του "Χτυποκαρδια στο Beverly Hills"και οχι στην αληθινη ζωη..
Περασμενα ναι -Ξεχασμενα οχι που τραγουδαγε και ο Αλκαιος το 1999...
Κοιταω το dvd που ηταν ετοιμο να παιξει αλλα η ενταση εχει διωξει πια την κουραση ,
ξαναπαιρνω το τηλεφωνο στα χερια μου ....
-Ελα Χρηστο τι ωρα θα πατε επανω ?
-Κατα τις δυο.Θα ερθεις τελικα?
- Δυο η ωρα θα ειμαι εκει...
-Α ρε κυκλοθυμικε ανθρωπε!Εγινε θα τα πουμε επανω...

Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδώ
κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη.
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι.
Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι...
Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω
πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι...
Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει.
Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι.
Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι...
Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι...
Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού
πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι...

ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ ΟΒΕΛΙΞ......

Πρεπει να μην ειχα κλεισει ακομα τα επτα οταν γνωρισα για πρωτη φορα
τον Χρηστο.
Ημουνα στη δευτερα δημοτικου και ενα πρωι η δασκαλα μας η κυρια Ελλη
μπηκε στην ταξη με το γνωστο βλοσυρο της υφος ,μονο που εκεινη την ημερα
δεν ηταν μονη, διπλα της στεκοτανε ενα παιδι ασυνηθιστα ψηλο και ευτραφη
για την ηλικια του!
"Ταξη"ειπε δυνατα"αυτος ειναι ο Χρηστος ειναι ο καινουργιος σας συμμαθητης, σας παρακαλω να τον κανετε να νιωσει ευπροσδεκτος"
Αμεσως ενα σουσουρο εγινε στην ταξη και απο το τελευταιο θρανιο που καθομουνα ακουγα τα αλλα παιδια να ψυθιριζουν και να χασκογελανε"πω πω πως ειναι ετσι ο χοντρος" ,"θα σπασει την καρεκλα, Θεε μου ας μην τον βαλει να κατσει μαζι μου"
Καθολη την διαρκεια αυτης της μικρης χαβρας ο νεος μας συμμαθητης καθοταν παγωμενος διπλα στη δασκαλα μας .
Χωρις να το πολυσκεφτω σηκωσα το χερι μου και φωναξα "εδω κυρια ,μπορει να κατσει μαζι μου"
Το σουσουρο εδωσε την θεση του σε μια σιωπη και εικοσι κεφαλια γυρισαν προς το μερος μου και εγω νιωθοντας αβολα με τοσα βλεμματα επανω μου καρφωσα το βλεμμα στην δασκαλα μου ,αυτη μου χαμογελασε.
Ισως ηταν η μοναδικη φορα στα τεσσερα χρονια την ειχα που θυμαμαι να ειχε χαμογελασει.
"Ενταξει "ειπε"πηγαινε να κατσεις με τον Παυλο".
Καθως ο νεος μου συγκατοικος στο θρανιο διασχιζε τον διαδρομο ακουστηκε απο καποιον για πρωτη φορα κατι που εμελε να το ακουσω πολλες φορες στο μελλον
"παιδια ο Αστεριξ και ο Οβελιξ".
Καινουργια γελια ....
Ο Χρηστος καθισε διπλα μου και τοτε για πρωτη φορα συνειδητοποιησα ποσο
μεγαλοσωμος ηταν ,διπλα του δεν φαινομουν καν...
"Σε ευχαριστω πολυ"μου ειπε"συνηθως κανεις δεν θελει να κατσει μαζι μου ,δεν θα το ξεχασω ποτε"...
Απο εκεινη την στιγμη ο Χρηστος και εγω γιναμε φιλοι.
Τα αλλα παιδια βεβαια συνεχιζαν να τον κοροιδευουν και εγω καθε μερα επαιζα ξυλο ,γιατι ο φιλος μου δεν σηκωνε το χερι του να χτυπησει κανεναν, οπως μου ειχε εμπιστευθει, ο αειμνηστος πια πατερας του ελεγε:"εισαι πιο δυνατος απο τα αλλα παιδακια αλλα δεν θα χρησιμοποιεις την δυναμη σου για να τα χτυπας "
Ετσι ανεχοτανε τα παντα και εγω μια χαψια ανθρωπος τοτε, εκανα τον νταη σε αυτους που πειραζαν το φιλο μου.
Τα χρονια περασαν και αρχισαμε να μπαινουμε στην εφηβεια ,εμεις απο εκεινη την πρωτη ημερα ημασταν αχωριστοι, τιποτα δεν αλλαζε...
Τιποτα ως προς τους δυο μας γιατι η συμπεριφορα των αλλων απεναντι στον καλυτερο μου φιλο αρχισε να αλλαζει θεαματικα.
Βλεπεις πια ο Χρηστος δεν ηταν το παχουλο αγορακι των 6,5 χρονων , το υψος του
ειχε φτασει τα 2,08 και παρολο που ειχε πολλα κιλα δεν φαινοτανε πια χοντρος .
Τα κοροιδευτικα υποκοριστικα "χοντρουλη" "ιπποποταμε "ειχαν αντικατασταθει
απο τους ιδιους ανθρωπους που τα λεγανε με τα "γιγαντα","τεραστιε",κλπ κλπ..
Ξαφνικα ολοι θελανε να κανουν παρεα με το φιλο μου και εγω γελαγα μαζι τους ,
ηξερα οτι το κανανε απο φοβο και απο την αναγκη να δειξουν οτι ειναι φιλοι με το θηριο,το κακο για αυτους ηταν οτι ο Χρηστος θυμοταν το παρελθον του και παντα τους ελεγε "ειστε ολοι γνωστοι μου ο μονος φιλος μου ειναι ο Παυλος".
Οι περισοτεροι που μας γνωριζαν ελεγαν την ιδια τυποποιημενη ατακα "Σαν τον Αστεριξ με τον Οβελιξ ειστε" η ατακα αυτη ομως δεν ηταν κοροιδευτικη πια οπως την πρωτη φορα ειχε αλλη χροια....
Καποιες φορες που το σκεφτομαι τωρα , 28 χρονια μετα, βλεπω οτι ο Χρηστος κρατησε αυτο που μου ειχε πει τοτε στο θρανιο, ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕ ΠΟΤΕ...
Ειναι εδω και 28 χρονια διπλα μου βραχος στις καλες και στις ασχημες,αληθινος φιλος και συνοδοιπορος ,αντεχει τον ιδιορυθμο χαρακτηρα μου και την παρορμητικοτητα της ψυχοσυνθεσης μου αδιαμαρτυρητα...
Με προσγειωνει οταν πεταω, χαιρεται με την χαρα μου και λυπαται με την θλιψη μου.
Και το κυριοτερο ειναι παντα εκει.....
Και για αυτο και αυτη η αναρτηση γιατι ποτε δεν του εχω πει ευχαριστω ,οχι πως περιμενει να ακουσει ,αυτα τα θεωρει υποχρεωση του και θελω να πιστευω οτι κατι δινω και εγω πισω σε ανταλαγμα της πολυτιμης φιλιας του αλλα επειδη θελω να ξερει οτι εχω εκτιμησει οτι κανει για μενα ...
Και επειδη παντα εχω προβλημα με την φυσικη εκφραση οπως εχω πει, λεω το ευχαριστω μου γραπτα....
Ευχαριστω ρε φιλαρακι για ολα ...και να ξερεις κανενα μενιρ δεν ειναι ασηκωτο για μας....

ΛΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΝΥΜΦΙΔΙΑ.....

Να σας ρωτησω κατι κυριε (......) ποτε θα μου κανετε το τραπεζι?
Υπαρχει καποιος λογος που πρεπει να το κανω αυτο ?
Μα για να σας κανω εγω το κρεββατι μετα....
Τι λες κοριτσακι μου ?Ποσο χρονων εισαι?
14 αλλα δεν θα το πουμε πουθενα και δεν θα το μαθει κανεις.....
Ο παραπανω διαλογος ειναι περα για περα αληθινος και
διαδραματιστηκε πριν μερικες εβδομαδες.
Και ομως αυτη ειναι η αληθεια της εποχης μας, η αυτονοητη
αρνηση σου το να κανεις σεξ με ανηλικο σε κανει να φαινεσαι
ενας παλαιολιθικος ανθρωπος καθως οπως μου ειπε και
καποια αλλη εκπροσωπος της γενιας 14 plus:Δεν καταλαβαινω γιατι
κανετε ετσι εγω εχω πιο πολλες εμπειριες και απο μια σαρανταρα.
Την βλεπεις να καμαρωνει λες και εχει κανει κατι το πολυ σημαντικο
και δεν ξερεις τι να κανεις να νευριασεις η να σε πιασει θλιψη.
Εμενα παντως μου προκαλουν ενα προβληματισμο .
Εχει αρρωστησει τοσο αυτη η γενια η εγω εχω μεινει τοσο πισω πια ???
Αναμεσα σε κορωνες του τυπου δεν υπαρχουν αντρες η οτι ολες οι γυναικες
ειναι τσουλες πια, βλεπεις μια γενια να μεγαλωνει χωρις ταμπου και
χωρις κανενα ηθικο φραγμο!
Σου μενει ενα ερωτημα ποιος φταιει για αυτο ? Οι οικογενειες?
Τα προτυπα που αναπαραγουν τα ΜΜΕ? Ολα μαζι?
Μηπως αυτη η εκρηξη των διαζυγιων τις τελευταιες δεκαετιες
μας οδηγησε σε ενα κοσμο γεματο κατεστραμενες οικογενειες
που εχουν ως αποτελεσμα την αδιαφορια ως προς την ανατροφη των παιδιων?
Η ακομα χειροτερα ενα ατυπο συναγωνισμο των δυο πρωην συζυγων για το ποιος θα κανει τα περισοτερα χατηρια στο πληγωμενο απο το χωρισμο παιδι με αποτελεσμα να παραδιδουν στην κοινωνια αλλο ενα κακομαθημενο κωλοπαιδαρακι?
Μηπως φταιει αυτη η show biz που πλασαρει κοριτσακια 17 χρονων
σε γυμνα εξωφυλλα και διαγωνισμους ομορφιας που υποσχονται ευκολο χρημα και αναγνωρισιμοτητα!
Ενα zapping στα καναλια το μεσημερι μου φτανει για να δω οτι ζουμε στο βασιλειο του ανεγκεφαλου!
Για καποιους απο εμας βεβαια τους αντρες αυτο το θεμα εχει και την καλη πτυχη,
ξερεις οτι μια καποια οικονομικη επιφανεια και ενα καποιο στυλακι σου εξασφαλιζει διπλα σου μια πιτσιρικα λολιτα πραγμα που σε αλλες εποχες θα ηταν εξωφρενικο και αδιανοητο!
Καμια κουραση, κανενας ενδοιασμος , εχουμε στο κρεββατι μας την επιβεβαιωση μας ασχετα αν αυτη ειναι ενα αγουρο πλασμα 14 15 16 χρονων...
Και σκεφτομαι:
Πειραζει που εγω θελω να μεινω κολλημενος στις αξιες μου και
στις αρχες μου?
Πειραζει που σκεφτομαι με νοσταλγια οτι εμεις στα 14 περιμεναμε πως και πως
να κανει καποιος συμμαθητης μας παρτυ και ζουσαμε για την στιγμη που θα εμπαιναν τα μπλουζ για να ζητησεις να χορεψεις το Carelles whisper των wham η το Holiday των scorpions με το κοριτσι που σου αρεσε?Και σε αυτα τα 6 λεπτα που κρατουσε το τραγουδι ησουν τοσο ευτυχισμενος που την κραταγες αγκαλια που αισθανοσουνα οτι ειχες ολο τον ουρανο στην παλαμη σου....
Η εποχη σας ειναι χυδαια και δεν μου αρεσει, θα μεινω στην δικια μου
με τα θερινα σινεμα με τις πλαστικες πορτοκαλαδες με τα κοριτσια που
εβγαιναν με το ρολοι και το καρδιοχτυπι να πηγαινει συννεφο.
Στην εποχη της Πυθιας και της μπουκαλας και του αληθεια η θαρρος.
Θα μπορουσα να γραφω πολλα αλλα σταματαω ...ισως αυτη η εποχη να μην
υπαρχει πια ,ισως να ειναι ενας χαζορομαντισμος του μυαλου μου , ομως
εγω θα καταφευγω σε αυτες τις εικονες, και στην δικια σας εποχη της αχαλινωτης
ελευθεριας θα τις χρησιμοποιω για να κραταω ζωντανο το παιδι που ζει μεσα μου!!!

7 ΑΛΗΘΕΙΕΣ!!!

Παιχνιδιων συνεχεια σημερα!
Η Daria μου ζητησε να πω 7 αληθειες για μενα ...
Δεν μου ζηταγες καλυτερα 7 τραγουδια να σου πω
για να διαλεξεις το σκοπο που λεει και ο ποιητης...
Αν και η ωρα δεν ειναι και η καλυτερη για ενδοσκοπηση
δεν μπορω να της χαλασω το χατηρι οποτε...
Κυριες και κυριοι προσδεθητε ξεκιναμε:
1)Εχω 5 ανηψακια απο την μοναδικη μου αδερφη και τα αγαπαω ολα!
Ομως λατρευω το τριτο που ειναι και το μοναδικο κοριτσακι!
Μπορει να με λιωσει με ενα βλεμμα και μισο ναζι
(το μονο καλο ειναι οτι τα αισθηματα και η αδυναμια ειναι αμοιβαια)
2)Ειμαι 34 χρονων και εχω ηδη 20 χρονια ενσημα σε ΙΚΑ και ΤΕΒΕ
πραγμα που με κανει να πιστευω οτι πρεπει να βγω ΤΩΡΑ στην συνταξη
τιμης ενεκεν και οχι σε 31 χρονια!!!
3)Ειχα ονειρο ζωης να φτιαξω beach bar σε νησι!
Το καταφερα αλλα το τιμημα ηταν η πληρη καταρρευση της
προσωπικης μου ζωης πραγμα που με εκανε να το παρατησω
μετα απο 3 χρονια!
4)Λατρευω το επαγγελματικο ρισκο με οτι αυτο συνεπαγεται,
το κακο ειναι οτι στις κατα καιρους σχεσεις μου κατα κανονα
τους προκαλει τρομο!!!
5)Ενα απο τα ελατωματα μου ειναι οτι αμα με ξενερωσει κατι
σε σχεση η φιλια δεχομαι την ζωη χωρις τον αλλο με υβριστικη ευκολια,
και απο οτι μου εχουνε πει ποναει παρα πολυ αυτο.
6)Μου ειναι εξαιρετικα δυσκολο να εκτονωσω με φυσικη εκφραση
την αγαπη μου(τουλαχιστον τον πρωτο καιρο).
Αυτο το πρωτο φιλι για καληνυχτισμα μπορει να παρει καιρο
μεχρι να πραγματοποιηθει!
7)Εχω παντα την αισθηση οτι μια παραξενη τυχη απομονωσης κρεμεται
πανω απο το κεφαλι μου ...
Αυτα για σημερα, το ταξιδι στην χωρα του Ιανου τελειωνει καπου εδω...

Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης....

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ!!!

Πριν λιγες ημερες η φιλη μου η Daria εκανε μια αναρτηση σχετικα με την πατριδα.
Η δικη της αποψη ηταν λιγο πιο αφηρημενη λογω διαφορετικης οπτικης και ειχαμε
μια πολυ εποικοδομιτικη διαφωνια.
Για να πω την αληθεια αισθανθηκα λιγο σαν τον Αδωνη Γεωργιαδη η τον Λιακοπουλο καθως οι πιο πολλοι πλην ελαχιστων συμφωνουσαν μαζι της αλλοι εχοντας επιχειρηματα και αλλοι χωρις να χουν.
Δεν με πειραξε καθολου αυτο γιατι αυτα που πιστευω ελεγα και παντα ειμαι
περηφανος που γεννηθηκα Ελληνας.
Και κανω αυτο τον προλογο γιατι μετα απο αυτο το πατριωτικο μου κρεσεντο
στην αναρτηση της Daria ηρθε η Θεα Νεμεσις να κανει το θαυμα της και να
επαναφερει την ισορροπια στην σκεψη μου.
Μπηκα και διαβασα το Blog της φιλης μου της (ξενης) και ξαφνικα η περηφανεια
που ενοιωθα για την πατριδα μου εδωσε την θεση της σε θλιψη για ενα μεγαλο κομματι των ανθρωπων της.
Διαβαζα και εκνευριζομουνα οτι ενα κοριτσακι 26 χρονων που γεννηθηκε στην Αλβανια απο Ελληνες γονεις και που απο τα γραφομενα της φαινεται πανεξυπνο και αξιολογο να βιωνει στην χωρα που η μητερα της αποκαλουσε μαμα-πατριδα ενα συνεχομενο ρατσισμο!
Ρατσισμος, αν θυμαμαι καλα, ειναι να θεωρουμε καποια αλλη ομαδα ανθρωπων
ως κατωτερη η αξια περιφρονησης λογω της φυλετικης η εθνικης καταγωγης τους.
Παντα πιστευα οτι η ριζα του ρατσισμου ειναι ενα μιγμα υπεροψιας-φοβου-αγνοιας-κομπλεξισμου και ελεγα οτι απαξιω να χαλασω φαια ουσια για να μιλησω για ανθρωπους τετοιου επιπεδου.
Ομως διαβαζοντας την (ξενη)ειδα οτι αυτοι οι ανθρωποι μπορει να δημιουργησουν
μεγαλα ψυχολογικα τραυματα και να δημιουργησουν μια τοσο στρεβλη εικονα σε ανθρωπους που δεν τους πειραξαν ποτε.
Ναι ειμαι περηφανος που ειμαι Ελληνας ,αλλα ντρεπομαι για σας ,που καμαρωνεται για τους αρχαιους προγονους σας και για τα πραγματα που εκαναν για τον πολιτισμο του κοσμου και ξεχνατε οτι αυτοι οι προγονοι μας ανακαλυψαν την
δημοκρατια και την καλιεργησαν με αξιες οπως ο σεβασμος στον καθε ανθρωπο
ως ευατο.
Αφου καμωνεστε ως γνησια παιδια τους μελετηστε τους γιατι η περιφρονηση και η περιθωριοποιηση καποιων επειδη απλα δεν γεννηθηκαν εδω φανερωνει το αντιθετο...
Α ρε Ξενιε Δια και να μας εβλεπες....
Εγω ξερω οτι και εμεις πηγαμε μεταναστες στα τεσσερα σημεια του οριζοντα
και πρεπει να ειμαστε πιο ευαισθητοι σε αυτα τα θεματα(και μην πει κανενας
οτι εμεις δεν πειραζαμε κανεναν εκει που πηγαμε γιατι ειναι ψεμα και το ξερουμε ολοι).
Οι μεγαλοι λαοι αφομοιωνουν τους ανθρωπους που ερχονται στην χωρα τους,μαθαινουν απο τα προτερηματα τους,και ταυτοχρονα διατηρουν αλωβητη την ταυτοτητα τους.
Εμεις ενας λαος με τοση μεγαλη ιστορια δεν μπορουμε να το κανουμε?
Και για να τελειωνουμε με αυτη την καραμελα ειναι γελοιο να εισαι ρατσιστης με μια φυλη οταν ενα εκατομμυριο Ελληνες ειναι Αρβανιτες δηλ αλβανικης καταγωγης....
Ολοι οι ανθρωποι εχουν το ιδιο δικαιωμα στην ζωη και στη δημιουργια .
Να φερομαστε οπως θα θελαμε να μας φερθουν οι αλλοι αν βρισκομασταν σε παρομοια θεση.
Τελειωνοντας θελω να πω οτι εκτος απο αυτο το ρατσισμο της φυλης υπαρχουν
και πολλοι αλλοι οπως θρησκευτικοι, σεξιστικοι,κοινωνικοι,κλπ ειναι το ιδιο αποκρουστικοι και αδικαιολογητοι.
Αυτα για σημερα τις καλησπερες μου σε ολους και να θυμαστε το να κανετε τους αλλους να κλαψουν ειναι το ευκολο κομματι του πραγματος ...

5 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ!!!

Με καλεσε η καλη μου η Daria να παιξουμε
και εγω δεν μπορω να τις αρνηθω .
Στο παιχνιδι των 5 ερωτησεων , τι θα ρωταγα δηλαδη σε ενα φιλοσοφο,σε ενα παλιο ερωτα,σε ενα μεντιουμ,σε ενα παιδι,και στο καθρεφτη μου.
Ας ξεκινησουμε...
Σε ενα φιλοσοφο,στον Αισχυλο συγκεκριμενα:Καποτε ειπες (Να μαθετε να ξεχωριζεται ποια απο τα ονειρα ειναι οπτασιες)μηπως μπορεις να μου το αναλυσεις λιγο πιο πολυ γιατι ακομα μπερδευομαι?
Στον παλιο ερωτα:αν τελικα σε ειχα παντρευτεi οπως ηταν προγραμματισμενο να γινει, θα ειχαμε καταληξει σαν ολα αυτα τα συμβατικα ζευγαρια που ρουτινιαζουνε και μιζεριαζουνε και εγω τα κοροιδευω?
Στο μεντιουμ:Θα προλαβω τα ονειρα μου?
Στο παιδι:Θα μεινει αυτη η αληθεια που βλεπω στα ματια σου αναλοιωτη?
Στο καθρεφτη:Ελπιζεις οτι καποτε θα αποκαταστησουμε τις σχεσεις μας?
Αυτα απο εμενα ελπιζω να σας καλυψα.....

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ

Πριν λιγο καιρο συζητουσα με τον κολλητο μου για το φαινομενο της πεταλουδας.
Αφορμη της συζητησης η ταινια απο την οποια εχω δανειστει και την φωτογραφια .
Στην κυριολεξια η φραση φαινομενο της πεταλουδας ειναι συγγενικη με την θεωρια του χαους και σε απλα ελληνικα αναφερεται στην ιδεα οτι κατι ανεπαισθητο οπως το φτερουγισμα μιας πεταλουδας μπορουν να δημιουργησουν μικρες αλλαγες στην ατμοσφαιρα και αυτες οι αλλαγες να οδηγησουν σε μεγαλυτερο φαινομενο.
Μεταφορικα που ειναι και το θεμα μας λεει οτι μια μικρη, μια ελαχιστη μεταβολη σε μια ροη γεγονοτων οδηγει μετα απο καιρο σε μια εξελιξη δραματικα διαφορετικη απο αυτη που ηταν να συμβει.
Αληθεια ποσες φορες δεν εχουμε σκεφτει να μπορουσαμε να αλλαξουμε πραγματα απο το παρελθον μας .
Ποσες φορες δεν σκεφτηκαμε οτι αν ειχαμε κανει κατι διαφορετικο σε μια κατασταση θα ειχαμε ενα τελειως διαφορετικο αποτελεσμα.
Και ποσες φορες δεν θα θελαμε να διορθωσουμε ενα μεγαλο λαθος μια μεγαλη αδικια να προλαβουμε ενα ατυχημα ενα ξαφνικο και αδικο για εμας θανατο..
Στην ταινια, αυτη την δυνατοτητα ειχε ο πρωταγωνιστης μονο που καθε φορα που αλλαζε κατι το αποτελεσμα στο τελος ηταν χειροτερο απο αυτο που επιθυμουσε.
Ειναι ομως ετσι ;Aν υποθετικα υπηρχε αυτη η δυνατοτητα καθε αλλαγη που θα καναμε θα οδηγουσε σε ενα ντομινο που θα μας οδηγουσε στο ιδιο αποτελεσμα απο αλλο δρομo;
Σκεφτηκα τι θα γινοταν αμα ειχα παρει αλλες αποφασεις σε κρισιμα σημεια της ζωης μου.
Να σας πω την αληθεια για καθε καλο που σκεφτομουν μου ερχοτανε και ενα αντιστιχο κακο, πραγμα που εκανε αδυνατο να καταλαβω τελικα αν θα ηταν θετικο η αρνητικο να ειχα αλλαξει κατι απο τις ηδη ειλλιμενες αποφασεις μου.
Τελικα αποφασισα οτι δεν θα ηθελα ποτε να εχω αυτην την δυναμη δεν θελω να αλλαξω κατι απο αυτα που εχω κανει.
Λαθος αποφασεις ,κακες στιγμες,απογοητευσεις και καταστροφες ειναι ολα τους δικες μου αποφασεις που με κανανε αυτο που ειμαι τωρα, καλο η κακο...
Αυτο το συνολο των επιλογων μας ειμαστε ,αυτο μας καθοριζει ως χαρακτηρες και απο αυτες γινομαστε η καλυτεροι η χειροτεροι ανθρωποι...
Ας αφησουμε το παρελθον στο παρελθον και ας μαθουμε βλεποντας το οχι αλλαζοντας το ακομα και αν ειχαμε τον τροπο να το κανουμε...

Τελικα οι παλιες αγαπες πανε στον παραδεισο?

Τελικα οι παλιες αγαπες πανε στον παραδεισο?
Μπα ...σε μια αρχειοθηκη μπαινουνε του νου και ανασυρονται
σε στιγμες αδυναμιας .
Οταν ο ευατουλης μας νιωθει αδυναμος και ζηταει μια
επιβεβαιωση,και αφου δεν μπορει να την εχει απο το παρον
κανει αναδρομη στο ενδοξο παρελθον του!
Μετραει τα ωραια λογια αγαπης που ακουσε,θυμαται τις υποσχεσεις που εδωσε
και του δωσανε και αισθανεται καλυτερα !
Ξεχναει ηθελημενα οτι τα ωραια λογια αγαπης γινανε στο τελος
αλληλοκατηγοριες .
Κανει πως δεν θυμαται οτι οι υποσχεσεις που δοθηκανε δεν κρατηθηκανε ποτε.
Ειπαμε αυτην την στιγμη χρειαζομαστε την παλια αγαπη για αλλο πραγμα!
Για να αναστηλωσουμε το προσωρινα πεσμενο ηθικο μας!
Και επειτα ερχεται ο νεος ερωτας και οι παλιες αγαπες πανε πισω εκει που ανηκουν ,οχι στον παραδεισο αλλα στην αρχειοθηκη για να υποδεχθουν αλλη μια
μετα απο λιγο καιρο και να ειναι παντα ετοιμες για ανασυρση.
Δεν υπαρχει παραδεισος για τις παλιες αγαπες ,τουλαχιστον για τις δικες μου.
Τις εχω στην δικη μου αρχειοθηκη σαν κομματακια απο puzzle που ενωνοντας
τα σχηματιζεται η πορεια της ζωης μου.
Και ειλικρινα ποιος ειμαι εγω που θα στειλω καποια αγαπη μου στον παραδεισο η στη κολαση?
Οι παλιες μου αγαπες μου ειναι αλλα μικρα και αλλα μεγαλυτερα κομματια απο την ψυχη μου και τα θελω εδω για να τα ανασυρω και εγω σε στιγμες μου.
Ζηταω συγνωμη απο τον παραδεισο αλλα εγω και οι παλιες μου αγαπες θα μεινουμε στην γη...ας στειλουν αλλοι τις δικες τους μαλλον εγω ειμαι πολυ εγωιστης τελικα....

Κουραστηκαν

Κουραστηκαν τα ματια μου να κοιταζουν την αδεια γωνια του κρεβατιου...
Κουραστηκαν τα χερια μου ν' αγγιζουν την απουσια σου...
Κουραστηκε το μυαλο μου ν' ανασυρει την εικονα σου σε πρωτο πλανο παντα....
Κουραστηκε το σωμα μου χωρις το αγγιγμα σου...
Κουραστηκε η ψυχη μου να ζει με αναμνησεις...
Κουραστηκα να σ' αγαπω........

τελικα μοιαζω με το νησι μου

Βρήκα, μονάχος μου, για μένα χρησμό...

καλύτερη η πορεία από τον προορισμό...

Σκια μες τον καθρεφτη

Εκλεισα παλι τα ανοιχτα μου τα παραθυρα
γιατι η σκεψη σου τρυπωνει απο τις γρυλιες
τωρα που λειπεις εχω πια παρεα τα αψυχα
και η κρυα νυχτα σου απλωθηκε σε χιλιες
-
Μεσα στους τεσσερις μου τοιχους το μαρτυριο
να ακουω το γελιο σου σε καθε αναπνοη μου
στο στομα η γευση του φιλιου σου δηλητηριο
να χαρακωνει καθε λεξη απ΅την ζωη μου
-
Αχ να μπορουσα εγω σε σενα να ταξιδευα
και να ξεγελαγα τον χρονο να μπορουσα
τις αναμνησεις να ζωντανευες σαν μαγγισα
και οσα μας πονεσαν μεμιας να τα ξεχνουσα
Αχ να μπορουσα να μειωσω την αποσταση
που κανει εσενα να σαι αλλου και εμενα φταιχτη
αν τα μπορουσα ολα αυτα θα ξαναγελαγα
δεν θαμουν πια μια σκια μες τον καθρεφτη.
Για ενα ιδιαιτερο ανθρωπο....
Χρονια πολλα!!!!!

Αντιπροσωπος του Θεου...

Δεν ημουνα , ουτε ειμαι ιδιαιτερα
θρησκευομενο ατομο.Εχω με την εκκλησια
την σχεση που εχει η πλειοψηφια των
πιστων,παω δηλαδη σε μεγαλες γιορτες και λιγο.
Ειχα ομως την τυχη ,την τιμη ,την ευλογια να
γνωρισω απο κοντα ενα Αγιο ανθρωπο.Τον πατερα Ιακωβο Τσαλικη
καπου στο 90 στον Οσιο Δαυιδ ον εν Ευβοια.
Λιγο πριν κοιμηθει για παντα.
Πηγα μαζι με ενα πολυ φιλο μου που ειχε προσβληθει
απο ηπατιτιδα και απο αυτο το συκωτι του ειχε πρηστει ακι ειχε γινει σαν ογκος.Πονουσε αφορητα και οι γιατροι δεν δινανε
περιθωρεια βελτιωσης.
ο γεροντας παρολο που ηταν και ο ιδιος αρρωστος κατεβηκε να μας δει.
Δεν υπαρχουν λεξεις να περιγραψεις το αισθημα γαληνηςπου σε πλημμυριζε οσο
σου μιλουσε και δεν ξεχνιεται αυτη η ευωδια που υπηρχε στον αερα γυρω του.
Μας χαιρετησε με τα ονοματα μας και ας μην του τα ειχαμε πει οπως και
σε κανενα αλλο μοναχο,και πριν του πουμε οτιδηποτε γυρισε στο φιλο μου και
του ειπε ΅ποναει το συκωτι σου παιδι μου?΅ο φιλος μου σαστισε και απλα σηκωσε το πουκαμισο του και του εδειξε το πρησμενο συκωτι .
Ο γεροντας το σταυρωσε και ειπε ΅τωρα θα παψει ΅.
Μας μιλησε ωρες και προεβλεψε πραγματα που συνεβησαν αργοτερα στις
ζωες μας.Δεν χρειαζεται να τα αναφερω ετσι και αλλιως τα πιο πολλα ηταν
γυρω απο την προσωπικη μου ζωη!
Την επομενη ημερα που γυρισαμε Αθηνα το συκωτι του φιλου μου ηταν ξεπρησμενο,
οι εξετασεις που εκανε εδειξαν 100% ιαση.
Τι αλλο να πω ?
Αν υπαρχει Θεος τοτε γνωρισα ενα απο τους αντιπροσωπους του
στο ματαιο τουτο κοσμο.....

Αυτη δεν ειναι η αρχη ενος τελους!

Αυτη δεν ειναι η αρχη ενος τελους!
Ειναι μια μεγαλη ενδοσκοπηση,μια επιστροφη στα χρονια της αθωοτητας μου!
Δεν φοβαμαι πια να ειμαι αδυναμος.
Και δεν με κανει περηφανο το οτι ειμαι δυνατος!
Ενας απολογισμος απωλειων,μια καταμετρηση λαθων,μια πυρρειος νικη κατα του
αλλου μου ευατου.
Που ειναι ο επαναστατης?Χαθηκε και πηρε τι θεση του ενα συντηρητικο ανθρωπακι?
Μαλλον με κουρασε ο δον -κιχωτισμος,μαλλον καποια στιγμη καταλαβα οτι αυτα που πολεμουσα ηταν ανεμομυλοι!
Που εισαι εσυ που καποτε ορκιζοσουνα να εισαι παντα διπλα μου?
Το μονο που εκανες ηταν μονο να βγαλεις αληθινο αυτον που ειπε οτι
(η προδοσια ειναι θεμα ημερομηνιων).
Ελπιζω τα τριαντα αργυρια να φτασανε για να ξεκινησεις μια μιζερη ζωη .
Δε σε μισω , σε λυπαμαι...και αυτο γιατι ξερω τι θα γινει στο τελος της γιορτης,
θα εχεις για οδηγο στην ζωη σου μια λεξη που εγω σιχαινομαι τη λεξη
(συμβιβασμος).
Αυτο δεν ειναι η αρχη ενος τελους!
Ειμαι χαρουμενος που κοιταω τις καρδιες των φιλων μου και βλεπω κομματια
απο την δικια μου.
Οποτε θελω θα γελαω και οποτε πρεπει θα κλαιω.
Κουραστηκα και αδιαφορω...
Δεν δινω πια ευκαιριες μονο επιβραβευσεις....
Αυτο δεν ειναι η αρχη του τελους και μονο ενα πραγμα φοβαμαι....
Μη τυχον αυτο που θεωρω καταφυγιο καταληξει να ειναι η φυλακη μου.......