1/5/09

Η τελευταια φορα που εκλαψα...



Αυτη η εβδομαδα δεν ηταν σαν ολες τις αλλες ...
Εκτος απο το τελμα της καθημερινοτητας και την συνεχομενη μαχη με την προσωπικη μου κουραση απεναντι σε ενα
μεγαλο αριθμο λαθων και πραγματων προστεθηκε και η θλιψη του θανατου και το πενθος...
Ζορικα τα πραγματα για τα ηδη τεντωμενα νευρα μου...
Εβαλα ομως την ψυχραιμη μουτσουνα μου συνοδευσα τους γονεις μου στην κηδεια...
Εκει αποχαιρετησα αγερωχος το θειο μου
χωρις να ριξω ουτε ενα δακρυ...
Παλι πηρα το ρολο του δυνατου γιατι ετσι επρεπε ...
Και ομως ηθελα να κλαψω...
Ξερω οτι θα τα ριξω καποια στιγμη μαζεμενα ...
Χρωσταω βλεπεις πολλα δακρυα...
Βαλε οσο τοκο θελεις Θεε μονο κανε με καποια στιγμη συντομα να κλαψω ...
Δεν χρειαζεται να σου πω ποσο εχω αναγκη ενα ξεσπασμα ...
Ποτε ηταν αραγε η τελευταια φορα που εκλαψα???
Ενα καρο δυσκολες στιγμες περανε απο το μυαλο μου αλλα ο εγκεφαλος μου αρνειται πεισματικα να ανακαλεσει το τελευταιο δακρυ..
Ηλιθιος και ψωροπερηφανος εγκεφαλος που θεωρει σημαδι αδυναμιας το δακρυ...
Ετσι κανει ολη μου την ζωη ...
Μου εχει φορεσει ενα κουστουμι δυναμισμου και με αναγκαζει να γραφω την ευαισθησια μου με ψευδωνυμο...
Ομως σημερα θελω να θυμηθω ...
Ποτε να εκλαψα για τελευταια φορα αραγε?
Μηπως ηταν οταν χωρισα με τον ανθρωπο που πιστεψα και με απογοητευσε???
Οχι τοτε θυμωσα ...
Εκανα τον θυμο μου αντιδοτο της θλιψης μου και δεν εκλαψα...
Μηπως ηταν οταν καταστραφηκα οικονομικα???
Οχι τοτε πεισμωσα...
Εκανα τα λαθη μου μπουσουλα και ξανασηκωθηκα...
Αλλα δεν εριξα ουτε ενα δακρυ...
Μηπως ηταν οταν πεθανε ο πατερας του καλυτερου μου φιλου που τον αγαπουσα παρα πολυ και με ειχε σαν παιδι του?
Οχι τοτε επρεπε να γινω στηριγμα για τον φιλο μου...
Ζητησα συγνωμη απο τον αειμνηστο και δεν εκλαψα...
Μηπως οταν στο σεισμο του 99 απεβαλε η εγκυος τοτε σχεση μου μπροστα στα ματια μου???
Οχι τοτε οργιστικα ...Θυμωσα με το Θεο και τα σχεδια του...
Μου πηρε καιρο να κανω ειρηνη μαζι Του αλλα και παλι δεν εκλαψα...
Ποτε να ηταν ? ποτε?Πες μου...
Το μυαλο μου αρχιζει να υποχωρει απο την επιμονη πιεση που του ασκω...
Αρχιζει να απελευθερωνει δειλα δειλα τις πρωτες εικονες...
Ειμαι στο μαγαζι μου στο νησι ,ειναι Αυγουστος ...
Θυμαμαι ηταν μια χαρουμενη νυχτα ,πινω ,γελαω ,εχω αγκαλια την τοτε αραβωνιαστικια μου...
Οι εικονες αρχιζουν και ερχονται τωρα πιο γρηγορα και πιο εντονα...
Σε καποια στιγμη αντιλαμβανομαι οτι λειπει ο κολλητος και συνεταιρος μου ...
Μολις εχει χωρισει απο ενα γαμο 10 χρονων καιη ψυχολογια του ειναι στο ναδιρ ...
Ρωταω το προσωπικο μηπως τους ειπε που εχει παει ...
"Μιλησε λιγο με τον Λαζαρο και εφυγε βιαστηκα"μου λεει μια σερβιτορα μου.
Τωρα ποιος ειναι ο Λαζαρος...
Λαζαρος εστι γνωστος μας, τραγουδιστης στο επαγγελμα με μια ταση προς την μελαγχολια και την αυτοκαταστροφη...
Τον πλησιαζω και τον ρωταω τι ειπε στον φιλο μου ...
"Α τιποτα το κακο ,απλα σας βλεπαμε εκει να περνατε καλα και του ειπα οτι εμεις με τα λαθη μας τις καταστρεψαμε τις ζωες μας"
"Καλα ποσο μαλακας εισαι???"κανω το ρητορικο ερωτημα και φευγω τρεχοντας...
Οι εικονες πια ερχονται απο το υποσυνειδητο μου με τρομακτικες ταχυτητες...
Ειμαι πανω στην μηχανη και γυρνω στους περιφερειακους δρομους της Συρου..
Και σε μια μεγαλη στροφη βλεπω το αμαξι του κολλητου μου σταματημενο σε ενα γκρεμο με τις 2 ροδες στο κενο.
Δε θυμαμαι αν σταματησα την μηχανη η αν την πεταξα κατω ...
Η επομενη εικονα που μου ερχεται ειναι με εμενα στο καθισμα του συνοδηγου να φωναζω στο φιλο μου που εχει κολλησει το βλεμμα του στο κενο
και κραταει σφιχτο το τιμονι ...
"Συνελθε ρε φιλε τι κανεις ?Θες να πεθανεις ?Εχεις μικρο παιδι.."
"Τα εκανα σκατα ρε Παυλο ,σκατα ..καλυτερα να φυγω ασε με"
"Οχι ρε μην δειλιαζεις τωρα...Ολα θα φτιαξουν...
Μιλαει το αλκοολ και οι μαλακιες που σου ειπε ο Λαζαρος αυριο θα τα δεις αλλιως"
"Δικιο εχει ρε καταστραφηκα"
Καπου εκει θυμαμαι εχω αρχισει να ουρλιαζω.
"Αμα ειναι ετσι θα παμε μαζι ,,.πατα το το γαμημενο να παμε στο διαολο...
Μαζι ηρθαμε σε αυτο το κωλονησο μαζι θα φυγουμε ορθιοι η ξαπλωμενοι...Πατα το ,αμα αυτη ειναι η λυση, πατα το..."
Oι στιγμες που ακολουθησαν πρεπει να φανηκαν σαν αιωνες ...
Ταχυτητα ,γκαζι και ...
Οπισθεν ...
Ο κολλητος μου με κοιταει σαν να εχει ξυπνησει απο ληθαργο...
"Συγνωμη ρε φιλε ...τι πηγα να κανω ..."
Αγκαλιαζομαστε και κλαιμε ....
Πρεπει να κλαψαμε περιπου μια ωρα ...
Για ολα τα στραβα που μας ειχαν συμβει μεχρι τοτε ...
Και αυτη η απροσμενη επαφη με τον θανατο εκανε το κλαμα λυτρωτικο...
Παυση ...
Συννεφιασα...
Ακομα και μετα απο τοσα χρονια η αναμνηση μου προξενει πονο και αγχος..
Μαλλον γιαυτο το μυαλο μου να αρνιοταν να την ανακαλεσει..
Αυγουστος του 2003...
Αυτη ηταν η τελευταια φορα που εκλαψα ...
Περασαν κιολας εξι χρονια...

10 σχόλια:

admin είπε...

καλο μήνα...

Ianos είπε...

Trelo koyneli...
Καλως ορισες ...
Καλο σου μηνα και σενα..
Καλησπερα...

ΞΕΝΗ είπε...

Ti wraio kai siginitiko keimeno auto agapite mu Iane. Ti na pw gia alli mia fora me siginises kai as min gnorizw kanena apo ta prosopa poy anafereis. Poli omorfo keimeno pragmatika

Ianos είπε...

Μικρη μου ξενη...
Χαιρομαι που σε αγγιξε ...
Τα γεγονοτα που περιγραφω ειναι δοσμενα οπως ακριβως γινανε...
Ηταν δυσκολη στιγμη και επωδυνη.Αυτο που με κανει να χαιρομαι ειναι που αποτελει παρελθον πια για ολους τους εμπλεκομενους.
Φιλια ...

ΦΟΥΛΗ είπε...

Nα ευχηθώ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ......
Καλώς σε βρήκα.....
Αρχικά μπήκα από περιέργεια.
Διαβάζοντας την ανάρτησή σου, με καθήλωσε η γεμάτη συναισθήματα γραφή
σου!!!!!
Ποιο κάτω η περιέργεια για το νησί,
και να το το ανέφερες.........
Να είσαι καλά να γράφεις, και να σε διαβάζουμε!!!!!
Η καινούργια σου αναγνώστρια από το νησί που αναφέρεις......

S.... είπε...

Iane mou...
Euxomai na mhn uparksei aitia pou
8a mporouse na se kanei na klapseis xana!Mono na gelas!Kalo mhna!!!

manetarius είπε...

ΟΥΦ... μου μαύρισες την ψυχή βρε παιδάκι μου..
εγώ κλαίω πολύ συχνά... (μόνη μου στα μουλχτά)αλλά όχι με λυγμούς για να ξεσπάσω... κι έχω πράγματα μέσα μου για τα οποία δεν έχω ξεσπάσει ακόμα και προσπαθώ να φαίνομαι δυνατή ..
Έκοψα το πολύ κλάμα γιατί με κορόιδευαν οτι έκανα σα μωρό.. αλλά πόσο λυτρωτικό ήταν ...
Σε φιλώ και ... τι να πω... για έναν αγαπημένο άνθρωπο που χάνεται; Δεν είμαι καλή στα λόγια... να είσαι καλά να θυμάσαι πόσο όμορφα παιρνούσατε όταν ήταν εδώ..:)

Ianos είπε...

ΦΟΥΛΗ...
Καλως ορισες και καλο σου μηνα επισης!
Ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σου λογια!
Χαιρομαι που αυτα που γραφω σου κινησαν το ενδιαφερον και σε αγγιξαν...
Το νησι σου μου εχει αφησει και πολυ ομορφες και πολυ πικρες αναμνησεις!
Παντως ειχα 3 πολυ εντονα καλοκαιρια που με εκαναν και το αγαπησα και ευχομαι καποια στιγμη να το ξαναβρω με καλυτερες προυποθεσεις.
Και εσυ να εισαι καλα και απο εδω και περα ελπιζω να τα λεμε...
Πολλες καλησπερες!!!

Ianos είπε...

S.... μου...
Μακαρι η ευχη σου να μπορουσε να ηταν υλοποιησιμη...
Δυσκολο το βλεπω...
Αλλα δεν πειραζει το κλαμα ειναι λυτρωτικο ορισμενες φορες ...
Καθαριζει την ψυχη και η δικη μου σιγουρα θα χρειαζεται καθαρισμα...
Τωρα στο να γελαω πιο συχνα υπαρχει ανθρωπος που θα το εκανε πιο ευκολο...
Και το ξερει..
Πολλα φιλια...

Ianos είπε...

Μανιταρακι μου...
Δεν ηθελα να σε ψυχοπλακωσω βρε κοριτσακι...
Και εσυ εισαι και η χαρα της ζωης ...
Ντροπη μου!!!
Μανιταρακι μου ποτε να μην ντρεπεσαι για την ευαισθησια σου ...
Να αφηνεις τον ευατο σου να ξεσπαει... Ειναι αντιδοτο για το αγχος και τροπος διαφυγης του πονου.
Και ο δυνατος δεν κρινεται απο το αν κλαιει η οχι αλλα πολλα αλλα πολυ πιο ουσιωδη και εσυ δεν φαινεσαι εισαι δυνατος ανθρωπος .
Σε ευχαριστω για τα συλληπητηρια και σε φιλω επισης ...
Keep smiling little one...