ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΠΟΝΕΣΕ Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ
ΠΟΥ ΣΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ΗΤΑΝΕ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ
ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΦΕΡΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΑΝΤΕΞΩ
ΜΑ ΘΕΛΩ ΠΙΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΓΩ ΝΑ ΣΕ ΠΙΣΤΕΨΩ
ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΣ, ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΣΑΝ ΝΑ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΟ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ
ΤΗ ΜΕΛΩΔΙΑ ΣΟΥ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΑΝΤΕΞΩ
ΜΑ ΑΔΗΜΟΝΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ
ΕΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΔΩΡΟ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ
ΚAΙ ΑΠΟΡΗΜΕΝΟΣ ΣΕ ΡΩΤΟΥΣΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ
ΚΙ ΕΣΥ ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΓΕΛΑΣΕΣ
ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΣΤΑ ΔΩΡΑ ΔΕΝ ΡΩΤΑΝΕ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ
ΕΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΔΩΡΟ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ
ΚΑΙ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΑ ΣΩΣΤΟ, ΕΧΕΙΣ ΝΙΚΗΣΕΙ
ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΜΑΤΩΝΩ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΧΑΡΙΣΕΙ
ΕΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΔΩΡΟ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ......
ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΡΑΙΔΑ ΜΟΥ...............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου